We divided the patients into three

We divided the patients into three treatment groups: 1)
biochemical control by surgery, 2) biochemical control by
surgery and radiotherapy, and 3) biochemical control by
primary or secondary medical treatment. Patients who received postoperative radiotherapy perceived more negative
consequences (P
0.037) and had a worse personal
understanding (P
0.041) compared with patients who
had been cured by surgery alone. Additionally, patients
with and without hypopituitarism were compared. Patients
who were treated for some degree of pituitary insufficiency
perceived less treatment control than patients
who were free of pituitary insufficiency (P
0.034).
In a linear regression model, duration of follow-up was
associated with perceived treatment control (
0.252;
P
0.026) and personal understanding of the disease (

0.279; P
0.013).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เราแบ่งผู้ป่วยเป็นสามกลุ่มกลุ่มรักษา: 1)ควบคุมทางชีวเคมีชีวเคมีการควบคุม โดยการผ่าตัด 2) โดยการผ่าตัด และฉายแสง และ 3) การควบคุมทางชีวเคมีโดยหลัก หรือรองรับการรักษาพยาบาล ผู้ป่วยที่ได้รับการฉายแสงผ่าตัดรับรู้ลบผลที่ตามมา (P 0.037) และส่วนตัวแย่ลงความเข้าใจ (P 0.041) เปรียบเทียบกับผู้ป่วยที่มีการรักษา โดยผ่าตัดเพียงอย่างเดียว นอกจากนี้ ผู้ป่วยด้วยและ ไม่ hypopituitarism ถูกเปรียบเทียบ ผู้ป่วยที่ได้รับการรักษาสำหรับความใต้สมองไม่เพียงพอหรือไม่รับรู้การควบคุมการรักษาน้อยกว่าผู้ป่วยที่ได้มีไม่เพียงพอที่ใต้สมอง (P 0.034)ในแบบจำลองถดถอยเชิงเส้น ระยะเวลาการติดตามผลเป็นเกี่ยวข้องกับการรับรู้การรักษาควบคุม (0.252P 0.026) และความเข้าใจส่วนตัวของ(โรค0.279 P 0.013)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เราได้แบ่งผู้ป่วยในการรักษาสามกลุ่มคือ 1)
การควบคุมทางชีวเคมีโดยการผ่าตัด 2) การควบคุมทางชีวเคมีโดย
การผ่าตัดและการรักษาด้วยรังสีและ 3) การควบคุมทางชีวเคมีโดย
การรักษาทางการแพทย์ประถมหรือมัธยม ผู้ป่วยที่ได้รับการรักษาด้วยรังสีหลังผ่าตัดการรับรู้เชิงลบมากขึ้น
ผลที่ตามมา (P? 0.037) และมีบุคคลที่เลวร้ายยิ่ง
เข้าใจ (P? 0.041) เมื่อเทียบกับผู้ป่วยที่
ได้รับการรักษาโดยการผ่าตัดเพียงอย่างเดียว นอกจากนี้ผู้ป่วย
ที่มีและไม่มี hypopituitarism ถูกนำมาเปรียบเทียบ ผู้ป่วย
ที่ได้รับการรักษาระดับของต่อมใต้สมองไม่เพียงพอบางส่วน
รับรู้การควบคุมการรักษาน้อยกว่าผู้ป่วย
ที่เป็นอิสระจากต่อมใต้สมองไม่เพียงพอ (P? 0.034).
ในรูปแบบการถดถอยเชิงเส้นระยะเวลาของการติดตามคือการ
ที่เกี่ยวข้องกับการควบคุมการรักษาการรับรู้ (??? 0.252 ;
P 0.026) และความเข้าใจส่วนตัวของโรค (???
0.279?; P 0.013)