BACKGROUNDDuration of indwelling ur

BACKGROUND
Duration of indwelling urinary catheterization is an important risk factor for urinary tract infection.
OBJECTIVES
To determine whether a reminder approach reduces the use of urinary catheters and the incidence of catheter-associated urinary tract infections.
METHODS
A randomized control trial was performed in 2 respiratory intensive care units in a 2990-bed tertiary referral medical center. Patients who had urinary catheters in place for more than 2 days from April through November 2008 were randomly assigned to either the intervention group (use of a criteria-based reminder to remove the catheter) or the control group (no reminder).
RESULTS
A total of 278 patients were recruited. Utilization rate of indwelling urinary catheters was decreased by 22% in the intervention group compared with the control group (relative risk, 0.78; 95% CI, 0.76-0.80; P < .001). The intervention significantly shortened the median duration of catheterization (7 days vs 11 days for the control group; P < .001). The success rate for removing the catheters in the intervention group by day 7 was 88%. The reminder intervention reduced the incidence of catheter-associated infections by 48% (relative risk, 0.52; 95% CI, 0.32-0.86; P = .009) in the intervention group compared with the control group.
CONCLUSIONS
Use of a criteria-based reminder to remove indwelling urinary catheters can diminish the use of urinary catheterization and reduce the likelihood of catheter-associated urinary infections. This reminder approach can prevent catheter-associated urinary infections, and its use should be strongly considered as a way to enhance the safety of patients.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พื้นหลังระยะเวลาของ indwelling ท่อปัสสาวะเป็นปัจจัยเสี่ยงสำคัญสำหรับการติดเชื้อทางเดินปัสสาวะวัตถุประสงค์เพื่อตรวจสอบว่าวิธีการเตือนช่วยลดการใช้สายสวนปัสสาวะและอุบัติการณ์ของการติดเชื้อทางเดินปัสสาวะที่สัมพันธ์สายสวนวิธีการควบคุมแบบสุ่มทดลองดำเนินการใน 2 ระบบทางเดินหายใจธนารักษ์ในศูนย์การแพทย์ส่งต่อผู้ป่วยระดับตติยภูมิ 2990-เตียง ผู้ป่วยที่มีสายสวนปัสสาวะไว้มากกว่า 2 วันตั้งแต่เดือนเมษายนถึง 2551 พฤศจิกายน ถูกกำหนดแบบสุ่มการแทรกแซงของกลุ่ม (ใช้เกณฑ์ตามจดหมายเตือนการเอาสายสวน) หรือกลุ่มควบคุม (ไม่เตือน)ผลลัพธ์จำนวนผู้ป่วย 278 ผ่านการคัดเลือก อัตราการใช้ indwelling สายสวนปัสสาวะลดลง 22% ในกลุ่มแทรกแซงเมื่อเทียบกับกลุ่มควบคุม (ความเสี่ยงสัมพัทธ์ 0.78; 95% CI, 0.76 0.80 P < .001). การแทรกแซงระยะเวลามัธยฐานของการใส่สายสวน (7 วันเทียบกับกลุ่มควบคุม 11 วันให้สั้นลงอย่างมีนัยสำคัญ P < .001). อัตราความสำเร็จสำหรับการเอาสายสวนที่ในกลุ่มแทรกแซงโดยวัน 7 คือ 88% แทรกแซงเตือนลดอุบัติการณ์ของการติดเชื้อที่สายสวนเกี่ยวข้อง 48% (ความเสี่ยงสัมพัทธ์ 0.52; 95% CI, 0.32-0.86 P =.009) ในกลุ่มแทรกแซงเมื่อเทียบกับกลุ่มควบคุมบทสรุปใช้การเตือนตามเกณฑ์ให้เอาสายสวนปัสสาวะ indwelling สามารถลดการใช้งานของท่อปัสสาวะ และลดโอกาสของการเชื่อมโยงสายสวนปัสสาวะติดเชื้อ วิธีการเตือนนี้สามารถป้องกันการเชื่อมโยงสายสวนปัสสาวะติดเชื้อ และการใช้ควรพิจารณาอย่างยิ่งในการเพิ่มความปลอดภัยของผู้ป่วย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความเป็นมา
ระยะเวลาของการใส่สายสวนปัสสาวะทรงสถิตเป็นปัจจัยเสี่ยงที่สำคัญสำหรับการติดเชื้อทางเดินปัสสาวะ.
วัตถุประสงค์
การตรวจสอบว่าเป็นวิธีการแจ้งเตือนจะช่วยลดการใช้สายสวนปัสสาวะและอุบัติการณ์ของการติดเชื้อทางเดินปัสสาวะสายสวนที่เกี่ยวข้อง.
วิธี
การทดลองควบคุมแบบสุ่มได้ดำเนินการใน 2 ระบบทางเดินหายใจ หน่วยการดูแลอย่างเข้มข้นใน 2,990 เตียงอ้างอิงตติยศูนย์การแพทย์ ผู้ป่วยที่มีสายสวนปัสสาวะในสถานที่มานานกว่า 2 วันตั้งแต่เดือนเมษายนถึงพฤศจิกายน 2008 ถูกสุ่มให้ทั้งกลุ่มแทรกแซง (ใช้การแจ้งเตือนเกณฑ์ที่ใช้ในการลบ catheter) หรือกลุ่มควบคุม (การแจ้งเตือนไม่ได้).
ผล
รวม ผู้ป่วย 278 ได้รับคัดเลือก อัตราการใช้สายสวนปัสสาวะทรงสถิตลดลง 22% ในกลุ่มแทรกแซงเมื่อเทียบกับกลุ่มควบคุม (ความเสี่ยง, 0.78; 95% CI, 0.76-0.80; P <0.001) การแทรกแซงอย่างมีนัยสำคัญที่สั้นกว่าระยะเวลาเฉลี่ยของการสวน (7 วัน 11 วัน VS กลุ่มควบคุม; p <0.001) อัตราความสำเร็จในการลบสวนในกลุ่มแทรกแซงโดยวันที่ 7 เป็น 88% การแทรกแซงการแจ้งเตือนลดอุบัติการณ์ของการติดเชื้อสายสวนที่เกี่ยวข้องโดย 48% (ความเสี่ยง, 0.52; 95% CI, 0.32-0.86; P = 0.009). ในกลุ่มแทรกแซงเมื่อเทียบกับกลุ่มควบคุม
โดยสรุป
การใช้เกณฑ์ตาม เตือนให้ถอดสายสวนปัสสาวะทรงสถิตสามารถลดการใช้สายสวนปัสสาวะและลดโอกาสของการติดเชื้อทางเดินปัสสาวะสายสวนที่เกี่ยวข้อง วิธีการแจ้งเตือนนี้สามารถป้องกันการติดเชื้อทางเดินปัสสาวะสายสวนที่เกี่ยวข้องและการใช้งานที่ควรได้รับการพิจารณาอย่างยิ่งเป็นวิธีที่จะช่วยเพิ่มความปลอดภัยของผู้ป่วยได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พื้นหลังระยะเวลาซึ่งคาไว้ในท่อปัสสาวะอภิมหาเศรษฐี เป็นปัจจัยเสี่ยงที่สำคัญสำหรับการติดเชื้อทางเดินปัสสาวะวัตถุประสงค์เพื่อตรวจสอบว่า เตือนแนวทางลดใช้สายสวนปัสสาวะ การใส่สายสวนปัสสาวะ และทางเดินปัสสาวะที่เกี่ยวข้องวิธีการการศึกษาเปรียบเทียบแบบสุ่มแสดงในระบบทางเดินหายใจ 2 หอผู้ป่วยหนักใน 2990 เตียงตติยอ้างอิงศูนย์การแพทย์ . ผู้ป่วยมีสายสวนปัสสาวะในสถานที่มากกว่า 2 วัน จากเดือนเมษายนถึงเดือนพฤศจิกายน 2551 มีวัตถุประสงค์เพื่อให้กลุ่มทดลอง ( ใช้เกณฑ์ที่ใช้เตือนเพื่อเอาสายสวน ) และกลุ่มควบคุม ( ไม่เตือน )ผลลัพธ์ทั้งหมด 278 ผู้ป่วยมาด้วย อัตราการใช้สายสวนปัสสาวะซึ่งคาไว้ในท่อปัสสาวะได้ลดลงร้อยละ 22 ในกลุ่มกับกลุ่มควบคุม ( เทียบความเสี่ยง , 0.78 ; 95% CI , 0.76-0.80 ; p < . 001 ) กิจกรรมแทรกแซงอย่างมีนัยสำคัญลดเวลาเฉลี่ยของชาวอินเดียนแดง ( 7 วัน และ 11 วัน ในกลุ่มควบคุม ( p < . 001 ) อัตราความสำเร็จของการเอาสายยางเข้าไปในกลุ่มจาก 7 วันเป็น 88 % เตือนการแทรกแซงการลดอุบัติการณ์ของการติดเชื้อโดยสายสวนที่ 48 % ( เทียบความเสี่ยง , 0.52 ; 95% CI , 0.32-0.86 ; p = . 009 ) ในกลุ่มเมื่อเปรียบเทียบกับกลุ่มควบคุมสรุปใช้เป็นเกณฑ์ที่ใช้เตือนเพื่อเอาสายสวนปัสสาวะซึ่งคาไว้ในท่อปัสสาวะ สามารถลดการใช้ของอภิมหาเศรษฐี และลดโอกาสของการรักษาติดเชื้อทางเดินปัสสาวะที่เกี่ยวข้อง วิธีการนี้สามารถป้องกันการติดเชื้อทางเดินปัสสาวะเตือนสายสวนที่เกี่ยวข้องและการใช้ควรจะขอพิจารณาเป็นวิธีที่จะช่วยเพิ่มความปลอดภัยของผู้ป่วย