Today's database systems are mostly

Today's database systems are mostly based
upon one of the now classical data models
(hierachical, network, or relational) or one of
their derivations. As these models are all
tailored to account for the representation of
rather simple entities only, the semantic gap
tends to become large when complex entities
need to be dealt with. This is at least partially
due to the fact that in these cases one
conceptual miniworld entity has to be
represented by a number of database objects
(e.g. records, tuples, ...).
This leads us to a first-cut informal definition
of an object-oriented database system: it
is based on a data model that allows to
represent one miniworld entity (whatever its
complexity and structure) by exactly one object
(in terms of the data model concepts) of
the database. Thus no artificial decomposition
into simpler concepts is necessary in any
case (unless the database designer decides to
do so). Note that as entities might be composed
of subentities which are entities in their
own right, an object-oriented data model also
has to allow for recursively composed objects.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ส่วนใหญ่ใช้ระบบฐานข้อมูลของวันนี้หนึ่งของแบบจำลองข้อมูลขณะนี้คลาสสิก(hierachical เครือข่าย หรือเชิง) หรือรากศัพท์ของพวกเขา เป็นรูปแบบเหล่านี้ทั้งหมดเหมาะกับบัญชีสำหรับตัวอย่างของง่ายมากเอนทิตีเท่านั้น ช่องว่างทางตรรกมีแนวโน้มที่จะ กลายเป็น เอนทิตีที่มีขนาดใหญ่เมื่อซับซ้อนต้องสามารถติดต่อกับ น้อยเสมอเนื่องจากที่นี่ในกรณีหนึ่งminiworld แนวคิดเอนทิตีที่มีให้แสดงหมายเลขของวัตถุฐานข้อมูล(เช่นบันทึก tuples,...)นี้นำเราไปสู่คำนิยามเป็นครั้งแรกตัดระบบฐานข้อมูลเชิงวัตถุ: มันขึ้นอยู่กับรูปแบบข้อมูลที่ช่วยให้การเป็นตัวแทนหนึ่งเอนทิตี miniworld (สิ่งของความซับซ้อนและโครงสร้าง) โดยวัตถุหนึ่ง(ในแง่ของแนวคิดแบบจำลองข้อมูล) ของฐานข้อมูล จึงไม่แยกส่วนประกอบที่ประดิษฐ์เป็นแนวคิดที่เรียบง่ายเป็นสิ่งจำเป็นในกรณี (เว้นแต่การออกแบบฐานข้อมูลการตัดสินใจที่จะดัง) หมายเหตุว่า เป็นเอนทิตีอาจจะประกอบด้วยของ subentities ซึ่งเป็นเอนทิตีของพวกเขาเป็นเจ้าของสิทธิ แบบจำลองข้อมูลเชิงวัตถุยังมีให้สำหรับ recursively ประกอบด้วยวัตถุ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วันนี้ระบบฐานข้อมูลส่วนใหญ่จะขึ้นอยู่กับหนึ่งในรุ่นคลาสสิกข้อมูลในขณะนี้(ลำดับชั้นเครือข่ายหรือสัมพันธ์) หรือหนึ่งในการพิสูจน์ของพวกเขา ในฐานะที่เป็นรูปแบบเหล่านี้ได้รับการปรับให้เหมาะสมกับบัญชีสำหรับตัวแทนของหน่วยงานที่ค่อนข้างง่ายเพียงช่องว่างความหมายมีแนวโน้มที่จะกลายเป็นหน่วยงานที่มีขนาดใหญ่เมื่อซับซ้อนจำเป็นต้องได้รับการจัดการ นี้เป็นอย่างน้อยบางส่วนเนื่องจากความจริงที่ว่าในกรณีเหล่านี้อย่างใดอย่างหนึ่งนิติบุคคลminiworld แนวคิดจะต้องมีการแสดงโดยจำนวนของวัตถุฐานข้อมูล(เช่นบันทึก tuples, ... ). นี้นำเราไปสู่ความหมายที่ไม่เป็นทางการครั้งแรกตัดของระบบฐานข้อมูลเชิงวัตถุมันจะขึ้นอยู่กับรูปแบบข้อมูลที่ช่วยให้การเป็นตัวแทนของนิติบุคคลminiworld หนึ่ง (สิ่งที่ซับซ้อนและโครงสร้าง) โดยอีกหนึ่งวัตถุ(ในแง่ของแนวคิดแบบจำลองข้อมูล) ของฐานข้อมูล ดังนั้นจึงไม่มีการสลายตัวเทียมเข้าไปในแนวคิดที่เรียบง่ายเป็นสิ่งที่จำเป็นในการใด ๆ กรณี (ยกเว้นกรณีที่นักออกแบบฐานข้อมูลตัดสินใจที่จะทำเช่นนั้น) โปรดทราบว่าเป็นหน่วยงานที่อาจจะประกอบด้วยของ subentities ซึ่งเป็นหน่วยงานของพวกเขาในสิทธิของตัวเองแบบจำลองข้อมูลเชิงวัตถุนอกจากนี้ยังมีการอนุญาตให้มีการประกอบวัตถุซ้ำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ระบบฐานข้อมูลในปัจจุบันส่วนใหญ่จะใช้
เมื่อหนึ่งในตอนนี้ข้อมูลแบบคลาสสิก
( ข้อมูล เครือข่าย หรือความสัมพันธ์อย่างใดอย่างหนึ่งหรือ
แหล่งที่มาของพวกเขา เป็นรุ่นพวกนี้
เหมาะกับบัญชีสำหรับการเป็นตัวแทนขององค์กรค่อนข้างง่าย

ความหมายเท่านั้น จึงกลายเป็นช่องว่างขนาดใหญ่ที่ซับซ้อน
เมื่อองค์กรต้องจัดการ นี้เป็นอย่างน้อยบางส่วน
เนื่องจากข้อเท็จจริงที่ว่าในกรณีเหล่านี้หนึ่งในองค์กรได้เป็น miniworld

แสดงโดยจำนวนของวัตถุฐานข้อมูล
( เช่นประวัติ ทูเปิล , . . . )
นี้ทําให้เราก่อนตัดอย่างไม่เป็นทางการของระบบฐานข้อมูลเชิงวัตถุนิยาม

: มันขึ้นอยู่กับรูปแบบข้อมูลที่ช่วยให้

แทน หนึ่ง miniworld นิติบุคคล ( อะไรก็ตามของความซับซ้อนและโครงสร้างโดยตรง

) หนึ่งวัตถุ( ในแง่ของรูปแบบข้อมูลแนวคิด )
ฐานข้อมูล ดังนั้นจึงไม่มีเทียมสลายตัว
เป็นง่ายแนวคิดเป็นสิ่งจำเป็นใน
กรณี ( นอกจากนักออกแบบฐานข้อมูลตัดสินใจ
ทํา ) ทราบว่าเป็นหน่วยงานที่อาจจะประกอบด้วย
ของ subentities ซึ่งเป็นหน่วยงานในด้านขวาของตน
เองของรูปแบบข้อมูลที่ได้ยัง
ให้ recursively ประกอบด้วยวัตถุ