A sustained, rapid increase in pric

A sustained, rapid increase in prices, as measured by some broad index (such as Consumer Price Index) over months or years, and mirrored in the correspondingly decreasing purchasing power of the currency. It has its worst effect on the fixed-wage earners, and is a disincentive to save.
There is no one single, universally accepted cause of inflation, and the modern economic theory describes three types of inflation: (1) Cost-push inflation is due to wage increases that cause businesses to raise prices to cover higher labor costs, which leads to demand for still higher wages (the wage-price spiral), (2) Demand-pull inflation results from increasing consumer demand financed by easier availability of credit; (3) Monetary inflation caused by the expansion in money supply (due to printing of more money by a government to cover its deficits).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การขึ้นราคา วัด โดยดัชนีบางสิ่ง (เช่นดัชนีราคาผู้บริโภค) ช่วงเดือนหรือปี และมิเรอร์ในจำนวนกำลังซื้อสกุลเงินที่ยั่งยืน อย่างรวดเร็ว มันมีผลกระทบต่อผู้มีรายได้น้อยค่าจ้างคงที่ที่เลวร้ายที่สุด และเป็นแบบ disincentive ในขณะการบันทึกจะไม่มีหนึ่งเดียว ยอมรับระดับสากลสาเหตุของเงินเฟ้อ และทฤษฎีเศรษฐกิจสมัยใหม่อธิบายถึงสามชนิดของเงินเฟ้อ: Cost-push (1) อัตราเงินเฟ้อได้เนื่องจากการเพิ่มขึ้นของค่าจ้างที่ทำให้เกิดการยกระดับราคาเพื่อให้ครอบคลุมค่าแรงสูงขึ้น ซึ่งนำไปสู่ความต้องการยังสูงค่าจ้าง (ค่าจ้างราคาเกลียว), ผลอัตราเงินเฟ้อ (2) Demand-pull เพิ่มขึ้นผู้บริโภคต้องการเงินทุนหลักจากงานง่ายเครดิต (3) เงินเฟ้อที่เกิดจากการขยายตัวในการจัดหาเงิน (เนื่องจากการพิมพ์เงินเพิ่มเติมโดยการขาดดุลของรัฐบาล)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อย่างต่อเนื่องเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วในราคาที่วัดจากดัชนีกว้างบางอย่าง (เช่นดัชนีราคาผู้บริโภค) ในช่วงหลายเดือนหรือเป็นปีและสะท้อนอยู่ในกำลังซื้อลดลงตามลําดับของสกุลเงิน มันมีผลกระทบที่เลวร้ายที่สุดที่มีต่อรายได้คงที่ค่าจ้างและเป็น disincentive เพื่อประหยัด.
ไม่มีเดียวสาเหตุหนึ่งได้รับการยอมรับในระดับสากลของอัตราเงินเฟ้อเป็นและทฤษฎีทางเศรษฐกิจที่ทันสมัยอธิบายสามประเภทของอัตราเงินเฟ้อ (1) อัตราเงินเฟ้อต้นทุนผลักดันคือ เนื่องจากการเพิ่มขึ้นของค่าจ้างที่ก่อให้เกิดธุรกิจเพื่อยกระดับราคาเพื่อให้ครอบคลุมค่าใช้จ่ายแรงงานที่สูงขึ้นซึ่งนำไปสู่การเรียกร้องค่าจ้างยังคงสูง (ค่าจ้างราคาเกลียว), (2) ผลอัตราเงินเฟ้อด้านอุปสงค์จากความต้องการบริโภคที่เพิ่มขึ้นทุนโดยพร้อมใช้งานได้ง่ายขึ้นของเครดิต ; (3) อัตราเงินเฟ้อการเงินที่เกิดจากการขยายตัวของปริมาณเงิน (เนื่องจากการพิมพ์ของเงินมากขึ้นโดยรัฐบาลเพื่อให้ครอบคลุมการขาดดุลของมัน)