Architecture only survives where it

Architecture only survives where it negates the form that society expects of it. Where it negates itself by trangressing the limits that history has set for it

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สถาปัตยกรรมเฉพาะ survives ซึ่งจะช่วยขจัดแบบที่สังคมคาดหวังไว้ ซึ่งจะช่วยขจัดตัวเอง โดย trangressing จำกัดที่ตั้งประวัติศาสตร์เรื่อง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สถาปัตยกรรมเพียงมีชีวิตที่มันขัดแย้งรูปแบบที่สังคมคาดหวังของมัน ที่มันขัดแย้งกับตัวเองโดย trangressing ข้อ จำกัด ว่าประวัติศาสตร์ได้มีการกำหนดให้มัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สถาปัตยกรรมมีชีวิตอยู่เท่านั้นที่มันขัดแย้งกับฟอร์มที่สังคมคาดหวังได้ ซึ่งมันขัดแย้งกับตัวเอง โดย trangressing ขอบเขตที่ประวัติศาสตร์ได้ตั้งมัน