Today I woke up early, because it i

Today I woke up early, because it is the first day on campus, and is studying at a boarding school, first time in my life. When you step into the school, I have a feeling that it was like a dream. That decision has not been here. I do not know how to get out of the house to the dorms have no fear, I do not know who we have come across. Come on, who does not know We have never known before. But just know that we were chosen to come to me. So we need to live. In a morning meeting with parents. In the afternoon the school allow students to get clothes and go to relax. After I successfully clothing store. Will my parents back home. At that time I felt desolate and lonely, but fortunately that evening to participate in recreational activities on the Auditorium and very late. Makes me tired and forgot to think about home, go! Cause tonight, I go to sleep without thinking anything.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วันนี้ผมตื่นเช้า เพราะมันเป็นวันแรกในมหาวิทยาลัย และกำลังศึกษาอยู่ที่โรงเรียน ครั้งแรกในชีวิตของฉัน เมื่อคุณก้าวเข้าสู่โรงเรียน ผมมีความรู้สึกว่ามันเหมือนความฝัน ที่ตัดสินใจไม่ได้ที่นี่ ฉันไม่รู้วิธีออกจากบ้านไปห้องพักรวมมีความกลัว ฉันไม่รู้ที่เราได้เจอกัน น้ำ ใครไม่รู้เราไม่เคยรู้ก่อน แต่ก็รู้ว่า เราได้รับเลือกให้มาหาฉัน ดังนั้นเราต้องอาศัย ในการประชุมตอนเช้ากับผู้ปกครอง ในช่วงบ่าย โรงเรียนอนุญาตให้นักเรียนจะได้รับเสื้อผ้า และไปผ่อนคลาย หลังจากที่ฉันเรียบร้อยเสื้อผ้าร้านค้า จะพ่อกลับบ้าน ในเวลานั้น ฉันรู้สึกอ้างว้าง และโดด เดี่ยว แต่โชคดีว่าจะเข้าร่วมในกิจกรรมนันทนาการ บนหอประชุม และดึกมาก ทำให้ฉันเบื่อ และลืมนึกถึงบ้าน ไป ทำให้คืนนี้ ฉันจะไปนอนโดยไม่คิดอะไร

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วันนี้ผมตื่นเช้าเพราะมันเป็นวันแรกในมหาวิทยาลัยและกำลังศึกษาอยู่ที่โรงเรียนกินนอนเป็นครั้งแรกในชีวิตของฉัน เมื่อคุณก้าวเข้ามาในโรงเรียนผมมีความรู้สึกว่ามันเป็นเหมือนความฝัน การตัดสินใจที่ไม่ได้รับที่นี่ ผมไม่ทราบว่าจะได้รับออกจากบ้านไปที่หอพักมีความกลัวไม่มีผมไม่ทราบว่าคนที่เราได้เจอ Come on, ที่ไม่ทราบว่าเราไม่เคยรู้จักมาก่อน แต่ก็รู้ว่าเราได้รับเลือกให้มาหาฉัน ดังนั้นเราจึงจำเป็นที่จะอยู่ ในการประชุมช่วงเช้ากับพ่อแม่ ในช่วงบ่ายที่โรงเรียนเปิดโอกาสให้นักเรียนได้รับเสื้อผ้าและไปผ่อนคลาย หลังจากที่ผมประสบความสำเร็จในร้านขายเสื้อผ้า พ่อแม่ของฉันจะกลับบ้าน ในเวลาที่ฉันรู้สึกอ้างว้างและโดดเดี่ยว แต่โชคดีที่ในเย็นวันนั้นจะมีส่วนร่วมในการทำกิจกรรมในหอประชุมและดึกมาก ทำให้ฉันเหนื่อยและไม่ลืมที่จะคิดเกี่ยวกับบ้านไป! ทำให้เกิดคืนนี้ฉันจะไปนอนโดยไม่ต้องคิดอะไร

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วันนี้ฉันตื่นแต่เช้าเพราะเป็นวันแรกในมหาวิทยาลัย และเรียนอยู่ที่โรงเรียนประจำ ครั้งแรกในชีวิต เมื่อคุณก้าวเข้าไปในโรงเรียน ผมรู้สึกว่ามันเป็นเหมือนความฝัน การตัดสินใจนั้นไม่ได้มาที่นี่ . ฉันไม่ทราบวิธีที่จะได้ออกจากบ้านไปอยู่หอพัก ไม่มีความกลัว ไม่รู้ ที่เราได้เจอ เอาน่า ใครไม่รู้ว่าเราเคยรู้จักกันมาก่อน แต่รู้แค่ว่า เราเลือกที่จะมาหาฉัน ดังนั้น เราต้องมีชีวิต ในการประชุมช่วงเช้ากับพ่อแม่ ในช่วงบ่ายทางโรงเรียนอนุญาตให้นักเรียนที่จะได้รับเสื้อผ้าและไปพักผ่อน หลังจากประสบความสำเร็จในร้านขายเสื้อผ้า จะให้พ่อแม่กลับบ้าน ตอนนั้นผมรู้สึกอ้างว้างและโดดเดี่ยว แต่โชคดีที่เย็นที่จะเข้าร่วมในกิจกรรมสันทนาการที่หอประชุม และช้ามาก ทำให้ฉันเหนื่อยและลืมที่จะคิดเกี่ยวกับ บ้าน ไป เพราะคืนนี้ฉันไปนอนโดยไม่คิดอะไรเลย