2.5. Meatball samples performanceMe

2.5. Meatball samples performance
Meatball samples were produced according to the method
described by Ismail method (Ismail, 2005), although some modifications
were made. The lean veal (includes max. 2.0% fat) was
ground, and different seasonings and some other ingredients were
added into the ground veal. The mix was kneaded for 15 min by
hand and obtained meatball dough was divided into seven equal
portions. The first portion was adjusted to the fat content of 10%
by the addition of fat and used as control sample. RBHB or RBDF
were added to the other portions in the following percentages
respectively: 2% RBHB (second portion), 4% RBHB (third portion),
6% RBHB (fourth portion), 2% RBDF (fifth portion), 4% RBDF (sixth
portion) and 6% RBDF (seventh portion). Each portion was kneaded
for additional 15 min to obtain homogeneous dough. Meatball
doughs were stored in a cold room (4 C) for 1 day, and then
shaped into 2 cm diameters meatballs with a weight of 19–20 g
before cooking.
Firmness or texture of meatballs was determined using an
Instron universal testing instrument with a 500 kg load cell. The
texture was measured by adjusting the portion of the compression
plunger until it barely touched the surface of the meatballs. The
resulting peak force was measured in kilogrammes. Sensory evaluations
of the meatballs were conducted by 20 panellists, consisting
of Department of Food Science staff and students, using a ninepoint
hedonic scale for six attributes (colour, taste, odour, softness,
chewiness and overall acceptability) where 9 is like extremely and
1 dislike extremely. Five coded samples were served and water was
provided for rinsing between samples.
2.6. Statistical

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

2.5. ลูกชิ้นตัวอย่างประสิทธิภาพตัวอย่างลูกชิ้นผลิตตามวิธีการอธิบาย โดยวิธี Ismail (Ismail, 2005), แม้ว่าบางการปรับเปลี่ยนทำ คือเนื้อติดมันที่ (รวมสูงสุด 2.0% ไขมัน)พื้น ดิน และเครื่องปรุงรสต่าง ๆ และส่วนผสมอื่น ๆเพิ่มเข้าไปในเนื้อดิน ส่วนผสมถูกนวด 15 นาทีโดยมือ และแป้งลูกชิ้นได้รับแบ่งออกเป็นเจ็ดเท่าส่วน ส่วนแรกคือปรับให้ปริมาณไขมัน 10%โดยการเพิ่มไขมัน และใช้เป็นตัวอย่างควบคุม RBHB หรือ RBDFถูกเพิ่มไปยังส่วนอื่น ๆ ในเปอร์เซ็นต์ต่อไปนี้ลำดับ: 2% RBHB (สองส่วน), 4% RBHB (สามส่วน),6% RBHB (สี่ส่วน), 2% RBDF (ห้าส่วน), 4% RBDF (หกส่วน) และ 6% RBDF (เจ็ดส่วน) แต่ละส่วนถูกนวดเพิ่มเติม 15 นาทีรับแป้งเป็นเนื้อเดียวกัน ลูกชิ้นผลิตภัณฑ์เช่นแป้งถูกเก็บไว้ในห้องเย็น (4 C) สำหรับ 1 วัน และจากนั้นรูปร่างเป็นลูกชิ้นเส้นผ่าศูนย์กลาง 2 ซม.มีน้ำหนัก 19-20 กรัมก่อนทำอาหารแน่นหรือลูกชิ้นเนื้อก็ตั้งใจใช้การบริษัทอินสตรอนเครื่องทดสอบอเนกประสงค์ มี 500 กก.โหลดเซลล์ การพื้นผิวโดยวัดจากการปรับส่วนของการบีบอัดจมูกจนมันแทบไม่สัมผัสพื้นผิวของลูกชิ้น การเกิดแรงสูงสุดที่ถูกวัดเป็นกิโลกรัม การประเมินทางประสาทสัมผัสของลูกชิ้นได้ดำเนินการ โดยกั้น 20 ประกอบด้วยของกรมวิทยาศาสตร์อาหาร และนักศึกษาโดยใช้การ ninepointขนาดทุ่มเทประเมินสำหรับแอตทริบิวต์หก (สี รส กลิ่น นุ่มเคี้ยวและยอมรับโดยรวม) ที่ 9 เป็นอย่างมาก และ1 ไม่ชอบมาก เปิดให้บริการตัวอย่างรหัสห้า และน้ำให้สำหรับล้างระหว่างตัวอย่าง2.6. สถิติ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

2.5 ประสิทธิภาพตัวอย่างลูกชิ้น
ตัวอย่างลูกชิ้นถูกผลิตตามวิธีการ
อธิบายโดยอิสมาอิลวิธีการ (อิสมาอิล, 2005) ถึงแม้ว่าการปรับเปลี่ยนบางอย่าง
ที่ทำ เนื้อลูกวัวลีน (รวมถึงแม็กซ์. 2.0% ไขมัน) เป็น
พื้นดินและรสที่แตกต่างกันและบางส่วนผสมอื่น ๆ ที่ถูก
เพิ่มเข้าไปในเนื้อลูกวัวพื้นดิน ผสมได้รับการนวดนาน 15 นาทีโดย
มือและแป้งลูกชิ้นได้ถูกแบ่งออกเป็นเจ็ดเท่ากับ
ส่วน ส่วนแรกที่ได้รับการปรับให้ปริมาณไขมัน 10%
โดยการเพิ่มของไขมันและใช้เป็นตัวอย่างการควบคุม RBHB หรือ RBDF
ถูกเพิ่มเข้าไปในส่วนอื่น ๆ ในอัตราร้อยละต่อไปนี้
ตามลำดับ: 2% RBHB (ส่วนที่สอง), 4% RBHB (ส่วนที่สาม),
6% RBHB (ส่วนที่สี่), 2% RBDF (ส่วนที่ห้า), 4% RBDF (หก
ส่วน) และ 6% RBDF (ส่วนที่เจ็ด) แต่ละส่วนถูกนวด
สำหรับอีก 15 นาทีเพื่อให้ได้แป้งเนื้อเดียวกัน ลูกชิ้น
doughs ถูกเก็บไว้ในห้องเย็น (4? C) 1 วันและจากนั้น
มีรูปร่างเป็น 2 ซม. เส้นผ่าศูนย์กลางลูกชิ้นที่มีน้ำหนัก 19-20 กรัม
ก่อนการปรุงอาหาร.
ความแน่นหรือพื้นผิวของลูกชิ้นถูกกำหนดโดยใช้
เครื่องมือที่ใช้ในการทดสอบกับ บริษัท อินสตรอนสากล โหลดเซลล์ 500 กก.
เนื้อวัดโดยการปรับในส่วนของการบีบอัด
ลูกสูบจนกระทั่งมันแทบจะไม่สัมผัสพื้นผิวของลูกชิ้นที่
แรงสูงสุดส่งผลให้วัดเป็นกิโลกรัม การประเมินทางประสาทสัมผัส
ของลูกชิ้นได้ดำเนินการโดย 20 อภิปรายประกอบด้วย
เจ้าหน้าที่ของกรมวิทยาศาสตร์การอาหารและนักเรียนโดยใช้ ninepoint
ขนาดความชอบหกแอตทริบิวต์ (สีรสชาติกลิ่นนุ่ม
เคี้ยวและการยอมรับโดยรวม) ที่ 9 เป็นเหมือนมากและ
1 ชอบมาก ห้าตัวอย่างรหัสถูกนำมาเสิร์ฟและน้ำได้รับการ
จัดให้มีการชำระล้างระหว่างตัวอย่าง.
2.6 สถิติ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

2.5 ลูกชิ้นอย่างประสิทธิภาพตัวอย่างลูกชิ้นถูกผลิตตามวิธีอธิบายโดย Ismail วิธี ( Ismail , 2005 ) , แม้ว่าบาง การปรับเปลี่ยนที่ถูกสร้างขึ้น เนื้อลูกวัวลีน ( รวมสูงสุด 2.0% ไขมัน ) คือพื้นดิน และเครื่องปรุงรสที่แตกต่างกันและวัสดุบางอย่างอื่น ๆเพิ่มลงในพื้นดินเนื้อลูกวัว ผสมถูกนวด 15 นาที โดยมือและที่ได้ลูกชิ้นแป้งแบ่งเป็นเจ็ดเท่าส่วน ส่วนแรกคือการปรับให้ปริมาณไขมัน 10%โดยการเพิ่มของไขมันและใช้ตัวอย่างควบคุม rbhb หรือ rbdfถูกเพิ่มไปยังส่วนอื่น ๆ ในอัตราร้อยละดังต่อไปนี้2 : 2 % rbhb ( ส่วนที่สอง ) , 4 % rbhb ( ส่วนที่สาม )6 % rbhb ( ส่วนที่ 4 ) 2% rbdf ( 5 ส่วน ) , 4 % rbdf ( หกส่วน ) และ 6 % rbdf ( ส่วนที่ 7 ) แต่ละส่วนถูกนวดเพิ่ม 15 นาทีเพื่อให้ได้แป้งเป็นเนื้อเดียวกัน ลูกชิ้น ,สาลีที่ถูกเก็บไว้ในห้องเย็น ( 4 องศาเซลเซียส ) เป็นเวลา 1 วัน แล้วรูปลง 2 ซม. เส้นผ่าศูนย์กลางลูกชิ้นที่มีน้ำหนัก 19 – 20 ก.ก่อนการปรุงอาหารความแน่นเนื้อ ลูกชิ้น หรือถูกกำหนดโดยใช้ผลทดสอบสากล เครื่องดนตรีที่มี 500 กิโลกรัม โหลดเซลล์ ที่เนื้อถูกวัดโดยการปรับส่วนของการบีบอัดลูกสูบจนแทบจะสัมผัสพื้นผิวของลูกชิ้น ที่ส่งผลให้ยอดบังคับคือวัดกิโล . การประเมินทางประสาทสัมผัสของลูกชิ้นจำนวน 20 Panellists )ภาควิชาของนักศึกษา เจ้าหน้าที่ และวิทยาศาสตร์อาหาร โดยใช้ ninepointระดับความชอบ 6 คุณลักษณะ ( สี รสชาติ กลิ่น ความนุ่ม( และการยอมรับโดยรวม ) ที่ 9 เป็นอย่างมาก1 ไม่ชอบอย่างมาก 5 รหัสตัวอย่างถูกเสิร์ฟและน้ําให้ล้างระหว่างตัวอย่าง2.6 สถิติ