You weren't sure if it was a dream

You weren't sure if it was a dream or not... You couldn't be sure if your eyes were open or closed... The exhaustion that ran through your body certainly made it feel like you were awake... But there was a blur and haze to your vision which made you doubt that it was reality. You slowly reached up to trace the line of your eyelids. Yes... you were definitely awake... You tried to sit up, but the heaviness of the blankets wrapped around your body mixed with the dizziness that sent the room into a spin stopped you. An arm suddenly snaked around you and pulled you tightly against the familiar muscular chest. Loki.
"I have already told you to sleep pet." He growled, clearly irritated from being woken up. "If you wake me again, you will sleep on the floor." You glanced over to his green eyes that seemed to glow in the dim light. They were sleep-heavy and showed for a moment an innocent weakness in his eyes, you weren't used to seeing him like that at all... Suddenly his eyes sharpened and darkened, causing you to jump slightly. You bit back the scared whimper that had built in your throat and nodded.
"I'm sorry..." you voice was raspy and brought an itch to your throat that just wouldn't go away. Loki closed his eyes and loosened his grip slightly. You rolled over and tried to forget about the pain in your throat and the intense emptiness in your stomach...

You laid there for several minutes, trying to force the itching in your throat to go away, but nothing would work... You gripped your throat to stop the dry coughs that threatened to escape, and just when you thought you couldn't hold the coughs back anymore, Loki's arm slinked around you once more and tightened around you as you were slowly enveloped in a green light.
"Now will you stop squirming?" he growled as the irritation in your throat began to slip away. You nodded. "Good..."

With the irritation in your throat gone, you were able to spend what remained of your energy to stop the growling in your stomach which, to your surprise, was easier than you first thought. Just as you began to drift off, you could have sworn you heard the faintest sounds of music... No... It couldn't be, not in a place like this... It must have been your mind playing a trick on you...

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คุณไม่แน่ใจว่ามันเป็นความฝัน หรือไม่... คุณอาจจะไม่แน่ใจว่าดวงตาของคุณเปิด หรือปิด... อ่อนเพลียที่วิ่งผ่านร่างกายของคุณอย่างแน่นอนทำให้มันรู้สึกเหมือนคุณได้... แต่มีความพร่า และหมอกควันในการมองเห็นซึ่งทำให้คุณสงสัยว่ามันคือความจริง คุณช้าถึงถึงการติดตามบรรทัดของเปลือกตาของคุณ ใช่...คุณได้แน่นอน... คุณพยายามนั่ง แต่ความหนักเบาของผ้าห่มที่ห่อรอบร่างกายผสมกับเวียนหัวที่ส่งไปห้องไปหยุดคุณ แขนก็ snaked รอบ และดึงคุณแน่นกับหน้าอกกล้ามเนื้อคุ้นเคย Loki"ฉันมีแล้วบอกนอนสัตว์เลี้ยง" อย่างชัดเจนเขา growled ระคายเคืองจากการตื่นขึ้น "ถ้าคุณปลุกฉันอีกครั้ง คุณจะนอนบนพื้น" คุณ glanced ผ่านตาเขาสีเขียวที่ดูเหมือนจะเรืองแสงในที่แสงสลัว พวกเขานอนหลับหนัก และแสดงให้เห็นว่าช่วงอ่อนแอที่บริสุทธิ์ในสายตาของเขา คุณไม่เคยเห็นเขาว่าที่... ทันใดนั้นตาของเขารุนแรง และ มืด ทำให้คุณกระโดดเล็กน้อย คุณกลับบิตมารดากลับกลัวที่สร้างขึ้นในลำคอของคุณ และเลยต้อง"ขอโทษ..." เสียงของคุณถูกปารานา และมาคันลำคอของคุณที่เพิ่งจะไม่หายไป Loki ปิดตาของเขา และเขาจับหลวมเล็กน้อย คุณพลิก และพยายามที่จะลืมความเจ็บปวดในลำคอของคุณและความว่างเปล่ารุนแรงในท้องของคุณ...คุณอยู่ที่นั่นเป็นเวลาหลายนาที พยายามบังคับอาการคันในลำคอของคุณไป แต่ไม่มีอะไรจะทำงาน... คุณพิพากษาอาการของการหยุดอาการไอแห้งที่ถูกคุกคามจะหนี และเพียงเมื่อคุณคิดว่า คุณไม่สามารถรั้งอาการไออีกต่อไป แขนของ Loki slinked รอบตัวคุณอีกครั้ง และทำให้รัดกุมรอบ ๆ ตัวคุณขณะที่คุณค่อย ๆ ถูกห่อหุ้มในไฟสีเขียว"ตอนนี้จะคุณหยุดดิ้น" เขา growled เป็นการระคายเคืองในลำคอของคุณเริ่มที่จะส่งออกไป คุณเลยต้อง "ดี..."กับการระคายเคืองในลำคอของคุณหายไป คุณก็สามารถที่จะใช้จ่ายอะไรอยู่ของพลังงานของคุณเพื่อหยุดคำรามในท้องของคุณที่ ที่แปลกใจของคุณ ง่ายกว่าที่คิดก่อน เช่นเดียวกับที่คุณจะเริ่มออก คุณสามารถได้สาบานว่า คุณได้ยินเสียง faintest ของเพลง... 555 มันไม่ไม่ ในสถานที่เช่นนี้... มันต้องมีใจเล่นไพ่คุณ...

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คุณไม่แน่ใจว่ามันเป็นความฝันหรือไม่ ... คุณอาจจะไม่แน่ใจว่าถ้าดวงตาของคุณได้เปิดหรือปิด ... อ่อนเพลียที่วิ่งผ่านร่างกายของคุณอย่างแน่นอนทำให้มันรู้สึกเหมือนคุณตื่น ... แต่ มีการเบลอและหมอกควันเพื่อวิสัยทัศน์ของคุณที่ทำให้คุณสงสัยว่ามันเป็นความจริง คุณค่อยๆเอื้อมมือขึ้นเพื่อติดตามสายของเปลือกตาของคุณ ใช่ ... คุณตื่นแน่นอน ... คุณพยายามที่จะนั่งขึ้น แต่ความหนักเบาของผ้าห่มพันรอบร่างกายของคุณผสมกับอาการวิงเวียนศีรษะที่ส่งเข้ามาในห้องพักสปินหยุดคุณ แขนกึก snaked รอบ ๆ ตัวคุณและดึงคุณแน่นกับหน้าอกกล้ามเนื้อคุ้นเคย โลกิ.
"ผมได้บอกไปแล้วให้คุณนอนหลับสัตว์เลี้ยง." เขาคำรามอย่างเห็นได้ชัดการระคายเคืองจากการถูกปลุกให้ตื่น "ถ้าคุณปลุกฉันอีกครั้งคุณจะนอนบนพื้น." คุณชำเลืองมองไปยังดวงตาสีเขียวของเขาที่ดูเหมือนจะเรืองแสงในที่แสงสลัว พวกเขานอนหลับหนักและแสดงให้เห็นสักครู่จุดอ่อนบริสุทธิ์ในสายตาของเขาคุณไม่เคยเห็นเขาเป็นเช่นนั้นเลย ... ทันใดนั้นสายตาของเขารุนแรงขึ้นและมืดทำให้คุณสามารถข้ามไปเล็กน้อย คุณบิตหลังเสียงครวญครางกลัวที่ได้สร้างขึ้นในลำคอของคุณและพยักหน้า.
"ฉันขอโทษ ... " คุณเป็นเสียงแหบพร่าและนำคันเพื่อลำคอของคุณที่เพิ่งจะไม่หายไป โลกิปิดตาของเขาและคลายการยึดเกาะของเขาเล็กน้อย คุณกลิ้งไปมาและพยายามที่จะลืมเกี่ยวกับความเจ็บปวดในลำคอของคุณและความว่างเปล่าที่รุนแรงในกระเพาะอาหารของคุณ ...

คุณวางไว้ที่นั่นเป็นเวลาหลายนาทีพยายามที่จะบังคับคันในลำคอของคุณจะหายไป แต่ไม่มีอะไรที่จะทำงาน ... คุณ จับลำคอของคุณจะหยุดอาการไอแห้งที่ขู่ว่าจะหลบหนีและเพียงเมื่อคุณคิดว่าคุณไม่สามารถถือไอกลับมาอีกต่อไปแล้วแขนของโลกิ slinked รอบ ๆ ตัวคุณอีกครั้งและรัดกุมรอบ ๆ ตัวคุณที่คุณได้รับการห่อหุ้มอย่างช้า ๆ ในที่มีแสงสีเขียว.
" ตอนนี้คุณจะหยุดดิ้น? " เขาคำรามระคายเคืองในลำคอของคุณเริ่มที่จะหลุดมือไป คุณพยักหน้า "ดี ... "

ด้วยการระคายเคืองในลำคอของคุณไปแล้วคุณก็สามารถที่จะใช้สิ่งที่เหลืออยู่ของพลังงานของคุณจะหยุดคำรามในท้องของคุณซึ่งสร้างความประหลาดใจของคุณได้ง่ายขึ้นกว่าที่คุณคิดแรก เพียงเท่านี้คุณก็เริ่มที่จะลอยออกคุณจะได้สาบานที่คุณได้ยินเสียงของเพลงด้วยซ้ำ ... ไม่มี ... มันไม่อาจจะไม่ได้อยู่ในสถานที่เช่นนี้ ... มันจะต้องได้รับความคิดของคุณเล่นตลก กับคุณ ...

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คุณไม่มั่นใจว่ามันเป็นความฝันหรือเรื่องจริง . . . . . . . คุณไม่สามารถแน่ใจว่าตาของคุณเปิดหรือปิด . . . . . . . ความอ่อนล้าที่วิ่งผ่านร่างกายของคุณอย่างแน่นอนทำให้มันรู้สึกเหมือนคุณกำลังตื่นอยู่ . . . . . . . แต่มันเบลอและหมอกควันเพื่อวิสัยทัศน์ของคุณ ซึ่งทำให้คุณสงสัยว่า มันคือความจริง เธอค่อยๆเอื้อมมือขึ้นไปติดตามบรรทัดของเปลือกตาของคุณ ใช่ . . . . . . . คุณต้องตื่น . . . . . . . คุณพยายามจะลุกขึ้นนั่ง แต่ความหนักของผ้าห่มที่ห่อรอบร่างกาย ผสมกับอาการวิงเวียนที่ส่งห้องเป็นสปินหยุดคุณ แขนก็เอารอบ ๆตัวคุณและดึงคุณไว้แน่นกับหน้าอกของกล้ามเนื้อที่คุ้นเคย โลกิ" ผมบอกคุณแล้วนอนสัตว์เลี้ยง " เขาคำราม ก็หงุดหงิดจากการถูกปลุก " . ถ้าเธอปลุกฉันอีก คุณจะนอนบนพื้น เธอมองไปในดวงตาสีเขียวของเขาที่ดูเหมือนจะเรืองแสงในแสงไฟสลัว พวกเขากำลังหลับสนิท และแสดงสำหรับช่วงเวลาที่อ่อนแอไร้เดียงสาในสายตาของเขา เธอไม่เคยมองเขาแบบนั้นเลย . . . . . . . พลันสายตาคมของเขา และมืด ทำให้คุณข้ามไปเล็กน้อย นายกัดกลับกลัวสำออยที่ได้สร้างขึ้นในคอของคุณ และพยักหน้า" ฉันขอโทษ . . . " เสียงเคลื่อนไหว และนำเป็นคันคอนั้นก็ไม่หายไป โลกิหลับตาลง และคลายมือของเขาเล็กน้อย คุณกลิ้ง และพยายามที่จะลืมความเจ็บปวดในคอของคุณ และความว่างเปล่าที่รุนแรงในกระเพาะอาหารของคุณ . . . . . . .วางมันหลายนาที พยายามบังคับคันในคอของคุณไป แต่ไม่มีอะไรจะทำ . . . . . . . นายกำคอของคุณที่จะหยุดไอแห้งที่ขู่ว่าจะหนี และเพียงเมื่อคุณคิดว่าคุณไม่ถือไออีกแล้ว โลกิมันแขน slinked รอบตัวเธออีกครั้งและกระชับรอบตัวคุณในขณะที่คุณค่อยๆห่อหุ้มในสีเขียวอ่อน" ตอนนี้เธอจะหยุดดิ้นได้แล้ว ? เขาคำรามเป็นระคายเคืองในลำคอเริ่มจะหายไป " เธอพยักหน้า " ดี . . . . . . .กับการระคายเคืองในลำคอของคุณหายไปคุณสามารถใช้จ่ายส่วนที่เหลือของพลังงานของคุณเพื่อหยุดเสียงในกระเพาะอาหารของคุณที่ให้คุณประหลาดใจได้ง่ายกว่าที่คุณคิด เช่นเดียวกับที่คุณเริ่มที่จะลอยออกไป เธอสาบานได้ว่าได้ยินเสียง faintest ของเพลง . . . . . . . ไม่ . . . มันไม่สามารถจะไม่ได้อยู่ในสถานที่แบบนี้ . . . . . . . มันต้องมี จิตใจของคุณกำลังหลอกคุณ . . . . . . .