Biological need for naps[edit]The t

Biological need for naps[edit]
The timing of sleep in humans depends upon a balance between homeostatic sleep propensity, the need for sleep as a function of the amount of time elapsed since the last adequate sleep episode, and circadian rhythms which determine the ideal timing of a correctly structured and restorative sleep episode. The homeostatic pressure to sleep starts growing upon awakening. The circadian signal for wakefulness starts building in the (late) afternoon. As Harvard professor of sleep medicine Charles A. Czeisler notes, "The circadian system is set up in a beautiful way to override the homeostatic drive for sleep."[2]

Thus, in many people, there is a dip when the drive for sleep has been building for hours and the drive for wakefulness has not yet started. This is, again quoting Czeisler, "a great time for a nap."[2] The drive for wakefulness intensifies through the evening, making it difficult to get to sleep 2–3 hours before one's usual bedtime when the wake maintenance zone ends.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความต้องการทางชีวภาพสำหรับงีบ [แก้ไข]
ระยะเวลาของการนอนหลับของมนุษย์ขึ้นอยู่กับความสมดุลระหว่างการนอนหลับนิสัยชอบ homeostatic จำเป็นสำหรับการนอนหลับเป็นหน้าที่ของระยะเวลาที่ผ่านไปนับตั้งแต่ตอนนอนหลับที่เพียงพอที่ผ่านมาและจังหวะ circadian ที่กำหนดระยะเวลาที่เหมาะ ของตอนการนอนหลับที่มีโครงสร้างอย่างถูกต้องและบูรณะ ความดัน homeostatic ไปนอนเริ่มต้นที่เพิ่มขึ้นเมื่อตื่นขึ้น สัญญาณเป็นกลางสำหรับความตื่นตัวเริ่มสร้างใน (สาย) ในช่วงบ่าย เป็นอาจารย์ฮาร์วาร์ยานอนหลับชาร์ลส์เอบันทึก Czeisler "ระบบ circadian ตั้งขึ้นในวิธีที่สวยงามเพื่อแทนที่ไดรฟ์ homeostatic สำหรับการนอนหลับ." [2] ดังนั้นในหลาย ๆ คนมีความจุ่มเมื่อไดรฟ์สำหรับการนอนหลับ ได้รับการสร้างสำหรับชั่วโมงและไดรฟ์สำหรับความตื่นตัวยังไม่ได้เริ่ม นี้เป็นอีกครั้ง quoting Czeisler "ช่วงเวลาที่ดีสำหรับการนอนหลับ." [2] ไดรฟ์สำหรับความตื่นตัวทวีความรุนแรงผ่านช่วงเย็นทำให้ยากที่จะได้รับการนอน 2-3 ชั่วโมงก่อนเข้านอนตามปกติของคนเมื่อเขตการซ่อมบำรุงการปลุกจบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

PathumwanPathumwanPathumwan