Arthur Lewis put forward a developm

Arthur Lewis put forward a development model of a dualistic economy, consisting of rural agricultural and urban manufacturing sectors

Initially, the majority of labour is employed upon the land, which is a fixed resource. Labour is a variable resource and, as more labour is put to work on the land, diminishing marginal returns eventually set in: there may be insufficient tasks for the marginal worker to undertake, resulting in reduced marginal product (output produced by an additional worker) and underemployment.

Urban workers, engaged in manufacturing, tend to produce a higher value of output than their agricultural counterparts. The resultant higher urban wages (Lewis stated that a 30% premium was required) might therefore tempt surplus agricultural workers to migrate to cities and engage in manufacturing activity. High urban profits would encourage firms to expand and hence result in further rural-urban migration. The Lewis model is a model of STRUCTURAL CHANGE since it outlines the development from a traditional economy to an industrialized one.

Evaluation:

China provides a good example: official Chinese statistics place the number of internal migrants over the past 20 years at over 10% of the 1.3bn population. 45% were aged 16-25 and two-thirds were male. Urban incomes are around 3.5 times those of rural workers.
A Marxist criticism states that profits will be retained by the capitalist entrepreneur, at the expense of workers. In addition, urban expansion might be driven by increases in capital rather than labour.
Evidence suggests that surplus labour is as likely in the urban sector as in the agricultural sector. Migrating workers may possess insufficient information about job vacancies, pay and working conditions. This results in high unemployment levels in towns and cities.
Towns and cities may also be fixed in size and unable to accommodate large numbers of immigrants. This gives rise to slums and shanty towns, which are often illegal, built on flood planes or areas vulnerable to landslides and without sanitation or clean water. Cape Town provides a good example. Globally 1bn people live in slums.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Arthur Lewis นำแบบจำลองการพัฒนาเศรษฐกิจ dualistic ประกอบด้วยภาคการผลิตเกษตร และเมืองชนบทตอนแรก ส่วนใหญ่ของแรงงานเป็นลูกจ้างบก ซึ่งเป็นทรัพยากรที่คงที่ แรงงานเป็นตัวแปร และ แรงงานเพิ่มเติมจะใส่ไปทำงานบนที่ดิน ลดลงกำไรกลับในที่สุดตั้งอยู่ใน: อาจจะมีงานเพียงพอสำหรับผู้ปฏิบัติงานเกิดการดำเนินการ ในผลลดสินค้ากำไร (ผลผลิตที่ผลิต โดยคนงานที่เพิ่มเติม) และ underemploymentคนงานในเมือง หมั้นในการผลิต มักผลิตออกค่าสูงกว่าการเกษตร การเอาค่าจ้างเมืองสูง (ลูอิสกล่าวว่า พรีเมี่ยม 30% จำเป็นต้องใช้) ดังนั้นอาจหลอกล่อไร่จากการย้ายเมือง และมีส่วนร่วมในกิจกรรมการผลิตได้ เมืองกำไรสูงจะส่งเสริมให้บริษัท เพื่อขยายจึง มีผลต่อชนบทเมืองโยกย้าย รุ่นลูอิสเป็นรูปแบบของการเปลี่ยนแปลงโครงสร้างตั้งแต่มันสรุปการพัฒนาจากเศรษฐกิจแบบดั้งเดิมไปยังอุตสาหกรรมการประเมิน:จีนมีตัวอย่างที่ดี: สถิติจีนอย่างเป็นทางวางหมายเลขภายในของปีที่ผ่านมา 20 กว่า 10% ของ 1.3 พันล้านเหรียญในประชากร 45% มีอายุ 16-25 และสองในสามมีเพศชาย รายได้ในเมืองได้ประมาณ 3.5 เท่าของแรงงานชนบทการวิจารณ์ Marxist ระบุว่า ผลกำไรจะถูกเก็บรักษา โดยผู้ประกอบการนายทุน ค่าใช้จ่ายแรงงาน ขยายเมืองอาจได้มาจากการเพิ่มทุนมากกว่าแรงงานหลักฐานแสดงให้เห็นว่า แรงงานส่วนเกินมีแนวโน้มเป็นในภาคการเมืองในภาคการเกษตร ย้ายงานอาจมีข้อมูลไม่เพียงพอเกี่ยวกับตำแหน่งงานว่าง ค่าจ้าง และสภาพการทำงาน ซึ่งผลลัพธ์ในระดับการว่างงานสูงในเมืองเมืองอาจจะคงขนาด และสามารถรองรับผู้อพยพจำนวนมาก นี้ก่อให้ชุมชนแออัด และสร้างเมืองทั้งสองฝ่าย ซึ่งมักผิดกฎหมาย น้ำท่วมเครื่องบินหรือพื้นที่เสี่ยงแผ่นดินถล่ม และไม่ ต้องการสุขาภิบาล หรือสะอาดน้ำ เคปทาวน์ให้เป็นอย่างดี ทั่วโลก 1bn คนอาศัยอยู่ในชุมชนแออัด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อาร์เธอร์ลูอิสหยิบยกรูปแบบการพัฒนาของเศรษฐกิจสติคซึ่งประกอบด้วยภาคการผลิตทางการเกษตรและในเมืองชนบทในขั้นต้นส่วนใหญ่ของแรงงานเป็นลูกจ้างอยู่บนที่ดินซึ่งเป็นทรัพยากรที่คงที่ แรงงานเป็นทรัพยากรที่มีตัวแปรและเป็นแรงงานมากขึ้นจะนำไปทำงานบนที่ดิน, ผลตอบแทนลดลงเล็กน้อยในที่สุดก็ตั้งอยู่ใน: อาจจะมีงานไม่เพียงพอสำหรับคนงานชายขอบที่จะดำเนินการส่งผลให้การลดผลผลิตส่วนเพิ่ม (output ที่ผลิตโดยคนงานเพิ่มเติม) และการทำงานไม่เต็ม. คนงานในเมืองมีส่วนร่วมในการผลิตมีแนวโน้มที่จะก่อให้เกิดมูลค่าที่สูงกว่าของการส่งออกกว่า counterparts การเกษตร ผลลัพธ์ที่สูงกว่าค่าจ้างในเมือง (ลูอิสกล่าวว่าพรีเมี่ยม 30% ที่ถูกต้อง) จึงอาจล่อใจแรงงานเกษตรส่วนเกินที่จะโยกย้ายไปเมืองและมีส่วนร่วมในกิจกรรมการผลิต ผลกำไรที่สูงในเมืองจะสนับสนุนให้ บริษัท ที่จะขยายและด้วยเหตุนี้ส่งผลให้ต่อการย้ายถิ่นเมืองชนบท รูปแบบที่ลูอิสเป็นรูปแบบของการเปลี่ยนแปลงโครงสร้างตั้งแต่มันแสดงการพัฒนาจากเศรษฐกิจแบบดั้งเดิมไปยังอุตสาหกรรมหนึ่ง. การประเมินผล: ประเทศจีนให้เป็นตัวอย่างที่ดี: สถิติทางการจีนวางจำนวนของแรงงานข้ามชาติภายในที่ผ่านมา 20 ปีกว่า 10% ของ 1.3bn ประชากร 45% อายุ 16-25 และสองในสามเป็นเพศชาย รายได้ในเมืองอยู่ที่ประมาณ 3.5 เท่าคนงานในชนบท. วิจารณ์มาร์กซ์กล่าวว่าผลกำไรที่จะได้รับการเก็บรักษาไว้โดยผู้ประกอบการนายทุนที่ค่าใช้จ่ายของแรงงาน นอกจากนี้การขยายตัวของเมืองอาจจะได้แรงหนุนจากการเพิ่มขึ้นของเงินทุนมากกว่าแรงงาน. หลักฐานแสดงให้เห็นแรงงานส่วนเกินที่เป็นแนวโน้มในภาคเมืองเช่นเดียวกับในภาคเกษตร แรงงานโยกย้ายอาจมีข้อมูลไม่เพียงพอเกี่ยวกับตำแหน่งงานว่างจ่ายและสภาพการทำงาน ซึ่งส่งผลให้ระดับการว่างงานสูงในเมืองและเมือง. เมืองนอกจากนี้ยังอาจได้รับการแก้ไขในขนาดและไม่สามารถที่จะรองรับจำนวนมากของผู้อพยพ นี้จะทำให้เกิดชุมชนแออัดและกระท่อมเมืองซึ่งมักจะผิดกฎหมายที่สร้างขึ้นบนเครื่องบินน้ำท่วมหรือพื้นที่เสี่ยงต่อการเกิดแผ่นดินถล่มและไม่มีสุขาภิบาลหรือน้ำสะอาด เคปทาวน์ให้เป็นตัวอย่างที่ดี ทั่วโลก 1 พันล้านคนอาศัยอยู่ในชุมชนแออัด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อาร์เธอร์ลูอิสใส่ไปข้างหน้าในการพัฒนารูปแบบของระบบเศรษฐกิจระบบทวินิยม ประกอบด้วย ภาคการเกษตร และภาคการผลิตในชนบทเริ่มแรก ส่วนใหญ่ของแรงงานที่เป็นลูกจ้างบนที่ดินซึ่งเป็นทรัพยากรคงที่ คือตัวแปรทรัพยากรและแรงงานเป็นแรงงานมากขึ้น วางงานบนแผ่นดิน ส่วนจะลดลงในที่สุด ตั้ง : อาจจะมีงานที่ไม่เพียงพอสำหรับคนงานของรับหน้าเสื่อ เป็นผลในการลดต้นทุนสินค้าที่ผลิต โดยการเพิ่มผลผลิตของคนงาน ) และระดับ .คนงานในเมือง , ร่วมในการผลิต , มีแนวโน้มที่จะผลิตที่สูงกว่ามูลค่าของผลผลิตทางการเกษตรกว่าคู่ของพวกเขา ซึ่งเป็นเมืองที่สูงกว่าค่าจ้าง ( Lewis กล่าวว่า 30% เบี้ยประกันภัยถูกต้อง ) อาจจึงหลอกล่อส่วนเกินการเกษตรแรงงานอพยพไปยังเมือง และร่วมในกิจกรรมการผลิต กำไรสูง จะกระตุ้นให้ บริษัท ในการขยาย และดังนั้นผลในการโยกย้ายในชนบทเมืองเพิ่มเติม รูปแบบลูอิสเป็นรูปแบบของการเปลี่ยนแปลง เพราะมันสรุปจากการพัฒนาเศรษฐกิจแบบดั้งเดิมเป็นอุตสาหกรรมหนึ่งการประเมินผล :ประเทศจีนมีตัวอย่างที่ดี : สถิติอย่างเป็นทางการจีนสถานที่จำนวนผู้อพยพภายในช่วง 20 ปีที่ผ่านมากว่า 10% ของ 1.3bn ประชากร 45 % มีอายุ 16-25 และสองในสามเป็นเพศชาย รายได้ในเมืองประมาณ 3.5 เท่าของแรงงานในชนบทเป็นลัทธิมาร์กซ์วิจารณ์ระบุว่า ผลกำไรจะถูกเก็บรักษาไว้โดยผู้ประกอบการ นักลงทุน ที่ค่าใช้จ่ายของแรงงาน นอกจากนี้ การขยายตัวของเมืองจะถูกขับเคลื่อน โดยเพิ่มทุนมากกว่าแรงงานหลักฐานที่แสดงให้เห็นว่าแรงงานส่วนเกินเป็นแนวโน้มในภาคเมือง เช่น ในภาคเกษตรกรรม ตำแหน่งงานว่างเกี่ยวกับงานอพยพคนงานอาจมีข้อมูลไม่เพียงพอ ค่าจ้างและเงื่อนไขการทำงาน ผลลัพธ์ที่ได้ในระดับการว่างงานสูงในเมืองและเมืองเมืองและเมืองที่อาจจะแก้ไขได้ในขนาดและสามารถรองรับจำนวนมากของผู้อพยพ นี้ให้สูงขึ้นในชุมชนแออัดเมืองกระท่อม ซึ่งมักจะผิดกฎหมาย สร้างเครื่องบิน น้ำท่วม หรือพื้นที่เสี่ยงต่อดินถล่มและไม่มีโลหะ หรือน้ำที่สะอาด เคปทาวน์มีตัวอย่างที่ดี ทั่วโลก 1bn คนอาศัยอยู่ในชุมชนแออัด