IP specifies the format of packets,

IP specifies the format of packets, also called datagrams, and the addressing scheme. Most networks combine IP with a higher-level protocol called TCP, which establishes a virtual connection between a destination and a source.

IP by itself is something like the postal system. It allows you to address a package and drop it in the system, but there's no direct link between you and the recipient. TCP/IP, on the other hand, establishes a connection between two hosts so that they can send messages back and forth for a period of time

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

IP ระบุรูปแบบของแพ็คเก็ต เรียกว่า datagrams และแผนงานการแก้ปัญหา เครือข่ายส่วนใหญ่รวม IP กับโพรโทคอลที่สูงกว่าเรียกว่า TCP ซึ่งสร้างการเชื่อมต่อเสมือนระหว่างแหล่งที่มาและปลายทาง IP ด้วยตัวเองได้เหมือนกับระบบไปรษณีย์ อนุญาตให้คุณแพคเกจ และวางไว้ในระบบ แต่มีการเชื่อมโยงโดยตรงระหว่างคุณและผู้รับ TCP/IP สร้างการเชื่อมต่อระหว่าง 2 โฮสต์ให้บนมืออื่น ๆ เพื่อให้พวกเขาสามารถส่งข้อความไปมาเป็นระยะเวลา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

IP กำหนดรูปแบบของแพ็กเก็ตที่เรียกว่าดาต้าแกรมและโครงการที่อยู่ เครือข่ายส่วนใหญ่รวม IP กับโปรโตคอลระดับสูงที่เรียกว่า TCP ซึ่งสร้างการเชื่อมต่อระหว่างเสมือนปลายทางและแหล่งที่มา. IP ด้วยตัวเองเป็นสิ่งที่ต้องการระบบไปรษณีย์ จะช่วยให้คุณอยู่ในแพ็กเกจและวางไว้ในระบบ แต่ไม่มีการเชื่อมโยงโดยตรงระหว่างคุณและผู้รับ TCP / IP บนมืออื่น ๆ ที่สร้างการเชื่อมต่อระหว่างสองครอบครัวเพื่อให้พวกเขาสามารถส่งข้อความไปมาช่วงระยะเวลาหนึ่ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ใช้กำหนดรูปแบบของ IP แพ็กเก็ต เรียกว่า datagrams และแก้ไขแบบ เครือข่ายส่วนใหญ่รวม IP กับระดับโพรโทคอลที่เรียกว่า TCP ซึ่งสร้างการเชื่อมต่อเสมือนระหว่างปลายทางและแหล่งที่มา

IP โดยตัวเองเป็นเหมือนไปรษณีย์ระบบ มันช่วยให้คุณสามารถจัดการแพคเกจและวางลงในระบบ แต่ไม่มีการเชื่อมโยงโดยตรงระหว่างคุณและผู้รับTCP / IP บนมืออื่น ๆที่สร้างการเชื่อมต่อระหว่างสองครอบครัวเพื่อให้พวกเขาสามารถส่งข้อความไปมาเป็นระยะเวลา