As in other parts of the humid trop

As in other parts of the humid tropics, acid-related problems are the major constraint to crop production on
low-activity clay soils in the humid and sub-humid zones of West Africa. The upland ecosystem of West Africa is
very important to rice production. About 70% of upland rice is grown in the humid zone of the sub-region. To
increase and stabilize rice productivity of the acid uplands at reasonable levels, a strategy is needed that integrates
the use of tolerant cultivars with soil and plant-nutrient management. Research conducted on Alfisols and Ultisols
of the humid-forest and savannah zones in West Africa showed that upland rice is a robust crop, possessing a wide
range of tolerance to acid-soil conditions. Recent research at WARDA showed also that acid-soil tolerance can be
enhanced through interspecific Oryza sativa x O. glaberrima progenies, which not only possess increased tolerance
of acid-soil conditions, but also have superior overall adaptability to diverse upland environments in the sub-region.
Our research on the diagnosis of acid-soil infertility problems on the Ultisols and Alfisols of the humid savannah and
forest zones indicates that P deficiency is the most important nutrient disorder for upland rice. In the forest zone,
response to N depended on the application of P. In the savannah and forest-savannah transition zones, N deficiency
was more important than P deficiency. Among other plant nutrients, the application of Ca and Mg (as plant nutrients)
did not appear initially to improve the performance of acid-tolerant upland rice cultivars. The results from a long-term
study on an Ultisol with four acid-tolerant rice cultivars, revealed that they differed in agronomic and physiological
P efficiencies, and the efficiencies were higher at lower rates of P. The amounts of total P removed in three successive
crops were similar for all four cultivars although P-harvest index was 10 to 12% higher in the P-efficient than the
inefficient cultivars. The differences observed in the P efficiency of the cultivars may be due to variability in internal
efficiency of utilization of P. Overall, our research showed that rice productivity on the acid uplands can be improved
by exploiting synergy between genetic tolerance and new P-management practices.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ขณะที่ในส่วนอื่น ๆ ของเขตร้อนชื้นปัญหากรดที่เกี่ยวข้องกับข้อ จำกัด ที่สำคัญในการเพาะปลูกการผลิตใน
กิจกรรมต่ำดินเหนียวในเขตร้อนชื้นและชื้นย่อยของแอฟริกาตะวันตก ระบบนิเวศที่สูงของแอฟริกาตะวันตกเป็น
สิ่งที่สำคัญมากในการผลิตข้าว ประมาณ 70% ของข้าวไร่ที่ปลูกในเขตร้อนชื้นของอนุภูมิภาค ที่จะ
เพิ่มขึ้นและรักษาเสถียรภาพของผลผลิตข้าวโกรกกรดในระดับที่เหมาะสมกลยุทธ์เป็นสิ่งจำเป็นที่บูรณาการ
การใช้สายพันธุ์ที่ทนต่อดินและการจัดการธาตุอาหารพืช ดำเนินการเกี่ยวกับการวิจัยและ Alfisols Ultisols
ของชื้นป่าและเขตสะวันนาในแอฟริกาตะวันตกแสดงให้เห็นว่าข้าวไร่เป็นพืชที่แข็งแกร่งมีความกว้าง
ช่วงของความทนทานต่อสภาพกรดของดิน การวิจัยล่าสุดที่แสดงให้เห็น Warda ว่าความอดทนกรดดินสามารถ
ที่เพิ่มขึ้นผ่าน Oryza sativa interspecific x ทุม glaberrima ลูกซึ่งไม่เพียง แต่ครอบครองความอดทนเพิ่มขึ้น
ของสภาพกรดดิน แต่ยังมีการปรับตัวโดยรวมที่เหนือกว่ากับสภาพแวดล้อมที่มีความหลากหลายในที่ดอนย่อย ภูมิภาค.
การวิจัยของเราในการวินิจฉัยปัญหาภาวะมีบุตรยากกรดดิน Ultisols และ Alfisols ของสะวันนาชื้นและ
ป่าโซนบ่งชี้ว่าการขาด P คือความผิดปกติของสารอาหารที่สำคัญที่สุดสำหรับการปลูกข้าวไร่ ในเขตป่าที่
ยังไม่มีการตอบสนองต่อขึ้นอยู่กับการประยุกต์ใช้ในพีสะวันนาและป่าสะวันนาโซนการเปลี่ยนแปลงที่ยังไม่มีการขาด
เป็นสิ่งที่สำคัญกว่าการขาด P ในบรรดาธาตุอาหารพืชอื่น ๆ การประยุกต์ใช้แคลเซียมและแมกนีเซียม (เป็นธาตุอาหารพืช)
ไม่ปรากฏครั้งแรกในการปรับปรุงประสิทธิภาพการทำงานของสายพันธุ์ข้าวไร่กรดใจกว้าง ผลลัพธ์ที่ได้จากในระยะยาว
การศึกษา Ultisol กับสี่สายพันธุ์ข้าวกรดใจกว้างเปิดเผยว่าพวกเขาแตกต่างกันในทางการเกษตรและสรีรวิทยา
P ประสิทธิภาพและมีประสิทธิภาพที่สูงขึ้นในอัตราที่ลดลงของพีจำนวนรวม P ถอดออกในสามต่อเนื่อง
พืชมีความคล้ายคลึงกันทั้งสี่สายพันธุ์แม้ว่าดัชนี P-เก็บเกี่ยวเป็น 10-12% สูงใน P-มีประสิทธิภาพกว่า
สายพันธุ์ที่ไม่มีประสิทธิภาพ ความแตกต่างที่สังเกตได้ในประสิทธิภาพของ P พันธุ์อาจจะเป็นเพราะความแปรปรวนในภายใน
ประสิทธิภาพของการใช้ประโยชน์จากพีโดยรวม, การวิจัยของเราแสดงให้เห็นว่าผลผลิตข้าวในพื้นที่สูงกรดได้ดีขึ้น
โดยการใช้ประโยชน์ร่วมกันระหว่างความอดทนทางพันธุกรรมและการปฏิบัติใหม่ P-จัดการ .

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เช่นเดียวกับในส่วนอื่น ๆของเขตร้อนชื้น กรด ที่เกี่ยวข้องกับปัญหาที่มีข้อจำกัดในการเพาะปลูกในดินต่ำ ดิน
กิจกรรมในที่ชื้นและชื้นย่อยโซนตะวันตกของแอฟริกา น้ำระบบนิเวศของแอฟริกาตะวันตกเป็น
สำคัญต่อการผลิตข้าว ประมาณ 70% ของข้าวไร่ที่ปลูกในเขตชื้นของภูมิภาคย่อย

เพิ่มผลผลิตข้าว และรักษาเสถียรภาพของกรดในระดับที่เหมาะสม กลยุทธ์เป็นสิ่งจำเป็นที่บูรณาการ
ใช้พันธุ์ใจกว้างกับการจัดการดินและธาตุอาหารพืช และวิจัยในอันดับอัลทิซอลส์
ของป่าชื้นและทุ่งหญ้าสะวันนาในโซนแอฟริกาตะวันตก พบว่า ข้าวไร่เป็นพืชที่ทนทาน มีช่วงกว้าง
ต่อสภาพดินกรดการวิจัยล่าสุดที่ warda พบว่าทนดินเปรี้ยวได้
เพิ่มผ่าน interspecific Oryza sativa x O . glaberrima ลูก ซึ่งไม่เพียงมีเพิ่มความอดทน
สภาพดินเปรี้ยว แต่ยังเหนือกว่าโดยรวม ปรับตัวเข้ากับสภาพแวดล้อมที่สูงที่หลากหลายในภูมิภาคย่อย
งานวิจัยของเราในการวินิจฉัยของดินเป็นกรดมีปัญหาในอันดับอัลทิซอลส์ของสะวันนาและโซนป่าชื้นและ
แสดงว่า P ขาดเป็นสิ่งสำคัญที่สุดของสารอาหารสำหรับข้าวไร่ . ในป่าเขต
n ขึ้นอยู่กับการตอบสนองของหน้าในสะวันนาและป่าทุ่งหญ้าสะวันนาเปลี่ยนโซน N ขาด
สำคัญกว่า P ขาดระหว่างธาตุอาหารพืช อื่น ๆ , การใช้ Ca และ Mg ( ธาตุอาหารพืช )
ไม่ได้ปรากฏในตอนแรกเพื่อปรับปรุงประสิทธิภาพของกรดใจกว้างข้าวไร่ 2 พันธุ์ ผลลัพธ์จากการศึกษาในระยะยาว
เมื่ออุลติซอลกับกรดใจกว้างข้าว 4 พันธุ์ เปิดเผยว่า พวกเขาแตกต่างในทางสรีรวิทยา
p และประสิทธิภาพและประสิทธิภาพสูงขึ้นในอัตราที่ลดลงของพีปริมาณของฟอสฟอรัสทั้งหมดออกใน 3 พืชต่อเนื่อง
เหมือนกันทั้งหมดทั้ง 4 พันธุ์ แม้ว่าดัชนี p-harvest 10 ถึง 12 % สูงใน p-efficient กว่า
พันธุ์ผล ความแตกต่างที่สังเกตได้ในระดับประสิทธิภาพของพันธุ์อาจจะเกิดจากความแปรปรวนของประสิทธิภาพภายใน
ใช้หน้าโดยรวมการวิจัยของเราพบว่า ผลผลิตข้าวในกรดโกรกสามารถปรับปรุงโดยการใช้ประโยชน์จาก synergy ระหว่างพันธุกรรม
ความอดทนและการปฏิบัติ p-management ใหม่