Terror state organizations pose pro

Terror state organizations pose problems for international law. A number of terrorist organizations are essentially running quasi states; this is especially true in Gaza with Hamas and in Lebanon with Hezbollah. However, even though both are fed by the Iranian trough, they are not individuals or states. They are not criminals or soldiers. They are terrorists who are neither protected by the sovereignty of states nor the laws of war. The west has yet to come to terms with this new classification and is mired in classical definitions of international relations.


Twelve years after 9/11 we still vigorously debate whether or not Osama Bin Laden should have been captured or should have received a criminal trial. Terrorists are not criminals, they are not soldiers (as defined by the Geneva Convention) and they are not states, regardless of their appearance. The definition for terrorism is not "one man's freedom fighter is another man's terrorist," a phrase that is the refuge of scoundrels. Terrorists are those who are motivated by political goals and use violence to instill fear, primarily against non-combatants. If the west fails to fully understand this, and wallows in a false narcissistic debate about criminality versus the laws of war, the west is defeated before it begins.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

องค์กรของรัฐก่อการร้ายก่อให้เกิดปัญหากฎหมายระหว่างประเทศ จำนวนขององค์กรก่อการร้ายเป็นหลักกำลังนคนอเมริกา นี้เป็นจริงโดยเฉพาะอย่างยิ่ง ในฉนวนกาซาด้วย Hamas และเลบานอนด้วยฮิ อย่างไรก็ตาม แม้ว่าทั้งสองจะเลี้ยง โดยรางอิหร่าน พวกเขาไม่ได้บุคคลหรืออเมริกา พวกเขาไม่ใช่อาชญากรหรือทหาร พวกเขาเป็นผู้ก่อการร้ายที่ไม่ได้รับการป้องกัน โดยอำนาจอธิปไตยของรัฐหรือกฎหมายสงคราม ตะวันตกยังไม่ได้เงื่อนไขการจัดประเภทใหม่นี้ และดักดานคลาสสิกนิยามของความสัมพันธ์ระหว่างประเทศสิบสองปีหลังจาก 9/11 เราแรง ๆ ยังอภิปรายหรือไม่ควรถูกจับอุซามะห์ หรือควรจะได้รับการพิจารณาคดีอาญา ผู้ก่อการร้ายไม่ใช่อาชญากร ไม่ทหาร (ตามที่กำหนด โดยการประชุมเจนีวา) และพวกเขาไม่ใช่อเมริกา โดยไม่คำนึงถึงลักษณะของพวกเขา ข้อกำหนดสำหรับการก่อการร้ายไม่ใช่ "นักรบอิสระหนึ่งคนเป็นผู้ก่อการร้ายคนอื่น วลีที่หลบภัยของวายร้าย ผู้ก่อการร้ายคือผู้ที่มีแรงจูงใจ โดยเป้าหมายทางการเมือง และใช้ความรุนแรงเพื่อปลูกฝังความกลัว กับไม่ใช่พลรบเป็นหลัก ถ้าไม่เข้าใจนี้ตะวันตก และ wallows ในการอภิปรายบอกเท็จเกี่ยวกับอาชญากรเทียบกับกฎหมายของสงคราม ตะวันตกคือแพ้ก่อนที่จะเริ่ม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

องค์กรของรัฐหวาดกลัวก่อให้เกิดปัญหากับกฎหมายต่างประเทศ จำนวนขององค์กรก่อการร้ายเป็นหลักทำงานรัฐกึ่ง; นี้เป็นจริงโดยเฉพาะอย่างยิ่งในฉนวนกาซากับฮามาสและในเลบานอนกับบุปผชาติ อย่างไรก็ตามแม้ว่าทั้งสองจะถูกเลี้ยงโดยรางอิหร่านพวกเขาไม่ได้บุคคลหรือรัฐ พวกเขาจะไม่อาชญากรหรือทหาร พวกเขาเป็นผู้ก่อการร้ายที่ได้รับความคุ้มครองค่าโดยอำนาจอธิปไตยของรัฐหรือกฎหมายของสงคราม เวสต์ยังไม่รอมชอมกับการจัดหมวดหมู่ใหม่นี้และจะติดหล่มอยู่ในคำจำกัดความของคลาสสิกของความสัมพันธ์ระหว่างประเทศ. สิบสองปีหลัง 9/11 เรายังคงแรงอภิปรายหรือไม่ Osama Bin Laden ควรจะได้รับการบันทึกหรือควรจะได้รับการพิจารณาคดีความผิดทางอาญา ผู้ก่อการร้ายไม่ได้อาชญากรพวกเขาไม่ได้ทหาร (ตามที่กำหนดโดยสนธิสัญญาเจนีวา) และพวกเขาจะไม่ได้รัฐโดยไม่คำนึงถึงลักษณะของพวกเขา ความหมายสำหรับการก่อการร้ายไม่ได้เป็น "อิสรภาพนักรบคนหนึ่งคือการก่อการร้ายของคนอื่น" วลีที่เป็นที่ลี้ภัยของวายร้ายที่ ผู้ก่อการร้ายเป็นผู้ที่มีแรงจูงใจจากเป้าหมายทางการเมืองและการใช้ความรุนแรงที่จะปลูกฝังความกลัวกับหลักไม่ใช่พลเรือน หากทางทิศตะวันตกล้มเหลวที่จะเข้าใจอย่างนี้และ wallows ในการอภิปรายหลงตัวเองเป็นเท็จเกี่ยวกับความผิดทางอาญาเมื่อเทียบกับกฎหมายของสงครามทางทิศตะวันตกจะพ่ายแพ้ก่อนที่จะเริ่มต้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

องค์กรของรัฐก่อการร้าย ก่อให้เกิดปัญหาด้านกฎหมายระหว่างประเทศ จำนวนขององค์กรก่อการร้ายเป็นหลักวิ่งกึ่งรัฐ นี้เป็นจริงโดยเฉพาะอย่างยิ่งในฉนวนกาซากับฮามาสในเลบานอนด้วยบุปผชาติ . อย่างไรก็ตาม แม้ว่าทั้งสองจะได้รับจากรางอิหร่าน ไม่ใช่บุคคลหรือรัฐ . พวกเขาไม่ใช่อาชญากร หรือทหาร พวกเขาเป็นผู้ก่อการร้ายที่ไม่ปกป้องอธิปไตยของรัฐหรือกฎหมายสงคราม ตะวันตกยังรอมชอมกับประเภทใหม่นี้ และตกอยู่ในความคลาสสิกของความสัมพันธ์ระหว่างประเทศสิบสองปีหลังจาก 9 / 11 เรายังถกเถียงกันอย่างจริงจังหรือไม่ โอซามา บิน ลาเดน ควรถูกจับหรือควรได้รับเป็นคดีอาญา ผู้ก่อการร้ายไม่ใช่อาชญากร พวกเขาไม่ใช่ทหาร ( ตามที่กำหนดโดยอนุสัญญาเจนีวา ) และพวกเขาจะไม่ระบุถึงการปรากฏตัวของพวกเขา คำนิยามสำหรับการก่อการร้ายไม่ได้เป็น " นักรบเสรีภาพของคนหนึ่ง เป็นผู้ชายคนอื่นก่อการร้าย " วลีที่อำพรางตัว ผู้ก่อการร้าย เป็นผู้ที่มีแรงจูงใจ โดยเป้าหมายทางการเมืองและการใช้ความรุนแรงเพื่อปลูกฝังความกลัวหลักกับไม่ใช่พลรบ . ถ้าเวสต์ล้มเหลวที่จะเข้าใจ และ wallows ในเท็จหลงตัวเองอภิปรายเกี่ยวกับอาชญากรกับกฎแห่งสงคราม ตะวันตกจะพ่ายแพ้ก่อนเริ่มต้น