The creators have the exclusive rig

The creators have the exclusive right to determine who can produce copies of their song, for example to create records.  This right can be granted to others by giving out a mechanical license, which is done in exchange for a monetary payment (mechanical royalties).

Whenever a record label or performing artist wants to record a song that they do not own, they have to get a mechanical license from the people that do. Always.

All decisions regarding the composition can only be made when agreed upon by all copyright owners.  As mentioned before, the ownership and control of copyright can be transferred to others.  Generally, songwriters get a specialized third party, namely a publisher, to control and manage their songs.  In exchange, they get a cut of the royalty streams which they help generate with the repertoire.

Writer-publisher splits tend to range between 50%-50% and 70%-30%, depending on the clout of the artist and sometimes even on the relevant country’s regulations.

 

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผู้สร้างมีสิทธิกำหนดที่สามารถผลิตสำเนาของเพลงของพวกเขา เช่นการสร้างระเบียน จะได้รับสิทธินี้ให้ผู้อื่น โดยให้ออกใบอนุญาตเครื่องจักรกล ซึ่งจะกระทำในอัตราแลกเปลี่ยนสำหรับการชำระเงิน (ค่าภาคหลวงกล)เมื่อค่ายหรือศิลปินต้องการบันทึกเพลงที่พวกเขาได้เป็นเจ้าของ พวกเขาต้องได้รับใบอนุญาตให้ใช้เครื่องจักรกลจากบุคคลที่ทำ เสมอไปสามารถเพียงทำการตัดสินใจเกี่ยวกับส่วนประกอบทั้งหมดเมื่อตกลง โดยเจ้าของลิขสิทธิ์ทั้งหมด ดังกล่าวก่อน เป็นเจ้าของและควบคุมลิขสิทธิ์สามารถถ่ายโอนให้ผู้อื่น ทั่วไป songwriters ได้แบบเฉพาะบุคคล คือผู้เผยแพร่ การควบคุม และจัดการเพลงของพวกเขา แลกเปลี่ยน พวกเขาได้รับการตัดกระแสข้อมูลได้ซึ่งจะช่วยให้สร้าง ด้วยตัวละครแยกผู้เผยแพร่ผู้เขียนมักจะช่วงระหว่าง 50% - 50% และ 70% - 30% ตาม clout ศิลปิน และบางครั้งแม้ในกฎระเบียบของประเทศที่เกี่ยวข้อง 

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผู้สร้างมีสิทธิพิเศษในการตรวจสอบที่สามารถผลิตสำเนาของเพลงของพวกเขาเช่นการสร้างบันทึก สิทธินี้จะได้รับให้กับผู้อื่นโดยการให้ออกใบอนุญาตกลซึ่งจะทำในการแลกเปลี่ยนสำหรับการชำระเงินทางการเงิน (ค่าลิขสิทธิ์กล). เมื่อใดก็ตามที่ค่ายเพลงหรือศิลปินต้องการที่จะบันทึกเสียงเพลงที่พวกเขาไม่ได้เป็นเจ้าของพวกเขาจะต้องได้รับ ใบอนุญาตเครื่องกลจากคนที่ทำ เสมอ. การตัดสินใจทั้งหมดเกี่ยวกับองค์ประกอบสามารถทำได้เมื่อตกลงกันโดยเจ้าของลิขสิทธิ์ ดังกล่าวก่อนที่เจ้าของและการควบคุมลิขสิทธิ์สามารถโอนให้ผู้อื่น โดยทั่วไปนักแต่งเพลงได้รับเฉพาะบุคคลที่สามคือการเผยแพร่การควบคุมและจัดการเพลงของพวกเขา ในการแลกเปลี่ยนพวกเขาได้รับการตัดกระแสของเจ้านายที่พวกเขาช่วยสร้างกับละครก. แยกนักเขียนสำนักพิมพ์มีแนวโน้มที่จะอยู่ในช่วงระหว่าง 50% -50% และ 70% -30% ขึ้นอยู่กับอิทธิพลของศิลปินและบางครั้งแม้ใน กฎระเบียบที่เกี่ยวข้องของประเทศ







 

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผู้สร้างมีสิทธิพิเศษเพื่อหาผู้ที่สามารถผลิตสำเนาของเพลงของพวกเขา ตัวอย่างเช่นในการสร้างประวัติ อะไรแบบนี้รึเปล่าครับ สามารถให้ผู้อื่นโดยการให้ใบอนุญาตกล ซึ่งจะทำในการแลกเปลี่ยนสำหรับไหมเงินการเงิน ( เครื่องกลค่าภาคหลวง )

เมื่อค่ายหรือศิลปินต้องการบันทึกเพลงที่พวกเขาไม่ได้เป็นเจ้าของพวกเขาทำไมต้องได้รับใบอนุญาตกล จากคนที่ทำ เสมอ

ตัดสินใจทั้งหมดเกี่ยวกับองค์ประกอบได้ เมื่อตกลงกันโดยเจ้าของลิขสิทธิ์ทั้งหมด ทำไมดังกล่าวก่อน ความเป็นเจ้าของและการควบคุมลิขสิทธิ์สามารถโอนให้ผู้อื่น  โดยนักแต่งเพลงได้รับไหมเฉพาะบุคคลที่สาม คือ สำนักพิมพ์ เพื่อควบคุมและจัดการเพลงของพวกเขา อะไรในการแลกเปลี่ยนพวกเขาได้รับการตัดของราชวงศ์อะไรที่พวกเขาช่วยสร้างกระแสด้วยเพลง

นักเขียนสำนักพิมพ์แยกมักจะช่วงระหว่าง 50% - 50% และ  70 % - 30% ขึ้นอยู่กับการตีความของศิลปินและบางครั้งแม้ในกฎระเบียบที่เกี่ยวข้องของประเทศ

ไหม