Page and Boucher (1998) also found

Page and Boucher (1998) also found a high
incidence of oromotor impairments in a group of
children with autism. These authors found that
children with autism had manual and gross motor
impairments, but these were less affected than
oromotor skills. Rapin (1996) found that, despite
the exclusion of children with identifiable neurological
findings, 30% of children with autism had mildto-
moderate sensorimotor deficits (mostly apraxia).
Rapin found that, overall, the children had a higher
rate of oromotor impairments compared to a
group of children with specific language impairments.
Rapin reported that, although intelligibility
and oromotor functioning were highly correlated,
some children with poor intelligibility did not have
associated oromotor impairments. Rapin suggested
that this could be explained by the fact articulation
programming and oromotor functioning are independent
skills, although both could potentially
contribute to children having speech difficulties.
Children’s oromotor skills were not assessed in the present study, so it may be that the children in the
current study who had speech disorders also had
poor oromotor skills, suggesting this should be an
important line of investigation in future research.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หน้าและ Boucher (1998) ยังพบมากอุบัติการณ์ของไหวสามารถ oromotor ในกลุ่มของเด็กกับโรคออทิซึม ผู้เขียนเหล่านี้พบว่าเด็กโรคออทิซึมได้ด้วยตนเอง และรวมมอเตอร์ไหวสามารถ แต่เหล่านี้ได้รับผลกระทบน้อยกว่าoromotor ทักษะการ Rapin (1996) พบว่า แม้ว่าข้อยกเว้นของเด็กกับบุคคลระบบประสาทค้นพบ 30% ของเด็กที่มีโรคออทิซึมได้ mildto-ปานกลาง sensorimotor ขาดดุล (ส่วนใหญ่ apraxia)พบ rapin ที่ รวม เด็กที่มีความสูงอัตราไหวสามารถ oromotor เปรียบเทียบกับการกลุ่มของเด็กภาษาไหวสามารถRapin รายงานว่า แม้ว่า intelligibilityและ oromotor ทำงานได้สูง correlatedเด็กบาง intelligibility ยากจนไม่มีoromotor สัมพันธ์ไหวสามารถ Rapin แนะนำที่นี้สามารถอธิบายได้ ด้วยวิคิวลาร์จริงการเขียนโปรแกรมและการทำงาน oromotor เป็นอิสระทักษะ ถึงแม้ว่าทั้งสองอาจเป็นช่วยให้เด็กมีความยากลำบากในการพูดเด็ก oromotor ทักษะไม่ประเมินในการศึกษาปัจจุบัน ดังนั้นมันอาจเป็นได้ว่าเด็กในการการศึกษาปัจจุบันที่มีเสียงผิดปกติยังมีoromotor ดีทักษะ การแนะนำนี้ควรจะเป็นบรรทัดสำคัญสอบสวนในอนาคตงานวิจัย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

และ Boucher หน้า (1998) นอกจากนี้ยังพบสูง
อุบัติการณ์ของความบกพร่อง oromotor อยู่ในกลุ่มของ
เด็กออทิสติก ผู้เขียนเหล่านี้พบว่า
เด็กออทิสติกมีคู่มือและขั้นต้นมอเตอร์
บกพร่อง แต่เหล่านี้ได้รับผลกระทบน้อยกว่า
ทักษะ oromotor Rapin (1996) พบว่าแม้จะมี
การยกเว้นของเด็กที่มีระบบประสาทที่ระบุ
ผลการวิจัย 30% ของเด็กออทิสติกมี mildto-
sensorimotor การขาดดุลในระดับปานกลาง (ส่วนใหญ่ apraxia).
Rapin พบว่าโดยรวมมีเด็กที่สูงกว่า
อัตราการด้อยค่าเมื่อเทียบ oromotor ไปยัง
กลุ่มของเด็กที่มีความบกพร่องภาษาเฉพาะ.
Rapin รายงานว่าแม้ว่าความเข้าใจ
และการทำงาน oromotor มีความสัมพันธ์อย่างมาก
เด็กบางคนที่มีความเข้าใจที่ไม่ดีไม่ได้มี
ความบกพร่องที่เกี่ยวข้อง oromotor Rapin แนะนำ
ว่าเรื่องนี้อาจจะอธิบายได้ด้วยความจริงที่เปล่ง
การเขียนโปรแกรมและ oromotor การทำงานมีความเป็นอิสระ
ทักษะแม้ว่าทั้งสองอาจจะ
มีส่วนร่วมกับเด็กที่มีความยากลำบากในการพูด.
เด็กทักษะ oromotor ไม่ได้รับการประเมินในการศึกษาปัจจุบันดังนั้นจึงอาจเป็นไปได้ว่าเด็กใน
การศึกษาในปัจจุบันที่มีความผิดปกติของการพูดก็มี
ทักษะที่น่าสงสาร oromotor แนะนำนี้ควรจะเป็น
เส้นที่สำคัญของการตรวจสอบในการวิจัยในอนาคต

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หน้า และ บูเช ( 1998 ) พบมีอุบัติการณ์สูงของ oromotor
บกพร่องในกลุ่ม
เด็กออทิสติก . ผู้เขียนเหล่านี้พบว่าเด็กออทิสติกมีคู่มือและ

รวมมอเตอร์บกพร่อง แต่เหล่านี้มีผลกระทบน้อยกว่า
ทักษะ oromotor . rapin ( 1996 ) พบว่า แม้จะไม่ระบุเด็ก

กับประสาทวิทยา จำนวน 30% ของเด็กออทิสติกได้ mildto -
การ sensorimotor ปานกลาง ( ส่วนใหญ่มั่นใจตัวเอง )
rapin พบว่า โดยภาพรวมแล้ว เด็กมีอัตราที่สูงขึ้นเมื่อเทียบกับของ oromotor

กลุ่มเด็กที่มีความบกพร่องในภาษาเฉพาะ
rapin รายงานว่า แม้ว่าเข้าใจ
และการทำงาน oromotor มีความสัมพันธ์กัน เด็กบางคนเข้าใจยากจนด้วย

oromotor ไม่ได้มีเด็กที่มีความบกพร่องทางการมองเห็น ที่เกี่ยวข้อง rapin แนะนำ
ที่สามารถอธิบายได้โดยความเป็นจริงตาม
การเขียนโปรแกรมและการทำงาน oromotor เป็นทักษะอิสระ

แม้ว่าทั้งสองอาจส่งผลให้เด็กมีทักษะการพูดความยากลำบาก
oromotor เด็กไม่ได้ถูกประเมินในการศึกษา ดังนั้น อาจเป็นได้ว่าเด็กในการศึกษาในปัจจุบันที่มีการพูดผิดปกติ

ยังไม่มีทักษะ oromotor ยากจนจะบอกว่านี่เป็นสายสำคัญของการสืบสวน
ในการวิจัยในอนาคต