Those with major mental illness tend to demonstrate diminished problemsolving abilities compared to healthy controls, opting to rely more heavily on emotion-oriented and avoidance coping (Horan, Ventura, Nuechterlein, Subotnik, Hwang, and Mintz, 2005; Horan et al., 2007; Phillips, Francey, Edwards, and McMurray, 2009). Exacerbation of psychiatric symptoms is related to using less task coping (Meyer, 2001), and more emotion-oriented coping responses (Strous, Ratner, Gibel, Ponizovsky, and Ritsner, 2005).
ผู้เจ็บป่วยทางจิตที่สำคัญมักจะแสดงให้เห็นถึงความสามารถของ problemsolving ลดลงเมื่อเทียบกับการควบคุมสุขภาพ เลือกที่จะพึ่งพามากขึ้นมุ่งเน้นอารมณ์และหลีกเลี่ยงรับมือ (Horan เวนทูรา Nuechterlein, Subotnik ฮวง และ Mintz, 2005 Horan et al. 2007 ฟิลลิปส์ Francey เอ็ดเวิร์ด และแมคเมอร์ รีย์ 2009) อาการกำเริบของอาการทางจิตเวชเกี่ยวข้องกับการใช้รับมืองานน้อย (Meyer, 2001), และการตอบสนองเชิงอารมณ์รับมืออื่น ๆ (Strous แรตเนอร์ Gibel, Ponizovsky และ Ritsner, 2005)
การแปล กรุณารอสักครู่..

ผู้ที่มีความเจ็บป่วยทางจิตที่สำคัญมีแนวโน้มที่จะแสดงให้เห็นถึงความสามารถญลดลงเมื่อเทียบกับการควบคุมสุขภาพดีเลือกที่จะพึ่งพาขึ้นอย่างมากในอารมณ์ที่มุ่งเน้นและหลีกเลี่ยงการเผชิญปัญหา (รานเวนทูรา Nuechterlein, Subotnik ฮวงและมินตซ์, 2005. ราน et al, 2007 ; ฟิลลิป Francey เอ็ดเวิร์ดและ McMurray 2009) อาการกำเริบของอาการทางจิตเวชที่เกี่ยวข้องกับการใช้งานน้อยรับมือ (เมเยอร์, 2001), และอื่น ๆ อีกอารมณ์ที่มุ่งเน้นการตอบสนองการรับมือ (Strous, รัทเนอร์, Gibel, Ponizovsky และ Ritsner 2005)
การแปล กรุณารอสักครู่..
