Overweight and obesity progress to

Overweight and obesity progress to metabolic syndrome through pathophysiological mechanisms at the moment
largely unclear. It has been hypothesized that the state of chronic low-grade inflammation associated with excess
adipose tissue may explain the development of the obesity related pathologies, such as type 2 diabetes mellitus and cardiovascular disease. This inflammatory response is different from the classical responce defined by the cardinal signs of redness, swelling, heat, and pain. Furthermore, it plays an important role in the development of insulin resistance
that triggers the associated comorbidities of metabolic syndrome, such as atherosclerosis, dyslipidemia, hypertension, prothrombotic state, and hyperglycemia.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หูหนวกผ่านกลไก pathophysiological ในขณะที่ความคืบหน้ามีน้ำหนักเกินและโรคอ้วนส่วนใหญ่ไม่ชัดเจน มันมีการตั้งสมมติฐานว่า สถานะของเกรดต่ำอักเสบเรื้อรังที่เกี่ยวข้องกับส่วนเกินเปลวอาจอธิบายการพัฒนาของโรคอ้วนที่เกี่ยวข้อง โรคเบาหวานประเภท 2 และโรคหลอดเลือดหัวใจได้ ตอบสนองการอักเสบนี้จะแตกต่างจากการตอบสนองแบบคลาสสิกที่กำหนด โดยสัญญาณเชิงแดง บวม ความร้อน และความเจ็บปวด นอกจากนี้ มันมีบทบาทสำคัญในการพัฒนาความต้านทานต่ออินซูลินที่ก่อให้เกิด comorbidities ที่เกี่ยวข้องของอาการเผาผลาญ หลอดเลือด ไขมัน ความดันโลหิตสูง prothrombotic สถานะ และน้ำตาลในเลือดสูง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ภาวะน้ำหนักเกินและโรคอ้วนความคืบหน้าในภาวะ metabolic syndrome ผ่านกลไก pathophysiological ในขณะนี้
ยังไม่ชัดเจนส่วนใหญ่ มีการตั้งสมมติฐานว่าสถานะของการอักเสบเรื้อรังเกรดต่ำที่เกี่ยวข้องกับส่วนเกิน
เนื้อเยื่อไขมันอาจอธิบายได้ว่าการพัฒนาของโรคที่เกี่ยวข้องกับโรคอ้วนเช่นโรคเบาหวานชนิดที่ 2 และโรคหลอดเลือดหัวใจ การตอบสนองต่อการอักเสบนี้จะแตกต่างจากการตอบสนองคลาสสิกที่กำหนดโดยสัญญาณสำคัญของสีแดง, บวม, ความร้อน, และความเจ็บปวด นอกจากนี้ยังมีบทบาทสำคัญในการพัฒนาความต้านทานต่ออินซูลิน
ที่ก่อให้เกิดการป่วยที่เกี่ยวข้องของภาวะ metabolic syndrome เช่นหลอดเลือดภาวะไขมันผิดปกติ, ความดันโลหิตสูง, รัฐ prothrombotic และน้ำตาลในเลือดสูง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ภาวะน้ำหนักเกินและโรคอ้วนลงพุงความคืบหน้าผ่านกลไกพยาธิสรีรวิทยาในขณะนี้ชัดเจน ส่วนใหญ่ มีการตั้งสมมติฐานว่า สถานะของเกรดต่ำเรื้อรังการอักเสบที่เกี่ยวข้องกับส่วนเกินเนื้อเยื่อไขมันอาจอธิบายการพัฒนาของโรคที่เกี่ยวข้องกับโรคอ้วนเช่นเบาหวานชนิดที่ 2 และโรคหัวใจ การตอบสนองการอักเสบนี้จะแตกต่างจากคลาสสิก responce กำหนดโดยสัญญาณ Cardinal ของ ผื่น บวม แดง ร้อน และปวด นอกจากนี้ มันมีบทบาทสำคัญในการพัฒนาความต้านทานต่ออินซูลินที่ก่อให้เกิดโรคร่วมที่เกี่ยวข้องของภาวะเมตาบอลิกซินโดรม เช่น atherosclerosis , ภาวะไขมันในเลือดสูง , ความดันโลหิตสูง , ของรัฐ , และ prothrombotic hyperglycemia .