The portion of the definition relev

The portion of the definition relevant to the services performed is “for the use of, or the right to use… information concerning industrial, commercial or scientific experience”. This phrase is generally understood to relate to the provision of know-how. In the commentary in the OECD Model Treaty, a know-how contract is described as a contract whereby one party agrees to impart to the other his special knowledge and experience that remains unrevealed to the public, so that the other party can use such know-how for his own account. It is recognised that the owner of the know-how is not required to play any part himself in the application of the know-how granted to the other party and that he does not guarantee the result thereof. In this case, the payments made to the know-how provider will be regarded as royalties.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ส่วนของคำนิยามที่เกี่ยวข้องกับบริการที่ดำเนินคือ "การใช้ หรือสิทธิในการใช้ข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับอุตสาหกรรม พาณิชย์ หรือทางวิทยาศาสตร์ประสบการณ์..." โดยทั่วไปจะเข้าใจวลีนี้ที่เกี่ยวข้องกับบทบัญญัติของความรู้ ในอรรถกถาในสนธิจำลอง OECD สัญญาความรู้อธิบายไว้ ตามสัญญาโดยฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งตกลงที่จะสอนอื่น ๆ ความรู้พิเศษ และประสบการณ์ที่ยังคง unrevealed สาธารณะ เพื่อให้บุคคลอื่นสามารถใช้ความรู้ดังกล่าวในบัญชีของตัวเอง มันจะยังให้เจ้าของรู้ไม่ได้จำเป็นต้องใด ๆ ส่วนพระองค์ในการประยุกต์ความรู้ให้กับบุคคลอื่น ๆ และว่า เขาไม่รับประกันผลดังกล่าว ในกรณีนี้ ชำระไปยังผู้ให้ความรู้จะถือเป็นค่าภาคหลวง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ส่วนหนึ่งของความหมายที่เกี่ยวข้องกับการบริการที่ดำเนินการคือ "สำหรับการใช้หรือสิทธิในการใช้ ... ข้อมูลเกี่ยวกับอุตสาหกรรมพาณิชยกรรมหรือประสบการณ์ทางวิทยาศาสตร์" วลีนี้เป็นที่เข้าใจกันโดยทั่วไปจะเกี่ยวข้องกับบทบัญญัติของความรู้ ในอรรถกถาในโออีซีดีรุ่นสนธิสัญญาสัญญาความรู้อธิบายว่าเ​​ป็นสัญญาโดยฝ่ายหนึ่งตกลงที่จะแจ้งให้คนอื่น ๆ มีความรู้พิเศษและประสบการณ์ของเขาที่ยังคงเก็บตัวให้กับประชาชนเพื่อให้บุคคลอื่นสามารถใช้รู้ดังกล่าว วิธีสำหรับบัญชีของตัวเอง เป็นที่ยอมรับว่าเป็นเจ้าของความรู้ไม่จำเป็นต้องเล่นส่วนใดส่วนหนึ่งของตัวเองในการประยุกต์ใช้ความรู้ที่ได้รับไปยังบุคคลอื่น ๆ และบอกว่าเขาไม่ได้รับประกันผลดังกล่าว ในกรณีนี้การชำระเงินที่เกิดขึ้นกับผู้ให้บริการความรู้จะได้รับการยกย่องว่าเป็นค่าลิขสิทธิ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ส่วนของคำนิยามที่เกี่ยวข้องกับการบริการที่แสดงคือ " เพื่อการใช้หรือสิทธิในการใช้ . . . . . . . ข้อมูลเกี่ยวกับ อุตสาหกรรม พาณิชย์ หรือด้านวิทยาศาสตร์ " สำนวนนี้เป็นที่เข้าใจกันโดยทั่วไปจะเกี่ยวข้องกับการจัดความรู้ ในความเห็นในรูปแบบของสัญญาความรู้แบบสัญญา ลักษณะเป็นสัญญาซึ่งบุคคลคนหนึ่งตกลงที่จะถ่ายทอดให้คนอื่นรู้และประสบการณ์ที่พิเศษของเขายังคงไม่ปรากฏต่อสาธารณะ เพื่อให้บุคคลอื่นสามารถใช้บัญชีประสบการณ์ของเขาเองมันคือการยอมรับว่าเป็นเจ้าของความรู้ คือไม่ต้องเล่นส่วนหนึ่งส่วนใดในตัวโปรแกรมของความรู้ที่ได้รับ และอีกฝ่ายที่เขาไม่รับประกันผลของมัน ในกรณีนี้ การชำระเงินให้ความรู้ผู้ให้บริการจะถือว่าเป็นค่าลิขสิทธิ์