August Sander (17 November 1876 – 2

August Sander (17 November 1876 – 20 April 1964) was a German portrait and documentary photographer. Sander's first book Face of our Time (German: Antlitz der Zeit) was published in 1929. Sander has been described as "the most important German portrait photographer of the early twentieth century.

Sander was born in Herdorf, the son of a carpenter working in the mining industry. While working at a local mine, Sander first learned about photography by assisting a photographer who was working for a mining company. With financial support from his uncle, he bought photographic equipment and set up his own darkroom.

He spent his military service (1897–99) as a photographer's assistant and the next years wandering across Germany. In 1901, he started working for a photo studio in Linz, Austria, eventually becoming a partner (1902), and then its sole proprietor (1904). He left Linz at the end of 1909 and set up a new studio in Cologne.

In 1911, Sander began with the first series of portraits for his work People of the 20th Century. In the early 1920s, he came in contact with the (Cologne Progressives) a radical group of artists linked to the workers' movement which, as Wieland Schmied put it, "sought to combine constructivism and objectivity, geometry and object, the general and the particular, avant-garde conviction and political engagement, and which perhaps approximated most to the forward looking of New Objectivity [...] ".[2] In 1927, Sander and writer Ludwig Mathar travelled through Sardinia for three months, where he took around 500 photographs. However, a planned book detailing his travels was not completed.

Sander's Face of our Time was published in 1929. It contains a selection of 60 portraits from his series People of the 20th Century, and is introduced by an essay by Alfred Döblin titled "On Faces, Pictures, and their Truth." Under the Nazi regime, his work and personal life were greatly constrained. His son Erich, who was a member of the left wing Socialist Workers' Party (SAP), was arrested in 1934 and sentenced to 10 years in prison, where he died in 1944, shortly before the end of his sentence. Sander's book Face of our Time was seized in 1936 and the photographic plates destroyed. Around 1942, during World War II, he left Cologne and moved to a rural area, allowing him to save most of his negatives. His studio was destroyed in a 1944 bombing raid. Thirty thousand of Sander's roughly forty-thousand negatives survived the war, only to perish in an accidental fire in Cologne in 1946. Sander practically ceased to work as a photographer after World War II. He died in Cologne in 1964.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สิงหาคมแซนเดอร์ (17 1876 พฤศจิกายน – 20 1964 เมษายน) ถูกเยอรมันภาพและช่างภาพสารคดี สมุดบัญชีแรกของแซนเดอร์ของเวลาของเรา (เยอรมัน: Antlitz der Zeit) ถูกตีพิมพ์ในปีพ.ศ. 2472 แซนเดอร์ได้ถูกอธิบายว่า "สำคัญที่สุดภาพเยอรมันถ่ายภาพของศตวรรษที่ยี่สิบต้นแซนเดอร์เกิดใน Herdorf บุตรของช่างไม้ที่ทำงานในอุตสาหกรรมเหมืองแร่ ขณะทำงานที่เฉพาะเหมือง แซนเดอร์แรกเรียนรู้เกี่ยวกับการถ่ายภาพ โดยให้ความช่วยเหลือของช่างที่ทำงานในบริษัทเหมืองแร่ ด้วยการสนับสนุนจากลุงของเขา เขาซื้ออุปกรณ์ถ่ายภาพ และตั้งค่าห้องมืดของเขาเองเขาใช้ทหารของเขา (1897 – 99) เป็นผู้ช่วยของช่างภาพและหลงในเยอรมนีในปีถัดไป ใน 1901 เขาเริ่มทำงานในสตูดิโอถ่ายภาพในยัง Linz ออสเตรีย ในที่สุดพันธมิตร (1902), และเป็นเจ้าของคนเดียว (1904) เขาซ้ายยัง Linz ที่สุดรอบปี 1909 และตั้งสตูดิโอใหม่ในโคโลญจน์พ.ศ. 2454 แซนเดอร์เริ่ม ด้วยชุดแรกของภาพสำหรับการทำงานของเขาคนของศตวรรษ 20 เขามากับกลุ่ม (โคโลญจน์ Progressives) รัศมีของศิลปินที่เชื่อมโยงกับความเคลื่อนไหวของผู้ปฏิบัติงานในช่วงปี 1920 ที่ ที่ใส่ Wieland Schmied "พยายามที่จะรวมศิลปะเค้าโครง และปรวิสัย เรขาคณิตและวัตถุ ทั่วไปและเฉพาะ โอ่โถงความเชื่อมั่น และความผูกพันทางการเมือง และซึ่งอาจเลียนแบบส่วนใหญ่จะมองไปข้างหน้าของใหม่ปรวิสัย [...]" [2] ใน 1927 แซนเดอร์และลุดวิกแห่ง Mathar ผู้เขียนเดินทางผ่าน Sardinia สามเดือน ที่เขาเอารูปถ่ายประมาณ 500 อย่างไรก็ตาม หนังสือแผนรายละเอียดการเดินทางของเขาไม่เสร็จสมบูรณ์ใบหน้าของแซนเดอร์เวลาเราถูกตีพิมพ์ในปีพ.ศ. 2472 ประกอบด้วยการเลือกภาพจากชุดของเขาคนของศตวรรษที่ 60 และเป็นที่รู้จัก โดยการเรียงโดยอัลเฟรด Döblin ชื่อ "บนใบหน้า รูปภาพ และความจริงของพวกเขา" ภายใต้ระบอบนาซี การทำงานและชีวิตส่วนตัวของเขามีอย่างจำกัด บุตรชายเอริช ผู้เป็นสมาชิกของพรรคฝ่ายซ้ายสังคมนิยมแรง (SAP), ถูกจับกุมใน 1934 และพิพากษาจำคุก ที่เขาตายในปี 1944 ช้าก่อนท้ายประโยคเขาถึง 10 ปี หนังสือของแซนเดอร์หน้าเวลาเราถูกยึดในค.ศ. 1936 และแผ่นถ่ายภาพทำลาย รอบปี 1942 ในระหว่างสงครามโลก เขาซ้ายโคโลญจน์ และย้ายไปยังพื้นที่ชนบท อนุญาตให้เขาบันทึกของฟิล์มของเขา สตูดิโอของเขาถูกทำลายใน 1944 bombing raid สามสิบหมื่นของแซนเดอร์ของประมาณสี่สิบ - พันฟิล์มรอดชีวิตสงคราม เท่านั้นถึงคราวไฟไหม้อุบัติเหตุในโคโลญจน์ในปี 1946 แซนเดอร์ได้หยุดการทำงานเป็นช่างภาพที่หลังจากสงครามโลกจริง เขาตายในโคโลญในปี 1964

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สิงหาคมซานเดอร์ (17 พฤศจิกายน 1876 - 20 เมษายน 1964) เป็นภาพเยอรมันและช่างภาพสารคดี หนังสือซานเดอร์คนแรกของใบหน้าของเวลาของเรา. (เยอรมัน: Antlitz เดอร์ไซท์) ถูกตีพิมพ์ในปี 1929 ซานเดอร์ได้รับการอธิบายว่าเป็น "ช่างภาพที่สำคัญที่สุดของเยอรมันต้นศตวรรษที่ยี่สิบซานเดอร์เกิดในHerdorf ลูกชายของช่างไม้ที่ทำงานใน อุตสาหกรรมเหมืองแร่. ในขณะที่ทำงานในเหมืองท้องถิ่นซานเดอร์คนแรกที่เรียนรู้เกี่ยวกับการถ่ายภาพโดยให้ความช่วยเหลือช่างภาพที่กำลังทำงานให้กับ บริษัท เหมืองแร่. ด้วยการสนับสนุนทางการเงินจากลุงของเขาที่เขาซื้ออุปกรณ์การถ่ายภาพและการตั้งค่าห้องมืดของตัวเอง. เขาใช้เวลาของทหาร บริการ (1897-1899) เป็นผู้ช่วยช่างภาพและปีถัดไปหลงทั่วประเทศเยอรมนี. ในปี 1901 เขาเริ่มทำงานให้กับสตูดิโอภาพในลินซ์ประเทศออสเตรียในที่สุดกลายเป็นคู่ (1902), และเจ้าของ แต่เพียงผู้เดียว (1904) เขาออกจากลินซ์ในตอนท้ายของ 1909 และตั้งสตูดิโอใหม่ในโคโลญ. ในปี 1911 ซานเดอร์เริ่มต้นด้วยชุดแรกของการถ่ายภาพบุคคลสำหรับคนงานของเขาศตวรรษที่ 20. ในต้นปี ค.ศ. 1920 เขามาในการติดต่อกับ (โคโลญ ก้าวล้ำ) กลุ่มหัวรุนแรงของศิลปินที่เชื่อมโยงกับการเคลื่อนไหวของคนงานซึ่งเป็นวีแลนด์ Schmied วาง "พยายามที่จะรวม constructivism และวัตถุประสงค์เรขาคณิตและวัตถุทั่วไปและโดยเฉพาะอย่างยิ่งความเชื่อมั่นเปรี้ยวจี๊ดและการสู้รบทางการเมืองและที่อาจจะ ห้วงที่สุดในการมองไปข้างหน้าของเป้าหมายใหม่ [... ] ". [2] ในปี 1927 ซานเดอร์ลุดวิกและนักเขียน Mathar เดินทางผ่านซาร์ดิเนียเป็นเวลาสามเดือนที่เขาเข้ามาประมาณ 500 รูปถ่าย แต่เป็นหนังสือที่วางแผนรายละเอียดการเดินทางของเขายังไม่เสร็จสมบูรณ์. ใบหน้าซานเดอร์ของเวลาของเราได้รับการตีพิมพ์ในปี 1929 มันมีให้เลือก 60 ภาพวาดจากคนชุดของเขาศตวรรษที่ 20 และได้รับการแนะนำให้รู้จักกับการเขียนเรียงความโดยอัลเฟรดDöblinบรรดาศักดิ์เป็น "เมื่อวันที่ ใบหน้า, รูปภาพและความจริงของพวกเขา. " ภายใต้ระบอบนาซีการทำงานและชีวิตส่วนตัวของเขาถูก จำกัด อย่างมาก ริชลูกชายของเขาซึ่งเป็นสมาชิกของปีกซ้ายสังคมนิยมพรรคแรงงาน (SAP) ถูกจับในปี 1934 และถูกตัดสินจำคุก 10 ปีในคุกที่เขาเสียชีวิตในปี 1944 ไม่นานก่อนที่ส่วนท้ายของประโยคของเขา หน้าหนังสือซานเดอร์ของเวลาของเราถูกยึดในปี 1936 และแผ่นฟิล์มที่ถูกทำลาย รอบปี 1942 ในช่วงสงครามโลกครั้งที่สองเขาออกจากโคโลญและย้ายไปยังพื้นที่ชนบทปล่อยให้เขาบันทึกเชิงลบมากที่สุดของเขา สตูดิโอของเขาถูกทำลายในการโจมตีทิ้งระเบิด 1944 สามหมื่นของซานเดอร์ของประมาณสี่สิบพันเชิงลบรอดชีวิตจากสงครามเท่านั้นที่จะตายในอุบัติเหตุไฟไหม้ในโคโลญในปี 1946 ซานเดอร์หยุดจริงที่จะทำงานเป็นช่างภาพหลังจากสงครามโลกครั้งที่สอง เขาเสียชีวิตในโคโลญในปี 1964