level that ceases to control infect

level that ceases to control infection, especially if wounds are infected with Staphylococcus aureus (a common osmo- tolerant wound pathogen).14,15 Even when diluted by exudate to a point where its osmolarity no longer inhibits bacterial growth, honey's additional antibacterial components still ensure sterility.
Honey's antibacterial activity is thought to be due primarily to the presence of hydrogen peroxide, generated by the action of an enzyme that the bees add to nectar.16 Some floral sources provide additional antibacterial components by way of plant-derived chemicals in the nectar, such as flavonoids and aromatic acids.17 This partly explains the very large variation that is seen in the antibacterial potency of honeys from different floral sources.18 However, the variation results mainly from differences in the amount of hydrogen peroxide formed in the honeys, because nectar from some floral sources contains components that break down hydrogen peroxide or destabilise the enzyme that produces it. Exposure of honey to heat and light also deactivates the enzyme that produces hydrogen per-oxide.18 Differences in the antibacterial potency are reflected in the varying sensitivity results reported for wound-infecting species of bacteria.18
The use of hydrogen peroxide as an antiseptic agent in the treatment of wounds is generally considered to give outcomes that are less than successful. However, when honey is used, the hydrogen peroxide is delivered in a very

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ระดับที่สิ้นสุดสภาพการควบคุมการติดเชื้อโดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าแผลติดเชื้อ Staphylococcus aureus (การติดเชื้อแผลที่พบบ่อย osmo- ใจกว้าง) .14,15 แม้ในขณะที่ปรับลดจากสารหลั่งไปยังจุดที่ osmolarity มันไม่ยับยั้งการเจริญเติบโตของแบคทีเรีย, น้ำผึ้งของส่วนประกอบต้านเชื้อแบคทีเรียที่เพิ่มขึ้นยังคงเป็น ให้แน่ใจว่าเป็นหมัน.
ฤทธิ์ต้านแบคทีเรียของฮันนี่คิดว่าจะเป็นสาเหตุหลักมาจากการปรากฏตัวของไฮโดรเจนเปอร์ออกไซด์ที่เกิดจากการกระทำของเอนไซม์ที่ผึ้งเพิ่ม nectar.16 บางแหล่งดอกไม้ให้ส่วนประกอบต้านเชื้อแบคทีเรียที่เพิ่มขึ้นโดยวิธีการของสารเคมีจากพืชที่ได้มา น้ำหวานเช่น flavonoids และ acids.17 หอมส่วนนี้จะอธิบายถึงการเปลี่ยนแปลงขนาดใหญ่มากที่จะเห็นในความแรงต้านเชื้อแบคทีเรียของ honeys จาก sources.18 ดอกไม้ที่แตกต่างกันอย่างไรก็ตามการเปลี่ยนแปลงส่วนใหญ่เป็นผลมาจากความแตกต่างในปริมาณของไฮโดรเจนเปอร์ออกไซด์ที่เกิดขึ้นใน honeys เพราะน้ำหวานจากดอกไม้บางแหล่งมีส่วนประกอบที่ทำลายลงไฮโดรเจนเปอร์ออกไซด์หรือมั่นคงเอนไซม์ที่ผลิตมัน การเปิดรับข่าวสารของน้ำผึ้งให้ความร้อนและแสงยังยกเลิกการทำงานของเอนไซม์ที่ผลิตไฮโดรเจนต่อ oxide.18 ความแตกต่างในความแรงต้านเชื้อแบคทีเรียที่จะสะท้อนให้เห็นในผลไวที่แตกต่างกันรายงานบาดแผลที่ติดไวรัสชนิด bacteria.18
ใช้ไฮโดรเจนเปอร์ออกไซด์เป็นสารฆ่าเชื้อ ในการรักษาบาดแผลโดยทั่วไปถือว่าจะให้ผลลัพธ์ที่น้อยกว่าที่ประสบความสำเร็จ แต่เมื่อน้ำผึ้งจะใช้ไฮโดรเจนเปอร์ออกไซด์จะถูกส่งในมาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ระดับที่สิ้นสุดเพื่อควบคุมการติดเชื้อ โดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าแผลมีการติดเชื้อ Staphylococcus aureus ( osmo ทั่วไป - ใจกว้างบาดแผลเชื้อโรค ) 14,15 เมื่อเจือจางด้วยโปรตีนสูงถึงจุดที่ำไม่ยับยั้งการเจริญเติบโตของแบคทีเรีย แบคทีเรียของน้ำผึ้งเพิ่มเติมส่วนประกอบ
ยังคงมั่นใจว่าหมันฤทธิ์ต้านแบคทีเรียของน้ำผึ้งคิดว่าเกิดจากหลักในการปรากฏตัวของไฮโดรเจนเปอร์ออกไซด์ , ที่สร้างขึ้นโดยการกระทำของเอนไซม์ที่ผึ้งเพิ่ม nectar.16 บางแหล่งมีองค์ประกอบดอกไม้แบคทีเรียเพิ่มเติมโดยวิธีการของพืชซึ่งสารเคมีในน้ำหวาน เช่น flavonoids และกรดอะโรมาติก17 นี้ส่วนหนึ่ง อธิบายถึงการเปลี่ยนแปลงขนาดใหญ่มากที่เห็นในศักยภาพการน้ำผึ้งจากดอกไม้ต่าง sources.18 อย่างไรก็ตาม การแปรผลส่วนใหญ่มาจากความแตกต่างของปริมาณของไฮโดรเจนเปอร์ออกไซด์ที่เกิดขึ้นในน้ำผึ้ง เพราะน้ำหวานจากดอกไม้บางแหล่งประกอบด้วยส่วนประกอบที่แบ่ง ไฮโดรเจนเปอร์ออกไซด์ หรือทำให้ไม่มั่นคง เอนไซม์ที่ผลิตได้การสัมผัสของน้ำผึ้งความร้อนและไฟก็ปิด เอนไซม์ที่ผลิตไฮโดรเจน per-oxide.18 ความแตกต่างในศักยภาพการสะท้อนให้เห็นในความไวแตกต่างกันผลลัพธ์รายงานแผลการติดเชื้อสายพันธุ์ของแบคทีเรีย 18
ใช้ไฮโดรเจนเปอร์ออกไซด์เป็นสารฆ่าเชื้อในการรักษาบาดแผลโดยทั่วไปถือว่าจะให้ผลที่น้อยกว่าความสำเร็จอย่างไรก็ตาม เมื่อลูกใช้ ไฮโดรเจนเปอร์ออกไซด์ คือส่งในมาก