Differences in regime type and poli

Differences in regime type and political context, to a varying degree, influence the nation’s security outlook. It is normal that under a military regime, conventional threats are treated as the most serious because they allow leaders to further consolidate their grip on power. In a democratic system, a country’s defence policy tends to become much broader and not so military-centric. But this rule is not set in stone, only a guide to understanding Thailand’s defence policy. Since the military coup, the role of the army has been prominent in the security policy-making process with little participation from civilians. The military has taken new initiatives, particularly in redefining the faces of enemies, reinventing new threats to national security and reinvigorating its own power through defence budget augmentation. Implementing its current defence white paper (2007-2011), the security establishment’s immediate tasks are to heal the deep division within Thai society, and to prepare Thai society to deal with a rise in political violence. As for its long-term strategy, protecting the dignity of the monarchical institution has been made the uncompromising top priority. The notion of national security has been tightly bound with the legitimacy of the ruling elite. When the nation is under threat, the ruling elite’s legitimacy is also at risk. They tend to equate the state of national security with that of their own security. Likewise, when faced with any challenge that could make them politically insecure, they are quick to explain it away as a threat to the security of the nation. Therefore, the military did not hesitate to launch brutal crackdowns against red shirt demonstrators, depicted as a threat to its own power. Similarly, Thailand showed little interest in promoting a working relationship with Cambodia, but was content to adopt a military option to deal with border tensions vis-à-vis Cambodia. This was not only because the Abhisit government enjoyed firm backing from the military, but also because the military saw the benefit in taking a decisive stance in the name of defending national security even when its actions could seriously hurt bilateral ties.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความแตกต่างในชนิดของระบอบการปกครองและบริบททางการเมือง ระดับแตกต่างกัน อิทธิพลของประเทศความปลอดภัย outlook ปกติว่า ภายใต้ระบอบทหาร คุกคามทั่วไปถือว่าเป็นร้ายแรงที่สุดเนื่องจากพวกเขาอนุญาตให้นำไปเพิ่มเติม รวมของพวกเขาจับพลังได้ ในระบบประชาธิปไตย นโยบายป้องกันประเทศมีแนวโน้มที่ กว้างขึ้นมาก และไม่ให้ทหารเกี่ยวกับการ แต่ไม่มีตั้งกฎนี้ในหิน คู่มือการทำความเข้าใจเกี่ยวกับนโยบายการป้องกันประเทศเท่านั้น นับตั้งแต่รัฐประหาร บทบาทของกองทัพได้โดดเด่นในการ policy-making ความปลอดภัยด้วยการมีส่วนร่วมน้อยจากพลเรือน ทหารได้ดำเนินการริเริ่มใหม่ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในการกำหนดหน้าของศัตรู ฟื้นฟูชาติภัยคุกคามใหม่ และ reinvigorating อำนาจของตัวเองผ่านเพิ่มเติมงบประมาณกลาโหม ใช้ของปัจจุบันป้องกันกระดาษสีขาว (2007-2011), งานทันทีของสถานประกอบการด้านความปลอดภัยจะรักษาส่วนลึกภายในสังคมไทย และ การเตรียมการสังคมไทยจะจัดการกับความรุนแรงทางการเมืองขึ้น สำหรับกลยุทธ์ระยะยาวของ ปกป้องศักดิ์ศรีของสถาบัน monarchical ได้ความสำคัญสูงสุดที่แน่วแน่ ผูกความรักษาความปลอดภัยแห่งชาติ โดยชอบธรรมของชนชั้นสูงปกครองอย่างใกล้ชิด เมื่อประเทศอยู่ภายใต้ภัยคุกคาม ชอบธรรมของชนชั้นสูงปกครองได้ยังเสี่ยง พวกเขามักจะคิดว่าสถานะของชาติกับความปลอดภัยของตนเอง ในทำนองเดียวกัน เมื่อต้องเผชิญกับความท้าทายใด ๆ ที่อาจทำให้ไม่ปลอดภัยทางการเมือง พวกเขาได้รวดเร็วในการอธิบายออกเป็นภัยคุกคามต่อความปลอดภัยของประเทศ ดังนั้น ทหารไม่ลังเลที่จะเปิดตัวขบวนการโหดร้ายกับผู้ประท้วงเสื้อแดง แสดงเป็นภัยคุกคามต่ออำนาจของตนเอง ในทำนองเดียวกัน ไทยพบสนใจน้อยในการส่งเสริมการทำงานความสัมพันธ์กับกัมพูชา แต่เนื้อหาที่จะนำตัวทหารจัดการกับกัมพูชา vis à vis ความตึงเครียดของเส้นขอบ นี่ไม่ใช่ เพราะรัฐบาลอภิสิทธิ์ชอบสำรองยืนยันจากทหาร แต่เนื่องจากทหารเห็นประโยชน์ในท่าทางที่เด็ดขาดในการป้องกันรักษาความปลอดภัยแห่งชาติแม้การกระทำของอย่างจริงจังอาจทำร้ายความสัมพันธ์ทวิภาคี

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความแตกต่างในประเภทระบอบการปกครองและบริบททางการเมืองในระดับที่แตกต่างกันมีผลต่อแนวโน้มการรักษาความปลอดภัยของประเทศ มันเป็นเรื่องปกติท​​ี่อยู่ภายใต้ระบอบการปกครองของทหารภัยคุกคามการชุมนุมจะถือว่าเป็นที่รุนแรงที่สุดเพราะช่วยให้ผู้นำเพื่อจับรวมของพวกเขาในการใช้พลังงาน ในระบบประชาธิปไตยนโยบายการป้องกันของประเทศมีแนวโน้มที่จะกลายเป็นเรื่องที่กว้างขึ้นและไม่ให้ทหารเป็นศูนย์กลาง แต่กฎนี้ไม่ได้ตั้งอยู่ในหินเพียงแนวทางในการทำความเข้าใจเกี่ยวกับนโยบายการป้องกันประเทศของไทย นับตั้งแต่การรัฐประหารบทบาทของกองทัพที่ได้รับการประสบความสำเร็จในขั้นตอนการกำหนดนโยบายการรักษาความปลอดภัยที่มีส่วนร่วมเล็ก ๆ น้อย ๆ จากพลเรือน ทหารได้นำความคิดริเริ่มใหม่โดยเฉพาะอย่างยิ่งในการกําหนดใบหน้าของศัตรูฟื้นฟูภัยคุกคามใหม่ความมั่นคงของชาติและตอกย้ำอำนาจของตัวเองผ่านการเสริมงบประมาณกลาโหม การดำเนินการในปัจจุบันการป้องกันกระดาษสีขาว (2007-2011), การรักษาความปลอดภัยของสถ​​านประกอบการงานได้ทันทีที่มีการรักษาส่วนลึกภายในสังคมไทยและการเตรียมความพร้อมของสังคมไทยที่จะจัดการกับการเพิ่มขึ้นของความรุนแรงทางการเมือง สำหรับกลยุทธ์ระยะยาวของการปกป้องศักดิ์ศรีของสถ​​าบันกษัตริย์ได้รับการทำความสำคัญสูงสุดแน่วแน่ ความคิดของการรักษาความปลอดภัยแห่งชาติที่ได้รับการผูกไว้อย่างแน่นหนากับความถูกต้องของชนชั้นปกครองที่ เมื่อประเทศที่อยู่ภายใต้ภัยคุกคามที่ถูกต้องตามกฎหมายของชนชั้นปกครองยังเป็นที่มีความเสี่ยง พวกเขามักจะถือเอาสถานะของความมั่นคงของชาติที่มีการรักษาความปลอดภัยของตัวเอง ในทำนองเดียวกันเมื่อต้องเผชิญกับความท้าทายใด ๆ ที่อาจทำให้พวกเขาไม่ปลอดภัยทางการเมืองที่พวกเขามีความรวดเร็วในการอธิบายมันออกไปเป็นภัยต่อความมั่นคงของประเทศได้ ดังนั้นทหารไม่ลังเลที่จะเปิดการปราบปรามที่โหดร้ายกับผู้ชุมนุมเสื้อแดง, ภาพที่เป็นภัยคุกคามต่ออำนาจของตัวเอง ในทำนองเดียวกันประเทศไทยแสดงความสนใจน้อยในการส่งเสริมความสัมพันธ์กับการทำงานกับกัมพูชา แต่เป็นเนื้อหาที่จะนำมาใช้เป็นตัวเลือกทหารในการจัดการกับความตึงเครียดชายแดน Vis-a-พิพาทกัมพูชา นี้ไม่ได้เป็นเพียงเพราะรัฐบาลอภิสิทธิ์มีความสุขกับการสนับสนุน บริษัท จากทหาร แต่ยังเพราะทหารเห็นประโยชน์ในการใช้ท่าทางที่เด็ดขาดในนามของการปกป้องความมั่นคงของชาติแม้ในขณะที่การกระทำของตนอย่างจริงจังอาจทำร้ายความสัมพันธ์ทวิภาคี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความแตกต่างในชนิดของระบบการปกครองและบริบททางการเมือง ที่แตกต่างองศา อิทธิพลของความมั่นคงของประเทศ มันเป็นเรื่องปกติที่ภายใต้การปกครองของทหาร การคุกคาม ปกติจะถือว่าเป็นปัญหา เพราะพวกเขาอนุญาตให้ผู้นำเพื่อเพิ่มเติมรวม Grip ของอำนาจ ในระบบประชาธิปไตย นโยบายการป้องกันประเทศก็มีแนวโน้มที่จะกลายเป็นวงกว้าง และไม่ให้ทหารเป็นศูนย์กลางแต่กฎนี้จะไม่ตั้งอยู่ในหิน แต่คู่มือเพื่อความเข้าใจนโยบายของประเทศไทย ตั้งแต่รัฐประหาร , บทบาทของทหารได้รับการโดดเด่นในด้านกระบวนการมีส่วนร่วมจากการกำหนดนโยบายกับพลเรือน ทหารได้เอาความคิดริเริ่มใหม่ๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในนิยามใหม่ของใบหน้าของศัตรูreinventing ภัยคุกคามใหม่เพื่อความมั่นคงของชาติและสร้างเสริมพลังของตัวเองผ่านการเสริมงบประมาณกลาโหม ปัจจุบันใช้กระดาษสีขาวกลาโหม ( ธุรกิจ ) , การรักษาความปลอดภัยการเร่งด่วนของงานเพื่อรักษาส่วนลึกภายในสังคมไทย และสังคมไทย เพื่อเตรียมที่จะจัดการกับการเพิ่มขึ้นในความรุนแรงทางการเมือง ในฐานะที่เป็นกลยุทธ์ระยะยาวของปกป้องศักดิ์ศรีของสถาบันกษัตริย์ได้อันดับแรกแน่วแน่ ความคิดของการรักษาความปลอดภัยแห่งชาติได้รับแน่นผูกกับความชอบธรรมของชนชั้นปกครอง เมื่อประเทศกำลังถูกคุกคาม ความชอบธรรม ชนชั้นปกครองยังเสี่ยง พวกเขามักจะถือเอาสภาพของความมั่นคงแห่งชาติกับความปลอดภัยของตัวเอง อนึ่งเมื่อต้องเผชิญกับความท้าทายใด ๆที่อาจทำให้พวกเขาไม่มั่นคงทางการเมือง พวกเขารีบอธิบายทันทีว่าเป็นภัยคุกคามต่อความมั่นคงของประเทศ ดังนั้น ทหารไม่ได้ลังเลที่จะเปิดตัวปราบเสื้อแดงโหดร้ายกับผู้ชุมนุมเสื้อแดง ปรากฎว่าเป็นภัยคุกคามต่ออำนาจของตนเอง ในทำนองเดียวกันประเทศไทยแสดงความสนใจน้อยในการส่งเสริมความสัมพันธ์ในการทำงานกับกัมพูชาแต่เนื้อหาอุปการะเลือกทหารเพื่อจัดการกับความตึงเครียดตามแนวชายแดน Vis Vis - ล่าสุด - กัมพูชา นี้ไม่เพียง แต่เพราะรัฐบาลอภิสิทธิ์กับ บริษัท ได้รับการสนับสนุนจากทหาร แต่ทหารก็เห็นประโยชน์ในการเด็ดเดี่ยวในชื่อของการปกป้องความมั่นคงของชาติ แม้ว่าการกระทำของมันอาจทำร้ายความสัมพันธ์ทวิภาคี