Hiccup has the Night Fury’s blood o

Hiccup has the Night Fury’s blood on his hands and he feels like he’s killed a part of himself. He stands up. He can’t catch his breath. He can’t grasp his surroundings. He might be having a panic attack.
"I did it. I’m a viking. I’m a viking…!” he says and tries to instill pride in himself. It works, to an extent. His overactive imagination springs to life and he smiles despite his squirming gut and pulling brow. Despite the sickness and self-loathing.
He walks home. The giant Night Fury heart is warm in his hand, dripping a war-trail in his wake. The blood is green—dragon’s blood—but the ventricles and make-up are so similar to a human’s that Hiccup has to stop and puke into a bush twice.
He makes to the village, thrusts the humanlike heart into his father’s face, and then—predictably—takes his father and crew to the dragon’s body for further proof. He stops several feet away. He can’t step any closer. It feels like he’s intruding on his own grave. He feels cursed.
Despite what he feels, Hiccup is celebrated. Snot and the twins and Fishlegs ask him a thousand questions. His father slaps his back, hugs him, states his pride. Gobber claims he “knew it”. Astrid starts looking his way. Not yet smiling, but her eyes are open to consideration. She’s watching him and a part of him really, really likes it. He starts to heal from the deep, emotional trauma of killing himself. He heals for her. For his father. For his tribe.
Everyone is watching him and Hiccup is both Terrified and Pleased. His mistakes are better documented but also better forgiven. He gains leniency like he’s never had before. Every invention goes into killing dragons to maintain it; what other choices does he have? He downed a Night Fury and it gave him everything he “wanted”. Even though his dreams always, always, have those eyes—its eyes—pleading for mercy, and it continues to tear at his soul.
He starts seeing Astrid. She takes his weapons seriously, as does Gobber, as does his father. She whispers encouragements, assures him he’s doing the right thing, erases the insecurities of his dreams and he keeps at it.
Over the weeks, Hiccup’s guilt ebbs and his pride takes over. The praise of the village, of his father, of her, overrides the haunting imagery of those eyes. He focuses on his hypothesis. On his studies. His newfound freedom and respect gives him the leverage he needs to move up in the village.
That moment he had with the Night Fury—a fraction of understanding—makes him curious about the other dragons—if they would give him the same reflection—but his popularity interferes. Hiccup feels an intense pressure to keep measuring up to what his village expects.
He can’t do it in the day-light, but at night, as everyone’s asleep, he’ll visit the cages. He’ll whisper to the dragons and try and record their responses. He can’t shake the idea that there’s human-like intelligence at their end. That they can respond to him.
His father is optimistic in finding the Red Death… before the ice-sets-in. Hiccup advises against it. Stoick listens. His son killed a Night Fury. His weapons have merit. His methods have an endgame.
Slowly, over the winter months, Berk grows stronger. Using Hiccup’s weapons, they gain leverage over the dragons. Their frienemies—the Bogs, the Meatheads, even the Outcasts—have no choice but to turn to Berk in its prosperity. They start to buy out Hiccup’s inventions. The plans for them. It becomes a franchise. Over the next several years, thousands… nearly millions…of dragons are killed. Hunted to extinction. The Green Death slowly starves.
Hiccup marries Astrid, he rules Berk, he spends the rest of his life grounded as a wealthy, successful, cunning chief.
But he never touches the skies, as he once did in his dreams.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Hiccup มีเลือดของความโกรธคืนบนมือของเขา และเขารู้สึกเหมือนเขาได้ฆ่าเป็นส่วนหนึ่งของตัวเอง เขายืนขึ้น เขาไม่จับลมหายใจของเขา เขาไม่เข้าใจสภาพแวดล้อมของเขา เขาอาจมีการตื่นตระหนก"ฉันไม่ได้ ฉันเป็นไวกิ้ง ฉันเป็นไวกิ้ง... "เขากล่าวว่า และพยายามปลูกฝังความภาคภูมิใจในตนเอง การทำงาน ขอบเขตการ จินตนาการของเขาดงสปริงส์ชีวิต และยิ้มแม้ มีลำไส้ squirming ของเขาและดึงคิ้ว แม้ มีโรคและ self-loathingเขาเดินหน้าแรก กลางคืนโกรธยักษ์ในมือ ขจีทางสงครามในปลุกของเขาได้ เลือดเป็นสีเขียวซึ่งเลือดของมังกร — แต่ ventricles และแต่งหน้าเพื่อให้คล้ายกับมนุษย์เป็นความ Hiccup หยุด และรากเป็นบุชสองเขาทำหมู่บ้าน thrusts หัวใจ humanlike เป็นใบหน้าของพ่อของเขา แล้ว — ฉาย — ใช้พ่อและลูกเรือของเขากับร่างกายของมังกรสำหรับหลักฐานเพิ่มเติม เขาหยุดไปหลายฟุต เขาไม่สามารถก้าวได้ใกล้ชิด มันรู้สึกเหมือนเขาเป็น intruding ที่ศพของเขาเอง เขารู้สึกถูกสาปแช่งแม้สิ่งที่เขารู้สึก Hiccup มีการเฉลิมฉลอง ขี้ และแฝด และ Fishlegs ถามเขาพัน บิดา slaps เขา hugs เขา ระบุความภาคภูมิใจของเขา Gobber อ้างว่า เขา "รู้เรื่อง" อัสตริดแห่งเริ่มมอง เขา ยังไม่ได้ ยิ้ม แต่ตาของเธอเปิดพิจารณา เธอดูเขา และเป็นส่วนหนึ่งของเขาจริง ๆ จริง ๆ ชอบ เขาเริ่มต้นการรักษาจากการบาดเจ็บลึก อารมณ์ของการฆ่าตัวเอง เขารักษาเธอ สำหรับพ่อของเขา สำหรับเผ่าของเขาคนดูเขา และ Hiccup Terrified และยินดี ผิดพลาดจัดดี แต่ยังดีกว่า จึง เขากำไร leniency เหมือนเขาไม่เคยมีก่อน ประดิษฐ์ทุกจะฆ่ามังกรขุด เขาไม่มีทางเลือกอื่นใด เขา downed โกรธคืน และจะให้เขาทุกอย่างที่เขา "ต้อง" แม้ว่าความฝันของเขาเสมอ ตลอด เวลา มีตาคู่นั้น – ตาของ — ร้องความเมตตา และมันยังฉีกที่วิญญาณของเขาเขาเริ่มเห็นอัสตริดแห่ง เธอใช้อาวุธของเขาอย่างจริงจัง กับ Gobber กับพ่อของเขา เธอ whispers encouragements มั่นใจเขาว่าเขาทำถูกอยู่สิ่ง ลบ insecurities ของความฝันของเขา และเขาคงที่ ผ่านสัปดาห์ ฟังของ Hiccup ความผิดและความภาคภูมิใจของเขาจะผ่าน การสรรเสริญของวิลเลจ ของบิดา ของ แทนภาพ haunting ของตาคู่นั้น เขาเน้นสมมติฐานของเขา ในการศึกษาของเขา เสรีภาพ newfound ของเขาและความเคารพให้ประสิทธิภาพการดำเนินงานที่ต้องการย้ายขึ้นในหมู่บ้านขณะที่เขา มีความโกรธคืน — เศษส่วนของความเข้าใจ — ทำให้เขาอยากรู้อยากเห็นเกี่ยวกับมังกรอื่น ๆ — ถ้าพวกเขาจะให้เขาสะท้อนเหมือน – แต่ความนิยมของเขารบกวน Hiccup รู้สึกกดดันรุนแรงให้ให้วัดขึ้นที่หมู่บ้านของเขาคาดว่าเขาไม่สามารถทำในแสงวัน แต่ในเวลากลางคืน เป็นคนหลับ เขาจะชมกรง เขาจะกระซิบกับมังกร และลอง และบันทึกการตอบสนองของพวกเขา เขาไม่สามารถจับความคิดที่ว่า มีปัญญาเหมือนมนุษย์ที่สุดของพวกเขา ที่สามารถตอบสนองต่อเขาพ่อของเขาในเชิงบวกในสีแดงตาย...ก่อน Hiccup แข็งชุดค่ะให้คำแนะนำกับมันได้ Stoick ฟัง ลูกชายของเขาฆ่าโกรธคืน อาวุธของเขาได้บุญ Endgame มีวิธีของเขาได้ช้า เดือนหนาว งานกระบี่เบิกเติบโตแข็งแกร่ง พวกเขาใช้อาวุธของ Hiccup เพื่อยกระดับเหนือมังกร Frienemies ของพวกเขา — Bogs, Meatheads แม้ใน Outcasts — ได้ไปเปิดงานกระบี่เบิกในสภาพการ พวกเขาเริ่มซื้อหาของ Hiccup ประดิษฐ์ แผนสำหรับพวกเขา มันกลายเป็นแฟรนไชส์ ผ่านต่อไป หลายปี พัน...เกือบล้าน...มังกรจะฆ่า ล่าสัตว์หรือค้าดับ ดีตายเขียวช้าHiccup marries อัสตริดแห่ง เขากฎงานกระบี่เบิก เขาใช้ส่วนเหลือของชีวิตสูตรเป็นหัวหน้ารวย ประสบความสำเร็จ ไหวพริบแต่เขาไม่เคยสัมผัสท้องฟ้า ครั้งเดียวได้ในความฝันของเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อาการสะอึกมีเลือดโกรธคืนในมือของเขาและเขารู้สึกว่าเขาถูกฆ่าตายเป็นส่วนหนึ่งของตัวเอง เขาลุกขึ้นยืน เขาไม่สามารถจับลมหายใจของเขา เขาไม่สามารถเข้าใจสภาพแวดล้อมของเขา เขาอาจจะมีการโจมตีเสียขวัญ.
"ฉันไม่ได้. ฉันไวกิ้ง. ฉันไวกิ้ง ... !" เขากล่าวและพยายามที่จะปลูกฝังความภาคภูมิใจในตัวเอง. มันทำงานที่มีขอบเขต. น้ำพุจินตนาการที่โอ้อวดของเขาในการดำรงชีวิต และเขายิ้มแม้จะมีไส้ดิ้นของเขาและดึงคิ้ว. แม้จะมีการเจ็บป่วยและเกลียดชังตัวเอง.
เขาเดินกลับบ้าน. ยักษ์หัวใจโกรธคืนอบอุ่นในมือของเขาหยดสงครามทางในการปลุกของเขา. เลือดเลือดมังกรสีเขียว ส่งข้อความ แต่โพรงและการแต่งหน้าจึงคล้ายกับมนุษย์ว่าอาการสะอึกมีการหยุดและอ้วกเป็นพุ่มไม้สองครั้ง.
เขาทำให้หมู่บ้านยัดหัวใจ humanlike เป็นใบหน้าของพ่อของเขาและจากนั้น-ที่คาดการณ์จะใช้เวลาที่พ่อของเขาและ ลูกเรือให้กับร่างกายของมังกรเพื่อพิสูจน์ต่อไป. เขาหยุดหลายฟุตห่าง. เขาไม่สามารถขั้นตอนใด ๆ ใกล้ชิด. มันให้ความรู้สึกเหมือนเขาบุกรุกเข้าไปในหลุมฝังศพของเขาเอง. เขารู้สึกสาปแช่ง.
แม้จะมีสิ่งที่เขารู้สึกสะอึกมีการเฉลิมฉลอง. น้ำมูกและฝาแฝด และขอให้เขาพิชเลกพันคำถาม. พ่อของเขาตบหลังของเขากอดเขากล่าวความภาคภูมิใจของเขา. Gobber อ้างว่าเขา "รู้ว่ามัน". ตริเริ่มมองหาวิธีการของเขา ยังไม่ยิ้ม แต่ดวงตาของเธอจะเปิดให้พิจารณา เธอเฝ้าดูเขาและเป็นส่วนหนึ่งของเขาจริงๆชอบมันจริงๆ เขาเริ่มที่จะหายจากลึกบาดเจ็บทางอารมณ์ของการฆ่าตัวเอง เขาเยียวยาสำหรับเธอ สำหรับพ่อของเขา สำหรับเผ่าของเขา.
ทุกคนกำลังเฝ้าดูเขาและอาการสะอึกเป็นทั้งกลัวและยินดี ความผิดพลาดของเขาได้รับการบันทึกที่ดีขึ้น แต่ยังอภัยที่ดีขึ้น เขาได้รับการผ่อนผันเหมือนอย่างที่เขาไม่เคยมีมาก่อน สิ่งประดิษฐ์ทุกคนที่จะเข้าสู่การฆ่ามังกรที่จะรักษามัน สิ่งที่ทางเลือกอื่น ๆ เขาไม่ได้? เขากระดกคืนโกรธและมันทำให้เขามีทุกอย่างที่เขา "ต้องการ" แม้ว่าความฝันของเขาเสมอเสมอมีตาของผู้ที่ตาอ้อนวอนขอความเมตตาและจะยังคงที่จะฉีกที่จิตวิญญาณของเขา.
เขาเริ่มเห็นสตริด เธอใช้เวลาอาวุธของเขาอย่างจริงจังเช่นเดียวกับ Gobber เช่นเดียวกับพ่อของเขา เธอกระซิบกำลังใจ, ยืนยันกับเขาที่เขาทำในสิ่งที่ถูกลบความไม่ปลอดภัยในฝันของเขาและเขาก็ช่วยให้มัน.
กว่าสัปดาห์ที่ผ่านมาความรู้สึกผิดของอาการสะอึกอิ่มและความภาคภูมิใจของเขาจะใช้เวลามากกว่า สรรเสริญของหมู่บ้านของพ่อของเธอแทนที่ภาพหลอนของดวงตาเหล่านั้น เขามุ่งเน้นไปที่สมมติฐานของเขา เกี่ยวกับการศึกษาของเขา เสรีภาพ newfound ของเขาและความเคารพให้เขางัดเขาต้องการที่จะย้ายขึ้นในหมู่บ้าน.
ว่าช่วงเวลาที่เขามีกับคืนโกรธ-ส่วนของความเข้าใจทำให้เขาอยากรู้เกี่ยวกับมังกรอื่น ๆ ถ้าพวกเขาจะทำให้เขาสะท้อน แต่เดียวกัน ความนิยมของเขารบกวน อาการสะอึกรู้สึกกดดันที่จะให้วัดได้ถึงสิ่งที่คาดว่าหมู่บ้านของเขา.
เขาไม่สามารถทำมันได้ในวันเบา แต่ในเวลากลางคืนขณะที่ทุกคนหลับเขาจะเยี่ยมชมกรง เขาจะกระซิบมังกรและพยายามบันทึกการตอบสนองของพวกเขา เขาไม่สามารถสั่นคลอนความคิดที่ว่ามีความฉลาดของมนุษย์เหมือนในตอนท้ายของพวกเขา ว่าพวกเขาสามารถตอบสนองกับเขา.
พ่อของเขาเป็นแง่ดีในการหาแดงตาย ... ก่อนที่น้ำแข็งชุดใน อาการสะอึกให้คำแนะนำกับมัน Stoick ฟัง ลูกชายของเขาถูกฆ่าตายโกรธคืน อาวุธของเขามีบุญ วิธีการของเขามีฤทธิ์.
ช้ากว่าฤดูหนาว, หญิงเติบโตแข็งแรง การใช้อาวุธของอาการสะอึกพวกเขาได้รับการงัดกว่ามังกร ของพวกเขา frienemies-สวมรอย, Meatheads แม้จัณฑาล-ไม่มีทางเลือก แต่จะหันไปหญิงในความเจริญรุ่งเรืองของ พวกเขาเริ่มต้นที่จะซื้อสิ่งประดิษฐ์ของอาการสะอึก แผนสำหรับพวกเขา มันจะกลายเป็นแฟรนไชส์ ในช่วงหลายปีข้างหน้านับพัน ... เกือบล้าน ... ของมังกรจะถูกฆ่า ล่าจะสูญพันธุ์ ความตายสีเขียวช้าอด.
อาการสะอึกแต่งงานกับสตริดเขากฎโง่เขาใช้เวลาที่เหลือของชีวิตของเขาลงดินเป็นผู้มั่งคั่งที่ประสบความสำเร็จไหวพริบหัวหน้า.
แต่เขาไม่เคยสัมผัสท้องฟ้าในขณะที่เขาไม่เคยอยู่ในความฝันของเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฮิคคัพมีคืนโกรธเลือดบนมือของเขา และเขารู้สึกเหมือนเขากำลังฆ่าส่วนหนึ่งของตัวเขาเอง เขาลุกขึ้น เขาไม่หายใจ เขาไม่สามารถเข้าใจสิ่งแวดล้อมของเขา เขาอาจจะกำลังตื่นตระหนก .
" ฉันทำมัน ผมเป็นพระเอก ข้าคือไวกิ้ง . . . . . . . " เขาพูดและพยายามที่จะปลูกฝังความภาคภูมิใจในตัวเอง มันทำงานได้ในระดับหนึ่งของเขาไวเกินจินตนาการ สปริง กับชีวิต และเขายิ้ม แม้ว่าจะอึดอัดด้วยไส้และดึงหน้าผาก แม้จะมีการเจ็บป่วยและเกลียดชังตนเอง
เขาเดินกลับบ้าน ยักษ์เพลิงนิลหัวใจอุ่นในมือ แหมะสงครามเส้นทางในการปลุกของเขา เลือดก็คือเลือดของมังกรเขียว แต่มากขึ้นและการแต่งหน้าก็คล้ายกับของมนุษย์ ที่สะอึกต้องหยุดและอาเจียนเป็นบุช
ครั้งเขาทำเพื่อหมู่บ้านสอดใส่หัวใจ humanlike เข้าใบหน้าของบิดา แล้ว คาดใช้เวลาพ่อของเขาและลูกเรือไปยังมังกรตัวเพื่อขอหลักฐานเพิ่มเติม เขาหยุดหลายฟุตห่าง เขาไม่สามารถก้าวเข้าใกล้ มันรู้สึกเหมือนเขากำลังรบกวนหลุมฝังศพของเขาเอง เขารู้สึกเหมือนถูกสาป
แม้สิ่งที่เขารู้สึกสะอึก มีการเฉลิมฉลอง น้ำมูกและฝาแฝด และฟิชเล็กถามเขาคำถามนับพัน .พ่อตบกลับ เขา กอดเขา สหรัฐอเมริกาภาคภูมิใจของเขา ก็อบเบอร์เขาบอกว่า " ว่าแล้ว " แอสทริด เริ่มมองหาวิธีของเขา ยังไม่ยิ้ม แต่ตาของเธอจะเปิดพิจารณา เธอมองเขา และเป็นส่วนหนึ่งของเขาจริงๆ ชอบมันจริงๆ เขาเริ่มที่จะหายจากการบาดเจ็บทางอารมณ์ลึกของการฆ่าตัวเอง เขารักษาเธอ สำหรับพ่อของเขา
สำหรับชนเผ่าของเขาทุกคนมองเขา และสะอึก คือทั้งกลัวและความยินดี ความผิดพลาดของเขาดีขึ้นเอกสาร แต่ยังน่าจะให้อภัยได้ เขาได้รับความเมตตาอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน ทุกสิ่งประดิษฐ์ไปการฆ่ามังกรเพื่อรักษามัน สิ่งที่ตัวเลือกอื่น ๆที่เขามี เขาจมอยู่กับความโกรธและให้ทุกอย่างที่เขา " ต้องการ " แม้ว่าความฝันของเขาเสมอ เสมอมีสายตาของดวงตาอ้อนวอนขอความเมตตา และมันยังคงฉีกวิญญาณของเขา .
เขาเริ่มเห็นแอสทริด เธอใช้อาวุธของเขาอย่างจริงจัง เหมือนจะก็อบเบอร์ เหมือนพ่อของเขา เธอกระซิบทอดสะพาน , มั่นใจว่าเขาทำถูกแล้ว ลบความไม่ปลอดภัยในความฝันของเขาและเขายังคงที่
กว่าสัปดาห์ ฮิคคัพ รู้สึกผิดลงและความภาคภูมิใจของเขาจะใช้เวลามากกว่า สรรเสริญของหมู่บ้านถึงพ่อของเธอ แทนที่ภาพหลอนของดวงตาคู่นั้น เขาเน้นสมมติฐานของเขา ในการศึกษาของเขา เสรีภาพ newfound ของเขาและเคารพให้เขางัดเขาต้องการย้ายขึ้นในหมู่บ้าน
ในขณะที่เขาได้กับคืน fury-a เศษส่วนของความเข้าใจ ทำให้เขาอยากรู้เรื่องเกี่ยวกับมังกรอื่น ๆถ้าพวกเขาจะให้เขาเหมือนกัน แต่ความนิยมของเขาสะท้อนรบกวน .ฮิคคัพก็เป็นแรงกดดันให้วัดขึ้นที่หมู่บ้านของเขาคาดว่า .
เขาไม่สามารถทำมันได้ในแสงกลางวัน แต่กลางคืน ขณะที่ทุกคนกำลังหลับอยู่ เขาจะไปเยี่ยมกรง เขาจะกระซิบกับมังกรและพยายามบันทึกการตอบสนองของพวกเขา เขาไม่สามารถสลัดความคิดที่ว่ามีคนชอบความฉลาดที่จุดสิ้นสุดของพวกเขา ที่พวกเขาสามารถตอบสนองต่อเขา
พ่อของเขาเป็นดีในการหาย . . . . . . . แดง ก่อนน้ำจะเป็นน้ำแข็ง ฮิคคัพให้กับมัน สโตอิค ฟัง ลูกชายฆ่าเพลิงนิล อาวุธของเขาได้บุญ วิธีการของเขามีฤทธิ์ .
ช้าๆ ผ่านเดือนฤดูหนาวเบิร์กแข็งแกร่งขึ้นเรื่อยๆ การใช้อาวุธ สะอึก พวกเขาได้รับอำนาจเหนือมังกร ของพวกเขา frienemies bogs , ไอ้หัวผัก ,แม้แต่ผู้ไม่มีทางเลือก แต่ที่จะเปิดอวัยวะเพศหญิงในความเจริญรุ่งเรืองของ พวกเขาเริ่มที่จะซื้อออกสะอึกเป็นสิ่งประดิษฐ์ . แผนของพวกเขา มันกลายเป็นแฟรนไชส์ มากกว่าหลายปีถัดไป , พัน . . . . . . . เกือบล้าน . . . . . . . มังกรถูกฆ่าตาย ล่าจะสูญพันธุ์ครับ ความตายสีเขียวค่อยๆ starves .
สะอึกกับแอสทริด เขากฎเบิร์ก เขาใช้เวลาที่เหลือของชีวิตของเขาต้องเป็นคนรวยประสบความสำเร็จ หัวหน้าเจ้าเล่ห์ .
แต่เขาไม่เคยสัมผัสท้องฟ้า ตามที่เขาเคยได้ในความฝันของเขา