First, we aimed at working on repre

First, we aimed at working on representations (Giust‐Desprairies, 2002) expressed by the subjects (e.g. concerning Alzheimer's, caregiving, caregiver‐patient‐practitioner relationship and the organizational problem) and fostering their complexification through reflection and the encounter between participants. It was crucial to allow for the emergence of more or less latent representations in addition to taking into account connected emotions and supporting the subjects in expressing and naming them, legitimating the presence of different points of view and trying to support mutual listening (acting, if necessary, as mediators when the participants assumed an evaluating and judging position). Moreover, tailored to achieving the complexification of representations, facilitating dialogue between subjects was essential, beginning with what emerged. Therefore, our function in making visible and valorizing the distance/closeness existing between the representations that subjects expressed was crucial to helping them understand that the existence of differences and conflicts is physiological (this can be frightening) as well as that every perspective is legitimate. The work on representations was preliminary to later yielding new actions. For example, in Phase 1 emerged, on one side, a mostly explicit conflict between informal caregivers and practitioners (e.g. an informal caregiver stated, “I don’t know very much. If they communicated more with the family, many fears would disappear”; a practitioner said, “What really matters is providing the patient with adequate medical care and telling the relatives that the care is for us, the affection is for them”), on the other side emerged a mostly latent conflict between managers and practitioners (e.g. the former initially considered the practitioners to be unmotivated; the latter perceived an intense emotional effort due to their work, but did not feel understood by managers as regards this effort).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ครั้งแรก เรามุ่งทำงานแทน (Giust‐Desprairies, 2002) แสดง โดยเรื่อง (เช่นเรื่องเกี่ยวกับการ เสื่อมของ caregiving, caregiver‐patient‐practitioner ความสัมพันธ์ และปัญหาองค์กร) และการอุปถัมภ์ของ complexification ผ่านการสะท้อนและการเผชิญหน้าระหว่างผู้เข้าร่วม มันเป็นสิ่งสำคัญเพื่อให้เกิดแฝงอยู่มากหรือน้อยเป็นตัวแทนเข้าบัญชีเชื่อมต่ออารมณ์ และสนับสนุนเรื่องการแสดง และชื่อพวกเขา legitimating ก็แตกต่าง และพยายามสนับสนุนซึ่งกันและกันฟัง (ทำหน้าที่ ถ้าจำเป็น เป็นอักเสบเมื่อถือว่าผู้เข้าร่วมการประเมินและการตัดสินตำแหน่ง) นอก เส complexification ของนำเสนอบรรลุ บทสนทนาระหว่างเรื่องการอำนวยความสะดวกเป็นสิ่งสำคัญ เริ่มต้น ด้วยอะไรเกิด ดังนั้น ฟังก์ชันของเราในการมองเห็น และระยะทาง/ความใกล้ชิดอยู่ระหว่างนำเสนอที่แสดงเรื่อง valorizing สำคัญเพื่อช่วยให้พวกเขาเข้าใจว่า การดำรงอยู่ของความแตกต่างและความขัดแย้งเป็นสรีรวิทยา (นี้อาจน่ากลัว) ดีทุกมุมมองว่าเป็นกฎหมาย การทำงานนำเสนอ preliminary to ผลผลิตการดำเนินการใหม่ภายหลังได้ ตัวอย่าง ในระยะที่ 1 เกิด ด้านหนึ่ง แย้งชัดเจนส่วนใหญ่เป็นเรื้อรังและผู้ที่ (เช่นภูมิปัญญาเป็นการระบุ "อย่ามากมาย ถ้าจะอธิบายเพิ่มเติมกับครอบครัว ความกลัวต่าง ๆ จะหายไป" ผู้ประกอบการกล่าวว่า "สิ่งที่สำคัญจริง ๆ คือให้ผู้ป่วย มีการดูแลทางการแพทย์เพียงพอ และบอกญาติว่า ดูแลเรา จิตที่มีสำหรับพวกเขา"), ในด้านอื่น ๆ ส่วนใหญ่แฝงอยู่ความขัดแย้งระหว่างผู้บริหารและผู้ที่เกิด (เช่นเดิมเริ่มต้นถือว่าผู้จะ unmotivated หลังมองเห็นความพยายามอารมณ์รุนแรงเนื่องจากการทำงานแต่ก็ไม่รู้สึกเข้าใจ โดยผู้จัดการสำหรับความพยายามนี้)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อันดับแรกเรามุ่งเป้าไปที่การทำงานในการแสดง (Giust-Desprairies, 2002) แสดงโดยอาสาสมัคร (เช่นเกี่ยวกับการเสื่อม, การดูแลความสัมพันธ์ของผู้ดูแลผู้ป่วย-ประกอบการและปัญหาขององค์กร) และอุปถัมภ์ complexification ของพวกเขาผ่านการสะท้อนและการเผชิญหน้ากันระหว่างผู้เข้าร่วม มันเป็นสิ่งสำคัญที่จะอนุญาตให้มีการเกิดขึ้นของการแสดงที่แฝงอยู่มากหรือน้อยนอกจากจะคำนึงถึงความรู้สึกเชื่อมต่อบัญชีและสนับสนุนอาสาสมัครในการแสดงและตั้งชื่อพวกเขาถูกต้องชอบธรรมปรากฏตัวของจุดที่แตกต่างของมุมมองและพยายามที่จะสนับสนุนซึ่งกันและกันฟัง (ทำหน้าที่หาก จำเป็นต้องเป็นผู้ไกล่เกลี่ยเมื่อผู้เข้าร่วมสันนิษฐานว่าตำแหน่งการประเมินและตัดสิน) นอกจากนี้ยังเหมาะกับการบรรลุ complexification ของการแสดงอำนวยความสะดวกในการสนทนาระหว่างวิชาที่มีความสำคัญเริ่มต้นด้วยสิ่งที่โผล่ออกมา ดังนั้นการทำงานของเราในการมองเห็นและ valorizing ทางไกล / ความใกล้ชิดที่มีอยู่ระหว่างการแสดงว่าอาสาสมัครแสดงเป็นเรื่องสำคัญมากที่จะช่วยให้พวกเขาเข้าใจว่าการดำรงอยู่ของความแตกต่างและความขัดแย้งเป็นทางสรีรวิทยา (นี้สามารถที่น่ากลัว) เช่นเดียวกับมุมมองที่ทุกคนมีความถูกต้องตามกฎหมาย การทำงานเกี่ยวกับการแสดงเป็นเบื้องต้นในภายหลังยอมกระทำใหม่ ยกตัวอย่างเช่นในขั้นตอนที่ 1 โผล่ออกมาในอีกด้านหนึ่งความขัดแย้งอย่างชัดเจนส่วนใหญ่ระหว่างผู้ดูแลผู้ป่วยและผู้ปฏิบัติงานที่ไม่เป็นทางการ (เช่นการดูแลผู้ป่วยกล่าวว่า "ผมไม่ทราบว่าเป็นอย่างมาก. ถ้าพวกเขาสื่อสารกับครอบครัวกลัวหลายคนจะหายไป" ; ผู้ประกอบการกล่าวว่า "จริงๆสิ่งที่สำคัญคือการให้ผู้ป่วยที่มีการดูแลทางการแพทย์ที่เพียงพอและญาติบอกว่าการดูแลเป็นสำหรับเราความรักสำหรับพวกเขา") ในด้านอื่น ๆ โผล่ออกมาความขัดแย้งแฝงส่วนใหญ่ระหว่างผู้จัดการและผู้ปฏิบัติงาน ( เช่นอดีตเริ่มแรกถือว่าผู้ปฏิบัติงานที่จะ unmotivated; หลังการรับรู้อารมณ์ความพยายามที่รุนแรงเนื่องจากการทำงานของพวกเขา แต่ไม่ได้รู้สึกเข้าใจโดยผู้จัดการในเรื่องความพยายามนี้)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แรกที่เรามุ่งทำงานแทน ( giust ‐ desprairies , 2002 ) แสดงโดยคน ( เช่นเกี่ยวกับอัลไซเมอร์ การดูแล , ผู้ดูแลผู้ป่วย‐‐ ) ความสัมพันธ์และปัญหาขององค์กร ) และการ complexification ผ่านการสะท้อน และการเผชิญหน้ากันระหว่างผู้เข้าร่วมมันเป็นสิ่งสำคัญเพื่อให้งอกมากกว่าหรือน้อยกว่าแฝงแทน นอกจากนี้ จดลงในบัญชีเชื่อมต่ออารมณ์และสนับสนุนนักเรียนในการแสดงและการตั้งชื่อพวกเขา legitimating มีจุดที่แตกต่างของมุมมองและพยายามที่จะสนับสนุนการฟังซึ่งกันและกัน ( รักษาการถ้าจําเป็นผู้ไกล่เกลี่ยเมื่อผู้เข้าร่วมประเมินและตัดสินถือว่าเป็นตำแหน่ง ) .นอกจากนี้ที่เหมาะเพื่อให้บรรลุ complexification ของแทนการส่งเสริมการเจรจาระหว่างวิชาสำคัญ เริ่มต้นกับสิ่งที่เกิดขึ้น ดังนั้นฟังก์ชันในการมองเห็น และ valorizing ระยะทาง / ความใกล้ชิดที่มีอยู่ระหว่างตัวแทนที่คนแสดงเป็นสิ่งสำคัญที่จะช่วยให้พวกเขาเข้าใจการดำรงอยู่ของความแตกต่างและความขัดแย้งเป็นทางสรีรวิทยา ( นี้จะน่ากลัว ) เช่นเดียวกับทุกมุมมองที่ถูกต้องตามกฎหมาย งานนำเสนอเป็นเบื้องต้น ต่อมาที่มีการกระทำใหม่ ตัวอย่างเช่นระยะที่ 1 ออกมา อีกด้านหนึ่ง ความขัดแย้งที่ชัดเจนระหว่างผู้ดูแลส่วนใหญ่แบบประกอบ ( เช่นแบบผู้ดูแลกล่าวว่า " ผมรู้ไม่มาก ถ้าพวกเขาสื่อสารกับครอบครัวได้มากขึ้น กลัวหลายคนจะหายไป " ; practitioner ( แพทย์ ) กล่าวว่า " สิ่งที่สำคัญจริงๆ คือ ให้ผู้ป่วยมีการดูแลทางการแพทย์ที่เพียงพอและบอกญาติที่ดูแลเราความรักสำหรับพวกเขา " ) , ในด้านอื่น ๆ เกิดความขัดแย้งระหว่างผู้จัดการและผู้ปฏิบัติงานส่วนใหญ่แฝง ( เช่นอดีตเริ่มพิจารณาประกอบเป็น unmotivated ; หลังการรับรู้อารมณ์ที่รุนแรงอย่างมาก เนื่องจากงานของพวกเขา แต่ไม่ได้รู้สึกว่าเข้าใจ โดยผู้จัดการเกี่ยวกับความพยายามนี้ )