(2003) for acrylamide elimination.

(2003) for acrylamide elimination. The amount of CML formed was also affected by the addition of baking powder (R1B) and salt (R1S) (Fig. 1). Adding either baking powder or salt to R1 reduced the CML formation by about 50% and 62%, respectively. The mechanisms of elimination in the cases of baking powder and salt are not clearly understood. Presumably, the increase in pH might influence the concentration of CML. The reaction of amino acids with glucose did not occur when the amino residue was in its positive ion form. The extent of protonation of an amino acid is determined by the pKa value of this group, where the N terminal pK values of Lys is 9.06 (Yamaguchi et al., 2009). At higher pH, the a-amino group of Lys is protonated to a greater degree, and thus is less likely to react with carbonyl groups in carbohydrates. This observation is also supported by Yamaguchi et al. (2009), who found that sodium chloride retarded the browning reaction rate of proteins, as measured by polymerisation degree or by the loss of Lys. Also, Levine and Smith (2005) reported that adding salt or sodium bicarbonate to crackers reduced acrylamide formation. On the other hand, the same authors stated that it was only when pH was raised to 9.6 and 10.5 by the addition of higher levels of NaOH that the effect of acrylamide elimination became significant. Thus, the elimination mechanism of salt or sodium bicarbonate appears to be more than a simple pH effect. The addition of all extra ingredients to recipe 1, giving recipe R1A, produced the highest reduction in CML, which suggests a synergistic effects of all the ingredients in the muffin formula. These samples were characterised by about 97% lower levels of CML, compared to the model muffins made with R1 (Fig. 1).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

(2003) สำหรับการตัดออกอะคริลาไมด์ ยังได้ได้รับผลกระทบจำนวน CML ที่เกิดขึ้น โดยการเพิ่มผงฟู (R1B) และเกลือ (R1S) (Fig. 1) เพิ่มผงฟูหรือเกลือ R1 ลดการก่อตัวของ CML โดยประมาณ 50% และ 62% ตามลำดับ กลไกการตัดออกในกรณีของผงฟูและเกลือจะไม่ความเข้าใจอย่างชัดเจน ทับ เพิ่มค่า pH อาจมีผลต่อความเข้มข้นของ CML. ปฏิกิริยาของกรดอะมิโนกับน้ำตาลกลูโคสไม่เกิดขึ้นเมื่อสารตกค้างอะมิโนในรูปแบบของไอออนบวก ขอบเขตของ protonation เป็นกรดอะมิโนจะถูกกำหนด โดยค่า pKa ของกลุ่มนี้ ที่ค่า N คือเทอร์มินัลของ Lys คือ 9.06 (Yamaguchi et al., 2009) ที่ค่า pH สูง กลุ่ม a-อะมิโนของ Lys เป็น protonated ระดับสูง และจึง มีแนวโน้มน้อยการตอบสนองกับกลุ่ม carbonyl ในคาร์โบไฮเดรต สังเกตนี้ยังได้รับการสนับสนุนโดย Yamaguchi et al. (2009), ซึ่งพบว่า โซเดียมคลอไรด์ปัญญาอ่อนอัตราปฏิกิริยา browning โปรตีน วัดองศา polymerisation หรือขาดทุนของ Lys ยัง Levine และสมิธ (2005) ได้รายงานว่า การเพิ่มเกลือหรือโซเดียมไบคาร์บอเนตตังลดลงอะคริลาไมด์ก่อ บนมืออื่น ๆ ผู้เขียนเดียวกันระบุว่า มันเป็นเฉพาะ เมื่อค่า pH ขึ้น 9.6 และ 10.5 โดยการเพิ่มระดับที่สูงขึ้นของ NaOH ที่ผลของอะคริลาไมด์ตัดเป็นสำคัญ ดังนั้น กลไกกำจัดเกลือหรือโซเดียมไบคาร์บอเนตแล้วให้ผลเรื่องค่า pH มากกว่า การเพิ่มส่วนผสมพิเศษทั้งหมดกับสูตร 1 สูตร R1A ทำให้ผลิตลดสูงสุดใน CML การผลพลังของส่วนผสมทั้งหมดในสูตร muffin ตัวอย่างเหล่านี้มีประสบการ์ประมาณ 97% ระดับล่างของ CML เปรียบเทียบกับโทจำลองทำ ด้วย R1 (Fig. 1)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

(2003) สำหรับการกำจัด acrylamide ปริมาณของ CML ที่เกิดขึ้นนอกจากนี้ยังได้รับผลกระทบจากการเพิ่มขึ้นของผงฟู (R1B) และเกลือ (R1S) (รูปที่ 1). เพิ่มทั้งอบผงหรือเกลือเพื่อ R1 ลดการก่อ CML โดยประมาณ 50% และ 62% ตามลำดับ กลไกของการกำจัดในกรณีที่ผงฟูและเกลือจะไม่เข้าใจอย่างชัดเจน น่าจะเพิ่มขึ้นในค่า pH ที่อาจมีผลต่อความเข้มข้นของ CML ปฏิกิริยาของกรดอะมิโนที่มีระดับน้ำตาลไม่ได้เกิดขึ้นเมื่อสารตกค้างอะมิโนที่อยู่ในรูปของไอออนบวก ขอบเขตของโปรตอนของกรดอะมิโนที่ถูกกำหนดโดยค่า pKa ​​ของกลุ่มนี้ที่ไม่มีขั้วค่าเภสัชจลนศาสตร์ของลิซเป็น 9.06 (ยามากูชิ et al., 2009) ที่พีเอชสูงกว่ากลุ่มอะมิโนของลิซเป็นโปรโตเนตในระดับที่มากขึ้นและทำให้มีโอกาสน้อยที่จะตอบสนองกับกลุ่มคาร์บอนิลในคาร์โบไฮเดรต ข้อสังเกตนี้ได้รับการสนับสนุนโดยยามากูชิและคณะ (2009) ที่พบว่าโซเดียมคลอไรด์ปัญญาอ่อนอัตราการเกิดปฏิกิริยาการเกิดสีน้ำตาลของโปรตีนที่วัดจากระดับเสถียรหรือโดยการสูญเสียของลิซ นอกจากนี้ Levine และสมิ ธ (2005) รายงานว่าการเพิ่มเกลือหรือโซเดียมไบคาร์บอเนตเพื่อลดการก่อตัวแครกเกอร์ริลาไมด์ ในทางตรงกันข้ามผู้เขียนเดียวกับที่กล่าวว่ามันเป็นเพียงเมื่อค่า pH ถูกยกขึ้นไป 9.6 และ 10.5 ตามการเพิ่มขึ้นของระดับที่สูงขึ้นของ NaOH ว่าผลของการกำจัด acrylamide กลายเป็นสำคัญ ดังนั้นกลไกการกำจัดของเกลือหรือโซเดียมไบคาร์บอเนตที่ดูเหมือนจะมากกว่าผลกระทบค่า pH ง่าย นอกเหนือจากส่วนผสมพิเศษทุกสูตร 1 ให้สูตร R1A ผลิตลดลงที่สูงที่สุดใน CML ซึ่งแสดงให้เห็นผลกระทบกันอย่างลงตัวของส่วนผสมทั้งหมดในสูตรมัฟฟิน ตัวอย่างเหล่านี้มีลักษณะตามระดับประมาณ 97% ต่ำของ CML เมื่อเทียบกับมัฟฟินแบบที่ทำกับ R1 (รูปที่ 1).

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

( 2003 ) สำหรับการขจัดอะคริลาไมด์ ปริมาณของ CML ก่อตั้งยังได้รับผลกระทบโดยการเพิ่มของผงฟู ( r1b ) และเกลือ ( r1s ) ( รูปที่ 1 ) เพิ่มให้ผงฟูเกลือหรือ R1 ลด CML ก่อตัวโดยประมาณ 50 และ 62 เปอร์เซ็นต์ ตามลำดับ กลไกของการขจัดในกรณีของผงฟูและเกลือจะไม่ชัดครับ สันนิษฐานว่าการเพิ่ม pH อาจมีผลต่อความเข้มข้นของ CML . ปฏิกิริยาของกรดอะมิโน กลูโคสไม่ได้เกิดขึ้นเมื่อเศษอะมิโนในรูปแบบอิออนบวก ขอบเขตของโปรตอนของกรดอะมิโนจะถูกกำหนดโดยค่า pKa ของกลุ่มนี้ที่สถานี PK ค่า n . เป็น 9.06 ( ยามากุจิ et al . , 2009 ) ที่ระดับพีเอชกลุ่มที่ a-amino . เป็น protonated ให้มากขึ้น จึงมีโอกาสน้อยที่จะทำปฏิกิริยากับหมู่คาร์บอนิลในคาร์โบไฮเดรต การสังเกตนี้ยังสนับสนุนโดยยามากุจิ et al . ( 2009 ) ที่พบว่า โซเดียม คลอไรด์ ( สีน้ำตาลอัตราการเกิดปฏิกิริยาของโปรตีน ซึ่งเป็นโพลิเมอร์ไรเซชั่น หรือโดยการสูญเสียของ . . นอกจากนี้Levine และ Smith ( 2005 ) รายงานว่า การเพิ่มเกลือหรือโซเดียมไบคาร์บอเนตเพื่อกะเทาะลดอะคริลาไมด์ก่อตัว บนมืออื่น ๆที่ผู้เขียนเดียวกันระบุว่า มันเป็นเพียงเมื่อ pH เพิ่มขึ้นถึง 9.6 และ 10.5 โดยการเพิ่มของระดับที่สูงขึ้นของ NaOH ที่ผลของการตัดเทปเป็นสำคัญ ดังนั้นการขจัดกลไกของเกลือหรือโซเดียมไบคาร์บอเนต ที่ดูเหมือนจะมากกว่าผล อ วิ เพิ่มส่วนผสมพิเศษทั้งหมดในสูตร 1 ให้สูตร r1a ผลิตลดสูงสุดใน CML ซึ่งแสดงให้เห็นประกาศผลของส่วนผสมทั้งหมดในมัฟฟินสูตร ตัวอย่างเหล่านี้มีลักษณะประมาณ 97% ของ CML ระดับล่าง ,เมื่อเทียบกับรูปแบบมัฟฟินกับ R1 ( รูปที่ 1 )