OBJECTIVE: Nonadherence to prescrib

OBJECTIVE: Nonadherence to prescribed antipsychotic medications places patients with schizophrenia at a greatly increased risk of illness exacerbation and rehospitalization. Identification of risk factors for nonadherence is an initial step toward designing effective interventions. This article reviews recent literature on the prevalence of and risk factors for medication nonadherence in patients with schizophrenia.

DATA SOURCES: We searched the MEDLINE/HealthSTAR and PsycINFO databases using combinations of the keywords risk factor(s), adherence, compliance, antipsychotic, neuroleptic, schizophrenia, and psychosis for articles published since 1980 that identified risk factors for medication nonadherence in schizophrenia patients. We included reports that (1) were published in English and (2) specifically examined risk factors for medication nonadherence. Thirty-nine articles met our selection criteria.

DATA SYNTHESIS: Among the 10 reports that met a strict set of study inclusion criteria, we found a mean rate of nonadherence of 41.2%; the 5 reports that met a stricter set of inclusion criteria had a mean nonadherence rate of 49.5%. In the 39 articles reviewed, factors most consistently associated with nonadherence included poor insight, negative attitude or subjective response toward medication, previous nonadherence, substance abuse, shorter illness duration, inadequate discharge planning or aftercare environment, and poorer therapeutic alliance. Findings regarding an association between adherence and medication type were inconclusive, although few studies explored this relationship. Other factors such as age, gender, ethnicity, marital status, education level, neurocognitive impairment, severity of psychotic symptoms, severity of medication side effects, higher antipsychotic dose, presence of mood symptoms, route of medication administration, and family involvement were not found to be consistent predictors of nonadherence. Limitations of the published literature are discussed.

CONCLUSION: Efforts to improve medication adherence in patients with schizophrenia should target relevant risk factors.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วัตถุประสงค์: Nonadherence การกำหนดยา antipsychotic ทำผู้ป่วยโรคจิตเภทมีความเสี่ยงเพิ่มขึ้นอย่างมากของเจ็บป่วย exacerbation และ rehospitalization การระบุปัจจัยเสี่ยงสำหรับ nonadherence เป็นการเริ่มต้นก้าวออกมาตรการที่มีประสิทธิภาพ บทความนี้รีวิวประกอบการล่าสุดของชุกและปัจจัยเสี่ยงสำหรับยา nonadherence ในผู้ป่วยโรคจิตเภทแหล่งข้อมูล: เราค้นหาฐานข้อมูล PsycINFO ที่ใช้ชุดของคำสำคัญ risk factor(s) ต่าง ๆ ปฏิบัติตาม antipsychotic, neuroleptic โรคจิตเภท และหมอสำหรับบทความที่ตีพิมพ์ตั้งแต่ปี 1980 ที่ระบุปัจจัยเสี่ยงสำหรับยา nonadherence ในผู้ป่วยโรคจิตเภท และ MEDLINE/HealthSTAR เรารวมรายงาน (1) ที่เผยแพร่ในอังกฤษและ (2) โดยเฉพาะกล่าวถึงปัจจัยเสี่ยงสำหรับยา nonadherence บทสามสิบเก้าตามเงื่อนไขการเลือกของเราการสังเคราะห์ข้อมูล: ในรายงาน 10 ที่พบชุดศึกษารวมเงื่อนไขเข้มงวด เราพบอัตราเฉลี่ย nonadherence 41.2% รายงาน 5 ซึ่งตรงกับเกณฑ์รวมชุดเข้มงวดมีอัตรา nonadherence หมายถึง 49.5% ในบทความที่ 39 ตรวจทาน ปัจจัยที่เกี่ยวข้องอย่างสม่ำเสมอมากที่สุดกับ nonadherence รวมความเข้าใจที่ดี ทัศนคติลบ หรือการตอบสนองต่อยา nonadherence ก่อนหน้านี้ ละเมิดสิทธิสาร ระยะเวลาเจ็บป่วยสั้น สภาพแวดล้อมการวางแผนหรือการ aftercare จำหน่ายไม่เพียงพอ และพันธมิตรย่อมรักษาตามอัตวิสัย ผลการวิจัยเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างชนิดต่าง ๆ และยาถูก inconclusive แม้ว่าความสัมพันธ์นี้อุดมศึกษาบาง ปัจจัยอื่น ๆ เช่นอายุ เพศ เชื้อชาติ สถานภาพสมรส ระดับการศึกษา ผล neurocognitive ความรุนแรงของอาการ psychotic ความรุนแรงของผลข้างเคียงของยา ยา antipsychotic สูง แสดงอาการอารมณ์ เส้นทางของการบริหารยา และครอบครัวมีส่วนร่วมไม่พบจะ สอดคล้อง predictors ของ nonadherence ข้อจำกัดของเอกสารประกอบการเผยแพร่จะกล่าวถึงสรุป: ความพยายามที่จะปรับปรุงยาต่าง ๆ ในผู้ป่วยโรคจิตเภทควรเป้าหมายปัจจัยเสี่ยงที่เกี่ยวข้อง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วัตถุประสงค์: เพื่อการขาดยารักษาโรคจิตวางผู้ป่วยที่มีอาการจิตเภทที่มีความเสี่ยงเพิ่มขึ้นอย่างมากของการเจ็บป่วยและการกำเริบ rehospitalization บัตรประจำตัวของปัจจัยเสี่ยงต่อการไม่ร่วมมือในการเป็นขั้นตอนแรกที่มีต่อการออกแบบการแทรกแซงที่มีประสิทธิภาพ บทความนี้จะทบทวนวรรณกรรมที่ผ่านมาเกี่ยวกับความชุกและปัจจัยเสี่ยงต่อการไม่ร่วมมือในการใช้ยาในผู้ป่วยที่มีอาการจิตเภท. แหล่งข้อมูล: เราได้ค้นหา MEDLINE / healthstar และฐานข้อมูล PsycINFO โดยใช้การรวมกันของคำหลักปัจจัยเสี่ยง (s), ยึดมั่นในการปฏิบัติตามโรคจิต, โรคจิต โรคจิตเภทและโรคจิตสำหรับบทความที่ตีพิมพ์ตั้งแต่ปี 1980 ที่ระบุปัจจัยเสี่ยงต่อการไม่ร่วมมือในการใช้ยาในผู้ป่วยจิตเภท เรารวมรายงานว่า (1) ถูกตีพิมพ์ในภาษาอังกฤษและ (2) การตรวจสอบโดยเฉพาะปัจจัยเสี่ยงต่อการไม่ร่วมมือในการใช้ยา บทความสามสิบเก้าเกณฑ์การเลือกของเรา. การสังเคราะห์ข้อมูล: ในหมู่ 10 รายงานว่าได้พบกับชุดที่เข้มงวดของเกณฑ์การคัดเลือกการศึกษาเราพบว่าอัตราเฉลี่ยของความไม่ร่วมมือของ 41.2%; 5 รายงานว่าได้พบกับชุดที่เข้มงวดของเกณฑ์การคัดเลือกมีค่าเฉลี่ยอัตราความไม่ร่วมมือของ 49.5% ในบทความที่ 39 การตรวจสอบปัจจัยที่เกี่ยวข้องมากที่สุดอย่างต่อเนื่องกับความไม่ร่วมมือรวมข้อมูลเชิงลึกที่น่าสงสารทัศนคติเชิงลบหรือการตอบสนองต่อการรักษาด้วยยาอัตนัยก่อนหน้า nonadherence สารเสพติดในช่วงระยะเวลาสั้นเจ็บป่วย, การวางแผนจำหน่ายไม่เพียงพอหรือสภาพแวดล้อม aftercare และพันธมิตรการรักษาที่ยากจนกว่า ผลการวิจัยเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างชนิดของการยึดมั่นและยาได้สรุปแม้ว่าการศึกษาน้อยสำรวจความสัมพันธ์นี้ ปัจจัยอื่น ๆ เช่นอายุเพศเชื้อชาติสถานภาพสมรสระดับการศึกษาจากการด้อยค่า neurocognitive ความรุนแรงของอาการโรคจิตรุนแรงของผลข้างเคียงยายารักษาโรคจิตที่สูงขึ้น, การแสดงตนของอาการอารมณ์เส้นทางของการบริหารยาและการมีส่วนร่วมของครอบครัวไม่พบ สามารถทำนายสอดคล้องกันของความไม่ร่วมมือ ข้อ จำกัด ของการตีพิมพ์จะกล่าวถึง. สรุป: ความพยายามที่จะปรับปรุงการรับประทานยาอย่างสม่ำเสมอในผู้ป่วยที่มีอาการจิตเภทควรกำหนดเป้าหมายปัจจัยเสี่ยงที่เกี่ยวข้อง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วัตถุประสงค์ : เพื่อกำหนดจิตแลโรคที่ผู้ป่วยจิตเภทที่ความเสี่ยงเพิ่มขึ้นอย่างมากของอาการป่วยกำเริบ และ rehospitalization . การระบุปัจจัยความเสี่ยงแลเป็นขั้นตอนแรกที่มีต่อการออกแบบมาตรการที่มีประสิทธิภาพบทความนี้เอกสารล่าสุดเกี่ยวกับความชุกและปัจจัยเสี่ยงสำหรับยาแลผู้ป่วยจิตเภท

: เราค้นหาแหล่งข้อมูลและฐานข้อมูล Medline / healthstar psycinfo โดยใช้ชุดของคำหลัก ( s ) ในการบริหารความเสี่ยงด้านการปฏิบัติตาม . neuroleptic ) ,และโรคจิตสำหรับบทความที่ตีพิมพ์ตั้งแต่ปี 1980 ที่ระบุปัจจัยเสี่ยงสำหรับยาแลผู้ป่วยจิตเภท เรารวมรายงานที่ตีพิมพ์ในภาษาอังกฤษ ( 1 ) และ ( 2 ) โดยเฉพาะการตรวจสอบความเสี่ยงด้านยาแล . สามสิบเก้าบทความพบเกณฑ์การเลือกของเรา การสังเคราะห์ข้อมูล

: หมู่ 10 รายงานว่าเจอชุดเข้มงวดของการสอนการศึกษาเราพบว่าอัตราแลของ 41.2 % ; 5 รายงานว่าเจอชุดเข้มงวดของการตระเตรียมแลมีหมายถึงอัตรา 49.5 ล้านบาท ใน 39 บทความทบทวนปัจจัยมากที่สุดอย่างต่อเนื่องที่เกี่ยวข้องกับการรวมข้อมูลเชิงลึกแลไม่ดี ทัศนคติในทางลบ หรือ อัตวิสัย การตอบสนองต่อยาก่อนแล การใช้สารเสพติด ระยะเวลาของโรคสั้นขาดการวางแผนจำหน่ายผู้ป่วยหรือ aftercare รักษาสิ่งแวดล้อม และกลุ่มพันธมิตร การศึกษาเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่าง ในยาประเภทยังสรุปไม่ได้ แม้ว่าไม่กี่การศึกษาสำรวจความสัมพันธ์นี้ ปัจจัยอื่น ๆ เช่น อายุ เพศ เชื้อชาติ สถานภาพสมรส ระดับการศึกษา neurocognitive บกพร่อง ความรุนแรงของอาการทางจิตความรุนแรงของยาผลข้างเคียงสูง ยาต้านโรคจิตยา , การปรากฏตัวของอาการอารมณ์ เส้นทางของการบริหาร และการมีส่วนร่วมของครอบครัว พบว่ามีความสอดคล้องทำนายแล . ข้อจำกัดของการเผยแพร่วรรณกรรม รวมทั้ง

สรุป : ความพยายามที่จะพัฒนาความร่วมมือในการรักษาด้วยยาของผู้ป่วยจิตเภท ควร เป้าหมาย ปัจจัยความเสี่ยงที่เกี่ยวข้อง .