INTRODUCTIONThe acronym BRIC was co

INTRODUCTION

The acronym BRIC was coined in 2001 by Jim O’Neill, a senior executive at Goldman Sachs, to denote four emerging national economies: Brazil, the Russian Federation, India and China.1 The acronym was subsequently extended – to BRICS – to include South Africa. Together, the nations in the BRICS group, which are widely considered to represent the most important emerging economies, hold approximately 40% of the world’s population. Although BRICS and other multinational groupings may be useful to policy-makers involved in the development of some foreign policies, it remains unclear if such groupings have a role in the study and development of global health policy. We examine the debate around this issue and focus on the potential role of BRICS in the promotion of universal health coverage – an “umbrella” goal for health in the post-2015 development framework.2

The debate

There are those who see a strong potential role for BRICS in the development of universal health coverage. These people observe how Brazil, China, India and South Africa have all made considerable recent progress in expanding health coverage. Such success has inspired other governments. In addition, BRICS are committed to spreading the lessons they have learned from their recent experiences. By offering diplomatic support and acting as technical resources, these nations are also increasingly promoting the development of various global health policies – including universal health coverage. For example, in 2012, at the Sixty-fifth World Health Assembly, representatives of the BRICS countries “stressed the importance of universal health coverage as an essential instrument for the achievement of the right to health”.1 In a communiqué issued at a health ministerial meeting in 2013, the same nations declared their support for the then recent United Nations resolution on universal health coverage and stated that they were “committed to work nationally, regionally and globally to ensure that universal health coverage is achieved”. Subsequently – at the Sixty-sixth World Health Assembly – the BRICS countries agreed to identify national institutions that could collaborate with the World Health Organization (WHO) in developing a monitoring framework that would help track progress towards universal health coverage.

Since the BRICS grouping was based on national economies, it sometimes appears awkward and artificial in the health policy arena. The BRICS countries vary greatly in terms of their burdens of disease, health systems, interests in the global pharmaceutical trade, engagement in the international arena and much else.3 While the health ministers of these five nations have met – and continue to meet and share concerns – on a regular basis, the resultant declarations and communiqués appear to have had little real impact on any global health policy. There are several reasons for BRICS’ increasing prominence in the global health discourse despite this lack of impact. The emergence of BRICS as a distinct entity with increasing levels of multinational coordination in health – and other – activities is applying pressure to both the existing and emerging mechanisms and processes of global governance. Many of those who promote universal health coverage, whether as researchers, politicians or advisors, often seem to be searching for leadership and inspiration from national governments and regional or other blocs. Some nations that once provided such leadership have largely withdrawn and this has left a gap that BRICS could conceivably fill. More research is needed to explore whether this gap really exists, whether or not it matters, and whether it could really be filled by BRICS. The former Soviet Union, which paraded its achievements in implementing universal health coverage at Alma-Ata in 1978, has ceased to exist. The Non-Aligned Movement, which shaped many global health debates in the 1970s and 1980s, has largely disappeared from the stage.4 Given its long struggle to implement universal health coverage at home, the United States of America appears to be poorly placed to promote such coverage elsewhere. The European Union often finds itself paralyzed, with its member states unable to agree on a common position. While many might be looking to BRICS for leadership, it is still not clear if these countries have sufficient shared interests or the coordinating mechanisms and processes needed to collectively and cohesively influence or promote global health policy.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แนะนำอักษรย่อ BRIC แต่งในปี 2001 โดย Jim O'Neill ผู้บริหารอาวุโสที่โกลด์แมนแซคส์ แสดงสี่กำลังเศรษฐกิจของประเทศ: บราซิล รัสเซีย อินเดีย และ China.1 อักษรย่อได้มาขยายความ – BRICS – รวมแอฟริกาใต้ กัน ประเทศในกลุ่ม BRICS ซึ่งแพร่หลายถือว่าเป็นตัวแทนของประเทศเกิดใหม่ที่สำคัญที่สุด กดค้างไว้ประมาณ 40% ของประชากรโลก แม้ว่า BRICS และกลุ่มข้ามชาติอื่น ๆ อาจเป็นประโยชน์กับ policy-makers เกี่ยวข้องในการพัฒนาของนโยบายต่างประเทศบาง มันยังคงชัดเจนว่ากลุ่มดังกล่าวมีบทบาทในการศึกษาและการพัฒนานโยบายด้านสุขภาพระดับโลก เราตรวจสอบการอภิปรายปัญหาและเน้นบทบาทศักยภาพของ BRICS ในการส่งเสริมสุขภาพสากลครอบคลุมเป้าหมาย "ร่ม" สุขภาพ framework.2 โพส 2015 พัฒนานี้การอภิปรายมีคนดูบทบาทศักยภาพแข็งแกร่ง BRICS ในการพัฒนาความสากล คนเหล่านี้สังเกตวิธีบราซิล จีน อินเดีย และแอฟริกาใต้ทั้งหมดได้มากล่าสุดความคืบหน้าในการขยายการประกันสุขภาพ ความสำเร็จดังกล่าวมีแรงบันดาลใจรัฐบาลอื่น ๆ นอกจากนี้ BRICS มีความมุ่งมั่นการกระจายบทเรียนที่ได้เรียนรู้จากประสบการณ์ของพวกเขาล่าสุด โดยนำเสนอการสนับสนุนทางการทูต และเป็นแหล่งข้อมูลทางเทคนิค ประเทศเหล่านี้ยังเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ จะส่งเสริมพัฒนาการต่าง ๆ สุขภาพสากลนโยบายรวมทั้งความหลากหลาย ตัวอย่างเช่น ใน 2012 ที่สิบ - ห้าโลกสุขภาพประชุม ตัวแทนของประเทศ BRICS "เน้นความสำคัญของความหลากหลายเป็นเครื่องมือสำคัญสำหรับความสำเร็จของสิทธิด้านสุขภาพ" .1 ในดีออกที่ประชุมรัฐมนตรีต่างประเทศสุขภาพใน 2013 ประชาชาติเดียวกันประกาศตนสนับสนุนความละเอียดสหประชาชาติล่าสุดแล้วความสากล และระบุว่า พวกเขามี "ความมุ่งมั่นในการทำงานระดับประเทศ ระดับภูมิภาค และระดับโลกให้ว่า ความสากล " ต่อมา – ที่หกสิบ - หกโลกสุขภาพประชุม – ประเทศ BRICS ตกลงระบุสถาบันชาติที่สามารถทำงานร่วมกันกับองค์กรการอนามัยโลก (WHO) ในการพัฒนากรอบตรวจสอบที่ช่วยติดตามความคืบหน้าความสากลSince the BRICS grouping was based on national economies, it sometimes appears awkward and artificial in the health policy arena. The BRICS countries vary greatly in terms of their burdens of disease, health systems, interests in the global pharmaceutical trade, engagement in the international arena and much else.3 While the health ministers of these five nations have met – and continue to meet and share concerns – on a regular basis, the resultant declarations and communiqués appear to have had little real impact on any global health policy. There are several reasons for BRICS’ increasing prominence in the global health discourse despite this lack of impact. The emergence of BRICS as a distinct entity with increasing levels of multinational coordination in health – and other – activities is applying pressure to both the existing and emerging mechanisms and processes of global governance. Many of those who promote universal health coverage, whether as researchers, politicians or advisors, often seem to be searching for leadership and inspiration from national governments and regional or other blocs. Some nations that once provided such leadership have largely withdrawn and this has left a gap that BRICS could conceivably fill. More research is needed to explore whether this gap really exists, whether or not it matters, and whether it could really be filled by BRICS. The former Soviet Union, which paraded its achievements in implementing universal health coverage at Alma-Ata in 1978, has ceased to exist. The Non-Aligned Movement, which shaped many global health debates in the 1970s and 1980s, has largely disappeared from the stage.4 Given its long struggle to implement universal health coverage at home, the United States of America appears to be poorly placed to promote such coverage elsewhere. The European Union often finds itself paralyzed, with its member states unable to agree on a common position. While many might be looking to BRICS for leadership, it is still not clear if these countries have sufficient shared interests or the coordinating mechanisms and processes needed to collectively and cohesively influence or promote global health policy.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แนะนำกลุ่ม BRIC ย่อตั้งขึ้นในปี 2001 โดยจิม โอนีล ผู้บริหารอาวุโสที่โกลด์แมน แซคส์ เพื่อแสดงถึงสี่ชาติเกิดใหม่ประเทศ : บราซิล รัสเซีย อินเดีย และจีน ที่ 1 ย่อและขยายและ BRICS ซึ่งรวมถึงแอฟริกาใต้ ด้วยกัน ประเทศในกลุ่ม BRICS ซึ่งถือว่าเป็นกันอย่างแพร่หลายเพื่อเป็นตัวแทนประเทศเศรษฐกิจเกิดใหม่ที่สำคัญที่สุด ค้างไว้ ประมาณ 40% ของประชากรของโลก แม้ว่า BRICS และการจัดกลุ่มข้ามชาติอื่น ๆที่อาจเป็นประโยชน์ต่อผู้ผลิตนโยบายที่เกี่ยวข้องในการพัฒนานโยบายต่างประเทศบาง มันยังคงไม่ชัดเจนว่าเช่นกลุ่มมีบทบาทในการศึกษาและการพัฒนาของนโยบายสุขภาพทั่วโลก เราตรวจสอบการอภิปรายปัญหานี้และมุ่งเน้นศักยภาพบทบาทของ BRICS ในโปรโมชั่นของหลักประกันสุขภาพถ้วนหน้าสำหรับ " ร่ม " เป้าหมายเพื่อสุขภาพใน post-2015 กรอบการพัฒนา 2 .การอภิปรายมีคนเห็นบทบาทศักยภาพที่แข็งแกร่งสำหรับ BRICS ในการพัฒนาการประกันสุขภาพถ้วนหน้า คนเหล่านี้ สังเกตว่า บราซิล จีน อินเดีย และแอฟริกาใต้มีทั้งหมดมากล่าสุดความคืบหน้าในการขยายความคุ้มครองสุขภาพ ความสำเร็จดังกล่าวได้รับแรงบันดาลใจจากรัฐบาลอื่น ๆ นอกจากนี้ BRIC มีความมุ่งมั่นที่จะเผยแพร่บทเรียนที่พวกเขาได้เรียนรู้จากประสบการณ์ที่ผ่านมาของพวกเขา โดยให้การสนับสนุนทางการทูตและทำหน้าที่เป็นทรัพยากรทางเทคนิค , ประเทศเหล่านี้ยังมีมากขึ้นส่งเสริมการพัฒนาต่างๆทั่วโลก รวมถึงนโยบายสุขภาพและการประกันสุขภาพถ้วนหน้า ตัวอย่างเช่น ในปี 2012 ที่ หกสิบห้าโลกสมัชชาสุขภาพ , ตัวแทนของ BRICS ประเทศ " เน้นความสำคัญของการประกันสุขภาพถ้วนหน้าเป็นเครื่องมือที่จำเป็นสำหรับความสำเร็จของสิทธิในสุขภาพ " 1 ในสมบัติร่วมกันของมนุษยชาติที่ออกในการประชุมรัฐมนตรีสาธารณสุขใน 2013 , ประชาชาติเดียวกันประกาศสนับสนุนของพวกเขาสำหรับแล้ว ล่าสุดมติในหลักประกันสุขภาพถ้วนหน้า และกล่าวว่า พวกเขาคือ " มุ่งมั่นที่จะทำงานในระดับชาติ ภูมิภาค และทั่วโลกเพื่อให้แน่ใจว่าประกันสุขภาพสากลได้ " ภายหลังที่โลก–หกสิบหกสมัชชาสุขภาพ– BRICS ประเทศตกลงที่จะระบุแห่งชาติสถาบันได้ร่วมมือกับองค์การอนามัยโลก ( WHO ) ในการพัฒนาการตรวจสอบกรอบที่จะช่วยให้ติดตามความคืบหน้าต่อการประกันสุขภาพถ้วนหน้าตั้งแต่ BRICS กลุ่มขึ้นอยู่กับเศรษฐกิจของประเทศ , บางครั้งมันก็จะอึดอัดและประดิษฐ์ในเวทีนโยบายสาธารณะเพื่อสุขภาพ นประเทศแตกต่างกันมากในแง่ของภาระโรค , ระบบสุขภาพ , ผลประโยชน์ในการค้ายาทั่วโลกมีส่วนร่วมในเวทีระหว่างประเทศ และสิ่งอื่นๆ ที่ 3 ในขณะที่รัฐมนตรีว่าการกระทรวงสาธารณสุขของเหล่านี้ห้าประเทศได้ ) และยังพบ และแบ่งปันความกังวล–เป็นประจํา ประกาศผล และสมบัติร่วมกันของมนุษยชาติของ ปรากฏจะมีผลกระทบต่อนโยบายสุขภาพใด ๆจริง ๆ ) มีหลายเหตุผลสำหรับ BRICS เพิ่มความโดดเด่นในเรื่องสุขภาพระดับโลก แม้จะขาดและผลกระทบ การเกิดขึ้นของ BRICS เป็นองค์กรที่แตกต่าง ด้วยการเพิ่มระดับของความร่วมมือในระดับนานาชาติ และกิจกรรมอื่น ๆสำหรับสุขภาพและการใช้ความดันทั้งสองที่มีอยู่และเกิดขึ้นใหม่ กลไก และกระบวนการโลกาภิบาล หลายของบรรดาผู้ที่ส่งเสริมระบบประกันสุขภาพถ้วนหน้า ไม่ว่าจะเป็นนักการเมือง หรือนักวิจัย อาจารย์มักจะดูเหมือนจะค้นหาผู้นำ และแรงบันดาลใจจากรัฐบาลระดับชาติและระดับภูมิภาคหรือใกล้เคียงอื่น ๆ บางประเทศที่เคยมีผู้นำ เช่น ไปถอนเงิน และได้ทิ้งช่องว่างว่า BRICS อาจเข้ามาเติมเต็ม การวิจัยมากขึ้นเป็นสิ่งจำเป็นเพื่อดูว่าช่องว่างนี้มีอยู่จริงหรือไม่ มันสำคัญ และไม่ว่ามันอาจจะเต็มไป ด้วยน . อดีตสหภาพโซเวียต ซึ่งการแห่ความสำเร็จของการใช้ระบบประกันสุขภาพถ้วนหน้าที่อัลมาอาตาในปี 1978 ได้หยุดที่จะอยู่ ไม่ชิดเคลื่อนไหวซึ่งรูปร่างการอภิปรายสุขภาพระดับโลกมากมายในปี 1970 และ 1980 ส่วนใหญ่ได้หายไปจากเวที การต่อสู้อย่างยาวนาน 4 ให้ใช้หลักประกันสุขภาพถ้วนหน้าใน อเมริกาดูเหมือนจะวางงานเพื่อส่งเสริมความคุ้มครองดังกล่าวในที่อื่น ๆ สหภาพยุโรปมักจะพบว่าตัวเองเป็นอัมพาต กับประเทศสมาชิกไม่สามารถตกลงเรื่องตำแหน่งทั่วไป ในขณะที่หลายอาจถูกมองไปตามเนื้อผ้า ผู้นำก็ยังไม่ชัดเจน ถ้าประเทศเหล่านี้มีเพียงพอ ผลประโยชน์ร่วมกัน หรือประสานงานกลไกและกระบวนการที่จำเป็นในการเรียก และ cohesively อิทธิพลหรือส่งเสริมนโยบายสุขภาพทั่วโลก