After growling thus, Chen Rong real

After growling thus, Chen Rong really wanted to cry. She blinked a few times and, not able to stop her tears from falling, proceeded to rub her face red with her sleeve. She then stared at him and seethed, “I’m being watched by the entire city right now. Wang Hong, what do you mean by coming here at this time? You don’t want to see me get married, is that it?!”

Wang Hong sighed.

He held out his hand with the kind of elegance and grace that stilled Chen Rong in awe.

He gently wiped her face with an index finger. By the time her tears had been wiped away, she was still standing there motionlessly.

After he had wiped her tears, he sighingly said, “If you knew that, then why did you tell me to close the door when I came in?”

He looked at her so very tenderly, his bright and lofty eyes appearing utterly regrettable. “A man and a woman left alone inside a room, and the door is also closed… now what are we going to do about this?”

Chen Rong’s face immediately turned purple.

Her whip-holding hand shook terribly.

A good while later, she pressed the whip harder against his throat and fumed: “Then why didn’t you remind me?” She burst into tears as she furiously wiped them away. Suppressing her fury, she quietly growled: “You even went along and closed it.”

“But you wanted me to close it, Ah Rong!” he blamelessly replied.

His voice was as sincere as one could ask for.

Chen Rong was livid enough to sputter blood. Her hands shook for some time. Finally when she could no longer stand it, she took a step back, slumped on the ground, held her face and wailed, “You jerk, you jerk!”

She was incredibly angry, incoherently scolding him over and over using only these words.

Warmth enveloped her when a pair of gentle arms drew her into a hug.

He held her in his arms and softly stroked her hair. Even his voice was intoxicatingly gentle. “Darling, the door is closed, but you are crying and yelling at me… When people talk, they will surely say that I was the man for whom you sought death.”

He paused, lowered his head, and then said to a frozen Chen Rong who still hadn’t moved: “Look, I reminded you this time.”

He had sounded so proud of himself that he might as well have asked for her praise.

Stiff as a board, Chen Rong still did not move.

At length, she sprang up and, intentionally or otherwise, bumped her head into Wang Hong.

This bump was quite hard, and it knocked Wang Hong backward against the door.

At the loud bang, the whispers outside came to a hush.

In the meanwhile, Chen Rong had shot to the door and, as she haphazardly rubbed the tears on her face, reached for the knob to open it.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หลังจากที่ดังคำราม เฉินร่องจริง ๆ อยากจะร้องไห้ เธอคันนั้นกะพริบกี่ครั้ง และ ไม่สามารถจะหยุดน้ำตาของเธอตก ดำเนินต่อไปถูใบหน้าของเธอแดงกับแขนของเธอ เธอจ้องไปที่เขาแล้ว และ seethed "การลง ทะเบียน โดยทั้งเมืองอยู่ วังฮ่องกง คุณหมายถึงอะไร โดยมาที่นี่ในเวลานี้ คุณไม่ต้องการเห็นผมแต่งงาน คือว่ามัน! "ฮ่องกงวังถอนหายใจเขาจัดขึ้นกับชนิดของความสง่างามและพระคุณที่ stilled รองเฉินในมือของเขาออกเขาค่อย ๆ เช็ดใบหน้า ด้วยนิ้วชี้ โดยเวลาที่น้ำตาของเธอได้ถูกลบออกไป เธอยังคงยืน motionlesslyหลังจากที่เขาได้เช็ดน้ำตาของเธอ เขา sighingly กล่าวว่า "ถ้าคุณรู้ว่า แล้วทำไมคุณไม่บอกฉันปิดประตูเมื่อเข้ามา"เขามองที่เธอดังนั้นนุ่มมาก ตาสว่าง และสูงปรากฏเสียใจอย่างเต็ม "ชายและหญิงเป็นซ้ายคนเดียวภายในห้อง และประตูยังปิดอยู่...ตอนนี้สิ่งเราจะทำอย่างนี้"หน้าเฉินร่องทันทีเปิดสีม่วงมือของเธอถือแส้ส่ายชะมัดดีในขณะ เธอกดแส้ยากกับคอของเขา และ fumed: "แล้วทำไมไม่คุณเตือนฉัน" เธอไหลออกมา ตามเธออย่างดุเดือดเช็ดพวกเขาออกไป ระงับความโกรธของเธอ เธอเงียบ ๆ growled: "คุณแม้ไปพร้อม และปิด""แต่คุณต้องการให้ผมปิด อา รอง" เขาตอบว่า blamelesslyเสียงของเขาไม่จริงใจเป็นที่หนึ่งสามารถขอรองเฉิน livid ละล่ำละลักเลือดได้ มือของเธอส่ายบางครั้ง ในที่สุดเมื่อเธอไม่สามารถยืนได้ เธอก้าวกลับ slumped บนพื้นดิน จัดใบหน้าของเธอ และ wailed "คุณเหวี่ยง คุณเหวี่ยง"เธอก็โกรธอย่างไม่น่าเชื่อ incoherently scolding เขาใช้คำเหล่านี้ซ้ำความอบอุ่นที่ห่อหุ้มเธอเมื่อคู่ของแขนเบา ๆ ดึงเธอเข้ากอดเป็นเขาจัดเธอในอ้อมแขนของเขา และ stroked ผมของเธอเบา ๆ แม้เสียงของเขาคือ intoxicatingly อ่อนโยน "รัก ประตูปิด แต่คุณกำลังร้องไห้ และตะโกนที่ฉัน. ... เมื่อคนพูด พวกเขาจะก็บอกว่า ว่า ผมเป็นคนที่คุณต้องตาย"เขาหยุดชั่วคราว ศีรษะของเขาลดลง และกล่าวกันว่า เป็นรองเฉินแช่แข็งที่ยัง ไม่ได้ย้ายแล้ว: "ดู เตือนคุณเวลานี้"เขาได้ฟังรู้สึกภูมิใจในตัวเองที่เขาอาจเป็นอย่างดีขอชื่นชมเธอแข็งแรงเป็นบอร์ด เฉินร้องยังคงได้ไม่ย้ายที่มีความยาว เธอผุดขึ้น และ เจตนา หรือ มิฉะนั้น ชนหัวของเธอเข้าวังฮ่องกงชนนี้ค่อนข้างยาก และมันเคาะวังฮ่องกงย้อนหลังกับประตูที่บางเสียงดัง whispers ภายนอกมาเป็น hushในขณะเดียวกัน เฉินร่องมียิงประตู และ เป็นเธอลูบน้ำตาบนใบหน้าของเธอ ผิด ๆ ถูก ๆ จนถึงปุ่มเปิดมัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หลังจากคำรามจึงเฉินร่องจริงๆอยากจะร้องไห้ เธอกระพริบตาไม่กี่ครั้งและไม่สามารถที่จะหยุดน้ำตาของเธอจากการล้มดำเนินการต่อไปถูสีแดงใบหน้าของเธอกับแขนของเธอ จากนั้นเธอก็จ้องมองมาที่เขาและ seethed "ฉันกำลังถูกจับตามองจากทั่วทั้งเมืองอยู่ในขณะนี้ วังฮ่องกงทำในสิ่งที่คุณหมายถึงมาที่นี่ในเวลานี้? คุณไม่ต้องการที่จะเห็นฉันได้แต่งงานก็คือว่ามัน ?! " วังฮ่องกงถอนหายใจ. เขาจัดมือของเขาออกกับชนิดของความสง่างามและความสง่างามที่เฉินนิ่งร่องในความหวาดกลัวได้. เขาเบา ๆ เช็ดใบหน้าของเธอกับนิ้วชี้ ตามเวลาที่น้ำตาของเธอได้รับการเช็ดออกไปเธอยังคงยืนอยู่ที่นั่นแอ้งแม้ง. หลังจากที่เขาเช็ดน้ำตาเธอเขา sighingly กล่าวว่า "ถ้าคุณรู้ว่าแล้วทำไมคุณไม่บอกฉันจะปิดประตูเมื่อฉันเดินเข้ามาใน?" เขามองไปที่เธอเพื่อให้มากละม่อมดวงตาสดใสและสูงส่งของเขาปรากฏตัวที่น่าเสียใจอย่างเต็มที่ "ชายและหญิงที่เหลืออยู่คนเดียวภายในห้องและประตูยังปิดให้บริการ ... ตอนนี้สิ่งที่เราจะทำอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้?" ใบหน้าของเฉินร่องหันทันทีสีม่วง. มือแส้โฮลดิ้งของเธอส่ายชะมัด. ในขณะที่ดีในภายหลัง เธอกดแส้หนักกับลำคอของเขาและ fumed: "แล้วทำไมคุณไม่เตือนฉัน?" เธอออกมาเป็นน้ำตาที่เธอคึกเช็ดพวกเขาออกไป การระงับความโกรธของเธอเธออย่างเงียบ ๆ คำราม ". คุณยังไปพร้อมและปิดมัน" ! " แต่คุณต้องการให้ผมปิดมันอาร่อง" เขาเที่ยงธรรมตอบ. เสียงของเขาเป็นความจริงใจเป็นหนึ่งสามารถขอ. เฉินร่องโกรธ พอที่จะปะทุเลือด มือของเธอส่ายสำหรับบางเวลา ในที่สุดเมื่อเธอไม่สามารถยืนได้เธอเอาขั้นตอนกลับลดลงบนพื้นดินที่จัดขึ้นใบหน้าของเธอและคร่ำครวญ "คุณเหวี่ยงคุณเหวี่ยง!" เธอโกรธอย่างไม่น่าเชื่อละล่ำละลักด่าเขาซ้ำแล้วซ้ำโดยใช้เพียงคำพูดเหล่านี้ความอบอุ่นของเธอเมื่อห่อหุ้มคู่ของแขนอ่อนโยนดึงเธอเข้าไปกอด. เขากอดเธอไว้ในอ้อมแขนของเขาและเบา ๆ ลูบผมของเธอ แม้เสียงของเขา intoxicatingly อ่อนโยน "ดาร์ลิ่ง, ประตูถูกปิด แต่คุณกำลังร้องไห้และตะโกนใส่ฉัน ... เมื่อคนพูดแล้วพวกเขาก็จะบอกว่าผมเป็นคนที่สำหรับคนที่คุณขอตาย." เขาหยุดลดลงหัวของเขาแล้วบอกว่าจะแช่แข็ง เฉินโรงที่ยังไม่ได้ย้าย ". มองฉันเตือนคุณในเวลานี้" . เขาได้ฟังเพื่อความภาคภูมิใจของตัวเองว่าเขาอาจรวมทั้งได้ขอสรรเสริญเธอแข็งเป็นกระดานเฉินร่องยังไม่ย้าย. ที่ ความยาวของเธอลุกขึ้นและจงใจหรือมิฉะนั้นชนหัวของเธอเข้าไปในวังฮ. ชนนี้ก็ค่อนข้างยากและมันเคาะวัง Hong ย้อนหลังกับประตู. ที่เสียงดังปังกระซิบข้างนอกมาถึง Hush. ในขณะเดียวกัน เฉินรงค์ยิงไปที่ประตูและขณะที่เธอลูบส่งเดชน้ำตาบนใบหน้าของเธอถึงสำหรับลูกบิดเพื่อเปิด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หลังจากเสียงคำรามทำให้เฉินหยงอยากที่จะร้องไห้ เธอกะพริบตาไม่กี่ครั้งและไม่สามารถหยุดน้ำตาเธอล้ม ก็ถูใบหน้าแดงกับแขนเสื้อเธอ เธอจ้องหน้าเขา และ seethed " ผมถูกเฝ้าดู โดยเมืองทั้งหมดตอนนี้ หวัง หง แกมาที่นี่ ? เธอไม่อยากเจอฉันแต่งงานใช่มั้ย ! "วังหงส์ถอนใจเขายื่นมือกับชนิดของความสง่างามและความสง่างามที่ stilled เฉินรงกลัวเขาเบา ๆเช็ดใบหน้าของเธอด้วยนิ้วชี้ โดยเวลาที่น้ำตาถูกเช็ดออกไป เธอยังยืนอยู่ตรงนั้น เปีย .หลังจากที่เขาเช็ดคราบน้ำตา เขา sighingly กล่าวว่า " ถ้าคุณรู้ แล้วทำไมคุณถึงบอกให้ผมปิดประตูเมื่อฉันเข้ามา "เขามองดูเธอช่างอ่อนหวาน ดวงตาสดใสและสูงส่งของเขาปรากฏอย่างน่าเศร้า " ผู้หญิงกับผู้ชายตามลำพังภายในห้อง และประตูก็ปิดลง . . . ตอนนี้พวกเราจะทำอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้ ? "ใบหน้าของเฉินหยงทันทีกลายเป็นสีม่วงเธอชักดึงมือสั่นมากในขณะที่ดีในภายหลัง เธอกดตีหนักกับคอของเขาและ fumed : " แล้วทำไมคุณไม่เตือนผม " เธอร้องไห้เมื่อเธอพยายามเช็ดมันออกไป การปราบปรามความโกรธของเธอเธอเงียบๆร้อง : " คุณไปตลอด และปิดมัน" แต่คุณต้องการให้ฉันปิดมัน อาหยง ! " เขา blamelessly ตอบเสียงของเขาคือความจริงใจเป็นที่หนึ่งสามารถขอเฉินหยงก็ซีดพอแล้วปะทุเลือด มือของเธอสั่นเป็นบางครั้ง ในที่สุดเมื่อเธอทนไม่ได้อีกต่อไป เธอก้าวมาทรุดตัวกับพื้น จับใบหน้าของเธอและร้องไห้ " ไอ้บ้า ไอ้บ้า ! "เธอโกรธมากด่าเขาพร่ำเพ้อ , กว่าและมากกว่าการใช้คำเหล่านี้ความอบอุ่นที่ห่อหุ้มเธอเมื่อคู่ของแขนเบาๆ ดึงเธอเข้ามากอดเขาอุ้มเธอไว้ในอ้อมแขนของเขา และค่อยๆลูบผมของเธอ แม้แต่เสียงของเขาอ่อนโยน intoxicatingly . " ที่รัก ประตูปิด แต่คุณจะร้องไห้และตะโกนใส่ฉัน . . . . . . . เมื่อผู้คนพูดคุย พวกเขาก็จะกล่าวว่า ผมเป็นผู้ชายที่คุณแสวงหาความตาย”เขาหยุดชั่วคราว ก้มหัว แล้วว่าไปแช่แข็งเฉินโรงที่ยังไม่ได้ย้าย : " ฟังนะ ฉันเตือนคุณตอนนี้ "เขาดูภูมิใจในตัวเองว่า เขาน่าจะขอสรรเสริญเธอแข็งเป็นกระดาน เฉินหยงยังไม่ย้ายในที่สุด เธอผุดขึ้น และ จงใจ หรือ มิฉะนั้น กระแทกศีรษะเข้าวังหงส์ .ชนนั้นค่อนข้างยาก และมันทำให้วังหงส์ย้อนหลังกับประตูที่บางดังกระซิบอยู่ข้างนอกมาเงียบในขณะเดียวกัน เฉินหยงได้ยิงประตู และ เมื่อเธอมั่วซั่วลูบน้ำตาบนใบหน้าของเธอ ถึงลูกบิดเพื่อเปิดมัน