The most common genotype for β-case

The most common genotype for β-casein was A2A2, 0.53. These
results differ from those reported by Çardak [25] in a Turkish
Holstein-Friesian population where the most frequent genotype was
A1A2, 0.46. Furthermore, in this study the genotypes A1A3, A1B, and
A2C were found, with frequencies lower than 0.05, which are similar
to those reported by different authors, from 0.01 to 0.06, in US, New
Zealand and Denmark Holstein, Brown Swiss and Ayrshire populations
[16,20]. The genotypic frequencies found in the whole population
were similar to those estimated only in females (Table 1). However,
those corresponding to the male sub-population were different, with
some absent genotypes (A2A3, A1B, A2C, A3A3, and BB). Hanusová et al.
[26] found in Polish Holstein that one of the genotypes did not occur
in the male subpopulation, even if it was present in the whole
population. The absence of some alleles and genotypes in the male
sub-population of this study might be a consequence of the reduced
number of sampled individuals (n = 51 sires), even if the origin of
sires is diverse.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จีโนไทป์บ่อยสำหรับβ-เคซีนเป็น A2A2, 0.53 เหล่านี้ผลแตกต่างจากผู้ที่รายงาน โดย Çardak [25] ในตุรกีในประชากรปริมาณจีโนไทป์บ่อย ๆ ที่ไหนA1A2, 0.46 นอกจากนี้ ในที่นี้ศึกษาการศึกษาจีโนไทป์ A1A3, A1B และA2C พบ มีความถี่ต่ำกว่า 0.05 ซึ่งมีความคล้ายคลึงที่รายงาน โดยผู้เขียนแตกต่างกัน จาก 0.01 ถึง 0.06 อเมริกา ใหม่นิวซีแลนด์และโฮ ลชไตน์เดนมาร์ก บราวน์สวิส และ Ayrshire ประชากร[16,20] พบความถี่จีโนไทป์ในประชากรทั้งหมดก็คล้ายกับที่ประเมินเฉพาะในเพศหญิง (ตารางที่ 1) อย่างไรก็ตามที่สอดคล้องกับกลุ่มประชากรย่อยชายคนอื่น มีบางคนขาดการศึกษาจีโนไทป์ (A2A3, A1B, A2C, A3A3 และ BB) Hanusová et al[26] พบลสไตน์โปแลนด์ที่หนึ่งของพันธุ์ยังไม่เกิดขึ้นในเกาะชาย พนักงาน ปัจจุบันในทั้งหมดประชากร การขาดงานของ alleles และศึกษาจีโนไทป์ในเพศชายประชากรย่อยของการศึกษานี้อาจเป็นผลมาจากการลดลงหมายเลขของบุคคลตัวอย่าง (n = 51 พ่อพันธุ์โค), แม้ว่าต้นกำเนิดของพ่อพันธุ์โคที่มีความหลากหลาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ลักษณะทางพันธุกรรมที่พบมากที่สุดสำหรับβ-เคซีนเป็น A2A2 0.53 เหล่านี้
ผลแตกต่างจากที่รายงานโดย Cardak [25] ในตุรกี
ประชากรโฮล Friesian ที่ลักษณะทางพันธุกรรมที่พบบ่อยที่สุดคือ
A1A2 0.46 นอกจากนี้ในการศึกษาครั้งนี้ยีน A1A3, A1B และ
A2C พบที่มีความถี่ต่ำกว่า 0.05 ซึ่งมีความคล้ายคลึง
กับผู้ที่รายงานโดยผู้เขียนที่แตกต่างกัน 0.01-0.06 ในสหรัฐ, New
Zealand และเดนมาร์กโฮลบราวน์สวิสและไอร์ ประชากร
[16,20] ความถี่ทางพันธุกรรมที่พบในประชากรทั้งหมด
มีความคล้ายคลึงกับที่คาดกันเฉพาะในเพศหญิง (ตารางที่ 1) อย่างไรก็ตาม
ผู้ที่สอดคล้องกับชายประชากรย่อยที่แตกต่างกันกับ
ยีนขาดบางคน (A2A3, A1B, A2C, A3A3 และ BB) Hanusová et al.
[26] พบในโปแลนด์โฮลว่าหนึ่งในยีนที่ไม่ได้เกิดขึ้น
ใน subpopulation ชายถึงแม้ว่ามันจะถูกนำเสนอในทั้ง
ประชากร การขาดงานของอัลลีลและยีนในชาย
ประชากรย่อยการศึกษาครั้งนี้อาจจะเป็นผลมาจากการลด
จำนวนของบุคคลตัวอย่าง (n = 51 ตระกูล) แม้ว่าต้นกำเนิดของ
ตระกูลจะมีความหลากหลาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทางพันธุกรรมที่พบบ่อยที่สุดสำหรับบีตา - เคซีนคือ a2a2 , 0.53 . เหล่านี้ผลลัพธ์ที่แตกต่างไปจากที่รายงานโดยÇ ardak [ 25 ] ใน ตุรกีโฮลสไตน์ฟรีเซี่ยนประชากรที่พบบ่อยที่สุด คือ พันธุกรรมa1a2 0.46 . นอกจากนี้ ในการศึกษานี้ a1a3 a1b , และพันธุ์ ,a2c ต่ำกว่า 0.05 พบว่า ความถี่ที่คล้ายกันไปที่รายงานโดยผู้เขียนที่แตกต่างกัน จาก 0.01 0.06 , ในสหรัฐอเมริกา , ใหม่นิวซีแลนด์และเดนมาร์กโฮลชไตน์ประชากรสวิสและไอร์ บราวน์[ 16,20 ] ความถี่ทางพันธุกรรมที่พบในประชากรทั้งหมดมีความคล้ายคลึงกับพวกประมาณเฉพาะในเพศหญิง ( ตารางที่ 1 ) อย่างไรก็ตามที่สอดคล้องกับประชากรย่อยชาย ต่างกัน กับบางคนขาดพันธุ์ ( a2a3 a1b a2c a3a3 , , , , และ BB ) hanusov . kgm et al .[ 26 ] พบในที่มีขัดที่เป็นหนึ่งในสายพันธุ์ ไม่ได้เกิดขึ้นใน subpopulation ชาย แม้ว่าจะอยู่ในทั้งประชากร การขาดหายไปของยีนบางชนิดและในเพศชายซับ ประชากรที่ใช้ในการศึกษาครั้งนี้ อาจจะมีผลของการลดลงจำนวนตัวอย่างบุคคล ( n = 51 พ่อพันธุ์ ) แม้ว่าที่มาของพ่อพันธุ์มีหลากหลาย