An endangered species is a type of

An endangered species is a type of organism that is threatened by extinction. Species become endangered for two main reasons: loss of habitat and loss of genetic variation.

Loss of Habitat

A loss of habitat can happen naturally. Dinosaurs, for instance, lost their habitat about 65 million years ago. The hot, dry climate of the Cretaceous period changed very quickly, most likely because of an asteroid striking the Earth. The impact of the asteroid forced debris into the atmosphere, reducing the amount of heat and light that reached Earth’s surface. The dinosaurs were unable to adapt to this new, cooler habitat. Dinosaurs became endangered, then extinct.

Human activity can also contribute to a loss of habitat. Development for housing, industry, and agriculture reduces the habitat of native organisms. This can happen in a number of different ways.

Development can eliminate habitat and native species directly. In the Amazon rain forest of South America, developers have cleared hundreds of thousands of acres. To “clear” a piece of land is to remove all trees and vegetation from it. The Amazon rain forest is cleared for cattle ranches, logging, and urban use.

Development can also endanger species indirectly. Some species, such as fig trees of the rain forest, may provide habitat for other species. As trees are destroyed, species that depend on that tree habitat may also become endangered. Tree crowns provide habitat in the canopy, or top layer, of a rain forest. Plants such as vines, fungi such as mushrooms, and insects such as butterflies live in the rain forest canopy. So do hundreds of species of tropical birds and mammals such as monkeys. As trees are cut down, this habitat is lost. Species have less room to live and reproduce.

Loss of habitat may happen as development takes place in a species range. Many animals have a range of hundreds of square kilometers. The mountain lion of North America, for instance, has a range of up to 1,000 square kilometers (386 square miles). To successfully live and reproduce, a single mountain lion patrols this much territory. Urban areas, such as Los Angeles, California, and Vancouver, British Columbia, Canada, grew rapidly during the 20th century. As these areas expanded into the wilderness, the mountain lion’s habitat became smaller. That means the habitat can support fewer mountain lions. Because enormous parts of the Sierra Nevada, Rocky, and Cascade mountain ranges remain undeveloped, however, mountain lions are not endangered.

Loss of habitat can also lead to increased encounters between wild species and people. As development brings people deeper into a species range, they may have more exposure to wild species. Poisonous plants and fungi may grow closer to homes and schools. Wild animals are also spotted more frequently. These animals are simply patrolling their range, but interaction with people can be deadly. Polar bears, mountain lions, and alligators are all predators brought into close contact with people as they lose their habitat to homes, farms, and businesses. As people kill these wild animals, through pesticides, accidents such as collisions with cars, or hunting, native species may become endangered.

Loss of Genetic Variation

Genetic variation is the diversity found within a species. It’s why human beings may have blond, red, brown, or black hair. Genetic variation allows species to adapt to changes in the environment. Usually, the greater the population of a species, the greater its genetic variation.

Inbreeding is reproduction with close family members. Groups of species that have a tendency to inbreed usually have little genetic variation, because no new genetic information is introduced to the group. Disease is much more common, and much more deadly, among inbred groups. Inbred species do not have the genetic variation to develop resistance to the disease. For this reason, fewer offspring of inbred groups survive to maturity.

Loss of genetic variation can occur naturally. Cheetahs are a threatened species native to Africa and Asia. These big cats have very little genetic variation. Biologists say that during the last ice age, cheetahs went through a long period of inbreeding. As a result, there are very few genetic differences between cheetahs. They cannot adapt to changes in the environment as quickly as other animals, and fewer cheetahs survive to maturity. Cheetahs are also much more difficult to breed in captivity than other big cats, such as lions.

Human activity can also lead to a loss of genetic variation. Overhunting and overfishing have reduced the populations of many animals. Reduced population means there are fewer breeding pairs. A breeding pair is made up of two mature members of the species that are not closely related and can produce healthy offspring. With fewer breeding pairs, genetic variation shrinks.

Monoculture, the agricultural method of growing a single crop, can also reduce genetic variation. Modern agribusiness r

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พันธุ์เป็นชนิดของสิ่งมีชีวิตที่ถูกคุกคาม โดยสูญพันธุ์ สายพันธุ์กลายเป็นใกล้สูญพันธุ์ด้วยเหตุผลหลักสองประการ: สูญเสียแหล่งที่อยู่อาศัยและขาดทุนของการเปลี่ยนแปลงทางพันธุกรรมสูญเสียแหล่งที่อยู่อาศัยการสูญเสียถิ่นที่อยู่สามารถเกิดขึ้นตามธรรมชาติ ไดโนเสาร์ เช่น สูญเสียแหล่งที่อยู่อาศัยของพวกเขาประมาณ 65 ล้านปีที่แล้ว ภูมิอากาศร้อน แห้งของวมไดเปลี่ยนแปลงเร็วมาก มากที่สุดเนื่องจากดาวเคราะห์น้อยโลกที่โดดเด่น ผลกระทบของดาวเคราะห์น้อยถูกบังคับเศษสู่ชั้นบรรยากาศ ลดปริมาณของความร้อนและแสงที่เข้าถึงพื้นผิวโลก ไดโนเสาร์ไม่สามารถปรับตัวเพื่ออยู่อาศัยใหม่ เย็นนี้ ไดโนเสาร์ก็สูญพันธุ์ สูญพันธุ์แล้วกิจกรรมของมนุษย์ยังสามารถนำไปสู่การสูญเสียถิ่นที่อยู่ พัฒนาที่อยู่อาศัย อุตสาหกรรม เกษตรลดที่อยู่อาศัยของสิ่งมีชีวิตดั้งเดิม นี้สามารถเกิดขึ้นในหลายวิธีที่แตกต่างกัน พัฒนาสามารถกำจัดสายพันธุ์พื้นเมืองและพันธุ์โดยตรง ในป่าฝนอเมซอนของอเมริกาใต้ นักพัฒนาได้ล้างหลายร้อยหลายพันเอเคอร์ "Clear " ที่ดินเป็นการ เอาต้นไม้และพืชทั้งหมดออก ป่าฝนอเมซอนไม่มีอยู่สำหรับวัวทุ่งเลี้ยงสัตว์ การบันทึก และใช้ในเมือง พัฒนาจะยังคุกคามสายพันธุ์ทางอ้อม พันธุ์ เช่นรูปต้นไม้ของป่าฝน อาจให้ที่อยู่อาศัยสำหรับสายพันธุ์อื่น ๆ เป็นต้นจะถูกทำลาย สายพันธุ์ที่อาศัยอยู่ที่ต้นไม้อาจยังเป็นใกล้สูญพันธุ์ ครอบฟันต้นไม้ให้อยู่อาศัยในหลังคา หรือชั้นบนสุด ของป่าฝน พืชเช่นเถา เชื้อราเช่นเห็ด และแมลงต่าง ๆ เช่นผีเสื้ออาศัยอยู่ในป่าฝน ดังนั้น ทำหลายร้อยสายพันธุ์ของนกเขตร้อนและเลี้ยงลูกด้วยนมเช่นลิง เป็นต้นไม้ถูกตัดลง ที่อยู่อาศัยนี้จะสูญหายไป ชนิดมีห้องน้อยเพื่ออาศัย และทำซ้ำสูญเสียแหล่งที่อยู่อาศัยอาจเกิดขึ้นเป็นการพัฒนาที่เกิดขึ้นในช่วงสายพันธุ์ สัตว์จำนวนมากมีหลากหลายหลายร้อยตารางกิโลเมตร สิงโตภูเขาของทวีปอเมริกาเหนือ เช่น มีระยะถึง 1,000 ตารางกิโลเมตร (386 ตารางไมล์) การสำเร็จอาศัย และทำซ้ำ สิงโตภูเขาเดี่ยวลาดตระเวนซึ่งดินแดน พื้นที่เขตเมือง เช่นลอสแอนเจลิ แคลิฟอร์เนีย แวนคูเวอร์ บริติชโคลัมเบีย แคนาดา เติบโตอย่างรวดเร็วในช่วงศตวรรษที่ 20 ตามพื้นที่เหล่านี้ขยายเข้าไปในถิ่นทุรกันดาร สิงโตภูเขาอยู่อาศัยกลายเป็นขนาดเล็ก หมายความ ว่า อยู่อาศัยสามารถสนับสนุนน้อยลงภูเขาสิงโต เนื่องจากส่วนใหญ่ของเซียร์ราเนวาดา หิน น้ำตก และภูเขายังคงบริสุทธิ์ อย่างไรก็ตาม สิงโตภูเขาจะไม่ใกล้สูญพันธุ์ สูญเสียแหล่งที่อยู่อาศัยสามารถนำไปสู่การเผชิญหน้าเพิ่มขึ้นระหว่างพันธุ์ป่าและผู้คน เป็นการพัฒนานำท่านลึกลงในช่วงสายพันธุ์ พวกเขาอาจมีเพิ่มเติมแสงพันธุ์ป่า พืชพิษและเชื้อราอาจเจริญเติบโตใกล้ชิดกับบ้านและโรงเรียน สัตว์ป่าจะยังพบบ่อยมาก สัตว์เหล่านี้มีเพียงลาดตระเวนช่วงของพวกเขา แต่การโต้ตอบกับคนได้อย่างร้ายแรง มีการนำมาติดต่อใกล้ชิดกับคนพวกเขาสูญเสียแหล่งที่อยู่อาศัยของพวกเขาสู่บ้าน ฟาร์ม และธุรกิจทั้งหมดล่าหมีขั้วโลก สิงโตภูเขา และจระเข้ เป็นคนฆ่าสัตว์ ผ่านยาฆ่าแมลง อุบัติเหตุเช่นชนกับรถยนต์ ล่าสัตว์ สายพันธุ์พื้นเมืองอาจเป็นอันตรายขาดทุนของการเปลี่ยนแปลงทางพันธุกรรมความผันแปรทางพันธุกรรมคือ ความหลากหลายในสายพันธุ์ มันทำไมมนุษย์อาจมีผมสีบลอนด์ สีแดง สีน้ำตาล หรือสีดำ ความผันแปรทางพันธุกรรมสายพันธุ์ในการปรับตัวเข้ากับการเปลี่ยนแปลงในสภาพแวดล้อมได้ มักจะ มากกว่าประชากรของพันธุ์ ยิ่งความผันแปรทางพันธุกรรม Inbreeding คือ การทำซ้ำกับสมาชิกครอบครัวที่ใกล้ชิด กลุ่มพันธุ์ที่มีแนวโน้มการ inbreed มักจะมีการเปลี่ยนแปลงทางพันธุกรรมน้อย เนื่องจากไม่มีข้อมูลทางพันธุกรรมใหม่ถูกนำมาใช้กับกลุ่ม โรคเป็นมากขึ้น และทั่วไป ร้าย แรงมากขึ้น ระหว่างกลุ่มเสถียร พันธุ์เสถียรไม่มีการเปลี่ยนแปลงทางพันธุกรรมเพื่อพัฒนาความต้านทานต่อโรค ด้วยเหตุนี้ ลูกหลานน้อยลงกลุ่มเสถียรรอดครบกำหนดขาดทุนของการเปลี่ยนแปลงทางพันธุกรรมสามารถเกิดขึ้นตามธรรมชาติ เสือชีต้ากำลังถูกคุกคามสายพันธุ์พื้นเมืองแอฟริกาและเอเชีย แมวใหญ่เหล่านี้มีการเปลี่ยนแปลงทางพันธุกรรมน้อยมาก นักชีววิทยากล่าวว่า ในช่วงยุคน้ำแข็งครั้งสุดท้าย เสือชีต้าไปผ่าน inbreeding เป็นนาน เป็นผล มีความแตกต่างทางพันธุกรรมน้อยมากระหว่างเสือชีต้า พวกเขาไม่สามารถปรับตัวเข้ากับการเปลี่ยนแปลงในสภาพแวดล้อมเร็วที่สัตว์อื่น ๆ และเสือชีตาห์น้อยอยู่รอดครบกำหนด ก็ยากมากที่จะผสมพันธุ์ในกรงเลี้ยงกว่าแมวใหญ่อื่น ๆ เช่นสิงโตเสือชีต้ากิจกรรมของมนุษย์ยังสามารถนำไปสู่การสูญเสียของการเปลี่ยนแปลงทางพันธุกรรม Overhunting และ overfishing มีลดประชากรของสัตว์มากมาย ประชากรลดลงหมายความว่า มีคู่ผสมพันธุ์น้อยลง คู่นกถูกสร้างขึ้นจากสองสาวสมาชิกของสายพันธุ์ที่ไม่เกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิด และสามารถผลิตลูกหลานสุขภาพดี มีคู่ผสมพันธุ์น้อยลง ความผันแปรทางพันธุกรรมลดขนาดปลูกพืชเชิงเดี่ยว วิธีการปลูกพืชเดี่ยว เกษตรยังสามารถลดความผันแปรทางพันธุกรรม ธุรกิจการเกษตรสมัยใหม่ r

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สัตว์ใกล้สูญพันธุ์คือชนิดของสิ่งมีชีวิตที่ถูกคุกคามโดยสูญพันธุ์ สายพันธุ์ที่ใกล้สูญพันธุ์กลายเป็นสองสาเหตุหลัก: การสูญเสียแหล่งที่อยู่อาศัยและการสูญเสียความหลากหลายทางพันธุกรรม. การสูญเสียแหล่งที่อยู่อาศัยของการสูญเสียที่อยู่อาศัยที่สามารถเกิดขึ้นได้ตามธรรมชาติ ไดโนเสาร์เช่นการสูญเสียถิ่นที่อยู่อาศัยของพวกเขาประมาณ 65 ล้านปีที่ผ่านมา ร้อนอากาศแห้งของช่วงเวลายุคที่มีการเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วมากที่สุดเพราะของดาวเคราะห์น้อยที่โดดเด่นโลก ผลกระทบของดาวเคราะห์น้อยที่ถูกบังคับเศษสู่ชั้นบรรยากาศลดปริมาณของความร้อนและแสงที่มาถึงพื้นผิวโลก ไดโนเสาร์ที่ไม่สามารถปรับตัวเข้ากับใหม่ที่อยู่อาศัยเย็นนี้ ไดโนเสาร์กลายเป็นที่ใกล้สูญพันธุ์แล้วสูญพันธุ์. กิจกรรมของมนุษย์นอกจากนี้ยังสามารถนำไปสู่การสูญเสียของที่อยู่อาศัย การพัฒนาที่อยู่อาศัยอุตสาหกรรมและการเกษตรลดที่อยู่อาศัยของสิ่งมีชีวิตพื้นเมือง นี้สามารถเกิดขึ้นได้ในหลายวิธีที่แตกต่างกัน. การพัฒนาที่อยู่อาศัยที่สามารถขจัดและพันธุ์พื้นเมืองโดยตรง ในป่าฝนอเมซอนของทวีปอเมริกาใต้นักพัฒนาได้ล้างหลายร้อยหลายพันไร่ ที่ "ชัดเจน" ชิ้นส่วนของที่ดินคือการเอาต้นไม้และพืชผักจากมัน ป่าฝนอเมซอนจะถูกล้างออกสำหรับทุ่งวัวเข้าสู่ระบบและการใช้งานในเมือง. พัฒนายังสามารถเป็นอันตรายต่อสายพันธุ์ทางอ้อม บางชนิดเช่นต้นมะเดื่อของป่าฝนอาจให้ที่อยู่อาศัยสำหรับสายพันธุ์อื่น ๆ ต้นไม้ถูกทำลายสายพันธุ์ที่ขึ้นอยู่กับที่อยู่อาศัยของต้นไม้ที่ยังอาจจะกลายเป็นที่ใกล้สูญพันธุ์ ครอบฟันต้นไม้ให้ที่อยู่อาศัยในท้องฟ้าหรือชั้นบนของป่าฝน พืชเช่นองุ่นเชื้อราเช่นเห็ดและแมลงเช่นผีเสื้ออาศัยอยู่ในป่าฝนกระแชง เพื่อทำหลายร้อยสายพันธุ์ของนกเขตร้อนและเลี้ยงลูกด้วยนมเช่นลิง ต้นไม้ถูกตัดลงที่อยู่อาศัยนี้จะหายไป สายพันธุ์ที่มีห้องพักน้อยจะอยู่อาศัยและทำซ้ำ. การสูญเสียถิ่นที่อยู่อาศัยที่อาจเกิดขึ้นกับการพัฒนาที่เกิดขึ้นในช่วงสายพันธุ์ มีสัตว์หลายชนิดมีช่วงของหลายร้อยตารางกิโลเมตร สิงโตภูเขาของทวีปอเมริกาเหนือเช่นมีช่วงถึง 1,000 ตารางกิโลเมตร (386 ตารางไมล์) ประสบความสำเร็จในชีวิตและการทำซ้ำเดียวภูเขาลาดตระเวนสิงโตดินแดนนี้มาก พื้นที่เขตเมืองเช่น Los Angeles, California และแวนคูเวอร์, บริติชโคลัมเบีย, แคนาดาเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วในช่วงศตวรรษที่ 20 ในฐานะที่เป็นพื้นที่เหล่านี้ขยายตัวเข้าไปในถิ่นทุรกันดารที่อยู่อาศัยของสิงโตภูเขากลายเป็นขนาดเล็ก นั่นหมายถึงการอยู่อาศัยที่สามารถรองรับสิงโตภูเขาน้อยลง เพราะชิ้นส่วนมหาศาลของเทือกเขาเซียร์ราเนวาดา, ร็อคกี้และน้ำตกยังคงได้รับการพัฒนา แต่สิงโตภูเขาจะไม่ได้ใกล้สูญพันธุ์. การสูญเสียถิ่นที่อยู่อาศัยนอกจากนี้ยังสามารถนำไปสู่การเผชิญหน้าที่เพิ่มขึ้นระหว่างพันธุ์ป่าและผู้คน ขณะที่การพัฒนานำคนลึกลงไปในช่วงสายพันธุ์ที่พวกเขาอาจจะมีการสัมผัสกับสัตว์ป่าชนิด พืชที่เป็นพิษและเชื้อราอาจเติบโตใกล้ชิดกับบ้านและโรงเรียน สัตว์ป่าก็จะเห็นบ่อยครั้งมากขึ้น สัตว์เหล่านี้เป็นเพียงการลาดตระเวนช่วงของพวกเขา แต่การมีปฏิสัมพันธ์กับผู้คนสามารถเป็นอันตรายถึงตาย หมีขั้วโลกสิงโตภูเขาและจระเข้ล่าทั้งหมดนำเข้ามาติดต่อใกล้ชิดกับคนที่พวกเขาสูญเสียแหล่งที่อยู่อาศัยของพวกเขาไปยังบ้านของฟาร์มและธุรกิจ ในฐานะที่เป็นคนฆ่าสัตว์ป่าเหล่านี้ผ่านสารกำจัดศัตรูพืชอุบัติเหตุเช่นชนกับรถยนต์หรือการล่าสัตว์สายพันธุ์พื้นเมืองอาจจะกลายเป็นที่ใกล้สูญพันธุ์. การสูญเสียความหลากหลายทางพันธุกรรมการเปลี่ยนแปลงทางพันธุกรรมคือความหลากหลายที่พบในสายพันธุ์ มันเป็นเหตุผลที่มนุษย์อาจจะมีสีทอง, สีแดง, สีน้ำตาล, สีหรือผมสีดำ การเปลี่ยนแปลงทางพันธุกรรมชนิดช่วยให้ปรับตัวเข้ากับการเปลี่ยนแปลงในสภาพแวดล้อม โดยปกติมากขึ้นประชากรของสายพันธุ์ที่มากขึ้นการเปลี่ยนแปลงทางพันธุกรรมของมัน. inbreeding คือคุณภาพกับสมาชิกในครอบครัวที่ใกล้ชิด กลุ่มของสายพันธุ์ที่มีแนวโน้มที่จะเพาะมักจะมีการเปลี่ยนแปลงทางพันธุกรรมเล็ก ๆ น้อย ๆ เพราะไม่มีข้อมูลทางพันธุกรรมใหม่จะถูกแนะนำให้รู้จักกับกลุ่ม เป็นโรคที่พบบ่อยมากขึ้นและมากขึ้นร้ายแรงในกลุ่มพันธุ์แท้ สายพันธุ์สายพันธุ์แท้ไม่ได้มีการเปลี่ยนแปลงทางพันธุกรรมที่จะพัฒนาความต้านทานต่อการเกิดโรค ด้วยเหตุนี้ลูกน้อยของกลุ่มกำเนิดอยู่รอดจนครบกำหนด. การสูญเสียความหลากหลายทางพันธุกรรมสามารถเกิดขึ้นตามธรรมชาติ เสือชีตาห์เป็นพันธุ์พื้นเมืองแอฟริกาและเอเชีย แมวใหญ่เหล่านี้มีการเปลี่ยนแปลงทางพันธุกรรมน้อยมาก นักชีววิทยากล่าวว่าในช่วงยุคน้ำแข็งสุดท้ายเสือชีตาห์ผ่านไปเป็นเวลานานของการเจริญเติบโต เป็นผลให้มีความแตกต่างทางพันธุกรรมน้อยมากระหว่างเสือชีตาห์ พวกเขาไม่สามารถปรับตัวเข้ากับสภาพแวดล้อมที่เปลี่ยนแปลงในได้อย่างรวดเร็วเป็นสัตว์อื่น ๆ และเสือชีตาห์น้อยอยู่รอดจนครบกำหนด เสือชีตาห์นอกจากนี้ยังมีมากยากที่จะขยายพันธุ์ในกรงกว่าแมวใหญ่อื่น ๆ เช่นสิงโต. กิจกรรมของมนุษย์นอกจากนี้ยังสามารถนำไปสู่การสูญเสียของการเปลี่ยนแปลงทางพันธุกรรม overhunting และ overfishing มีการลดประชากรของสัตว์จำนวนมาก ประชากรลดลงหมายความว่ามีน้อยคู่ผสมพันธุ์ คู่ผสมพันธุ์ถูกสร้างขึ้นจากสองสมาชิกผู้ใหญ่ของสายพันธุ์ที่ไม่เกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดและสามารถผลิตลูกหลานมีสุขภาพ ที่มีน้อยคู่ผสมพันธุ์การเปลี่ยนแปลงทางพันธุกรรม shrinks. เลี้ยงเดี่ยววิธีการทางการเกษตรของการเจริญเติบโตของพืชเดียวยังสามารถลดความผันแปรทางพันธุกรรม R ธุรกิจการเกษตรสมัยใหม่