Phonetics And The Description Of Sp

Phonetics And The Description Of Speech Sounds English Language Essay


Language is an organization of sounds, of vocal symbols-the sounds produced from the mouth with the help of various organs of speech to convey some meaningful message. Language has a very important social purpose, because it is mainly used for linguistic communication. It is the most powerful, convenient and permanent means and form of communication. A language can be used in two ways for the purposes of communication. It can be spoken or written but the medium of speech is more important than writing. This is because speech comes first in the history of any language community - in fact, it came centuries before writing in the history of any language community. Secondly, speech comes first in the history of any individual. We started speaking long before we started writing. Speech as a medium of communication is used much more than the medium of writing. I n every language, a letter of the alphabet represents a particular sound. Lastly, modern technology has contributed tremendously to the importance of speech- modern inventions like the telephone, the radio, the tape recorder and several such devices have raised problems of communication primarily concerned with speech.


Read more: http://www.ukessays.com/essays/english-language/phonetics-and-the-description-of-speech-sounds-english-language-essay.php#ixzz3nx7uFLen
Linguistics is a systematic study of language. Phonetics is a branch of linguistics and it is the branch dealing with the medium of speech. It deals with the production, transmission and reception of the sounds of human speech. For the production of speech sounds, we need an air-stream mechanism. There are three main air-stream mechanisms, such as, pulmonic, glottalic and velaric air-stream mechanisms. When the air-stream mechanism is used to push out, it is called egressive and when it is used to draw air in, it is called ingressive. Most sounds of most languages in the world are produced with a pulmonic egressive air-stream mechanism. The author described in detail the various organs that are responsible for converting the lung-air into speech sounds before it escapes into the outer atmosphere. For instance, if we say a prolonged ssss, a prolonged zzzz, a prolonged ffff and a prolonged vvvv, we see at once two things. We recognize these as speech sounds because these sounds occur in the various words we use in our English speech. The other thing we notice is that each one of these sounds is different from the others.

Speech sounds are very broadly divided into two categories, namely, Vowels and Consonants. If we say the English word shoe, we realize that this word is made up of two sounds, one represented by the letters sh and the other represented by the letters oe. When we produce the sound represented by the letters sh slowly, we realize that during the production of this sound, the air escapes through the mouth with friction. On the other hand, when we produce the sound represented by the letters oe, the air escapes through the mouth freely and we do not hear any friction. The sound is represented by the letters sh in the word shoe is a consonant and the sound represented by the letters oe in the word shoe is a vowel. All sounds during the production of which we hear friction are consonants, but not all consonants are produced with friction.

If we say the words, she, shoe, shy, show, ship and shout, we will realize that when we produce the sounds represented by the letters e, oe, y, ow, i and ou in these words, the air escapes through the mouth freely without any friction. All these sounds are therefore vowels but each one of them sounds different from the others. These sounds should therefore be sub-classified. Similarly, if we say the words shoe, see, zoo and who, we will hear friction during the production of the sounds represented by the letters sh, s, z and wh. All these sounds are therefore consonants. But once again, we will see that each of them sounds different from the others. The sounds that are called consonants also need to be sub-classified.

Description of Consonants:

The word 'consonant' has been derived from the Greek word ' consonautem', which means the sound produced with the help of some other sound (vowel). A consonant is usually described, taking into account whether it is voiceless or voiced, its place of articulation and its manner of articulation. Manner of articulation refers to the stricture involved and plosive, affricate, nasal, fricative, etc; are labels given to consonants according to their manner of articulation. Place of articulation just means the two articulators involved in the production of a consonant. Consonants can be described according to their places of articulation. The label used is normally an adjective derived from the name of the passive articulator. The places of articulation that we frequently come across are bilabial, labio-dental, dental, alveolar, post-alveolar, palato-alveolar, retroflex, palatal, velar, uvular and glottal.

The classification of sounds into vowels and consonants is customary irrespective of phonetic, phonological, or orthographic references. The current classification following Pike divides the sounds into vocoids (vowel sounds), contoids (consonant sounds) and semi-vocoids or semi-contoids (for example; /w/ and /j/ in English). The terms contoids and vocoids refer to phonetic form only, without any reference to phonological function. A vocoid, according to Pike, is a segment formed with an open approximation of the articulators, with or without a velic closure, and with central passage or air-stream. All other segments are contoids.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สัทศาสตร์และคำอธิบายของเสียงเสียงเรียงความภาษาอังกฤษภาษาเป็นองค์กรของเสียง เสียงสัญลักษณ์ vocal ผลิตจากปากโดยใช้อวัยวะต่าง ๆ ของคำพูดในการสื่อข้อความสื่อความหมายบางอย่าง ภาษามีวัตถุประสงค์ทางสังคมสำคัญมาก เนื่องจากส่วนใหญ่ใช้สำหรับการสื่อสารภาษาศาสตร์ สุดมีประสิทธิภาพ สะดวก และถาวรวิธีและรูปแบบของการสื่อสารได้ สามารถใช้วิธีสองภาษาเพื่อการสื่อสาร สามารถพูด หรือเขียน แต่สื่อของคำพูดนั้นสำคัญกว่าการเขียน ทั้งนี้เนื่องจากเสียงมาก่อนในประวัติศาสตร์ของชุมชนใด ๆ ภาษา - ในความเป็นจริง มันมาหลายร้อยปีก่อนที่จะเขียนในประวัติศาสตร์ของชุมชนภาษาใด ๆ ประการที่สอง เสียงมาก่อนในประวัติศาสตร์ของบุคคลใด ๆ เราเริ่มต้นพูดก่อนเราเริ่มเขียนยาว ใช้คำพูดเป็นสื่อของการสื่อสารมากกว่าสื่อเขียน ฉัน n ทุกภาษา ตัวอักษรของตัวอักษรแทนเสียงเฉพาะ สุดท้ายนี้ เทคโนโลยีที่ทันสมัยมีส่วนอย่างให้ความสำคัญของสิ่งประดิษฐ์สมัยใหม่เสียงเช่นโทรศัพท์ วิทยุ เทปบันทึกเสียง และอุปกรณ์ต่าง ๆ ดังกล่าวได้ยกปัญหาของการสื่อสารเป็นหลักเกี่ยวข้องกับคำพูดอ่านเพิ่มเติม: http://www.ukessays.com/essays/english-language/phonetics-and-the-description-of-speech-sounds-english-language-essay.php#ixzz3nx7uFLenภาษาศาสตร์คือ การศึกษาระบบของภาษา สัทศาสตร์มีสาขาของภาษาศาสตร์ และก็จัดการสาขากับสื่อของคำพูด มันเกี่ยวข้องกับการผลิต ส่ง และรับเสียงของเสียงมนุษย์ สำหรับการผลิตเสียงเสียง เราต้องการกลไกกระแสอากาศ มี 3 กลไกอากาศกระแสหลัก เช่น pulmonic, glottalic และกลไกกระแสอากาศ velaric เมื่อมีใช้กลไกกระแสอากาศจะผลักดันออก เรียกว่า egressive และเมื่อนำไปใช้ในการวาดอากาศ เรียกว่า ingressive เสียงส่วนใหญ่ของภาษามากที่สุดในโลกที่ผลิต ด้วยกลไก egressive pulmonic กระแสอากาศ ผู้เขียนอธิบายในรายละเอียดอวัยวะต่าง ๆ ที่มีหน้าที่ในการแปลงอากาศปอดเป็นเสียงคำพูดก่อนจะหนีเข้าไปในบรรยากาศภายนอก ตัวอย่าง ถ้าเราพูด ssss นาน zzzz นาน ffff นาน และ vvvv นาน เราดูครั้งสองสิ่ง เรารับรู้เหล่านี้เป็นคำพูดเสียงเนื่องจากเสียงเหล่านี้เกิดขึ้นในคำต่าง ๆ ที่เราใช้ในการพูดภาษาอังกฤษของเรา สิ่งอื่น ๆ ที่เราสังเกตได้ว่า แต่ละคนเสียงเหล่านี้จะแตกต่างจากคนอื่น ๆพูดเสียงมากทั่วไปแบ่งออกเป็นสองประเภท ได้แก่ สระและวรรณยุกต์ ถ้าเราพูดคำภาษาอังกฤษรองเท้า เรารู้ว่า คำนี้ขึ้นเป็นสองเสียง หนึ่งแทน ด้วยตัวอักษร sh และอื่น ๆ แสดง โดย oe ตัวอักษร เราทราบว่า ในระหว่างการผลิตนี้เสียง อากาศหนีผ่านปากด้วยแรงเสียดทานเมื่อเราผลิตเสียงที่แทน ด้วยตัวอักษร sh ช้า บนมืออื่น ๆ เมื่อเราผลิตเสียงแสดง โดย oe อักษร อากาศหนีผ่านปากได้อย่างอิสระ และเราไม่ได้ยินแรงเสียดทานใด ๆ เสียงจะถูกแสดง ด้วยตัวอักษร sh ในคำ รองเท้าเป็นพยัญชนะ และสระเป็นเสียงที่แสดง โดย oe อักษรในรองเท้าคำ เสียงทั้งหมดในระหว่างการผลิตที่เราได้ยินแรงเสียดทานมีพยัญชนะ แต่พยัญชนะที่ไม่มีผลิต ด้วยแรงเสียดทานถ้าเราพูดคำว่าเธอ รองเท้า อาย แสดง จัดส่ง และ ตะโกน เราจะทราบว่า เมื่อเราผลิตเสียงที่แทน ด้วยตัวอักษร e, oe, y อ่าว ฉัน และ ou ในคำเหล่านี้ อากาศหนีผ่านปากได้อย่างอิสระโดยไม่มีแรงเสียดทานใด ๆ ทั้งหมดเหล่านี้เสียงดังสระ แต่ละหนึ่งเสียงแตกต่างจากผู้อื่น เสียงเหล่านี้จึงควรลับย่อย ในทำนองเดียวกัน ถ้าเราพูดคำรองเท้า ดู สวนสัตว์ และที่ เราได้ยินแรงเสียดทานระหว่างการผลิตของเสียงที่แทน ด้วยตัวอักษร sh, s, z และ wh เสียงเหล่านี้จึงเป็นพยัญชนะ แต่อีกครั้ง เราจะเห็นว่า แต่ละเสียงแตกต่างจากผู้อื่น เสียงที่เรียกว่าพยัญชนะจำเป็นต้องลับย่อยด้วยคำอธิบาย: พยัญชนะคำ 'พยัญชนะ' ได้รับมาจากคำภาษากรีก "consonautem" ซึ่งหมายความว่า เสียงที่มีความช่วยเหลือของบางอื่น ๆ เสียง (สระ) พยัญชนะมักจะกล่าวถึง คำนึงถึงไม่ว่าจะเป็นเสียง หรือ เสียง สถานที่ของวิคิวลาร์และลักษณะของของวิคิวลาร์ ลักษณะของวิคิวลาร์ถึง stricture เกี่ยวข้อง และ plosive, affricate นาสิก เสียดแทรก ฯลฯ มีป้ายชื่อให้กับพยัญชนะที่ตามลักษณะของของวิคิวลาร์ ฐานกรณ์ความ articulators สองที่เกี่ยวข้องในการผลิตของตัวพยัญชนะ พยัญชนะที่สามารถอธิบายได้ตามสถานที่ที่น่าวิคิวลาร์ โดยปกติป้ายชื่อที่ใช้เป็นคำคุณศัพท์ที่มาจากชื่อของ articulator แฝง สถานที่ของวิคิวลาร์ที่เรามักจะเจอเป็น bilabial, labio-ทันตกรรม ทันตกรรม เสียง เสียงหลัง palato เสียง retroflex เพดานแข็ง เพดานอ่อน uvular และเส้นเสียงการจัดประเภทของเสียงสระและพยัญชนะเป็นขนบธรรมเนียมที่ไม่ออกเสียง คำโครงสร้างประโยค หรือ orthographic อ้างอิง การจัดประเภทปัจจุบันต่อจนแบ่งเสียงออกเป็น vocoids (เสียงสระ), contoids (เสียงพยัญชนะ) และกึ่ง vocoids หรือกึ่ง-contoids (ตัวอย่าง /w/ และ /j/ ในภาษาอังกฤษ) ข้อ contoids และ vocoids หมายถึงแบบฟอร์มในการออกเสียงเท่านั้น ไม่ มีข้อมูลอ้างอิงใด ๆ ไปยังฟังก์ชันคำโครงสร้างประโยค การ vocoid ตามจน มีเซ็ก กับการประมาณ articulators มี หรือไม่ มีการ velic ปิด เปิด และกลางทางหรือกระแสอากาศที่เกิดขึ้น ส่วนอื่น ๆ contoids

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สัทศาสตร์และรายละเอียดของเสียงพูดภาษาอังกฤษเรียงความภาษาเป็นองค์กรของเสียงเป็นสัญลักษณ์ที่แกนนำเสียงที่ผลิตจากปากด้วยความช่วยเหลือของอวัยวะต่าง ๆ ในการพูดในการถ่ายทอดข้อความที่มีความหมายบางอย่าง ภาษามีวัตถุประสงค์ทางสังคมที่สำคัญมากเพราะส่วนใหญ่จะใช้สำหรับการสื่อสารทางภาษา มันเป็นวิธีที่มีประสิทธิภาพมากที่สุดที่สะดวกและถาวรและรูปแบบการสื่อสาร ภาษาที่สามารถใช้ในสองวิธีสำหรับวัตถุประสงค์ของการสื่อสาร มันสามารถพูดหรือเขียน แต่สื่อกลางในการพูดมีความสำคัญมากกว่าการเขียน เพราะนี่คือการพูดมาก่อนในประวัติศาสตร์ของชุมชนภาษาใด ๆ - ในความเป็นจริงมันมานานหลายศตวรรษก่อนที่จะเขียนในประวัติศาสตร์ของชุมชนภาษาใด ๆ ประการที่สองการพูดมาก่อนในประวัติศาสตร์ของแต่ละบุคคลใด ๆ เราเริ่มพูดนานก่อนที่เราเริ่มเขียน การพูดเป็นสื่อกลางในการติดต่อสื่อสารที่ใช้มากขึ้นกว่าสื่อกลางในการเขียน ฉัน n ภาษาทุกตัวอักษรที่แสดงให้เห็นถึงเสียงโดยเฉพาะอย่างยิ่ง สุดท้ายเทคโนโลยีที่ทันสมัยได้มีส่วนร่วมอย่างมากถึงความสำคัญของสิ่งประดิษฐ์ที่ทันสมัย ​​speech- เช่นโทรศัพท์, วิทยุ, บันทึกเทปและอุปกรณ์ดังกล่าวหลายแห่งมีการยกปัญหาของการสื่อสารที่เกี่ยวข้องกับการพูด. อ่านเพิ่มเติม: เป็นระบบการศึกษาของภาษา สัทศาสตร์เป็นสาขาภาษาศาสตร์และเป็นสาขาที่เกี่ยวข้องกับสื่อในการพูด มันเกี่ยวข้องกับการผลิตการส่งและการรับเสียงในการพูดของมนุษย์ สำหรับการผลิตของเสียงคำพูดที่เราต้องเป็นกลไกกระแสอากาศ มีสามกลไกหลักอากาศกระแสเช่น pulmonic, glottalic และ velaric กลไกเครื่องมีกระแส เมื่อกลไกกระแสอากาศจะใช้ในการผลักดันออกจะเรียกว่า egressive และเมื่อมันถูกนำมาใช้ในการวาดในอากาศก็จะเรียกว่า ingressive เสียงส่วนใหญ่ของภาษามากที่สุดในโลกที่มีการผลิตที่มี pulmonic egressive กลไกเครื่องกระแส ผู้เขียนอธิบายในรายละเอียดอวัยวะต่าง ๆ ที่มีความรับผิดชอบสำหรับการแปลงปอดอากาศเข้าไปในเสียงคำพูดก่อนที่จะหลบหนีเข้ามาในชั้นบรรยากาศด้านนอก ตัวอย่างเช่นถ้าเราพูด ssss เป็นเวลานานเป็นเวลานาน zzzz เป็น ffff เป็นเวลานานและ vvvv เป็นเวลานานเราจะเห็นได้ในครั้งเดียวสองสิ่ง เราตระหนักดีเหล่านี้เป็นคำพูดที่ฟังดูเพราะเสียงเหล่านี้เกิดขึ้นในคำพูดต่างๆที่เราใช้ในการพูดภาษาอังกฤษของเรา สิ่งอื่น ๆ ที่เราสังเกตได้ว่าแต่ละคนเสียงเหล่านี้จะแตกต่างจากคนอื่น ๆ . เสียงพูดจะถูกแบ่งออกในวงกว้างมากเป็นสองประเภทคือสระและพยัญชนะ ถ้าเราพูดภาษาอังกฤษคำว่ารองเท้าเราตระหนักดีว่าคำนี้ถูกสร้างขึ้นจากสองเสียงหนึ่งที่แสดงโดยตัวอักษรที่ดวลจุดโทษและอื่น ๆ ที่แสดงโดยตัวอักษร OE เมื่อเราผลิตเสียงที่แสดงโดยตัวอักษร SH ช้าเราตระหนักดีว่าในระหว่างการผลิตของเสียงนี้อากาศหนีออกมาทางปากกับแรงเสียดทาน ในทางกลับกันเมื่อเราผลิตเสียงที่แสดงโดยตัวอักษร OE อากาศหนีผ่านทางปากได้อย่างอิสระและเราไม่ได้ยินเสียงใด ๆ แรงเสียดทาน เสียงจะถูกแทนด้วยตัวอักษรที่ดวลจุดโทษในรองเท้าเป็นคำที่พยัญชนะและเสียงที่แสดงโดยตัวอักษร OE ในรองเท้าเป็นคำที่สระ เสียงทั้งหมดในระหว่างการผลิตที่เราได้ยินแรงเสียดทานมีพยัญชนะ แต่ไม่พยัญชนะทั้งหมดจะถูกผลิตที่มีแรงเสียดทาน. ถ้าเราพูดคำที่เธอ, รองเท้า, ขี้อาย, การแสดงเรือและตะโกนเราจะรู้ว่าเมื่อเราผลิตเสียงที่เป็นตัวแทน โดยอีตัวอักษร OE, y, โอ๊ยฉันและอูในคำพูดเหล่านี้อากาศหนีออกทางปากอย่างอิสระโดยไม่มีแรงเสียดทานใด ๆ เสียงทั้งหมดเหล่านี้จึงมีสระ แต่แต่ละหนึ่งของพวกเขาเสียงที่แตกต่างจากคนอื่น ๆ เสียงเหล่านี้จึงควรจะย่อยจัด ในทำนองเดียวกันถ้าเราบอกว่ารองเท้าคำให้ดูที่สวนสัตว์และผู้ที่เราจะได้ยินเสียงแรงเสียดทานในระหว่างการผลิตของเสียงที่แสดงโดยตัวอักษรดวลจุดโทษที่ s, และ z นั่น เสียงทั้งหมดเหล่านี้จึงพยัญชนะ แต่อีกครั้งที่เราจะเห็นว่าแต่ละของพวกเขาเสียงที่แตกต่างจากคนอื่น ๆ เสียงที่จะเรียกว่าพยัญชนะยังต้องย่อยจัด. คำอธิบายของพยัญชนะ: คำว่า 'พยัญชนะ' ได้รับมาจากภาษากรีกคำว่า 'consonautem' ซึ่งหมายถึงเสียงที่ผลิตด้วยความช่วยเหลือของบางเสียงอื่น ๆ (สระ) พยัญชนะมักจะอธิบายโดยคำนึงถึงไม่ว่าจะเป็นเสียงที่เปล่งออกมาหรือสถานที่เปล่งออกมาและลักษณะของเสียงที่เปล่งออก ลักษณะของเสียงที่เปล่งออกหมายถึงการตีบที่เกี่ยวข้องและตัวตน, กักเสียดแทรกจมูกเสียดแทรก ฯลฯ จะมอบให้กับป้ายอักษรตามลักษณะของพวกเขาที่เปล่ง สถานที่ของเสียงที่เปล่งออกก็หมายความว่าทั้งสอง articulators มีส่วนร่วมในการผลิตของตัวอักษรที่ พยัญชนะสามารถอธิบายได้ตามไปยังสถานที่ของพวกเขาที่เปล่ง ป้ายชื่อที่ใช้เป็นปกติคำคุณศัพท์มาจากชื่อของ articulator แฝง สถานที่ของข้อที่เรามักเจอมีริมฝีปาก, labio ฟัน, ทันตกรรม, ถุงโพสต์ถุง palato-ถุง retroflex, เพดานปาก velar, ลิ้นไก่และสายเสียง. การจัดหมวดหมู่ของเสียงลงไปในสระและพยัญชนะเป็นโดยไม่คำนึงถึงประเพณีของ ออกเสียงเสียงหรือการอ้างอิง orthographic การจำแนกประเภทในปัจจุบันดังต่อไปนี้หอกเสียงแบ่งออกเป็น vocoids (เสียงสระ) contoids (เสียงพยัญชนะ) และ vocoids กึ่งหรือ contoids กึ่ง (ตัวอย่างเช่น; / w / และ / เจ / ภาษาอังกฤษ) เงื่อนไข contoids และ vocoids หมายถึงรูปแบบการออกเสียงเท่านั้นโดยไม่มีการอ้างอิงถึงฟังก์ชั่นเสียงใด ๆ vocoid ตามหอกคือส่วนที่เกิดขึ้นกับการประมาณเปิด articulators ที่มีหรือไม่มีการปิด Velic และด้วยเนื้อเรื่องกลางหรือเครื่องกระแส ทุกกลุ่มอื่น ๆ ที่มี contoids

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สัทศาสตร์และรายละเอียดของการพูดเสียงภาษาอังกฤษเรียงความ


ภาษาเป็นองค์การเสียงของสัญลักษณ์เสียง เสียงที่ได้จากปากด้วยความช่วยเหลือของอวัยวะต่าง ๆในการพูดเพื่อสื่อความหมายบางข้อความ ภาษามีวัตถุประสงค์สำคัญทางสังคม เพราะมันเป็นหลักที่ใช้ในการสื่อสารทางภาษา มันเป็นมีประสิทธิภาพมากที่สุดสะดวก และ ถาวร วิธีการและรูปแบบการสื่อสาร ภาษาที่สามารถใช้สองวิธีเพื่อวัตถุประสงค์ในการสื่อสาร สามารถพูดหรือเขียน แต่สื่อในการพูดเป็นสิ่งสำคัญมากกว่าการเขียน นี้เป็นเพราะการพูดมาเป็นครั้งแรกในประวัติศาสตร์ของภาษาใด ๆ ในชุมชน ในความเป็นจริง มันมาหลายศตวรรษก่อนที่จะเขียนในประวัติศาสตร์ของภาษาใด ๆ ในชุมชน ประการที่สองพูดมา ก่อนในประวัติศาสตร์ของบุคคลใด เราเริ่มพูดก่อนที่พวกเราจะเริ่มเขียน การพูดเป็นสื่อในการสื่อสารที่ใช้มากกว่าที่สื่อเขียน ผมทุกภาษา ตัวอักษรตัวอักษรแทนเสียงโดยเฉพาะ ท้ายนี้ เทคโนโลยีที่ทันสมัย ได้มีส่วนร่วมอย่างมากกับความสำคัญของการพูดที่ทันสมัย - สิ่งประดิษฐ์ เช่น โทรศัพท์ วิทยุเทปบันทึกเสียงและหลายอุปกรณ์ดังกล่าวได้ยกปัญหาของการสื่อสารเป็นหลักที่เกี่ยวข้องกับการพูด


อ่านเพิ่มเติม : http : / / www.ukessays . com / บทความ / ภาษาอังกฤษ / สัทศาสตร์และรายละเอียดของการพูดเสียงเรียงความภาษา PHP # ixzz3nx7uflen
ภาษาศาสตร์คือการศึกษาในระบบของภาษาสัทศาสตร์เป็นสาขาหนึ่งของภาษาศาสตร์และเป็นสาขาที่เกี่ยวข้องกับสื่อในการพูด มันเกี่ยวข้องกับการผลิต การส่งและรับเสียงเสียงมนุษย์ สำหรับการผลิตเสียงภาษา เราต้องการกระแสอากาศกลไก มี 3 กลไก กระแสอากาศหลัก เช่น pulmonic glottalic กลไก , และกระแสอากาศ velaric .เมื่อกลไกกระแสอากาศที่ใช้ผลักออก เรียกว่า egressive และเมื่อมันถูกใช้ในการวาดในอากาศ เรียกว่า ingressive . ส่วนใหญ่เสียงของภาษาส่วนใหญ่ในโลกผลิตด้วยกลไกกระแสอากาศ egressive pulmonic .ผู้เขียนอธิบายในรายละเอียดต่าง ๆที่รับผิดชอบในการแปลงอวัยวะปอดลมในการพูดเสียงก่อนที่จะหนีออกมาสู่บรรยากาศภายนอก ตัวอย่าง ถ้าเราพูดว่า . zzzz นานนาน , , ffff เป็นเวลานานและ vvvv เป็นเวลานาน เราดูพร้อมกันสองเรื่องเราจำเหล่านี้เป็นคำพูดเสียง เพราะเสียงเหล่านี้เกิดขึ้นในคำต่างๆที่เราใช้ในการพูดภาษาอังกฤษของเรา อีกอย่างที่เราสังเกตได้ว่า แต่ละเสียงเหล่านี้จะแตกต่างจากคนอื่น ๆ .

คำพูดฟังดูเป็นวงกว้างแบ่งออกเป็นสองประเภท คือ สระ และพยัญชนะ ถ้าเราบอกว่ารองเท้าคำภาษาอังกฤษ เราตระหนักว่า คำๆ นี้จะถูกสร้างขึ้นจากสองเสียงหนึ่งที่แสดงโดยตัวอักษร SH และอื่น ๆที่แสดงโดยตัวอักษร OE . เมื่อเราผลิตเสียงแทนด้วยอักษรภาษาอังกฤษช้า เราตระหนักดีว่าในการผลิตเสียงนี้ อากาศหนีออกมาทางปากกับแรงเสียดทาน ในทางกลับกัน เมื่อเราผลิตเสียงแทนด้วยอักษร OE , อากาศหนีออกมาทางปากได้ และ เราไม่ได้ยินเสียงใด ๆและแรงเสียดทานเสียงแทนด้วยอักษรภาษาอังกฤษในคำว่ารองเท้าเป็นพยัญชนะและเสียงแทนด้วยอักษร OE ในคําว่ารองเท้าเป็นสระ ทุกเสียงในการผลิตซึ่งเราได้ยินแรงเสียดทานเป็นพยัญชนะ แต่พยัญชนะทั้งหมดผลิตด้วยแรงเสียดทาน

ถ้าเราพูดอะไร , เธอ , รองเท้า , ขี้อาย , การแสดง , เรือและตะโกนเราก็จะตระหนักว่า เมื่อเราผลิตเสียงแทนด้วยอักษร E , OE , Y , โอ้ว , ผมและ OU ในคำเหล่านี้ อากาศหนีออกมาทางปากได้อย่างอิสระโดยไม่มีแรงเสียดทานใด ๆ เสียงทั้งหมดดังนั้นเหล่านี้สระ แต่หนึ่งของพวกเขาแต่ละเสียงที่แตกต่างจากคนอื่น ๆ เสียงเหล่านี้จึงควรซับลับ ในทำนองเดียวกัน ถ้าเราพูดคำ รอง ดู สวนสัตว์ และที่เราจะได้ยินเสียงเสียดสีระหว่างการผลิตเสียงแทนด้วยอักษรภาษาอังกฤษ , S , Z และอะ . เสียงเหล่านี้จึงมีพยัญชนะ แต่อีกครั้ง เราจะพบว่า แต่ละคน ฟังดูแตกต่างจากคนอื่น ๆ เสียงที่เรียก และก็ต้องย่อยจัด

รายละเอียดของพยัญชนะ :

คำว่า ' พยัญชนะ ' ได้รับมาจากคำภาษากรีก ' ' consonautem ,ซึ่งหมายถึงเสียงที่ผลิตด้วยความช่วยเหลือของบางอื่น ๆเสียง ( สระ ) พยัญชนะมักจะอธิบาย พิจารณาว่ามันเป็นเสียงไม่ก้องหรือเสียง , สถานที่ของการออกเสียง และลักษณะของการออกเสียง ลักษณะ การออกเสียง แสดงถึงการมีส่วนร่วมและเสียงกักเสียดแทรกเสียงกัก , , จมูก ท้วมๆ ฯลฯ ป้ายให้ พยัญชนะ ตามลักษณะของการออกเสียงฐานออกเสียงหมายความว่าสองอักษรที่เกี่ยวข้องในการผลิตของพยัญชนะ และสามารถอธิบายได้ตามสถานที่ของการออกเสียง ป้ายชื่อที่ใช้โดยปกติคำคุณศัพท์ที่มาจากชื่อของ ชัดเจนๆ สถานที่ของการออกเสียงที่เรามักเจอคือ ริมฝีปาก labio , ทันตกรรม , ทันตกรรม , ฟัน , โพส : พาลาโตเบ้า , ,retroflex เพดานแข็งเพดานอ่อน ลิ้นไก่ และ , , , เส้นเสียง

การจำแนกเสียงเป็นเสียงสระและพยัญชนะตามธรรมเนียมไม่ออกเสียง ระบบเสียง หรือเรื่องการอ้างอิง ปัจจุบันการจำแนกตามไพค์แบ่งเสียงออกเป็น vocoids ( เสียงสระ ) contoids ( เสียงพยัญชนะ ) และกึ่ง vocoids หรือกึ่ง contoids ( ตัวอย่างเช่น ; / w / และ / J / ในภาษาอังกฤษ )เงื่อนไขและ contoids vocoids หมายถึงรูปแบบการออกเสียงเท่านั้น โดยไม่มีการอ้างอิงใด ๆ ฟังก์ชั่นระบบเสียง . เป็น vocoid ตามไพค์ เป็นส่วนที่สร้างขึ้นด้วยการเปิดของอักษร มี หรือไม่ มีการปิด velic และทางเดินส่วนกลาง หรือกระแสอากาศ กลุ่มอื่น ๆทั้งหมดจะ contoids

.