The spatiotemporal dynamics of the

The spatiotemporal dynamics of the hedonic response to chocolate images was investigated in healthy participants high and low in trait-chocolate craving employing high-density ERPs. There were two sessions: (1) before and (2) after satiety for chocolate. Among cravers, chocolate stimuli evoked a positive amplitude ERP enhancement over the anterior frontal scalp (250–350 ms) that was not modified by satiety and that source localized to the left lateral orbitofrontal cortex. Chocolate stimuli also elicited a later LPP over the posterior scalp (360–560 ms) which was of similar amplitude for high and low chocolate cravers, independent of satiety. Unexpectedly, in non-cravers, chocolate stimuli elicited an earlier (100–250 ms) negative ERP modulation over the frontomedial scalp, which disappeared after eating chocolate to satiety. These results confirm the role of OFC in unrestrained appetitive responses to chocolate in cravers, and suggest top-down influences from cognitive control mechanisms when attempting to restrain the urge to eat chocolate in non-cravers.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เปลี่ยนแปลงการตอบสนองต่อ hedonic รูปช็อคโกแล spatiotemporal ถูกสอบสวนในสุขภาพผู้เข้าร่วมสูงต่ำใช้ high-density ERPs อยากติดช็อคโกแลต มีสองช่วง: (1) ก่อน และ (2) หลัง จากสามารถสำหรับช็อกโกแลต ระหว่าง cravers ช็อคโกแลสิ่งเร้า evoked ปรับปรุง ERP เป็นคลื่นบวกผ่านแอนทีเรียร์หน้าผากหนังศีรษะ (250 – 350 ms) ที่ไม่มีการปรับเปลี่ยน โดยสามารถ และแหล่งข้อมูลที่เป็นภาษาท้องถิ่นกับคอร์เทกซ์ orbitofrontal ด้านข้างซ้าย สิ่งเร้าช็อกโกแลต elicited แอลหลังผ่านหนังศีรษะหลัง (360-560 ms) ซึ่งมีคลื่นคล้ายสำหรับซอกช็อคโกแล cravers อิสระสามารถ ยัง โดยไม่คาดคิด ในไม่ใช่-cravers ช็อคโกแลสิ่งเร้า elicited การก่อนหน้า (100 – 250 ms) ลบอีอาร์พีเอ็มผ่านหนังศีรษะ frontomedial ซึ่งหายไปหลังจากที่กินช็อกโกแลตสามารถดูเพื่อ ผลลัพธ์เหล่านี้ยืนยันบทบาทของสนในคำตอบในเมื่อ appetitive ช็อกโกแลตใน cravers และแนะนำด้านบนลงอิทธิพลจากกลไกควบคุมการรับรู้เมื่อพยายามยับยั้งการกระตุ้นให้รับประทานช็อกโกแลตไม่ cravers

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พลวัต spatiotemporal ของการตอบสนองความชอบให้กับภาพช็อคโกแลตได้รับการตรวจสอบผู้เข้าร่วมที่ดีต่อสุขภาพสูงและต่ำในความอยากลักษณะการใช้ช็อคโกแลตมีความหนาแน่นสูง ERPs มีสองช่วงคือ (1) ก่อนและ (2) หลังจากที่เต็มอิ่มสำหรับช็อคโกแลต ท่ามกลาง cravers, ช็อคโกแลตเร้าปรากฏการเพิ่มประสิทธิภาพของแอมพลิจู ERP ในเชิงบวกมากกว่าหนังศีรษะหน้าผากด้านหน้า (250-350 มิลลิวินาที) ที่ไม่ได้รับการแก้ไขโดยความเต็มอิ่มและแหล่งที่มาที่มีการแปลไปนอก orbitofrontal ด้านข้างซ้าย สิ่งเร้าช็อคโกแลตยังออกมาต่อมา LPP มากกว่าหนังศีรษะหลัง (360-560 มิลลิวินาที) ซึ่งเป็นของความกว้างที่คล้ายกันสำหรับ cravers ช็อคโกแลตที่สูงและต่ำเป็นอิสระจากความเต็มอิ่ม โดยไม่คาดคิดที่ไม่ใช่ cravers เร้าช็อคโกแลตออกมาก่อนหน้านี้ (100-250 มิลลิวินาที) การปรับ ERP ในเชิงลบมากกว่าหนังศีรษะ frontomedial ซึ่งหายไปหลังจากที่กินช็อคโกแลตที่จะเต็มอิ่ม ผลลัพธ์เหล่านี้ยืนยันบทบาทของ OFC ในการตอบสนอง appetitive พรั่งพรูช็อคโกแลตใน cravers และแนะนำอิทธิพลจากบนลงล่างจากกลไกการควบคุมทางปัญญาเมื่อพยายามที่จะยับยั้งการกระตุ้นให้กินช็อคโกแลตที่ไม่ใช่ cravers

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พลวัตของการตอบสนองความชอบ spatiotemporal ช็อกโกแลตรูปเป็นการตรวจสอบสุขภาพผู้สูงและต่ำในลักษณะที่มีช็อคโกแลตความอยากใช้เซอร์ . มี 2 ช่วง ( 1 ) ก่อนและหลัง ( 2 ) ความเต็มอิ่มให้ช็อกโกแลต cravers ของ ,ช็อกโกแลตสิ่งเร้าที่เกิดบวกขนาด ERP เพิ่มบนหนังศีรษะหน้าผากด้านหน้า ( 250 – 350 ms ) ที่ไม่ได้ถูกแก้ไขโดยความเต็มอิ่มและแหล่งถิ่นไปด้านข้าง orbitofrontal สมองส่วนนอก ช็อกโกแลตยังเป็นการกระตุ้นได้มาในภายหลังบนหนังศีรษะด้านหลัง ( 360 ) 560 MS ) ซึ่งเป็นขนาดใกล้เคียงกันสูง และ cravers ช็อกโกแลตน้อย อิสระของความเต็มอิ่ม . โดยไม่คาดคิดไม่ cravers ช็อคโกแลตสิ่งเร้าได้มาก่อนหน้านี้ ( 100 - 250 ms ) ลบ ERP ปรับบนหนังศีรษะ frontomedial ซึ่งหายตัวไปหลังจากกินช็อกโกแลตเพื่อความอิ่ม . ผลลัพธ์เหล่านี้ยืนยันบทบาทในการแจกช็อกโกแลตใน cravers ใจแตกความอยากอาหาร ,และแนะนำจากบนลงล่าง อิทธิพลจากการรับรู้การควบคุมกลไกเมื่อพยายามที่จะยับยั้งการกระตุ้นให้กินช็อคโกแลตไม่ cravers .