A mind /ˈmaɪnd/ is the set of cogni

A mind /ˈmaɪnd/ is the set of cognitive faculties that enables consciousness, perception, thinking, judgement, and memory—a characteristic of humans, but which also may apply to other life forms.[3][4]

A lengthy tradition of inquiries in philosophy, religion, psychology and cognitive science has sought to develop an understanding of what a mind is and what its distinguishing properties are. The main question regarding the nature of mind is its relation to the physical brain and nervous system – a question which is often framed as the Mind-body problem, which considers whether mind is somehow separate from physical existence (dualism and idealism[5]), deriving from and/or reducible to physical phenomena such as neuronal activity (physicalism), or whether the mind is identical with the brain or some activity of the brain.[6] Another question concerns which types of beings are capable of having minds, for example whether mind is exclusive to humans, possessed also by some or all animals, by all living things, or whether mind can also be a property of some types of man-made machines.

Whatever its relation to the physical body it is generally agreed that mind is that which enables a being to have subjective awareness and intentionality towards their environment, to perceive and respond to stimuli with some kind of agency, and to have consciousness, including thinking and feeling.[3][7]

Important philosophers of mind include Plato, Descartes, Leibniz, Kant, Martin Heidegger, John Searle, Daniel Dennett and many others. The description and definition is also a part of psychology where psychologists such as Sigmund Freud and William James have developed influential theories about the nature of the human mind. In the late 20th and early 21st centuries the field of cognitive science emerged and developed many varied approaches to the description of mind and its related phenomena. The possibility of non-human minds is also explored in the field of artificial intelligence, which works closely in relation with cybernetics and information theory to understand the ways in which human mental phenomena can be replicated by nonbiological machines.

The concept of mind is understood in many different ways by many different cultural and religious traditions. Some see mind as a property exclusive to humans whereas others ascribe properties of mind to non-living entities (e.g. panpsychism and animism), to animals and to deities. Some of the earliest recorded speculations linked mind (sometimes described as identical with soul or spirit) to theories concerning both life after death, and cosmological and natural order, for example in the doctrines of Zoroaster, the Buddha, Plato, Aristotle, and other ancient Greek, Indian and, later, Islamic and medieval European philosophers.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มี ใจ/ˈmaɪnd/เป็น ชุดของคณะรับรู้ที่ทำให้สติ รับรู้ ความคิด ตัดสิน และหน่วยความจำ — ลักษณะของมนุษย์ แต่ซึ่งยังอาจใช้กับรูปแบบของชีวิตอื่น ๆ[3][4]ประเพณียาวนานสอบถามปรัชญา ศาสนา จิตวิทยา และวิทยาศาสตร์ประชานได้พยายามที่จะพัฒนาความเข้าใจเกี่ยวกับสิ่งจำเป็นและคุณสมบัติที่แตกต่างคืออะไร คำถามหลักเกี่ยวกับธรรมชาติของจิตใจมีความสัมพันธ์ทางกายภาพของสมองและระบบประสาท – คำถามที่มักจะกรอบเป็นปัญหาร่างกายจิตใจ ซึ่งพิจารณาว่า จำเป็นอย่างใดแยกต่างหากจากการดำรงอยู่ทางกายภาพ (dualism และ idealism[5]) บริษัทฯ จาก / reducible กับปรากฏการณ์ทางกายภาพเช่นกิจกรรม neuronal (physicalism), หรือว่าจิตใจเป็นเหมือนกับสมองหรือบางกิจกรรมของสมอง[6] ข้อสงสัยคำถามอีกชนิดของสิ่งมีชีวิตมีความสามารถมีจิตใจ ตัวอย่าง ว่าจิตใจเป็นอยู่เฉพาะกับมนุษย์ มอบยังบางส่วน หรือทั้งหมดสัตว์ ทุกสิ่ง หรือว่าจิตใจยังได้คุณสมบัติของเครื่องจำลองบางชนิดสิ่งของความสัมพันธ์ทางร่างกายทางกายภาพนั้นมีเห็นโดยทั่วไปจิตใจที่เป็นที่ซึ่งเป็นการให้รับรู้ตามอัตวิสัยและ intentionality ต่อสภาพแวดล้อมของพวกเขา การสังเกต และตอบสนองต่อสิ่งเร้าด้วยบางชนิดของหน่วยงาน มีสติ ความคิดและความรู้สึก[3][7]นักปรัชญาที่สำคัญของจิตใจได้แก่เพลโต Descartes, Leibniz, Kant, Heidegger มาร์ติน ไร John Searle, Daniel Dennett และอื่น ๆ อีกมากมาย คำอธิบายและคำจำกัดความนั้นยังเป็นส่วนหนึ่งของจิตวิทยาที่นักจิตวิทยา Sigmund Freud และ William James ได้พัฒนาทฤษฎีเกี่ยวกับธรรมชาติของจิตใจมนุษย์ที่มีอิทธิพล ในการสาย 20 และต้น ศตวรรษที่ 21 ศตวรรษ ด้านวิทยาศาสตร์ประชานเกิด และพัฒนาแนวทางแตกต่างกันหลายลักษณะของจิตใจและเป็นปรากฏการณ์ที่เกี่ยวข้อง นอกจากนี้ยังมีสำรวจของจิตใจไม่ใช่มนุษย์ด้านปัญญาประดิษฐ์ การทำงานอย่างใกล้ชิดสัมพันธ์กับ cybernetics และทฤษฎีข้อมูลเพื่อให้เข้าใจวิธีการสามารถจำลองปรากฏการณ์ทางจิตใจมนุษย์ โดยเครื่อง nonbiologicalแนวความคิดของจิตใจคือเข้าใจในหลายวิธี โดยมากแตกต่างกันทางวัฒนธรรม และศาสนาประเพณี บางคนเห็นใจเป็นคุณสมบัติร่วมกับมนุษย์ในขณะที่คนอื่น ๆ ascribe คุณสมบัติของจิตใจกับเอนทิตีไม่ใช่นั่งเล่น (เช่น panpsychism และ animism), สัตว์ และเทวดา บางสุด speculations บันทึกถูกเชื่อมโยงใจ (บางครั้งอธิบายว่า เหมือนกับจิตใจหรือวิญญาณ) ทฤษฎีที่เกี่ยวข้องกับทั้งชีวิตหลังความตาย และจักรวาล และธรรมชาติสั่ง ตัวอย่างในหลักคำสอนของซาราธุสตรา พุทธ เพลโต อริสโตเติล และอื่น ๆ โบราณกรีก อินเดีย และ หลัง อิสลาม และยุคกลางยุโรปปรัชญา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ใจ / maɪnd / เป็นชุดของคณะองค์ความรู้ที่ช่วยให้มีสติรับรู้การคิดการตัดสินใจและหน่วยความจำลักษณะของมนุษย์ แต่ซึ่งอาจนำไปใช้กับรูปแบบของชีวิตอื่น ๆ . [3] [4] ประเพณีที่มีความยาวของการสอบถามข้อมูล ในปรัชญาศาสนาจิตวิทยาและวิทยาศาสตร์ได้พยายามที่จะพัฒนาความเข้าใจในสิ่งที่ใจและสิ่งที่เป็นคุณสมบัติเด่นที่มี คำถามเกี่ยวกับหลักธรรมชาติของใจคือความสัมพันธ์กับสมองทางร่างกายและระบบประสาท - คำถามซึ่งเป็นกรอบมักจะเป็นปัญหาจิตใจร่างกายที่จะพิจารณาว่าใจเป็นอย่างใดแยกออกจากการดำรงอยู่ทางกายภาพ (คู่และความเพ้อฝัน [5]) สืบมาจากและ / หรือออกซิเจนปรากฏการณ์ทางกายภาพเช่นกิจกรรมประสาท (physicalism) หรือไม่ว่าจะมีความคิดเป็นเหมือนกันกับสมองหรือบางกิจกรรมของสมอง. [6] อีกความกังวลคำถามที่ชนิดของสิ่งมีชีวิตที่มีความสามารถของจิตใจที่มี, ยกตัวอย่างเช่นว่าใจเป็นพิเศษกับมนุษย์ครอบครองโดยบางส่วนหรือสัตว์ทั้งหมดโดยสิ่งมีชีวิตหรือไม่ว่าใจยังสามารถเป็นทรัพย์สินของบางชนิดที่มนุษย์สร้างขึ้นเครื่อง. อะไรก็ตามที่มีความสัมพันธ์กับร่างกายมันจะตกลงกันโดยทั่วไป ทราบว่าเป็นสิ่งที่ช่วยให้ความเป็นอยู่ที่จะมีการรับรู้อัตนัยและ intentionality ต่อสภาพแวดล้อมของพวกเขาในการรับรู้และตอบสนองต่อสิ่งเร้ากับชนิดของหน่วยงานบางส่วนและจะมีสติรวมทั้งความคิดและความรู้สึก. [3] [7] นักปรัชญาที่สำคัญของจิตใจ รวมถึงเพลโต Descartes ไลบ์นิซคานท์, มาร์ตินไฮเดกเกอร์, จอห์นเซิล, แดเนียล Dennett และอื่น ๆ อีกมากมาย คำอธิบายและความหมายยังเป็นส่วนหนึ่งของจิตวิทยาที่นักจิตวิทยาเช่นซิกมุนด์ฟรอยด์และวิลเลียมเจมส์ได้พัฒนาทฤษฎีที่มีอิทธิพลเกี่ยวกับธรรมชาติของจิตใจมนุษย์ ในช่วงปลายศตวรรษที่ 21 และต้น 20 สาขาวิทยาศาสตร์พุทธิปัญญาเกิดและพัฒนาวิธีการที่แตกต่างกันจำนวนมากถึงคำอธิบายของจิตใจและปรากฏการณ์ที่เกี่ยวข้อง ความเป็นไปได้ของจิตใจไม่ใช่มนุษย์คือการสำรวจยังอยู่ในเขตของปัญญาประดิษฐ์ที่ทำงานอย่างใกล้ชิดในความสัมพันธ์กับไซเบอร์เนติกส์และทฤษฎีข้อมูลที่จะเข้าใจวิธีการที่ปรากฏการณ์ทางจิตของมนุษย์ที่สามารถทำซ้ำโดยเครื่องก่อผลึก. แนวคิดของจิตใจเป็นที่เข้าใจใน วิธีการที่แตกต่างกันโดยมากที่แตกต่างกันวัฒนธรรมประเพณีและศาสนา บางคนเห็นว่าใจเป็นทรัพย์สินเฉพาะกับมนุษย์ขณะที่คนอื่นอ้างคุณสมบัติของจิตใจให้กับหน่วยงานที่ไม่มีชีวิต (เช่น panpsychism และเชื่อ) เพื่อสัตว์และเทพ บางส่วนของการคาดเดาที่เก่าแก่ที่สุดที่บันทึกการเชื่อมโยงความคิด (บางครั้งอธิบายว่าเหมือนกันด้วยจิตวิญญาณหรือจิตวิญญาณ) ทฤษฎีที่เกี่ยวข้องกับชีวิตทั้งหลังความตายและสั่งซื้อดาราศาสตร์และเป็นธรรมชาติเช่นในหลักคำสอนของ Zoroaster พระพุทธเจ้า, เพลโตอริสโตเติลและอื่น ๆ ที่โบราณ กรีก, อินเดียและภายหลังอิสลามและนักปรัชญายุคกลางของยุโรป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มายด์ / ˈมาɪ ND / เป็นชุดของทางคณะที่ให้สติ การรับรู้ การคิด การตัดสินใจ และ memory-a ลักษณะของมนุษย์ แต่ที่ยังอาจจะใช้รูปแบบของชีวิตอื่น ๆ . [ 3 ] [ 4 ]

ประเพณียาวสอบถามในเรื่องปรัชญา ศาสนา จิตวิทยาและวิทยาศาสตร์ ได้ ขอ เพื่อพัฒนาความเข้าใจในเรื่องจิตใจและสิ่งที่แตกต่าง คุณสมบัติเป็นคำถามหลักเกี่ยวกับธรรมชาติของจิต คือ ความสัมพันธ์ของประสาทและสมองทางกายภาพและระบบคำถามที่มักใส่ความเป็นร่างกายจิตใจปัญหาซึ่งจะพิจารณาว่า จิตก็แยกจากการดำรงอยู่ทางกายภาพ ( คู่กับจิตนิยม [ 5 ] ) , อันเกิดจากและ / หรือลดปรากฏการณ์ทางกายภาพ เช่น กิจกรรมของเซลล์ประสาท ( ฟิสิกส์ )หรือ ว่า จิตที่เหมือนกันกับสมองหรือกิจกรรมบางอย่างของสมอง [ 6 ] อีกคำถามเกี่ยวกับชนิดของสิ่งมีชีวิต มีความสามารถ มีจิตใจ ตัวอย่างเช่น ไม่ว่าใจเป็นพิเศษแก่มนุษย์ ครอบงำ โดยบางส่วนหรือทั้งหมดของสัตว์ โดยสิ่งมีชีวิต หรือ ว่าใจยังเป็นทรัพย์สินของบาง ประเภทของเครื่อง

ที่มนุษย์สร้างขึ้นไม่ว่าความสัมพันธ์ของร่างกายจะตกลงกันโดยทั่วไปว่า จิตที่ช่วยให้ถูกเพื่อมีจิตสำนึกอัตวิสัย และ intentionality ต่อสภาพแวดล้อมของพวกเขา การรับรู้และตอบสนองต่อสิ่งเร้ากับบางประเภทของหน่วยงาน และมีจิตสำนึก รวมทั้งคิดและรู้สึก . [ 3 ] [ 7 ]

ที่สำคัญปรัชญาของจิตใจ ได้แก่ เพลโต เดการ์ต , ไลบ์นิซ , Kant , มาร์ติน ไฮเดกเกอร์จอห์น เซิร์ล แดเนียลเดนเน็ตต์ และอีกมากมาย รายละเอียดและความหมายเป็นส่วนหนึ่งของจิตวิทยาที่นักจิตวิทยา เช่น ซิกมุนด์ ฟรอยด์ และ วิลเลียม เจมส์ ได้พัฒนาทฤษฎีที่มีอิทธิพลเกี่ยวกับธรรมชาติของจิตมนุษย์ในปลายศตวรรษที่ 20 และ 21 ตอนต้นสาขาวิทยาการปัญญา เกิดขึ้นและพัฒนาวิธีการที่แตกต่างกันมากกับรายละเอียดของจิตใจและปรากฏการณ์ที่เกี่ยวข้อง ความเป็นไปได้ของมนุษย์จิตใจยังสำรวจในด้านปัญญาประดิษฐ์ซึ่งทำงานอย่างใกล้ชิดในความสัมพันธ์กับทฤษฎีไซเบอร์เนติกส์และข้อมูลที่จะเข้าใจวิธีการที่มนุษย์จิตปรากฏการณ์สามารถซ้ำได้โดยใช้เครื่อง nonbiological

แนวคิดของจิตใจเข้าใจในหลายวิธีที่แตกต่างกัน ด้วยประเพณีทางวัฒนธรรมและศาสนาที่แตกต่างกันมากบางคนเห็นใจเป็นคุณสมบัติเฉพาะมนุษย์ ในขณะที่คนอื่นต่างก็ให้คุณสมบัติของจิตใจที่ไม่มีชีวิต ( เช่นหน่วยงานและ panpsychism ไสยศาสตร์ ) , สัตว์และเทวดา บางส่วนของบันทึกแรก ความเชื่อมโยงจิตใจ ( บางครั้งอธิบายเป็นเหมือนกันกับวิญญาณหรือจิตวิญญาณ ) ทฤษฎีเกี่ยวกับชีวิตหลังความตาย และจักรวาลวิทยา และเพื่อธรรมชาติตัวอย่างเช่น ในคำสอนของศาสนาโซโรอัสเตอร์ , พระพุทธเจ้า , เพลโต , อริสโตเติล และ อื่น ๆ , กรีก , อินเดีย และ ต่อมา อิสลามและนักปรัชญายุโรปยุคกลาง