“Sometimes. Not on dates. Shopping,

“Sometimes. Not on dates. Shopping, you know.” He shrugs, his eyes not leaving mine.
Oh, so just in the playroom—his Red Room of Pain and his apartment. I don’t know what to feel about that.
“Just you, Anastasia,” he whispers.
I blush and stare down at my fingers. In his own way, he does care about me.
“Your friend here seems more of a landscape man, not portraits. Let’s look round.” He holds his hand out to me, and I take it.
We wander past a few more prints, and I notice a couple nodding at me, smiling broadly as if they know me. It must be because I’m with Christian, but one young man is blatantly staring. Odd.
We turn the corner, and I can see why I’ve been getting strange looks. Hanging on the far wall are seven huge portraits—of me.
I stare blankly at them, stupefied, the blood draining from my face. Me: pouting, laughing, scowling, serious, amused. All in super close up, all in black and white.
Holy crap! I remember José messing with the camera on a couple of occasions when he was visiting and when I’d been out with him as driver and photographer’s assistant. He took snapshots, or so I thought. Not these invasive candids.
I glance up at Christian, who is staring, transfixed, at each of the pictures in turn.
“Seems I’m not the only one,” he mutters cryptically, his mouth settling into a hard line.
I think he’s angry. Oh no.
“Excuse me,” he says, pinning me with his bright gray gaze for a moment. He turns and heads to the reception desk.
What’s his problem now? I watch mesmerized as he talks animatedly with Miss Very Short Hair and Red Lipstick. He fishes out his wallet and produces his credit card.
Shit. He must have bought one of them.
“Hey. You’re the muse. These photographs are terrific.” A young man with a shock of bright blond hair startles me. I feel a hand at my elbow and Christian is back.
“You’re a lucky guy.” Blond Shock smirks at Christian, who gives him a cold stare.
“That I am,” he mutters darkly, as he pulls me over to one side.
“Did you just buy one of these?”
“One of these?” he snorts, not taking his eyes off them.
“You bought more than one?”
He rolls his eyes. “I bought them all, Anastasia. I don’t want some stranger ogling you in the privacy of their home.”
My first inclination is to laugh. “You’d rather it was you?” I scoff.
He glares down at me, caught off guard by my audacity, I think, but he’s trying to hide his amusement.
“Frankly, yes.”
“Pervert,” I mouth at him and bite my lower lip to prevent my smile.
His mouth drops open, and now his amusement is obvious. He strokes his chin thoughtfully.
“Can’t argue with that assessment, Anastasia.” He shakes his head, and his eyes soften with humor.
“I’d discuss it further with you, but I’ve signed an NDA.”
He sighs, gazing at me, and his eyes darken. “What I’d like to do to your smart mouth,” he murmurs.
I gasp, knowing full well what he means. “You’re very rude.” I try to sound shocked and succeed. Does he have no boundaries?
He smirks at me, amused, and then he frowns.
“You look very relaxed in these photographs, Anastasia. I don’t see you like that very often.”
What? Whoa! Change of subject—talk about non sequitur—from playful to serious.
I flush and glance down at my fingers. He tilts my head back, and I inhale sharply at the contact with his long fingers.
“I want you that relaxed with me,” he whispers. All trace of humor has gone.
Deep inside me that joy stirs again. But how can this be? We have issues.
“You have to stop intimidating me if you want that,” I snap.
“You have to learn to communicate and tell me how you feel,” he snaps back, eyes blazing.
I take a deep breath. “Christian, you wanted me as a submissive. That’s where the problem lies. It’s in the definition of a submissive—you e-mailed it to me once.” I pause, trying to recall the wording. “I think the synonyms were, and I quote, ‘compliant, pliant, amenable, passive, tractable, resigned, patient, docile, tame, subdued.’ I wasn’t supposed to look at you. Not talk to you unless you gave me permission to do so. What do you expect?” I hiss at him.
He blinks, and his frown deepens as I continue.
“It’s very confusing being with you. You don’t want me to defy you, but then you like my ‘smart mouth.’ You want obedience, except when you don’t, so you can punish me. I just don’t know which way is up when I’m with you.”
He narrows his eyes. “Good point well made, as usual, Miss Steele.” His voice is frigid. “Come, let’s go eat.”
“We’ve only been here for half an hour.”
“You’ve seen the photos; you’ve spoken to the boy.”
“His name is José.”
“You’ve spoken to José—the man who, the last time I met him, was trying to push his tongue into your reluctant mouth while you were drunk and ill,” he snarls.
“He’s never hit me,” I spit at him.
Christian scowls at me, fury emanating from every pore. “That’s a low blow, Anastasia,” he whispers menacingly.
I flush, and Christian runs his hands through his hair, bristling with barely contained anger. I glare back at him.
“I’m taking you for something to eat. You’re fading away in front of me. Find the boy, say good-bye.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"บางครั้ง ไม่ได้อยู่ในที่ต้องการ ช้อปปิ้ง คุณรู้" เขาเทปซีด ตาของเขาไม่ออกจากเหมืองโอ้ ดังนั้นในเด็กตัวเขาแดงห้องปวดและอพาร์ทเมนต์ของเขา ฉันไม่รู้ว่าจะรู้สึกว่า"เพียงคุณ อนาสตาเซีย เขา whispersหน้าแดง และมองลงที่นิ้วมือ ในทางของเขาเอง เขาดูแลเกี่ยวกับฉัน"เพื่อนที่นี่ดูเหมือนของมนุษย์ภูมิทัศน์ ภาพไม่ ลองดูรอบ " เขามีมือของเขาออกฉัน แล้วก็เราเร่เลยพิมพ์ไม่กี่เพิ่มเติม และฉันสังเกตเห็นคู่ nodding ที่ฉัน ยิ้มอย่างกว้างขวางเป็นถ้าพวกเขารู้ว่าฉัน มันต้องเป็น เพราะฉันกับคริสเตียน แต่ blatantly มีการจ้องมองหนุ่มคนหนึ่ง คี่เราเปลี่ยนมุม และสามารถดูทำไมฉันได้รับมีลักษณะแปลก แขวนบนผนังไกลเป็นภาพขนาดใหญ่ 7 ตัวของฉันผมมองที่พวกเขา stupefied, blankly เลือดระบายจากใบหน้าของฉัน ฉัน: pouting หัวเราะ scowling ร้ายแรง amused ในซุปเปอร์ปิด ในสีดำและสีขาวอึศักดิ์สิทธิ์ ผมจำได้ว่า José messing กับกล้องบนสองครั้ง เมื่อเขาได้ชม และ เมื่อผมเคยออกกับเขาเป็นผู้ช่วยของช่างภาพและโปรแกรมควบคุม เขาเอาช็อต หรือดังนั้น ฉันคิดว่า ไม่เหล่านี้รุกราน candidsผมมองค่าที่คริสเตียน คนมีคู่ transfixed แต่ละภาพจะ"ดูเหมือนว่า ฉันไม่เดียว เขา mutters cryptically ปากชำระบรรทัดฮาร์ดดิสก์ผมคิดว่า เขาจะโกรธ โอ้ ไม่"ขอโทษ เขากล่าวว่า ตรึงฉัน ด้วยสายตาสีเทาของเขาสดใสช่วง เขาเปิด และหัวหน้าการต้อนอะไรคือปัญหาของเขาตอนนี้ ฉันดู mesmerized เขาพูด animatedly นางสาวมากผมสั้นกับลิปสติกสีแดง เขาปลาออกกระเป๋าของเขา และสร้างบัตรเครดิตของเขาคน เขาต้องซื้อสินค้าของคุณ"เฮ้ คุณมิวส์ ภาพเหล่านี้มีมากมาย" ชายหนุ่มกับช็อกผมบลอนด์สว่าง startles ฉัน รู้สึกว่ามือที่ข้อศอกของฉัน และคริสเตียนจะกลับมา"คุณเป็นผู้ชายที่โชคดี" สีช็อค smirks ที่คริสเตียน ใครให้เขาจ้องเย็น"ว่า ฉัน เขา mutters มืด ๆ ตามที่เขาดึงผมไปข้างใดข้างหนึ่ง"เพียงซื้อหนึ่งเหล่านี้หรือไม่"นอกจากนี้ "หนึ่งเหล่านี้หรือไม่" ไม่เขา snorts การตาปิดได้"คุณซื้อมากกว่าหนึ่ง"เขากลิ้งตา "ฉันซื้อพวกเขาทั้งหมด อนาสตาเซีย ฉันไม่ต้องคนแปลกหน้าบาง ogling คุณส่วนตัวของบ้านของพวกเขา"ความเอียงของฉันแรกจะหัวเราะ "คุณจะค่อนข้างมันเป็นคุณ" ผม scoffเขา glares ลงที่ฉัน จับปิดยามตามความกล้าของฉัน คิด แต่เขาพยายามซ่อนสนุกของเขา"ตรงไปตรงมา ใช่""บิดเบือน ฉันปากที่เขา และกัดลิของฉันด้านล่างเพื่อป้องกันไม่ให้รอยยิ้มของฉันปากของเขาหยดเปิด และตอนนี้ เขาสนุกเป็นที่ชัดเจน ห้างเขา strokes คางของเขา"ไม่สามารถโต้เถียงกับที่ประเมิน อนาสตาเซีย" เขาสั่นศีรษะของเขา และตาของเขานุ่ม ด้วยอารมณ์ขัน"ฉันจะปรึกษาเรื่องนี้เพิ่มเติมกับคุณ แต่ฉันได้เซ็น NDA"เขา sighs พร้อมที่ฉัน และตา darken "ที่อยากจะทำให้ปากของคุณสมาร์ท เขา murmursฉันหายใจเร็ว ๆ รู้ดีว่าเขาหมายถึง "คุณได้ครับ" ลองเสียงตกใจ และประสบความสำเร็จ เขาไม่ได้ไม่มีขอบเขตเขา smirks ที่ฉัน เรา และจากนั้น เขา frowns"คุณดูสบาย ๆ ในภาพเหล่านี้ อนาสตาเซีย ไม่เห็นคุณเช่นนั้นบ่อยขึ้น "อะไรนะ หยุดก่อน! เรื่องการเปลี่ยนแปลง — พูดคุยเกี่ยวกับ non sequitur — จากขี้เล่นจะร้ายแรงล้าง และมองลงที่นิ้วมือ เขา tilts หลังหัวของฉัน และฉันสูดอย่างรวดเร็วในการติดต่อกับนิ้วมือของเขานาน"อยากทราบว่าผ่อนกับฉัน ที่เขา whispers ติดตามทั้งหมดอารมณ์ขันได้หายไปในฉันสุขที่ stirs อีก แต่วิธีนี้ได้หรือไม่ เรามีปัญหา"คุณจำเป็นต้องหยุด intimidating ฉันถ้าคุณต้องการที่, " ฉันชิด"คุณจะต้องเรียนรู้การสื่อสาร และบอกว่า คุณรู้สึก เขาจัดชิดหลัง ดวงตาโชนฉันมีลมหายใจ "คริสเตียน คุณต้องการให้ผมเป็นการยอมแพ้ ที่เป็นที่อยู่ของปัญหา ในคำจำกัดความของการยอมแพ้ — คุณลไปจะฉันครั้งเดียว " ฉันหยุดชั่วคราว พยายามที่จะเรียกคืนข้อความที่ "ผมคิดว่า คำเหมือนได้ และฉันใบเสนอ ราคา 'ตาม อ่อนโยน amenable แฝง tractable ลา ผู้ป่วย docile สัตว์ป่า ปราบออก' ฉันไม่ควรจะมองคุณ ไม่คุยกับคุณถ้าคุณให้ฉันไม่ได้รับอนุญาต หวังสิ่งใด" ฉัน hiss ที่เขาเขากะพริบ และคิ้วของเขา deepens เป็นผมต่อ"อย่างไรก็ดีมากอยู่กับคุณ คุณไม่ต้องการให้ฉันท้าคุณ แต่แล้ว ต้องปากของฉัน' สมาร์ท' คุณต้องเชื่อฟัง ยกเว้นเมื่อคุณไม่ เพื่อให้คุณสามารถลงโทษฉัน เพียงทราบว่าวิธีใดเป็นค่าเมื่อฉันอยู่กับคุณ"เขาจำกัดตา "จุดดีดีทำ ตามปกติ นางสาว Steele" เสียงของเขาคือ frigid "มา ลองไปกิน""เราได้เท่านั้นแล้วที่นี่ครึ่งชั่วโมง""คุณเคยเห็นภาพ คุณได้พูดกับเด็กด้วย""ชื่อของเขาคือ José""คุณได้พูดกับ José — คน ครั้งสุดท้ายที่ฉันได้พบเขา พยายามดันลิ้นของเขาเข้าไปในปากของคุณไม่เต็มใจไปเมา และ ป่วย, " เขา snarls"เขามีไม่เคยตีฉัน ฉันมองเขาคริสเตียน scowls ที่ฉัน ความโกรธที่เกิดจากทุกรูขุมขน "ที่จะชะลอตัวต่ำ อนาสตาเซีย เขา whispers menacinglyฉันล้าง และคริสเตียนทำมือผ่านเส้นผมของเขา เต็มไป ด้วยความโกรธแทบไม่มีอยู่ ฉันแสงจ้าที่เขา"ฉันกำลังนำคุณสำหรับสิ่งที่กิน คุณกำลังเลือนหายไปด้านหน้าของฉัน ค้นหาเด็ก บอกลากัน"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"บางครั้ง ไม่ได้อยู่ในวันที่ ช้อปปิ้งที่คุณรู้ว่า. "เขายักไหล่ตาของเขาไม่ได้ออกจากเหมือง.
โอ้ดังนั้นเพียงแค่ในห้องพักห้องเด็กเล่นของเขาสีแดงแห่งความเจ็บปวดและพาร์ทเมนท์ของเขา ผมไม่ทราบว่าจะเกี่ยวกับความรู้สึกว่า.
"เพียงแค่คุณ Anastasia" เขากระซิบ.
ผมอายและจ้องมองลงที่มือของฉัน ในทางของเขาเองเขาไม่สนใจเกี่ยวกับฉัน.
"เพื่อนของคุณที่นี่ดูเหมือนจะมากขึ้นของมนุษย์ภูมิทัศน์ที่ไม่ถ่ายภาพบุคคล ลองดูรอบ. "เขาถือมือของเขาออกมาให้ฉันและฉันจะเอามัน.
เราเดินผ่านมาไม่กี่พิมพ์มากขึ้นและผมสังเกตพยักหน้าคู่ที่ผมยิ้มกว้างราวกับว่าพวกเขารู้ว่าผม มันต้องเป็นเพราะฉันกับคริสเตียน แต่ชายหนุ่มคนหนึ่งที่จ้องมองอย่างโจ๋งครึ่ม Odd.
เราเปิดมุมและฉันสามารถดูว่าทำไมฉันได้รับรูปลักษณ์ที่แปลก ที่แขวนอยู่บนผนังไกลจะเจ็ดภาพวาดขนาดใหญ่ของฉัน.
ฉันจ้องมอง blankly ที่พวกเขาตะลึง, การระบายน้ำเลือดจากใบหน้าของฉัน ฉัน: มุ่ยหัวเราะหน้าบึ้งร้ายแรงขบขัน ทั้งหมดในซุปเปอร์ปิดขึ้นทั้งหมดในสีดำและสีขาว.
อึศักดิ์สิทธิ์! ผมจำได้ว่าJoséล้อเล่นกับกล้องบนสองสามครั้งเมื่อเขาได้รับการเยี่ยมชมและเมื่อผมได้ออกไปกับเขาเป็นคนขับรถและผู้ช่วยช่างภาพ เขาเอาภาพรวมหรือดังนั้นฉันคิดว่า เหล่านี้ไม่ Candids รุกราน.
ผมเหลือบมองขึ้นที่คริสเตียนที่จ้อง, ตรึงที่แต่ละภาพในทางกลับกัน.
"ดูเหมือนว่าฉันไม่ได้เป็นเพียงคนเดียว" เขาพึมพำลับปากของเขาทรุดตัวลงนั่งสายแข็ง.
ผมคิดว่า เขาโกรธ โอ้ไม่.
"ขอโทษนะครับ" เขากล่าวตรึงฉันด้วยสายตาสีเทาของเขาสดใสสักครู่ เขาหันไปและหัวแผนกต้อนรับ.
สิ่งที่เป็นปัญหาของเขาตอนนี้? ฉันดูเพลิดเพลินในขณะที่เขาพูดคึกคะนองกับมิสผมสั้นมากและสีแดงลิปสติก เขาปลาออกจากกระเป๋าสตางค์ของเขาและผลิตบัตรเครดิตของเขา.
อึ เขาจะต้องได้ซื้อหนึ่งของพวกเขา.
"เฮ้ คุณรำพึง ภาพถ่ายเหล่านี้เป็นที่ยอดเยี่ยม. "ชายหนุ่มที่มีช็อตของผมบลอนด์สว่าง startles ฉัน ผมรู้สึกว่ามือที่ข้อศอกของฉันและคริสเตียนจะกลับมา.
"คุณเป็นผู้ชายที่โชคดี." สีบลอนด์ช็อก smirks ที่นับถือศาสนาคริสต์ซึ่งทำให้เขาจ้องมองเย็น.
"นั่นผม" เขาพึมพำลึกลับในขณะที่เขาดึงฉันไป ด้านหนึ่ง.
"คุณเพียงแค่ซื้อของเหล่านี้?"
"หนึ่งในเหล่านี้หรือไม่" เขาพยักหน้าไม่ละสายตาของเขาออกจากพวกเขา.
"คุณซื้อมากกว่าหนึ่ง?"
เขาม้วนตาของเขา "ฉันซื้อพวกเขาทั้งหมด Anastasia ฉันไม่ต้องการคนแปลกหน้าบาง ogling คุณในความเป็นส่วนตัวของบ้านของพวกเขา. "
ความชอบแรกของฉันคือการหัวเราะ "คุณต้องการ แต่มันเป็นคุณ?" ฉันเย้ยหยัน.
เขาจ้องลงที่ฉันโดยไม่ทันกล้าฉันฉันคิดว่า แต่เขาก็พยายามที่จะซ่อนสนุกของเขา.
"ตรงไปตรงใช่."
"ผิด" ปากผมที่ เขาและกัดริมฝีปากล่างของฉันเพื่อป้องกันไม่ให้รอยยิ้มของฉัน.
ปากของเขาลดลงเปิดและตอนนี้สนุกของเขาเห็นได้ชัด เขาจังหวะคางของเขาคิด.
"ไม่สามารถเถียงกับการประเมินว่า Anastasia." เขาส่ายหัวและดวงตาของเขานุ่มด้วยอารมณ์ขัน.
"ฉันพูดคุยเกี่ยวกับมันต่อไปกับคุณ แต่ฉันได้ลงนามใน NDA."
เขา ถอนหายใจจ้องมาที่ผมและตาของเขามืด "สิ่งที่ผมอยากจะทำเพื่อปากสมาร์ทของคุณ" เขาร่าย.
ฉันหอบรู้ดีว่าเขาหมายถึง "คุณหยาบคายมาก." ฉันพยายามที่จะเสียงตกใจและประสบความสำเร็จ เขามีขอบเขตไม่ได้หรือไม่
เขา smirks ที่ผมสนุกและจากนั้นเขาขมวดคิ้ว.
"คุณดูผ่อนคลายมากในภาพเหล่านี้ Anastasia ผมไม่เห็นว่าคุณชอบมากมักจะ. "
คืออะไร? โอ้ววว! การเปลี่ยนเรื่องพูดคุยเกี่ยวกับไม่ sequitur จากขี้เล่นที่จะร้ายแรง.
ฉันล้างอย่างรวดเร็วและลงที่มือของฉัน เขาเอียงหัวของฉันกลับมาและฉันหายใจอย่างรวดเร็วในการติดต่อกับนิ้วมือของเขายาว.
"ฉันต้องการให้คุณที่ผ่อนคลายกับฉัน" เขากระซิบ ร่องรอยของความขบขันทั้งหมดได้หายไป.
ลึกภายในฉันมีความสุขที่ขยับอีกครั้ง แต่วิธีการนี้สามารถ? เรามีปัญหา.
"คุณจะต้องหยุดการข่มขู่ฉันหากคุณต้องการว่า" ฉันแน็ป.
"คุณจะต้องเรียนรู้ที่จะสื่อสารและบอกฉันว่าคุณรู้สึกอย่างไร" เขาตะคอกกลับดวงตาที่เห็นได้ชัด.
ฉันใช้เวลาหายใจเข้าลึก ๆ "คริสเตียนคุณต้องการให้ผมเป็นอ่อนน้อม นั่นคือปัญหาที่อยู่ มันอยู่ในความหมายของการยอมจำนนที่คุณส่งอีเมลมันให้ฉันอีกครั้ง. "ฉันหยุดความพยายามที่จะจำถ้อยคำ "ผมคิดว่าเป็นคำพ้องความหมายและฉันพูด 'ตามอ่อนโยนคล้อย, เรื่อย ๆ , ซูฮลาออกของผู้ป่วยเชื่องเชื่องเงียบ.' ผมก็ไม่ควรที่จะมองคุณ ไม่ได้พูดคุยกับคุณจนกว่าคุณจะให้ผมได้รับอนุญาตให้ทำเช่นนั้น คุณคาดหวังอะไร? "ผมเปล่งเสียงดังกล่าวที่เขา.
เขากระพริบและขมวดคิ้วของเขาล้ำลึกที่สุดเท่าที่ฉันยังคง.
"มันเป็นความสับสนมากกับคุณ คุณไม่ต้องการให้ฉันไปท้าคุณ แต่แล้วคุณชอบฉัน 'สมาร์ทปาก.' คุณต้องการให้เชื่อฟังคำสั่งยกเว้นเมื่อคุณทำไม่ได้เพื่อให้คุณสามารถลงโทษฉัน ผมก็ไม่ทราบวิธีการที่จะขึ้นเมื่อฉันกับคุณ. "
เขาแคบสายตาของเขา "จุดดีทำดีตามปกตินางสาวสตีล." เสียงของเขาคือหนาว "มาขอไปกิน."
"เราเคยเฉพาะที่นี่สำหรับครึ่งชั่วโมง".
"คุณเคยเห็นภาพ; คุณได้พูดคุยกับเด็กผู้ชายคนนั้น. "
"ชื่อของเขาคือJosé."
"คุณเคยพูดกับJosé-คนที่ครั้งสุดท้ายที่ผมได้พบกับเขาได้พยายามที่จะผลักดันลิ้นของเขาเข้าไปในปากไม่เต็มใจของคุณในขณะที่คุณอยู่เมาและ ป่วย "เขาคำราม.
"เขาไม่เคยตีฉัน" ฉันคายที่เขา.
คริสเตียน scowls ที่ผมโกรธเล็ดลอดออกมาจากทุกขุมขน "นั่นคือระเบิดต่ำ Anastasia" เขากระซิบอย่างน่ากลัว.
ฉันล้างและคริสเตียนวิ่งมือของเขาผ่านผมของเขา bristling กับความโกรธที่มีอยู่แทบจะไม่ ฉันจ้องมองกลับมาที่เขา.
"ผมจะพาคุณสำหรับบางสิ่งบางอย่างที่จะกิน คุณกำลังจางหายไปในด้านหน้าของฉัน ค้นหาเด็กพูดดีลาก่อน. "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" บางครั้ง ไม่ใช่เดท ช้อปปิ้ง , คุณรู้ว่า . " เขา shrugs ของเขาตาไม่ทิ้งฉัน .
อ้อ แค่ใน playroom ห้องสีแดงของความเจ็บปวดและอพาร์ทเมนต์ของเขา ฉันไม่รู้ว่าจะรู้สึกอย่างไร .
" แค่คุณ อนาสตาเซีย " เขากระซิบ ฉันหน้าแดงและจ้องมองลงมาที่
นิ้วมือของฉัน ในทางของเขาเอง เขาจะดูแลเกี่ยวกับฉัน .
" เพื่อนที่นี่ดูเหมือนเพิ่มเติมของภูมิมนุษย์ ไม่ใช่การถ่ายภาพบุคคล ลองดูรอบ" เขากุมมือของเขาออกมาให้ฉัน และฉันจะใช้มัน .
เราเดินผ่านมาไม่กี่พิมพ์ และผมสังเกตเห็นสองพยักหน้า ฉันยิ้มกว้างราวกับว่าพวกเขารู้จักฉัน มันต้องเป็นเพราะผมกับคริสเตียน แต่ชายหนุ่มคนหนึ่งเป็นโร่จ้อง แปลก
เราเปิดมุมและฉันสามารถเห็นเหตุผลที่ฉันได้รับการดูแปลกๆ ที่แขวนอยู่บนผนังไกลเจ็ดภาพวาดขนาดใหญ่ของฉัน .
ผมเหม่อเลยที่พวกเขามึนงง , เลือดออกจากใบหน้าของฉัน ฉัน : งอน , หัวเราะ , หน้าบึ้ง , ร้ายแรง , ขบขัน ทั้งหมดใกล้ซุปเปอร์ขึ้นทั้งหมดในสีดำและสีขาว .
ให้ตายสิ ผมจำได้ โฮเซ เล่นกับกล้องสองสามครั้งเมื่อเขาได้เข้าเยี่ยมชม และเมื่อฉันกับเขาเป็นคนขับรถและผู้ช่วยช่างภาพ . เขาเอาภาพถ่าย หรือดังนั้นฉันคิดว่า ไม่ candids
รุกรานเหล่านี้ฉันเหลือบมองไปที่ คริสเตียน ที่จ้องมอง ตรึง ที่แต่ละภาพจะ .
" ดูเหมือนจะไม่ใช่ผมคนเดียว " เขางึมงำอย่างกำกวม ปากของเขาเข้าไปในเส้นหนัก .
ฉันคิดว่าเขาโกรธ .
" ขอโทษนะครับ " เขากล่าวให้ผมด้วยสายตาสดใส สีเทานะคะ เขาหันหัวไปยังแผนกต้อนรับ .
เป็นอะไรของเขานะ ?ผมดูสะกดตามที่เขาพูด คึกคะนอง กับคุณผมสั้นมาก และลิปสติกสีแดง เขาปลาออกจากกระเป๋าสตางค์ของเขาและผลิตบัตรเครดิต .
แม่ง เขาต้องซื้อหนึ่งของพวกเขา .
" เฮ้ คุณคือนางในฝัน ภาพเหล่านี้ที่ยอดเยี่ยม . " ชายหนุ่มด้วยความตกใจผมบลอนด์สว่างรบกวนฉัน ผมรู้สึกว่ามือที่ข้อศอก และ คริสเตียน กลับมาแล้ว
" คุณเป็นผู้ชายที่โชคดี ." สีบลอนด์ดูด smirks ที่คริสเตียน ที่ทำให้เขาจ้องมองเย็น .
" ที่ฉัน " เขางึมงำมืด ๆที่เขาดึงฉันไปข้างหนึ่ง .
" คุณเพิ่งซื้อหนึ่งของเหล่านี้ "
" หนึ่งของเหล่านี้ " เขา . ไม่ละสายตาจากพวกเขา .
" คุณซื้อมากกว่าหนึ่ง ? "
เขาม้วนตาของเขา . " ฉันซื้อพวกเขาทั้งหมด , อนาสตาเซีย ฉันไม่อยากให้คนอื่นมองคุณในความเป็นส่วนตัวของบ้านของพวกเขา . "
ความชอบแรกของฉันคือหัวเราะ " คุณคงเป็นคุณ " ผมพูดเยาะเย้ย .
เขาถลึงตามองลงมาที่ฉันจับไว้โดยความกล้าของฉัน ฉันคิด แต่เขาพยายามที่จะซ่อนสวนสนุกของเขา .
" ก็ใช่ "
" โรคจิต " ปากเขาและกัดริมฝีปากล่างของฉันเพื่อป้องกันไม่ให้รอยยิ้มของฉัน .
ลดลงเปิดปากของเขา และตอนนี้ สวนสนุกของเขาชัดเจน เขาลูบคางอย่างครุ่นคิด
" ไม่เถียงว่า การประเมินอนาสเตเชีย เขาสั่นศีรษะของเขา ตาของเขาดูด้วยอารมณ์ขัน .
" ผมจะหารือเพิ่มเติมกับคุณ แต่ฉันได้ลงนามในสัญญา "
. . . . . จ้องมองผม ตาของเขามืด . " สิ่งที่ผมจะทำ เพื่อให้ปากของคุณสมาร์ท " เขาพึมพำ .
ฉันอ้าปากค้าง ทราบดีว่าสิ่งที่เขาหมายถึง " คุณหยาบคายมาก ผมลองเสียง ตกใจ และประสบความสำเร็จ เขาไม่มีขอบเขต
เขา smirks ฉัน , ขบขัน ,แล้วเขาก็ขมวดคิ้ว .
" เธอดูผ่อนคลายในรูปถ่าย อนาสตาเซีย ฉันไม่เห็นเธอแบบนี้บ่อยๆ นะ "
อะไร ? ว้าว ! ! ! เปลี่ยนพูดคุยเรื่องโกลบุลินจากขี้เล่นร้ายแรง .
ผมล้างและเหลือบลงที่นิ้วของฉัน เขาเอียงหัวของฉันกลับมา ฉันหายใจเข้าอย่างรวดเร็วในการติดต่อกับนิ้วของเขายาว .
" ฉันต้องการคุณที่จะผ่อนคลายกับผม " เขากระซิบ ทุกร่องรอยของอารมณ์ขันหายไปไหนลึกภายในตัวที่จอย
กวนอีก แต่วิธีนี้สามารถ ? เรามีปัญหา .
" คุณต้องหยุดข่มขู่ฉัน ถ้านายต้องการอย่างนั้น ฉันตะครุบ .
" คุณต้องเรียนรู้ที่จะสื่อสารและบอกฉันว่าคุณรู้สึกอย่างไร " เขาดึงกลับ ดวงตาโชน .
ผมหายใจลึกๆ " คริสเตียน คุณต้องการให้ฉันเป็นคนว่าง่าย ที่ซึ่งมีปัญหาอยู่ มันอยู่ในความหมายของการยอมแพ้คุณอีเมลล์ให้ผมสักครั้ง" ฉันหยุดพยายามที่จะเรียกคืนถ้อยคํา " ผมคิดว่า คำพ้อง และผมพูด ' ว่าง่าย , อ่อนโยน , สาธุ , เรื่อยๆ , เครื่องทำน้ำร้อน ที่ลาออก อดทน อ่อนน้อม , เชื่อง , ปราบ ' ไม่คิดที่จะมองคุณ ไม่พูดกับคุณจนกว่าคุณจะอนุญาตให้ฉันทำอย่างนั้น สิ่งที่คุณคาดหวัง " ฉันทำเสียงขู่เค้า
เขากระพริบตา และขมวดคิ้วของเขาทำให้ฉันยังคง .
" มันสับสนมากที่ได้อยู่กับคุณคุณไม่ต้องการให้ฉันต่อต้านคุณ แต่คุณก็ชอบปากของฉันสมาร์ท ' ' ที่คุณต้องการการเชื่อฟัง ยกเว้นเมื่อคุณไม่ได้ , ดังนั้นคุณจะลงโทษฉัน ฉันแค่ไม่รู้วิธีซึ่งเป็นขึ้นตอนที่ฉันอยู่กับคุณ . "
เขาแคบ ตาของเขา . " ดี ทำ ดี เป็นปกติ คุณสตีล " เสียงของเขาเป็นคนเย็นชา " มา ไปกินข้าวกันเถอะ "
" พวกเราอยู่ที่นี่แค่ครึ่งชั่วโมง "
" คุณจะได้เห็นรูปถ่ายคุณได้พูดกับลูกชาย "
" เขาชื่อ โฮเซ "
" คุณพูดกับโฮเซ - คนที่ ครั้งสุดท้ายที่ฉันเจอเขา พยายามจะดันลิ้นเข้าไปในปากลังเลของคุณในขณะที่คุณกำลังเมาและป่วย " เขา . .
" เขาไม่เคยตี ฉัน " ฉันถ่มน้ำลายใส่เขา
คริสเตียน scowls ที่ผมโกรธเล็ดลอดออกมาจากทุกรูขุมขน " ที่ระเบิดต่ำ , อนาสตาเซีย " เขากระซิบอย่างตกอยู่ในอันตราย .
ผมล้างคริสเตียน และวิ่งมือผ่านเส้นผมของเขา อัศจรรย์กับแทบไม่มีความโกรธ ผมมองกลับไปที่เขา .
" ฉันจะพาคุณไปหาอะไรทานกัน คุณจางหายไปต่อหน้าต่อตา พบเด็กหนุ่มบอกลา " .