Executive SummaryStudy of beef catt

Executive Summary
Study of beef cattle supply chain project in Chumphon and Prachuap Khiri Khan
province has the objective to study the status of production and marketing of beef and beef
cattle. It also has the aim to study the composition of supply chain activities, managements,
marketing channels and cost and value-added activities of elements in the supply chain of
beef and beef cattle in Chumphon and Prachuap Khiri Khan province.
Pattern of the beef cattle production in both provinces, the most of farmers have 1-10
heads which be 78.90 percentage of the all farmers. In Chumphon provice we find the
farmers have the most of other agricultural carrier along with beef cattle as palm oil planting
which be 53.58 percentage and rubber planting as 18.54 percentage. The farmers in
Prachuap Khiri Khan have the other carrier as coconut, pineapple and alovela planting.
The most of beef cattle are hybrid cattle which come from internal breeding on farm
or trading between local farmers by using native breed and Brahman. They are fed by
grazing only natural grass as 45.01 percentages and roughage as corn, hay or grass.
Feeding in the barn by the grass cutting is 15.11 and 14.70 percentages for the concentrate
feeding. They feed by without the concentrate 80.75 percentages of the farmers
The average of income from beef cattle feeding from both provinces is 433.29 baht
per month. The most expenses are medical and artificial insemination cost which higher than
other costs. The most of live beef cattle selling is by the middleman which own the butcher
coming to farm. The price will be base on weight and condition of cattle. In some area of
Prachuap Khiri Khan province the middleman will accumulate the live culling cattle and sale
to the beef ball factory in Pathum Thani, Ang Thong and Ratchaburi as 42 baht per kilogram
which the fattening beef cattle price as 46 baht per kilogram. The most selling in Chumphon
area is for the middleman and butcher shop owner which slaughtering and sale in the
province.
For the big farm size, most of the farmers have 50 – 100 heads of the cattle beef.
There are 2 feeding patterns as short period fattening 1-4 months and 8-12 months fattening
period. The 8-12 months fattening period is the crossbred Charolais and Kampheng Saen by
- 7 -
internal breeding on farm as the farmers be the member in the Kampheng Saen beef
cooperative. For short period fattening 1-4 months, the most of the cattle is the crossbred
Brahman and Charolais which originating from Phetchabun, Sukhothai and Kanchanaburi
cattle market. There are not many cattle coming from the local area as the amount as not
enough for fattening requirement and could not get to break event point. The short period
fattening has 30-40 percentages in Prachuap Khiri Khan province which selling to Pathum
Thani, Ratchaburi and Ang Thong for beef ball processing and 60 – 70 percentages sending
to the lower region of the South and Malaysia. Beef cattle from Chumphon province are sold
to Narathiwat province and Malaysia.
There are 4 types of the beef cattle farmer as 1) Group setting of the beef cattle
farmers as the corporative or community enterprise 2) Beef cattle farmers feeding only bull 3)
Beef cattle farmers feeding only heifer and 4) Beef cattle farmers which be the middleman
selling accumulated live beef to the lower region of the South.
Beef cattle providing for fattening in the farmer corporative will do by beef
requirement collection in each farmer following the beef amount and condition at least 40
heads for the break event point of the transportation and other costs. Those cattle are bought
from the cattle market in Sukhothai, Phetchabun and Kanchanaburi province. Buying system
will be in per live cattle as about 33 baht per kilogram. Beside the corporative of farmer for
buying the beef, they also have corporative to buy the raw material feed as oil palm meal and
cassava chip. They also sell the live fattening beef to the middleman about 400 – 500
kilograms weight and 45 baht per kilogram for the crossbred native and Brahman beef and
46-47 baht for the crossbred native and Charolais. The farmers will have the profit about
4,000 baht per head.
Most of fattening bull farmer is the big farm size which having about 100 heads and
using short period fattening 1-4 months for 400 – 500 kilograms weight. The most of feed
comes form own mixing by using cassava chip from Nakhon Pathom and Suphan Buri
province as the main ingredient. The oil palm meal can bought in Chumphon province. The
main raw material feed in Prachuap Khiri Khan province is pineapple peel. The beef for
fattening are bought from cattle market in Sukhothai province by selecting the crossbred
- 8 -
Brahman about 10,000 – 12,000 baht per head with 300 kilograms weight. All the fattening
live bull will sell to the middleman to Malaysia. The middleman will come to buy 25 -30 heads
with 500 kilograms for the average weight at the farm. The selling price for crossbred
Brahman bull is 45 baht per kilogram and 46 – 48 baht for crossbred Charolais bull.
Fattening heifer farmers, they will have lower cost of the live cattle than fattening bull.
The cost will be 27 baht per kilogram live cattle which coming from cattle market in
Phetchabun province. The most of feed is the own mixing concentrate feed as cassava chip
from Nakhon Pathom and Suphan Buri province. The oil palm meal can bought by quota
system from the oil palm factory in Chumphon province. The fattening period is about 4
months for 300 -400 kilograms weight. The middleman will come to buy at the farm for 34
baht per kilogram as about 3 -5 heads per day and sell to slaughter in Surat Thani province.
The middleman will buy and collect the live beef cattle for fattening to be the
reservation in case that could not find the source on time to provide the market. They will
collect from Prachuap Khiri Khan and Chumphon provice from buying with the average price
as 27 baht per kilogram live cattle and about 200 kilograms. There are 2 ways for selling
those live cattle as 1) Buy the fattening beef at 45 baht per kilogram for the bull and 35 baht
for the heifer from the local area 2) Sell the own fattening beef at 43 baht per kilogram for
heifer and 52 baht for the bull. The main selling area is Narathiwat province which be the live
cattle market to slaughtering for sale in domestic. The difference price is 5 – 7 baht per
kilogram between farm price and market price at Narathiwat province.
In the downstream supply chain, we find the most of beef selling in
Prachuap Khiri Khan coming from the local slaughtering and having some from Phetchaburi
province. The customers will be general and small hotel as the most. If they are the butcher
shop buying the beef from the slaughter, the difference price will be 20 baht per kilogram.
The butcher shop with slaughtering will have the beef cost as 60 percentages of the selling
price. There are 10 percentages as slaughtering cost. In case of the high quality beef, it will
have order from the distributors in Bangkok.
In Chumphon province, there are butcher shops which slaughtering and selling beef
by themselves and sell and other butcher shops which only do selling. The wholesale price is
- 9 -
120 baht per kilogram and 140 baht per kilogram for the selling price at the shop. The most
consumers are the local people which require only general beef quality. The consumption
does not depend on seasonal, vegetarian festival, as the most beef consumers be not
vegetarian. In the closed gulf period (15 February – 15 May of each year as the spawning
season of sea animals) will increase the beef consumption. The another consumer group is
the workers or the migrants from neighboring countries which require the lower beef price
through the distribution channel in the mobile market in each area.
The linkage between the household activities in the small beef farmers and small
fattening beef farmers are piggy bank and will sell the beef out if necessary as before school
opening. The farmer group who fattening beef as the main carrier will have good financial
and reserve capital so the beef selling does not have any correlation with the household
activities but considering on the production crop (fattening period and weight).
The linkage between the farmers who having other main agricultural carrier along with
beef production, the beef production should be the supported carrier by using the weed for
the roughage. It also applies to use the oil palm leaves to improve the management quality.
The farm size should be 5-10 heads which suit for the workers, free timing from the main
carrier and having enough roughage for production. Government knowledge linkage, the
government agencies should establish the farmer group to be the knowledge source and
exchanging center of beef management, marketing information management and needs of
the local consumers. There is not the mention process happening yet as the most farmer be
small farmers and not grouping. For the fattening beef farmers, there is exchanging
information process in middleman needs for the amount and condition of live beef but the
price information does not really have the exchanging.
Movement of live beef price in each month is consistently and could not motivate to
do this carrier. The reason why Chumphon and Prachuap Khiri Khan province still have this
carrier as because of the raw material potential and enough roughage and weed from the
rainy in whole year.
Development trends for beef in Chumphon and Prachuap Khiri Khan province are 1)
Supporting to establish beef farmer group 2) Networking to collaborate between the farmers
- 10 -
3) Development and standard farm registration to beef farmer group on quarantine site for
beef movement to free foot and mouth disease zone 4) Government should help the big farm
size or the farmer group to sell the live beef to Malaysia 5) Government should help to
develop the concentrate feed suitable to beef requirement 6)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทสรุปสำหรับผู้บริหารศึกษาโครงการโซ่อุปทานเนื้อวัวในชุมพรและประจวบคีรีขันธ์จังหวัดมีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาสถานะของการผลิตและการตลาดของเนื้อและเนื้อวัวควาย มีจุดมุ่งหมายเพื่อศึกษาองค์ประกอบของกิจกรรมห่วงโซ่อุปทาน การจัดการช่องทางการตลาด และต้นทุน และมูลค่าเพิ่มกิจกรรมขององค์ประกอบในห่วงโซ่อุปทานของเนื้อและเนื้อวัวในจังหวัดชุมพรและประจวบคีรีขันธ์รูปแบบของการผลิตเนื้อวัวในทั้งสองจังหวัด ที่สุดของเกษตรกรมีราคา 1-10หัวซึ่งเป็น 78.90 เปอร์เซ็นต์ของเกษตรกรทั้งหมด ในชุมพร provice เราพบการเกษตรกรได้มากสุดของผู้ขนส่งอื่นเกษตรกับเนื้อวัวเป็นปลูกปาล์มน้ำมันซึ่งเป็นเปอร์เซ็นต์และยางที่ปลูกเป็น 18.54 53.58 เกษตรกรในประจวบคีรีขันธ์มีบริษัทขนส่งอื่น ๆ เช่นมะพร้าว สับปะรด และ alovela ปลูกส่วนใหญ่ของเนื้อวัวเป็นวัวลูกผสมที่มาจากการผสมพันธุ์ภายในฟาร์มหรือการซื้อขายระหว่างเกษตรกรในท้องถิ่นโดยใช้สายพันธุ์พื้นเมืองและ Brahman พวกเขาจะเลี้ยงด้วยหญ้าธรรมชาติ grazing 45.01 เปอร์เซ็นต์และ roughage เป็นข้าวโพด hay หรือหญ้าอาหารในยุ้งข้าว โดยตัดหญ้าเป็น 15.11 และ 14.70 เปอร์เซ็นต์สำหรับเข้มข้นอาหาร พวกเขาเลี้ยงโดยไม่ มีสมาธิ 80.75 เปอร์เซ็นต์ของเกษตรกรค่าเฉลี่ยของรายได้จากเนื้อวัวให้อาหารจากทั้งสองจังหวัดเป็นราคา 433.29 บาทต่อเดือน ค่าใช้จ่ายส่วนใหญ่เป็นแพทย์ และกองผสมเทียมต้นทุนที่สูงกว่าค่าใช้จ่ายอื่น ๆ ที่สุดของวัวเนื้อสด ขายถูก โดย middleman ซึ่งเป็นเจ้าของเขียงมาถึงฟาร์ม ราคาจะใช้น้ำหนักและสภาพของสัตว์เลี้ยง ในบางพื้นที่ของจังหวัดประจวบคีรีขันธ์ middleman จะสะสม culling วัวสดและการขายให้โรงงานผลิตลูกชิ้นเนื้อในปทุมธานี อ่างทอง และราชบุรีเป็น 42 บาท ต่อกิโลกรัมซึ่งราคาเนื้อวัว fattening เป็น 46 บาท /กิโลกรัม ขายมากที่สุดในชุมพรเป็นเจ้าของร้าน middleman และเขียงที่ slaughtering และในการจ.ขนาดฟาร์มใหญ่ ส่วนใหญ่ของเกษตรกรที่มีหัว 50 – 100 ของเนื้อวัวมี 2 รูปแบบการให้อาหารเป็นเวลาสั้นเลี่ยน 1-4 เดือนและ 8-12 เดือนเลี่ยนรอบระยะเวลา 8-12 เดือนระยะเลี่ยนเป็น Charolais และกำแพงแสนโดยผลิต- 7 -ผสมพันธุ์ภายในฟาร์มเป็นเกษตรกรที่เป็นสมาชิกในเนื้อกำแพงแสนสหกรณ์ เลี่ยน 1-4 เดือนระยะสั้น มากที่สุดของวัวเป็น crossbredBrahman และ Charolais ซึ่งมาจากเพชรบูรณ์ สุโขทัย และกาญจนบุรีตลาดวัวควาย ไม่มีวัวมากที่มาจากพื้นที่เป็นจำนวนไม่พอเลี่ยนความต้องการ และไม่สามารถรับการเหตุการณ์ณ ระยะเวลาสั้นเลี่ยนได้ 30-40 เปอร์เซ็นต์ในจังหวัดประจวบคีรีขันธ์ที่ขายปทุมธานีธานี ราชบุรี และอ่างทองตัวเนื้อลูก 60-70 เปอร์เซ็นต์ที่ส่งภูมิภาคที่ต่ำกว่าใต้และมาเลเซีย ขายเนื้อวัวจากจังหวัดชุมพรจังหวัดนราธิวาสและประเทศมาเลเซียมีอยู่ 4 ชนิดเกษตรกรโคเนื้อ 1) กลุ่มของเนื้อวัวเกษตรกรเป็น corporative หรือชุมชนองค์กร 2) โคเนื้อเกษตรกรให้อาหารวัวเพียง 3)เกษตรกรเนื้อวัวเนื้อกระบือเกษตรกรให้อาหารเฉพาะ heifer และ 4) ซึ่งเป็นการ middlemanขายสะสมเนื้อสดภูมิภาคที่ต่ำกว่าของภาคใต้เนื้อวัวให้เลี่ยนในเกษตรกร corporative จะทำ โดยเนื้อรวบรวมความต้องการในเกษตรกรแต่ละต่อเนื้อเงินและเงื่อนไขน้อย 40หัวจุดเหตุการณ์แบ่งการขนส่งและต้นทุนอื่น ๆ วัวควายที่จะซื้อตลาดวัวควายในจังหวัดสุโขทัย เพชรบูรณ์ และจังหวัดกาญจนบุรี ระบบซื้อจะได้ในต่อวัวสดเป็น 33 บาท ต่อกิโลกรัม ข้าง corporative ของเกษตรกรในซื้อเนื้อ พวกเขายังมี corporative ซื้อวัตถุดิบอาหารเป็นอาหารของปาล์มน้ำมัน และมันสำปะหลังชิ พวกเขายังขายเนื้อสด fattening middleman ที่เกี่ยวกับ 400 – 500น้ำหนักกิโลกรัมและ 45 บาท ต่อกิโลกรัมสำหรับ crossbred พื้นเมืองและ Brahman เนื้อ และ46-47 บาท พื้นผลิตและ Charolais เกษตรกรจะมีกำไรเกี่ยวกับ4000 บาท ต่อหัวส่วนใหญ่เลี่ยนชาววัวเป็นฟาร์มขนาดใหญ่ขนาดที่มี 100 หัว และใช้เวลาสั้นเลี่ยน 1-4 เดือนสำหรับน้ำหนัก 400-500 กิโลกรัม ส่วนใหญ่สารมาเองผสม โดยใช้ชิพมันสำปะหลังจากนครปฐมและสุพรรณบุรีจังหวัดเป็นส่วนผสมหลัก ปาล์มน้ำมันอาหารสามารถซื้อในจังหวัดชุมพร ที่วัตถุดิบหลักที่เลี้ยงในจังหวัดประจวบคีรีขันธ์เป็นเปลือกสับปะรด เนื้อในเลี่ยนจะซื้อจากตลาดวัวควายในจังหวัดสุโขทัยได้ crossbred- 8 -Brahman ประมาณ 10000 – 12000 บาท ต่อหัวมีน้ำหนัก 300 กิโลกรัม ทั้งหมดที่เลี่ยนวัวที่สดจะขาย middleman มาเลเซีย Middleman จะมาซื้อ 25 -30 หัวกับกิโลกรัม 500 น้ำหนักเฉลี่ยที่ฟาร์ม ราคาขายสำหรับ crossbredวัว Brahman เป็น 45 บาท ต่อกิโลกรัมและผลิตวัว Charolais บาท 46 – 48เลี่ยน heifer เกษตรกร พวกเขาจะมีต้นทุนต่ำของวัวสดกว่าเลี่ยนวัวต้นทุนจะเป็น 27 บาท ต่อกิโลกรัมสดวัวที่มาจากตลาดวัวควายในจ.เพชรบูรณ์ ที่สุดของอาหารจะเข้มข้นผสมเองเลี้ยงเป็นชิพมันสำปะหลังจากจังหวัดนครปฐมและสุพรรณบุรี อาหารน้ำมันปาล์มสามารถซื้อตามโควต้าระบบจากโรงงานปาล์มน้ำมันในจังหวัดชุมพร ระยะ fattening เป็นเรื่องเกี่ยวกับเดือนน้ำหนัก-400 กิโลกรัม 300 Middleman จะมาซื้อที่ฟาร์มใน 34บาท ต่อกิโลกรัมเป็นประมาณ 3 -5 หัวต่อวันและขายเชือดในจังหวัดสุราษฏร์ธานีMiddleman จะซื้อ และรวบรวมวัวเนื้อสดสำหรับเลี่ยนต้องการสำรองในกรณีที่ไม่พบแหล่งข้อมูลเวลาให้ตลาด พวกเขาจะรวบรวมจากประจวบคีรีขันธ์และชุมพร provice จากซื้อมีราคาเฉลี่ยเป็น 27 บาท ต่อกิโลกรัมสดวัวและประมาณ 200 กิโลกรัม มี 2 วิธีสำหรับการขายเนื้อ fattening 45 บาทต่อกิโลกรัมสำหรับวัวและ 35 บาท ซื้อวัวควายเหล่านั้นอยู่เป็น 1)สำหรับ heifer จากพื้นที่ 2) ขายเนื้อ fattening เอง 43 บาทต่อกิโลกรัมสำหรับheifer และวัว 52 บาท จังหวัดนราธิวาสซึ่งเป็นการถ่ายทอดสดจะขายบริเวณตลาดวัวควายเพื่อขายในประเทศ slaughtering ราคาต่างกันเป็น 5-7 บาทกิโลกรัมระหว่างราคาฟาร์มและราคาตลาดที่จังหวัดนราธิวาสในห่วงโซ่อุปทานที่ปลายน้ำ เราค้นหามากสุดของเนื้อขายในประจวบคีรีขันธ์มาจาก slaughtering ท้องถิ่น และมีบางจากเพชรบุรีจ. ลูกค้าจะเป็น โรงแรมขนาดเล็กทั่วไปเป็นสุด ถ้ามีเขียงร้านที่ซื้อเนื้อจากฆ่า ราคาต่างกัน 20 บาท ต่อกิโลกรัมร้านเขียงกับ slaughtering จะมีเนื้อต้นทุนเป็น 60 เปอร์เซ็นต์ของการขายราคา มี 10 เปอร์เซ็นต์เป็น slaughtering ต้นทุน ในกรณีที่เนื้อคุณภาพสูง จะมีใบสั่งจากผู้จัดจำหน่ายในกรุงเทพมหานครในจังหวัดชุมพร มีร้านเขียงที่ slaughtering และขายเนื้อโดยตัวเอง และ ขาย และร้านค้าอื่น ๆ เขียง ที่เฉพาะทำขาย ราคาขายส่ง- 9 -120 บาท ต่อกิโลกรัมและ 140 บาท /กิโลกรัมราคาขายที่ร้าน มากสุดผู้บริโภคคือ ประชาชนที่ต้องการคุณภาพเนื้อทั่วไปเท่านั้น ปริมาณการใช้ขึ้นอยู่กับเทศกาลตามฤดูกาล อาหารเจ ผู้บริโภคเนื้อส่วนใหญ่จะไม่เจ ในช่วงปิดอ่าว (15 กุมภาพันธ์ – 15 พฤษภาคมของทุกปีเป็นวางไข่ฤดูกาลของสัตว์น้ำทะเล) จะเพิ่มปริมาณเนื้อ กลุ่มผู้บริโภคอื่นผู้ปฏิบัติงานหรืออพยพจากประเทศที่ต้องการราคาต่ำกว่าเนื้อเพื่อนบ้านผ่านช่องทางการจำหน่ายในตลาดมือถือในแต่ละพื้นที่การเชื่อมโยงระหว่างกิจกรรมในครัวเรือนเกษตรกรเนื้อขนาดเล็กและขนาดเล็กเลี่ยนเนื้อเกษตรกรเป็นกระปุกออมสิน และจะขายเนื้อออกถ้าจำเป็นก่อนเรียนเปิด กลุ่มเกษตรกรที่เลี่ยนเนื้อเป็นหลักผู้ขนส่งจะมีดี ทางการเงินและจองห้องพักที่เมืองหลวงเพื่อขายเนื้อไม่มีความสัมพันธ์ใด ๆ กับบ้านกิจกรรมแต่การพิจารณาในการผลิตพืชผล (เลี่ยนรอบระยะเวลาและน้ำหนัก)การเชื่อมโยงระหว่างเกษตรกรที่มีบริษัทขนส่งอื่น ๆ เกษตรหลักตามด้วยเนื้อผลิต ผลิตเนื้อควรที่ผู้ขนส่งได้รับการสนับสนุน โดยใช้วัชพืชสำหรับroughage การ นอกจากนี้มันยังใช้กับใช้ใบปาล์มน้ำมันเพื่อปรับปรุงคุณภาพการจัดการขนาดของฟาร์มควรจะ 5-10 หัวซึ่งเหมาะสำหรับผู้ปฏิบัติงาน เพิ่มเวลาจากหลักบริษัทขนส่งและมี roughage เพียงพอสำหรับการผลิต การเชื่อมโยงความรู้ของรัฐบาล การหน่วยงานภาครัฐควรจัดตั้งกลุ่มเกษตรกรเพื่อเป็นแหล่งความรู้ และexchanging center of beef management, marketing information management and needs ofthe local consumers. There is not the mention process happening yet as the most farmer besmall farmers and not grouping. For the fattening beef farmers, there is exchanginginformation process in middleman needs for the amount and condition of live beef but theprice information does not really have the exchanging.Movement of live beef price in each month is consistently and could not motivate todo this carrier. The reason why Chumphon and Prachuap Khiri Khan province still have thiscarrier as because of the raw material potential and enough roughage and weed from therainy in whole year.Development trends for beef in Chumphon and Prachuap Khiri Khan province are 1)Supporting to establish beef farmer group 2) Networking to collaborate between the farmers- 10 -3) Development and standard farm registration to beef farmer group on quarantine site forbeef movement to free foot and mouth disease zone 4) Government should help the big farmsize or the farmer group to sell the live beef to Malaysia 5) Government should help todevelop the concentrate feed suitable to beef requirement 6)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทสรุปผู้บริหารการศึกษาการเลี้ยงโคเนื้อโครงการห่วงโซ่อุปทานในชุมพรและประจวบคีรีขันธ์จังหวัดมีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาสถานะของการผลิตและการตลาดของเนื้อวัวและเนื้อวัวที่เลี้ยงวัว นอกจากนี้ยังมีจุดมุ่งหมายเพื่อศึกษาองค์ประกอบของกิจกรรมห่วงโซ่อุปทานบริหารที่ช่องทางการตลาดและค่าใช้จ่ายและกิจกรรมที่มีมูลค่าเพิ่มขององค์ประกอบในห่วงโซ่อุปทานของโคเนื้อและเนื้อวัวในจังหวัดชุมพรและจังหวัดประจวบคีรีขันธ์. รูปแบบของการผลิตโคเนื้อ ในจังหวัดทั้งสองเกษตรกรส่วนใหญ่มี 1-10 หัวซึ่งเป็น 78.90 เปอร์เซ็นต์ของเกษตรกร ในจังหวัดชุมพรเราพบเกษตรกรมีมากที่สุดของผู้ให้บริการทางการเกษตรอื่น ๆ พร้อมกับการเลี้ยงโคเนื้อการปลูกปาล์มน้ำมันซึ่งเป็นอัตราร้อยละ53.58 และการปลูกยางในขณะที่ร้อยละ 18.54 เกษตรกรในจังหวัดประจวบคีรีขันธ์มีผู้ให้บริการอื่น ๆ เช่นมะพร้าวสับปะรดและการปลูก alovela. ส่วนใหญ่ของโคเนื้อวัวเป็นไฮบริดซึ่งมาจากการเพาะพันธุ์ในฟาร์มภายในหรือการค้าระหว่างเกษตรกรในท้องถิ่นโดยใช้พันธุ์พื้นเมืองและพราหมณ์ พวกเขาจะเลี้ยงโดยการแทะเล็มหญ้าเพียงธรรมชาติเป็น 45.01 เปอร์เซ็นต์และอาหารหยาบข้าวโพดหญ้าแห้งหรือหญ้า. การให้อาหารในยุ้งฉางโดยตัดหญ้าเป็น 15.11 และ 14.70 เปอร์เซ็นต์สำหรับสมาธิให้อาหาร โดยพวกเขากินได้โดยไม่ต้องเข้มข้นร้อยละ 80.75 ของเกษตรกรเฉลี่ยของรายได้จากการให้อาหารโคเนื้อจากจังหวัดทั้งเป็น433.29 บาทต่อเดือน ค่าใช้จ่ายส่วนใหญ่เป็นค่าใช้จ่ายในการเพาะเชื้อทางการแพทย์และการประดิษฐ์ที่สูงกว่าค่าใช้จ่ายอื่น ๆ มากที่สุดของเนื้อวัวขายสดโดยพ่อค้าคนกลางซึ่งเป็นเจ้าของเขียงที่จะมาถึงฟาร์ม ราคาจะเป็นฐานกับน้ำหนักและสภาพของวัว ในพื้นที่บางส่วนของจังหวัดประจวบคีรีขันธ์พ่อค้าคนกลางจะสะสมวัวเลือกสรรที่อยู่อาศัยและขายให้กับโรงงานลูกบอลเนื้อในปทุมธานีอ่างทองและราชบุรีเป็น42 บาทต่อกิโลกรัมซึ่งการเลี้ยงโคเนื้อขุนราคาเป็น46 บาทต่อกิโลกรัม ในการขายมากที่สุดในจังหวัดชุมพรพื้นที่สำหรับพ่อค้าคนกลางและเจ้าของร้านขายเนื้อซึ่งการฆ่าและการขายในจังหวัด. สำหรับฟาร์มขนาดใหญ่ที่เกษตรกรส่วนใหญ่มี 50 -. 100 หัวของเนื้อวัวมี2 รูปแบบให้อาหารระยะเวลาที่สั้น ขุน 1-4 เดือนและ 8-12 เดือนขุนระยะเวลา ระยะเวลา 8-12 เดือนขุนเป็น Charolais ลูกผสมและ KAMPHENG โดยแสน- 7 - พันธุ์ภายในฟาร์มเป็นเกษตรกรเป็นสมาชิกในเนื้อ KAMPHENG แสนสหกรณ์ สำหรับช่วงเวลาสั้น ๆ 1-4 เดือนขุนมากที่สุดของวัวเป็นลูกผสมบราห์มันและCharolais ซึ่งเกิดจากเพชรบูรณ์สุโขทัยและจังหวัดกาญจนบุรีตลาดวัว ไม่มีวัวจำนวนมากมาจากพื้นที่เป็นจำนวนเงินที่จะไม่เพียงพอสำหรับความต้องการของขุนและไม่สามารถได้รับที่จะทำลายจุดเหตุการณ์ ระยะเวลาสั้นขุนมี 30-40 เปอร์เซ็นต์ในจังหวัดประจวบคีรีขันที่ขายให้กับปทุมธานีราชบุรีและอ่างทองสำหรับการประมวลผลบอลเนื้อวัวและ60-70 เปอร์เซ็นต์ส่งไปยังพื้นที่ที่ต่ำกว่าของภาคใต้และมาเลเซีย โคเนื้อจากชุมพรจังหวัดมีขายที่จังหวัดนราธิวาสและมาเลเซีย. มี 4 ประเภทของเกษตรกรเลี้ยงโคเนื้อ 1) การตั้งค่ากลุ่มของโคเนื้อมีเกษตรกรเป็นcorporative หรือชุมชนองค์กร 2) เกษตรกรเลี้ยงโคเนื้อให้อาหารวัวเพียง 3) การเลี้ยงโคเนื้อ เกษตรกรให้อาหารเพียงวัวเมียและ 4) เนื้อเกษตรกรวัวซึ่งเป็นพ่อค้าคนกลางขายเนื้อสดสะสมในภูมิภาคที่ลดลงของภาคใต้. โคเนื้อให้ขุนใน corporative เกษตรกรจะทำจากเนื้อคอลเลกชันความต้องการในเกษตรกรแต่ละต่อไปนี้ปริมาณเนื้อและสภาพอย่างน้อย 40 หัวสำหรับเหตุการณ์จุดแบ่งของการขนส่งและค่าใช้จ่ายอื่น ๆ วัวผู้ที่จะซื้อจากตลาดวัวในสุโขทัยเพชรบูรณ์และจังหวัดกาญจนบุรี ระบบซื้อจะอยู่ในต่อโคสดเป็นประมาณ 33 บาทต่อกิโลกรัม นอกจากร่วมมือของเกษตรกรสำหรับการซื้อเนื้อวัวที่พวกเขายังมีความร่วมมือที่จะซื้ออาหารวัตถุดิบกากปาล์มน้ำมันและมันสำปะหลัง พวกเขายังขายเนื้อวัวขุนสดไปยังพ่อค้าคนกลางเกี่ยวกับ 400-500 น้ำหนักกิโลกรัมและ 45 บาทต่อกิโลกรัมสำหรับเนื้อวัวพื้นเมืองและลูกผสมบราห์มันและ46-47 บาทพื้นเมืองลูกผสมและ Charolais เกษตรกรจะมีกำไรถึง4,000 บาทต่อหัว. ส่วนใหญ่ของเกษตรกรวัวขุนเป็นฟาร์มขนาดใหญ่ซึ่งมีประมาณ 100 หัวและใช้ระยะเวลาสั้นขุน1-4 เดือน 400-500 กิโลกรัมน้ำหนัก ที่สุดของอาหารมาผสมในรูปแบบของตัวเองโดยใช้ชิปมันสำปะหลังจากนครปฐมและสุพรรณบุรีจังหวัดเป็นส่วนผสมหลัก กากปาล์มน้ำมันสามารถซื้อในจังหวัดชุมพร อาหารวัตถุดิบหลักในจังหวัดประจวบคีรีขันธ์เป็นเปลือกสับปะรด สำหรับเนื้อวัวขุนจะซื้อจากตลาดวัวในจังหวัดสุโขทัยโดยการเลือกลูกผสม- 8 - พราหมณ์ประมาณ 10,000 - 12,000 บาทต่อคนที่มีน้ำหนัก 300 กิโลกรัม ทั้งหมดขุนวัวสดจะขายให้กับพ่อค้าคนกลางไปประเทศมาเลเซีย คนกลางจะมาซื้อ 25 -30 หัว500 กิโลกรัมสำหรับน้ำหนักเฉลี่ยที่ฟาร์ม ราคาขายสำหรับลูกผสมวัวพราหมณ์เป็น 45 บาทต่อกิโลกรัมและ 46 -. 48 บาทสำหรับวัว Charolais ลูกผสม. เกษตรกรวัวเมียขุนพวกเขาจะมีค่าใช้จ่ายที่ต่ำกว่าของโคสดกว่าขุนวัวค่าใช้จ่ายจะอยู่ที่ 27 บาทต่อโคสดกิโลกรัมซึ่ง มาจากตลาดวัวในจังหวัดเพชรบูรณ์ ส่วนใหญ่ของอาหารเป็นของตัวเองผสมอาหารข้นเป็นชิปมันสำปะหลังจากจังหวัดนครปฐมและจังหวัดสุพรรณบุรี น้ำมันกากปาล์มสามารถซื้อโดยโควต้าระบบจากโรงงานน้ำมันปาล์มในจังหวัดชุมพร ระยะเวลาขุนประมาณ 4 เดือน 300 -400 กิโลกรัมน้ำหนัก คนกลางจะมาซื้อที่ฟาร์ม 34 บาทต่อกิโลกรัมเป็นประมาณ 3 -5 หัวต่อวันและขายให้ฆ่าในจังหวัดสุราษฏร์ธานี. พ่อค้าคนกลางจะซื้อและเก็บเนื้อวัวสดขุนจะเป็นสำรองห้องพักในกรณีที่ไม่สามารถหาแหล่งที่มาในเวลาที่จะให้ตลาด พวกเขาจะเก็บรวบรวมจากจังหวัดประจวบคีรีขันธ์ชุมพรและจังหวัดจากการซื้อที่มีราคาเฉลี่ย27 บาทต่อกิโลกรัมโคสดและประมาณ 200 กิโลกรัม มี 2 วิธีสำหรับการขายที่มีโคสดที่เป็น1) ซื้อเนื้อวัวขุนที่ 45 บาทต่อกิโลกรัมสำหรับวัวและ 35 บาทสำหรับวัวเมียจากพื้นที่2) ขายเนื้อวัวขุนเองที่ 43 บาทต่อกิโลกรัมสำหรับวัวเมียและ52 บาทวัว พื้นที่ขายหลักเป็นจังหวัดนราธิวาสซึ่งเป็นที่อาศัยอยู่ในตลาดที่จะฆ่าวัวเพื่อขายในประเทศ ราคาแตกต่างคือ 5-7 บาทต่อกิโลกรัมระหว่างราคาฟาร์มและราคาในตลาดที่จังหวัดนราธิวาส. ในห่วงโซ่อุปทานต่อเนื่องเราพบมากที่สุดของการขายเนื้อในจังหวัดประจวบคีรีขันธ์มาจากการฆ่าในประเทศและมีบางส่วนจากเพชรบุรีจังหวัด ลูกค้าจะได้รับการทั่วไปของโรงแรมและขนาดเล็กเป็นส่วนใหญ่ หากพวกเขาเป็นเนื้อร้านซื้อเนื้อจากการฆ่าฟันในราคาที่แตกต่างกันจะเป็น 20 บาทต่อกิโลกรัม. ร้านขายเนื้อด้วยการฆ่าจะมีค่าใช้จ่ายในเนื้อวัวเป็น 60 เปอร์เซ็นต์ของการขายที่ราคา มี 10 เปอร์เซ็นต์เป็นค่าใช้จ่ายที่มีการฆ่า ในกรณีของเนื้อวัวที่มีคุณภาพสูงก็จะมีคำสั่งจากผู้จัดจำหน่ายในเขตกรุงเทพมหานคร. ในจังหวัดชุมพรมีร้านขายเนื้อซึ่งการฆ่าและการขายเนื้อวัวด้วยตัวเองและขายเนื้อและร้านค้าอื่น ๆ ที่เพียง แต่การขาย ราคาขายส่ง- 9 - 120 บาทต่อกิโลกรัมและ 140 บาทต่อกิโลกรัมสำหรับราคาขายที่ร้าน ส่วนใหญ่ผู้บริโภคที่เป็นคนในท้องถิ่นที่ต้องการคุณภาพเนื้อทั่วไปเท่านั้น การบริโภคไม่ขึ้นอยู่กับฤดูกาลเทศกาลกินเจเป็นผู้บริโภคเนื้อส่วนใหญ่จะไม่เป็นมังสวิรัติ ในช่วงปิดอ่าว (15 กุมภาพันธ์ - 15 พฤษภาคมของทุกปีเป็นวิ่งพล่านฤดูกาลของสัตว์น้ำทะเล) จะเพิ่มการบริโภคเนื้อวัว กลุ่มผู้บริโภคอีกอย่างก็คือคนงานหรือแรงงานข้ามชาติจากประเทศเพื่อนบ้านซึ่งต้องใช้ราคาเนื้อต่ำผ่านช่องทางการจัดจำหน่ายในตลาดมือถือในแต่ละพื้นที่. เชื่อมโยงระหว่างกิจกรรมครัวเรือนในเกษตรกรเนื้อขนาดเล็กและขนาดเล็กขุนเกษตรกรเนื้อมีกระปุกออมสินและจะขายเนื้อออกในกรณีที่จำเป็นเช่นเดียวกับก่อนโรงเรียนเปิด กลุ่มเกษตรกรที่ขุนเนื้อเป็นผู้ให้บริการหลักจะมีทางการเงินที่ดีของเงินทุนและเงินสำรองเพื่อการขายเนื้อวัวไม่ได้มีความสัมพันธ์ใด ๆ กับของใช้ในครัวเรือนกิจกรรม แต่การพิจารณาในการเพาะปลูกการผลิต (ระยะเวลาการขุนและน้ำหนัก). การเชื่อมโยงระหว่างเกษตรกรที่มี ผู้ให้บริการอื่น ๆ ทางการเกษตรหลักพร้อมกับการผลิตเนื้อวัวการผลิตเนื้อวัวควรจะเป็นผู้ให้บริการที่ได้รับการสนับสนุนโดยใช้วัชพืชสำหรับอาหารหยาบ นอกจากนี้ยังนำไปใช้กับการใช้ปาล์มน้ำมันออกจากการปรับปรุงคุณภาพการบริหารจัดการ. ขนาดฟาร์มควรจะ 5-10 หัวซึ่งเหมาะสำหรับคนงานระยะเวลาฟรีจากหลักของผู้ให้บริการและมีอาหารหยาบมากพอสำหรับการผลิต รัฐบาลเชื่อมโยงความรู้ที่หน่วยงานภาครัฐควรจัดตั้งกลุ่มเกษตรกรที่จะเป็นแหล่งความรู้และศูนย์กลางการแลกเปลี่ยนของการจัดการเนื้อวัว, การจัดการข้อมูลการตลาดและความต้องการของผู้บริโภคในท้องถิ่น ไม่มีขั้นตอนการกล่าวถึงสิ่งที่เกิดขึ้นยังเป็นเกษตรกรส่วนใหญ่เป็นเกษตรกรรายย่อยและไม่ได้จัดกลุ่ม สำหรับเกษตรกรเนื้อวัวขุนมีการแลกเปลี่ยนประมวลผลข้อมูลในคนกลางต้องการสำหรับจำนวนเงินและสภาพของเนื้อสดแต่ข้อมูลราคาไม่จริงมีการแลกเปลี่ยน. การเคลื่อนไหวของราคาเนื้อสดในแต่ละเดือนอย่างต่อเนื่องและไม่สามารถสร้างแรงจูงใจที่จะทำเช่นนี้ผู้ให้บริการ เหตุผลที่ว่าทำไมชุมพรและประจวบคีรีขันธ์จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ยังคงมีนี้ผู้ให้บริการเป็นเพราะศักยภาพวัตถุดิบและอาหารหยาบเพียงพอและวัชพืชจากฝนตลอดทั้งปี. แนวโน้มการพัฒนาเนื้อในจังหวัดชุมพรและจังหวัดประจวบคีรีขันธ์คือ 1) การสนับสนุนในการสร้างเนื้อ เกษตรกรกลุ่มที่ 2) เครือข่ายการทำงานร่วมกันระหว่างเกษตรกร- 10 - 3) การพัฒนาและการลงทะเบียนฟาร์มมาตรฐานเนื้อกลุ่มเกษตรกรในเว็บไซต์กักกันสำหรับการเคลื่อนไหวเนื้อเท้าฟรีและโซนโรคปาก4) รัฐบาลควรจะช่วยให้ฟาร์มขนาดใหญ่ขนาดหรือกลุ่มเกษตรกรที่จะขายเนื้อสดไปยังประเทศมาเลเซีย 5) รัฐบาลจะช่วยให้การพัฒนาอาหารข้นที่เหมาะสมความต้องการเนื้อ6)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การศึกษาสรุป
บริหารห่วงโซ่อุปทานโครงการโคเนื้อในชุมพรและประจวบคีรีขันธ์
จังหวัด มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาสภาพการผลิตและการตลาดโคเนื้อและเนื้อ

มันมีจุดมุ่งหมาย เพื่อศึกษาองค์ประกอบของห่วงโซ่อุปทานกิจกรรม การจัดการ การตลาด และต้นทุน
และกิจกรรมที่มีมูลค่าเพิ่มขององค์ประกอบในห่วงโซ่อุปทานของ
เนื้อ และโคเนื้อ ใน ชุมพร และประจวบคีรีขันธ์
รูปแบบของการผลิตโคเนื้อในจังหวัด เกษตรกรได้ 1-10
หัวที่ 78.90 เปอร์เซ็นต์ของเกษตรกรทั้งหมด . ในชุมพร Provice เราหา
ชาวนาส่วนใหญ่ของผู้ให้บริการอื่น ๆทางการเกษตรพร้อมกับโคเป็นปาล์มน้ำมัน ปลูก
ที่ 53.58 ปลูกยางเป็นร้อยละ 1854 เปอร์เซ็นต์ เกษตรกร
ประจวบคีรีขันธ์มีผู้ให้บริการอื่น ๆ เช่น มะพร้าว สับปะรด และ alovela ปลูก
ที่สุดของโคเนื้อลูกผสมวัวที่มาจากการผสมพันธุ์ภายในฟาร์ม
หรือการซื้อขายระหว่างเกษตรกรท้องถิ่นโดยใช้พันธุ์พื้นเมือง และพราหมณ์ . พวกเขาถูกเลี้ยงโดยแทะเล็มหญ้าธรรมชาติเท่านั้น
45.01 เปอร์เซ็นต์และอาหารหยาบ ข้าวโพดแห้งหรือหญ้า .
การเลี้ยงในฟาร์ม โดยตัดหญ้าและเป็น 15.11 14.70 เปอร์เซ็นต์สำหรับสมาธิ
ให้อาหาร พวกเขาให้อาหารข้น โดยไม่เกี่ยวข้องเปอร์เซ็นต์ของเกษตรกร
เฉลี่ยรายได้จากการเลี้ยงโคเนื้อ จากทั้งจังหวัดเป็น
433.29 บาทต่อเดือน ค่าใช้จ่ายส่วนใหญ่เป็นแพทย์ และต้นทุนการผสมเทียมซึ่งสูงกว่า
ต้นทุนอื่น ๆส่วนใหญ่ของโคเนื้อสดขาย โดยพ่อค้าคนกลาง ซึ่งเป็นเจ้าของร้านขาย
มาฟาร์ม ราคาจะเป็นฐานในน้ำหนักและสภาพของสัตว์ ในบางพื้นที่ของ
จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ คนกลางจะสะสมอยู่ลดจำนวนโคและขาย
กับเนื้อโรงงานลูกชิ้นใน ปทุมธานี อ่างทอง และราชบุรี
42 บาทต่อกิโลกรัมซึ่งการขุนโคเนื้อราคา 46 บาทต่อกิโลกรัม ส่วนใหญ่ขายในพื้นที่จังหวัดชุมพร
สำหรับพ่อค้าคนกลาง และร้านที่ขาย และฆ่าเจ้าของ

สำหรับจังหวัด ฟาร์มใหญ่ขนาด เกษตรกรส่วนใหญ่มี 50 – 100 หัวของโคเนื้อ
มี 2 รูปแบบการให้ระยะเวลา 1-4 เดือน ขุน และ 8-12 เดือนขุน
ระยะเวลาที่ 8-12 เดือนระยะเวลาขุนเป็นลูกผสมชาร์โรเล่ และ kampheng แสนโดย
- 7 -
ภายในพันธุ์ในฟาร์มเป็นเกษตรกรเป็นสมาชิกใน kampheng เชียงแสนเนื้อ
สหกรณ์ ระยะเวลาการขุน 1-4 เดือน ส่วนใหญ่เป็นโคลูกผสมบราห์มัน และชาโรเลส์
ซึ่งที่มาจากเพชรบูรณ์ สุโขทัย และ จ. กาญจนบุรี
วัวตลาดมีวัวมากมายที่มาจากท้องถิ่นเป็นยอดเงินไม่เพียงพอสำหรับความต้องการ และขุน
ไม่ถึงจุดคุ้มทุน . ระยะเวลาสั้นๆ
ขุนได้ 30-40 เปอร์เซ็นต์ ใน จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ ซึ่งขายที่ปทุมธานี
ธานี ราชบุรี และอ่างทอง เพื่อแปรรูปลูกชิ้นเนื้อวัวและ 60 – 70 เปอร์เซ็นต์ส่ง
เพื่อขอบเขตล่างของภาคใต้และประเทศมาเลเซียโคเนื้อจากจังหวัดชุมพรมีขาย

กับ จังหวัดนราธิวาส และ มาเลเซีย มี 4 ประเภท คือ วัวเนื้อ ฟาร์ม เป็น 1 ) การตั้งค่ากลุ่มของเกษตรกร เป็นเนื้อโค
2 ) ธุรกิจหรือวิสาหกิจชุมชน เกษตรกรเลี้ยงวัวเนื้อวัวเท่านั้น 3 ) โคเนื้อของเกษตรกรเลี้ยงวัว
4 ) โคเนื้อของเกษตรกรเท่านั้น และ ซึ่งเป็นคนกลาง
ขายของสะสมเนื้ออยู่บริเวณล่างของภาคใต้ .
โคเนื้อให้ขุนในฟาร์มธุรกิจจะทำโดยการเก็บรวบรวมความต้องการในแต่ละเนื้อ
ชาวนาตามเนื้อเงินและเงื่อนไขอย่างน้อย 40
หัวสำหรับจุดหยุดเหตุการณ์ของการขนส่งและค่าใช้จ่ายอื่น ๆ วัวที่ซื้อจากตลาด
โคในเมืองสุโขทัย