Boolean constraints. Such criteria

Boolean constraints. Such criteria are typically
called factors, and express varying degrees of
suitability for the decision under consideration.
Thus, for example, proximity to roads would be
treated not as an all-or-none buffer zone of suitable
locations, but rather, as a continuous expression of
suitability according to a special numeric scale
(e.g. 0–1, 0–100, 0–255, etc.). The process of
converting data to such numeric scales is most
commonly called standardisation (Voogd 1983).
Traditionally, standardised factors are combined
by means of weighted linear combination – that is,
each factor is multiplied by a weight, with results
being summed to arrive at a multi-criteria solution. In
addition, the result may be multiplied (i.e. intersected)
by the product of any Boolean constraints that may
apply (Eastman et al 1995). For example:

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ข้อจำกัดต่าง ๆ แบบบูลีน เงื่อนไขดังกล่าวโดยทั่วไปมีเรียกว่าปัจจัย และภาด่วนของความเหมาะสมสำหรับการตัดสินใจภายใต้การพิจารณาดังนั้น เช่น ใกล้ถนนจะไม่เป็นพื้นที่กันชน all-or-none ของเหมาะสมตำแหน่ง ขณะนี้ แต่ ค่าความต่อเนื่องของความเหมาะสมตามระดับตัวเลขพิเศษ(เช่น 0-1, 0-100, 0-255 ฯลฯ .) กระบวนการในการแปลงข้อมูลระดับตัวเลขดังกล่าวเป็นส่วนใหญ่โดยทั่วไปเรียกว่ามาตรฐาน (Voogd 1983)ประเพณี รวมตัวแบบโดยน้ำหนักผลรวมเชิงเส้นนั่นคือแต่ละตัวคูณน้ำหนัก ผลการรวมถึงการแก้ปัญหาแบบหลายเงื่อนไข ในนอกจากนี้ อาจจะคูณผล (เช่น intersected)โดยผลิตภัณฑ์ของข้อจำกัดใด ๆ Boolean ที่อาจใช้ (อีสต์แมน et al 1995) ตัวอย่าง:

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บูลีน จำกัด หลักเกณฑ์ดังกล่าวมักจะมีปัจจัยที่เรียกว่าและแสดงองศาที่แตกต่างของความเหมาะสมสำหรับการตัดสินใจภายใต้การพิจารณา. ดังนั้นสำหรับตัวอย่างเช่นใกล้กับถนนที่จะได้รับการปฏิบัติที่ไม่เป็นเขตกันชนทั้งหมดหรือไม่มีความเหมาะสมสถานที่แต่เป็นอย่างต่อเนื่อง การแสดงออกของความเหมาะสมตามขนาดพิเศษที่เป็นตัวเลข(เช่น 0-1, 0-100, 0-255, ฯลฯ ) กระบวนการของการแปลงข้อมูลไปยังเครื่องชั่งน้ำหนักเป็นตัวเลขดังกล่าวเป็นส่วนใหญ่เรียกกันว่ามาตรฐาน(Voogd 1983). ตามเนื้อผ้าปัจจัยที่ได้มาตรฐานจะรวมกันโดยใช้วิธีการรวมกันเชิงเส้นถ่วงน้ำหนัก - นั่นคือแต่ละปัจจัยคูณด้วยน้ำหนักที่มีผลถูกสรุปที่จะมาถึงหลักเกณฑ์วิธีการแก้ปัญหาหลาย ในนอกจากนี้ผลที่จะได้เพิ่มขึ้น (เช่น intersected) โดยผลิตภัณฑ์ของบูลีน จำกัด ใด ๆ ที่อาจนำไปใช้(อีสต์แมน et al, 1995) ตัวอย่างเช่น:

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เงื่อนไขบูลีน . เกณฑ์ดังกล่าวมักจะ
เรียกว่าปัจจัยและแสดงองศาที่แตกต่างของ
ความเหมาะสมสำหรับการตัดสินใจภายใต้การพิจารณา .
ดังนั้น ตัวอย่างเช่น ใกล้กับถนนจะ
ถือว่าไม่เป็นทั้งหมด หรือ ไม่มีบัฟเฟอร์โซน เหมาะสม
สถานที่ แต่เป็นการแสดงออกอย่างต่อเนื่องเพื่อความเหมาะสมตาม

ขนาดตัวเลขพิเศษ ( เช่น 0 – 1 , 0 - 100 , 0 - 255 , ฯลฯ ) กระบวนการ
การแปลงข้อมูลเช่นตัวเลขตาชั่งที่สุด
เรียกว่าให้ได้มาตรฐาน ( voogd 1983 ) .
ตามมาตรฐานปัจจัยรวมกัน
โดยวิธีการถ่วงน้ำหนักเชิงเส้นรวมกัน–นั่นคือ
แต่ละปัจจัย คือคูณด้วยน้ำหนัก กับผลลัพธ์
การสรุปถึงหลายเกณฑ์แก้ปัญหา ใน
และผลอาจจะคูณ ( เช่น intersected )
โดยผลิตภัณฑ์ของข้อ จำกัด ใด ๆที่อาจใช้บูลีน
( Eastman et al , 1995 ) ตัวอย่างเช่น :