Language in Our Lives Have you ever

Language in Our Lives

Have you ever wondered who taught you to talk the way you do? People learn to talk and express themselves everyday of their lives. Starting from the day you were born you used language or some form of it to communicate with those around you. As a baby you usually show your displeasure with your new surroundings by crying, and if you don’t the doctor will make sure you do. Everyday we express our point of view to others in some form of language. Whether it is through verbal communication, written discourse or through body language, you can tell if a person is upset, angry, or happy. We as human beings don’t realize how much language has to do with our lives. How can you determine if one of your friends is angry with you? Is there a different tone to their voice? Do they have a stern look on their face? Of course they do, your friend feels the need to express their anger to you by these different forms of language. Where do we learn to use these different forms of language? How are our uses of these languages shaped? The three main contributing factors to how we express ourselves through language come from our schooling, our friends, and most of all from our families.

Going to school can teach you many things, even more than you can imagine. Who would know that in school you could actually learn a whole new vocabulary? This never seen before vocabulary will only come out in writing and besides that will be hidden deep among the depths of your subconscious. Truly, school can teach you more than just random information. Schooling has a huge affect on language you use in a daily basis. The only place where I was ever taught that the way in which I spoke was wrong. When I look back at the time consuming vocabulary work and the never-ending readings, I now realize how I benefited from them. I may not me the best writer, but I do have a plethora of words to share. Where do you think you learned that you’re not doing good you’re doing well, and who taught you that a coma should be placed here, or that you shouldn’t end a sentence with a preposition, without these helpful teachings I don’t know where we would be at. School is very rewarding, and you might not realize that’s the truth until you are in college.

The second place where you receive a hearty serving of language is in your day to day discourse with friends. Who else would be impressed when your speech reflects no English words at all. It is definitely true that the majority of your spoken language comes from your peers. When you return to your house and forget where you are, you can bet your mother will set you back in your place. “Where did you learn that talk?” “That is filth, I ought to wash your mouth out with soap.” “Leave that talk on the street!” All of these phrases might sound familiar to you, but know one thing you learned it from your friends. Your peers have such an influence on your language; this is mostly because you would do anything to impress your friends. As a young adult I know that fitting in is what we all want to do, and usually fitting in means having similarities with those you hang out with. One night I went with my mom to take our dog for a walk, half way through our trip I had the uncontrolled urge to go to the bathroom. After a few more minutes I made a remark to my mother that I now regret. I said,” Mom, I really gotta piss.” As a result I received a lecture from my father on the affects of hanging out with my older brother and his friends, from then on out I was forbidden to hang out with the “big boys”. So whether your common language includes the word dude, homey, or dog, you know that most likely that part of your language came from your friends.

The last and most important place you receive language from is your family. The people who first heard you speak, first saw you walk, and first helped you to read, have the majority of influence on the way you communicate. You grow up your whole life thinking what your parents say is entirely right and in no way could they ever be wrong. Well let me tell you I especially have learned that parents aren’t always entirely right. I grew up the son of two wonderful parents from the great state of Pennsylvania. My parents taught me many lessons that I could use in my life, but one thing that people from Pennsylvania tend to do is make up their own words for things. For example our vacuum was called a sweeper, our soda was called pop, and you know those little white canker sores that develop in your mouth and are really painful, our word for those was ulcers. I always thought my parents were right, boy was I ever wrong. I didn’t realize it until we moved to Arizona and when I was in junior high got in an argument with my best friend. He said those white things are canker sores, I said boy are you stupid those are ulcers. Little did I know I was the one who really didn’t know what I was talking about. I have come to believe that parents are great, they teach you all that they know and give you as many pointers as they can but a lot of things you just have to find out on your own. Families definitely affect the way you speak whether it be a made up word, or the way you pronounce something, the majority of your spoken and written language can be attributed to those people who love you the most, your own family members.

So now you know what the three major components of how we learn how to use language. We communicate through common language with others, without common language we would not be able to express ourselves in the same ways. Our schooling has tried to teach us how to speak properly, and how to write well. Without schooling we would have to rely on what we learn from our parents and friends, and we all know that is not the best idea. So schooling has taught us what how we should express ourselves. The second way we have learned language is through our friends. Our friends and peers only teach us how we should express ourselves and also how to communicate when with each other. This is a nice break from what we have been taught to do, being able to sit with your friends and say anything that comes to your head is definitely a plus. Although using the same discourse as you do when engaging in discussions with your friends in a real life situation might not be good it is a necessity. Your friends teach you how you should express yourself. Lastly we come to the most influencing part of your life, your family. The ones who know you inside and out, those who will still be communicating with you in some form of language fifty years down the road. Although not always right, and you might find out in a way that makes you look less intelligent, your family strives to teach you the language they know the communication they are used to and how to communicate when speaking with them. Family teaches us how we should express ourselves. The truth is that all three ways teach us how to communicate and express ourselves to one another. This is how we are able to communicate with such a wide range of people. Through our sometimes repetitive schooling, and through our sometimes unintelligent friends, but mostly through our down to earth families we learn how to use language to express ourselves.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ภาษาในชีวิตของเรา คุณเคยสงสัยว่า ใครสอนคุณพูดแบบคุณ คนเรียนรู้ที่จะพูดคุย และ express ด้วยตนเองทุกวันของชีวิต เริ่มต้นจากวันที่คุณเกิดคุณใช้ภาษาหรือรูปแบบของการสื่อสารกับคนรอบข้างคุณ เป็นเด็ก คุณมักจะแสดงของคุณไม่พอใจกับสภาพแวดล้อมใหม่ โดยร้องไห้ และถ้าคุณหมอจะให้แน่ใจว่า คุณทำ ทุกวันเราด่วนเรามองผู้อื่นในรูปแบบของภาษา ไม่ว่าจะสื่อ สารด้วยวาจา เขียนวาทกรรม หรือภาษากาย คุณสามารถบอกได้ว่าผู้เสีย โกรธ หรือมีความสุข เราเป็นมนุษย์ไม่รู้ภาษามากได้ทำกับชีวิตของเรา วิธีสามารถคุณดูว่า เพื่อนของคุณอย่างใดอย่างหนึ่งโกรธกับคุณ มีเสียงแตกต่างกับเสียงของพวกเขา พวกเขามีลักษณะตรง ๆ บนใบหน้าของพวกเขา แน่นอนว่าพวกเขาทำ เพื่อนรู้สึกต้องการแสดงความโกรธของคุณ ด้วยเหล่านี้ในรูปแบบต่าง ๆ ของภาษา เราเรียนการใช้เหล่านี้ในรูปแบบภาษาต่าง ๆ ที่ทำ ของเราใช้รูปภาษาเหล่านี้อย่างไร สามปัจจัยสนับสนุนหลักว่าเราแสดงตัวเองผ่านทางภาษามาจากอกของเรา เพื่อนเรา และส่วนใหญ่ของทั้งหมดจากครอบครัวของเรา ไปโรงเรียนสามารถสอนคุณสิ่ง ยิ่งกว่าคุณสามารถจินตนาการ ใครจะรู้ว่า ในโรงเรียนคุณสามารถจริงเป็นเรียนศัพท์ใหม่ทั้งหมด นี้ไม่เคยเห็นมาก่อนคำศัพท์เฉพาะออกมาจะเขียน และนอก จากที่จะถูกซ่อนลึกระหว่างความลึก subconscious ของคุณ อย่างแท้จริง โรงเรียนสามารถสอนคุณมากกว่าเพียงสุ่มข้อมูล ศึกษาได้ผลมากในภาษาที่คุณใช้เป็นประจำ แห่งเดียวที่ผมไม่เคยสอนว่า วิธีที่ผมพูดผิด เมื่อฉันมองไปที่งานคำศัพท์ที่ใช้เวลานานและอ่านผืน ฉันตอนนี้รู้ว่าฉันได้รับประโยชน์จากพวกเขา ฉันอาจไม่ฉันเขียนดีที่สุด แต่มีคำที่ใช้ร่วมกันให้เลือกมากมาย คุณคิดว่า คุณรู้ว่า คุณไม่ทำดีเราทำดี และที่สอนคุณว่า หมดสติควรวางไว้ที่นี่ หรือ ที่คุณไม่ควรลงท้ายประโยค ด้วยคำวิเศษณ์ ไม่มีธรรมเหล่านี้เป็นประโยชน์อย่าที่เราอยู่ใน นั้น โรงเรียนดี และคุณอาจไม่รู้ว่าเป็นความจริงจนกว่าคุณจะในวิทยาลัย สถานที่ที่สองที่คุณได้รับบริการอาหารแสนอร่อยของภาษาอยู่ในวาทกรรมของวันกับเพื่อน ใครบ้างที่จะประทับใจเมื่อคำพูดของคุณสะท้อนถึงคำภาษาอังกฤษไม่มีเลย มันเป็นความจริงแน่นอนว่า ภาษาพูดส่วนใหญ่มาจากเพื่อนของคุณ เมื่อคุณกลับไปบ้าน และลืมที่คุณอยู่ คุณสามารถเดิมพันของคุณแม่จะตั้งคุณกลับในสถานที่ของคุณ "ที่คุณไม่เรียนรู้ที่พูด" "ที่เป็นสิ่งโสโครก ฉันควรจะระวังปากของคุณ ด้วยสบู่" "จากที่พูดคุยบนถนน" วลีเหล่านี้ทั้งหมดอาจคุ้นเคยกับคุณ แต่สิ่งหนึ่งที่คุณเรียนรู้จากเพื่อนของคุณทราบ เพื่อนของคุณมีผลต่อดังกล่าวในภาษาของคุณ นี้เป็นส่วนใหญ่เนื่องจากคุณจะทำอะไรให้เพื่อน เป็นผู้ใหญ่หนุ่มสาว ฉันรู้ว่า พอดีในสิ่งที่เราต้องการทำ และมักจะพอดีในหมายความว่า มีความคล้ายคลึงกับคุณแขวนกับ คืนหนึ่งผมไปกับแม่ของฉันจะใช้สุนัขของเราเดินเล่น ครึ่งทางผ่านการเดินทางของผมกระตุ้นทางไปห้องน้ำ หลังจากไม่กี่นาทีเพิ่มเติม ผมทำหมายเหตุการแม่ที่ตอนนี้ปล่อยข้อมูล ฉันกล่าวว่า หม่อม ฉันจริง ๆ ต้องฉี่ " ดังนั้น ฉันได้รับจากการบรรยายจากพ่อในผลกระทบของห้อยออกกับพี่ชายของฉันและเพื่อนของเขา จะออกฉันถูกห้ามออกไปเที่ยวกับ "ชายใหญ่" ดังนั้น ว่าภาษาทั่วไปมีครับคำ โฮเม หรือสุนัข คุณรู้ว่า จะเป็นส่วนหนึ่งของภาษามาจากเพื่อนของคุณ สุดท้าย และสำคัญที่สุดคุณได้รับภาษาจากครอบครัวของคุณได้ คนที่ได้ยินคุณพูด แรก เห็นคุณเดิน และครั้งแรก ช่วยอ่าน มีส่วนใหญ่มีอิทธิพลในทางที่คุณติดต่อสื่อสาร คุณเติบโตขึ้นของชีวิตคิดว่า พ่อแม่พูดถูกทั้งหมด และในไม่อาจจะเคยถูก ไม่ดีให้ฉันบอกคุณฉันโดยเฉพาะได้เรียนรู้ว่า พ่อแม่ไม่เสมอทั้งขวา ฉันโตบุตรของสองครอบครัวยอดเยี่ยมจากรัฐเพนซิลวาเนียดี พ่อแม่ของฉันสอนให้ฉันเรียนหลายที่สามารถใช้ในชีวิตของฉัน แต่สิ่งหนึ่งที่คนจากรัฐเพนซิลวาเนียที่มีแนวโน้มจะ ทำคือ ทำตนคำสำหรับสิ่ง เช่น ดูดของเราถูกเรียกว่าการกวาด โซดาของเราถูกเรียกว่าป๊อปอัพ และคุณรู้ว่าเหล่าน้อยขาว canker แสบที่พัฒนาในปากของคุณ และจะเจ็บปวดจริง ๆ คำพูดของเราสำหรับผู้ที่มีแผลในปาก ผมเสมอคิดว่า พ่อแม่ของฉันถูกขวา ฉันถูกเด็กเคยผิด ฉันไม่ได้ตระหนักถึงมันจนกว่าเราไปอริโซนาและเมื่อฉันถูกในห้องสูงมีในอาร์กิวเมนต์กับเพื่อนที่ดีที่สุด เขากล่าวว่า สิ่งเหล่านั้นขาวเป็นแผล canker ฉันกล่าวว่า เด็กคุณโง่ที่มีแผลในปาก น้อยผมทราบผมคนจริง ๆ ไม่รู้ว่าผมพูดถึงนั้น พวกฉันมาเชื่อว่า พ่อแม่ดี สอนคุณทั้งหมดที่พวกเขารู้จัก และให้เป็นตัวชี้หลายเป็นพวกเขาสามารถแต่จำนวนมากของสิ่งที่คุณมีเพื่อค้นหาตัวคุณเอง ครอบครัวแน่นอนมีผลต่อวิธีคุณพูดว่ามันเป็นการทำค่า word หรือแบบที่คุณออกเสียงบางสิ่งบางอย่าง ส่วนใหญ่ของการพูด และเขียนภาษาสามารถเกิดจากคนที่รักคุณสุด สมาชิกในครอบครัวของคุณเอง ตอนนี้ คุณทราบว่า 3 หลักส่วนประกอบของว่าเราเรียนรู้วิธีการใช้ภาษา เราสื่อสารผ่านภาษาร่วมกับผู้อื่น ไม่ใช้ภาษาทั่วไป เราจะไม่สามารถแสดงตนเองในลักษณะเดียวกัน อกของเราได้พยายามสอนเราวิธีการพูดอย่างถูกต้อง และวิธีการเขียนด้วย โดยไม่มีการศึกษา เราจะต้องพึ่งพาสิ่งที่เราเรียนรู้จากพ่อแม่และเพื่อนของเรา และเราทุกคนรู้ว่า นั่นไม่ใช่ความคิดที่ดีที่สุด เพื่อศึกษาได้สอนเราว่าอย่างไรเราควรแสดงตนเอง วิธีที่สองที่เราได้เรียนรู้ภาษาผ่านเพื่อนของเราได้ เพื่อนและเพื่อนของเราเท่านั้นสอนเราว่าเราควรแสดงตนเอง และวิธีการสื่อสารเมื่อ มีผู้อื่น นี้เป็นตัวแบ่งที่ดีจากสิ่งเรารับสอนทำ จะนั่งกับเพื่อน และบอกว่า สิ่งที่เกิดขึ้นในหัวของคุณเป็นอย่างดี แม้ว่าการใช้วาทกรรมเหมือนกันคุณทำเมื่อเสน่ห์ในการสนทนากับเพื่อนในสถานการณ์ชีวิตจริงอาจไม่ดี จึงเป็นความจำเป็น เพื่อนของคุณสอนคุณว่าคุณควรแสดงตัวเอง สุดท้าย เรามาส่วนมากมีอิทธิพลต่อชีวิตของคุณ ครอบครัว คนที่รู้ภายใน และนอก ที่ยังสื่อสารกับคุณในรูปแบบของภาษาบนถนนห้าสิบปี แม้ไม่เสมอขวา และคุณ อาจหาวิธีที่ทำให้คุณดูฉลาดน้อย ครอบครัวพยายามสอนภาษาพวกเขารู้พวกเขาใช้ในการสื่อสารและการสื่อสารกับพวกเขา ครอบครัวสอนว่า เราควรแสดงตนเอง ความจริงก็คือ ว่า ทั้งหมดสามวิธีสอนเราวิธีการสื่อสาร และแสดงตนอื่น ว่าเราจะสามารถสื่อสาร ด้วยเช่นของคนได้ ผ่านช่วง วัยเรียนของเราซ้ำ ๆ บางครั้ง และ ผ่านเพื่อนของเราอับปัญญาบางครั้ง แต่ ทางครอบครัวของเราลงสู่พื้นดินส่วนใหญ่เราเรียนรู้วิธีการใช้ภาษาในการแสดงตนเอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ภาษาในชีวิตของเรา

มีคุณเคยสงสัยว่า ใครสั่งใครสอนให้แกพูดแบบนี้ ? คนเรียนรู้ที่จะพูดและแสดงออกในชีวิตประจำวันของชีวิตของพวกเขา เริ่มจากวันที่ที่คุณเกิด คุณใช้ภาษาหรือบางรูปแบบของการติดต่อสื่อสารกับคนรอบข้าง เป็นเด็กเธอมักจะแสดงความไม่พอใจของคุณกับสภาพแวดล้อมใหม่ของคุณด้วยการร้องไห้ และถ้าคุณไม่ได้หมอจะให้แน่ใจว่าคุณทำทุกวันเราแสดงมุมมองของเราให้กับผู้อื่นในรูปแบบของภาษา ไม่ว่าจะเป็น ผ่านการสื่อสารด้วยวาจา เขียนวาทกรรมหรือผ่านภาษาร่างกาย คุณสามารถบอกได้ว่าเป็นคนที่ไม่พอใจ โกรธ หรือดีใจ เราเป็นมนุษย์ไม่เข้าใจภาษาเท่าไหร่ได้อะไรกับชีวิตของเรา วิธีที่คุณสามารถตรวจสอบว่าหนึ่งในเพื่อนของคุณจะโกรธคุณ มีโทนเสียงที่แตกต่างกันของพวกเขาพวกเขาดูเคร่งเครียดบนใบหน้าของพวกเขา แน่นอน พวกเขาทำ เพื่อนของคุณรู้สึกต้องการระบายความโกรธของพวกเขาให้คุณด้วยรูปแบบที่แตกต่างกันของภาษา ที่เราเรียนรู้ที่จะใช้รูปแบบที่แตกต่างกันของภาษา ทำไมเราใช้ภาษาเหล่านี้มีรูปร่าง ? สามปัจจัยหลักที่สนับสนุนให้เราแสดงตัวเองผ่านภาษามาจากโรงเรียนของเรา เพื่อนของเราและส่วนใหญ่ของทั้งหมดจากครอบครัวของเรา

ไปโรงเรียนสามารถสอนสิ่งต่าง ๆ มากขึ้นกว่าที่คุณสามารถจินตนาการ ใครรู้ที่โรงเรียนคุณจริงสามารถเรียนรู้คำศัพท์ใหม่ทั้งหมด ? นี้ไม่เคยเห็นมาก่อนคำศัพท์ออกมาเฉพาะในการเขียนและนอกเหนือจากนั้นจะถูกซ่อนลึกอยู่ในส่วนลึกของจิตใต้สำนึก จริงๆ โรงเรียนสามารถสอนให้คุณมากกว่าแค่การสุ่มข้อมูลโรงเรียนมีผลขนาดใหญ่ในภาษาที่คุณใช้ในชีวิตประจำวัน สถานที่เดียวที่ผมเคยสอนว่า วิธีที่ฉันพูดมันผิด เมื่อฉันมองกลับไปที่เวลาใช้งานและอ่านคำศัพท์ไม่มีที่สิ้นสุด ตอนนี้ ฉันตระหนักว่าฉันได้รับประโยชน์จากพวกเขา ฉันอาจจะไม่มีผมนักเขียนที่ดีที่สุด แต่ผมมีตัวคำแบ่งปันที่คุณคิดว่า คุณได้เรียนรู้ว่าคุณจะไม่ทำอะไรดี คุณทำได้ดี และใครสอนเธอโคม่าควรอยู่ที่นี่ หรือ ที่คุณไม่ควรจบประโยคด้วยบุพบท ไม่มีคำสอนที่เป็นประโยชน์เหล่านี้ฉันไม่รู้ว่าพวกเราจะอยู่ ที่โรงเรียนจะคุ้มค่ามาก และคุณอาจจะไม่ตระหนักถึงมันจริงจนกว่าคุณจะอยู่ในวิทยาลัย

สถานที่ที่สองที่คุณได้รับให้บริการมากมายของภาษาเป็นวาทกรรมในวันของคุณกับเพื่อน ใครที่ประทับใจเมื่อคำพูดของคุณสะท้อนให้เห็นถึงไม่มีภาษาอังกฤษเลย มันก็จริงที่ส่วนใหญ่ของภาษาพูดมาจากเพื่อนของคุณ เมื่อคุณกลับไปที่บ้านของคุณและลืมที่ที่คุณสามารถวางเดิมพันของคุณแม่จะตั้งคุณกลับในสถานที่ของคุณ" คุณเรียนที่ไหนที่พูด ? " นั่นคือความสกปรก ฉันควรจะล้างปากด้วยน้ำสบู่ " จากที่คุยกันบนถนน " ทั้งหมดของวลีเหล่านี้อาจเสียงที่คุ้นเคยกับคุณ แต่รู้ว่าสิ่งหนึ่งที่เธอได้เรียนรู้จากเพื่อนของคุณ เพื่อนของคุณมีอิทธิพลต่อภาษาของคุณ นี้เป็นเพราะส่วนใหญ่ คุณจะทำทุกอย่างเพื่อสร้างความประทับใจให้เพื่อนของคุณ