Bailey removed the cat from his nec

Bailey removed the cat from his neck with both hands and flung it out the window against the side of a pine tree. Then he got out of the car and started looking for the children's mother. She was sitting against the side of the red gutted ditch, holding the screaming baby, but she only had a cut down her face and a broken shoulder. "We've had an ACCIDENT!" the children screamed in a frenzy of delight.
"But nobody's killed," June Star said with disappointment as the grandmother limped out of the car, her hat still pinned to her head but the broken front brim standing up at a jaunty angle and the violet spray hanging off the side. They all sat down in the ditch, except the children, to recover from the shock. They were all shaking.
"Maybe a car will come along," said the children's mother hoarsely.
"I believe I have injured an organ," said the grandmother, pressing her side, but no one answered her. Bailey's teeth were clattering. He had on a yellow sport shirt with bright blue parrots designed in it and his face was as yellow as the l shirt. The grandmother decided that she would not mention that the house was in Tennessee.
The road was about ten feet above and they could see only the tops of the trees on the other side of it. Behind the ditch they were sitting in there were more woods, tall and dark and deep. In a few minutes they saw a car some distance away on top of a hill, coming slowly as if the occupants were watching them. The grandmother stood up and waved both arms dramatically to attract their attention. The car continued to come on slowly, disappeared around a bend and appeared again, moving even slower, on top of the hill they had gone over. It was a big black battered hearse-like automobile. There were three men in it.
It came to a stop just over them and for some minutes, the driver looked down with a steady expressionless gaze to where they were sitting, and didn't speak. Then he turned his head and muttered something to the other two and they got out. One was a fat boy in black trousers and a red sweat shirt with a silver stallion embossed on the front of it. He moved around on the right side of them and stood staring, his mouth partly open in a kind of loose grin. The other had on khaki pants and a blue striped coat and a gray hat pulled down very low, hiding most of his face. He came around slowly on the left side. Neither spoke.
The driver got out of the car and stood by the side of it, looking down at them. He was an older man than the other two. His hair was just beginning to gray and he wore silver- rimmed spectacles that gave him a scholarly look. He had a long creased face and didn't have on any shirt or undershirt. He had on blue jeans that were too tight for him and was holding a black hat and a gun. The two boys also had guns.
"We've had an ACCIDENT!" the children screamed.
The grandmother had the peculiar feeling that the bespectacled man was someone she knew. His face was as familiar to her as if she had known him au her life but she could not recall who he was. He moved away from the car and began to come down the embankment, placing his feet carefully so that he wouldn't slip. He had on tan and white shoes and no socks, and his ankles were red and thin. "Good afternoon," he said. "I see you all had you a little spill."
"We turned over twice!" said the grandmother.
"Once"," he corrected. "We seen it happen. Try their car and see will it run, Hiram," he said quietly to the boy with the gray hat.
"What you got that gun for?" John Wesley asked. "Whatcha gonna do with that gun?"
"Lady," the man said to the children's mother, "would you mind calling them children to sit down by you?

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Bailey เอาแมวออกจากคอของเขาด้วยมือทั้งสอง และส่วนใหญ่ขึ้นกับด้านข้างของต้นสน แล้วเขาได้ออกจากรถ และเริ่มมองหาแม่เด็ก เธอนั่งกับด้านของคู gutted สีแดง จับเด็กแผดร้อง แต่เธอเพียงแต่มีการตัดใบหน้าและไหล่แตก "เราเคยอุบัติเหตุ" เด็กกรีดร้องในเกมส์ของความสุข"แต่ไม่มีใครถูกฆ่าตาย ดาวเดือนมิถุนายนกล่าว ด้วยความผิดหวังเป็นยายที่ limped ออกจากรถ หมวกของเธอยังคงตรึงไว้กับศีรษะของเธอ แต่ขอบด้านหน้าเสียหายยืนขึ้นที่มุมร่าเริงในสเปรย์ไวโอเลทที่แขวนปิดด้าน พวกเขาทั้งหมดนั่งลงในคู ยกเว้นเด็ก การกู้คืนจากการช็อก ทั้งหมดได้สั่นก็"บางทีรถจะมาพร้อม กล่าวว่า แม่ของเด็ก hoarsely"ผมเชื่อว่า ผมได้รับบาดเจ็บอวัยวะ กล่าวว่า ยาย กดด้านข้างของเธอ แต่ไม่มีใครตอบเธอ เบลีย์ฟันถูก clattering เขามีเสื้อกีฬาสีเหลืองกับแพร์รอทส์สีฟ้าสดใสในการออกแบบ และใบหน้าของเขามีสีเหลืองที่เสื้อ l ยายตัดสินใจว่า เธอจะไม่พูดถึงว่า บ้านอยู่ในเทนเนสซีอยู่ข้างบนประมาณ 10 ฟุต และพวกเขาสามารถดูบนสุดของต้นไม้อีกด้านหนึ่งของมัน หลังคูพวกเขานั่งในมีป่ามากขึ้น สูง และมืด และลึก ในไม่กี่นาที ก็เห็นรถบางระยะห่างบนเนินเขา มาช้าว่าครอบครัวกำลังเฝ้าดูพวกเขา ยายจะลุกขึ้นยืน และ waved ทั้งแผ่นดินอย่างมากเพื่อดึงดูดความสนใจ รถยังคงมาช้า หายไปรอบส่วนโค้ง และปรากฏอีก เคลื่อนไหวได้ช้า บนเนินเขาที่พวกเขาเดินทางผ่าน ใหญ่ดำ battered ทุกศพเหมือนรถยนต์ได้ มีอยู่สามคนในนั้นมาชะงักงันเหนือพวกเขา และบางนาที โปรแกรมควบคุมมองลง ด้วยสายตา expressionless มั่นคงเพื่อที่พวกเขานั่ง และไม่ได้พูด แล้วเขาเปิดหัว และ muttered ให้อีกสอง และพวกเขาได้ออก หนึ่งมีเด็กอ้วนในกางเกงสีดำและเสื้อสีแดงเหงื่อ stallion เงินที่นูนอยู่ด้านหน้า เขาย้ายเข้ามาอยู่ทางขวาของพวกเขา และยืนจ้องมอง ปากเปิดบางส่วนในหลากหลายรอบ ๆ ไร้หลวม อื่น ๆ มีกางเกง khaki และสีน้ำเงินเป็นลายเสื้อและหมวกสีเทาดึงลงต่ำมาก ซ่อนทั้งใบหน้าของเขา เขามาช้าด้านซ้าย พูดไม่โปรแกรมควบคุมได้จากรถ และยืนเคียงข้างมัน มองลงที่พวกเขา เขาเป็นคนรุ่นเก่ากว่าอีกสอง เพียงถูกเริ่มผมของเขาสีเทาและเขาสวมแว่นตาสีเงิน-rimmed ที่ให้เขาดู scholarly เขามีใบหน้ายาว creased และไม่มีเสื้อหรือ undershirt ใด ๆ เขามีกางเกงยีนส์สีน้ำเงินที่แน่นเกินไปสำหรับเขา และถูกปืนและหมวกสีดำ เด็กผู้ชายสองคนมีปืนเด็กกรีดร้อง "เราเคยอุบัติเหตุ"แปลกที่รู้สึกว่า คน bespectacled คนรู้เองได้ หน้าที่เป็นคุ้นเคยกับเธอว่าเธอรู้จักเขาอูที่ชีวิตของเธอแต่เธออาจไม่เรียกคืนที่เขาได้ เขาย้ายจากรถ และเริ่มลงสถานี ที่วางเท้าอย่างระมัดระวังเพื่อว่าเขาจะไม่จัดส่ง เขาขาว และ tan รองเท้าและถุงเท้าไม่ และเท้าของเขามีสีแดง และบาง "ดี afternoon เขากล่าวว่า "อืมมคุณทั้งหมดได้คุณหกเล็กน้อย""เราเปิดมากกว่าสอง" พูดเอง"เมื่อ" เขาแก้ไข "เราเห็นมันเกิดขึ้น ลองรถของพวกเขา และดูจะได้รัน ฮี เขากล่าวอย่างเงียบ ๆ เพื่อเด็กกับหมวกสีเทา"สิ่งที่คุณได้ที่ปืนสำหรับ" Wesley จอห์นถาม "Whatcha ไปทำกับปืนนั้น""เลดี้ มนุษย์กล่าวว่า การที่แม่ของเด็ก "จะรังเกียจเรียกให้เด็กนั่งลง โดยคุณไหม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เบลีย์แมวลบออกจากคอของเขาด้วยมือทั้งสองและโยนมันออกไปนอกหน้าต่างกับด้านข้างของต้นสนที่ จากนั้นเขาได้ออกจากรถและเริ่มมองหาแม่ของเด็ก ๆ เธอกำลังนั่งอยู่กับด้านข้างของคูเสียใจมากสีแดงถือทารกกรีดร้อง แต่เธอมีเพียงตัดลงบนใบหน้าของเธอและไหล่หัก "เราได้มีอุบัติเหตุ!" เด็กกรีดร้องในความบ้าของความสุขก.
"แต่ไม่มีใครฆ่า" มิถุนายนดาวกล่าวว่าด้วยความผิดหวังเป็นคุณยายเดินขากะเผลกออกจากรถหมวกของเธอยังคงตรึงอยู่กับหัวของเธอ แต่ปีกด้านหน้าหักลุกขึ้นยืนในมุมที่ร่าเริงและสีม่วง สเปรย์แขวนปิดด้านข้าง พวกเขาทุกคนนั่งลงไปในบ่อยกเว้นเด็ก, การกู้คืนจากช็อต พวกเขาทุกคนสั่น.
"บางทีรถจะมาพร้อม" กล่าวว่าแม่ของเด็ก ๆ เสียงแหบ.
"ผมเชื่อว่าผมได้รับบาดเจ็บอวัยวะ" กล่าวว่าคุณยายกดด้านข้างของเธอ แต่ไม่มีใครตอบของเธอ ฟันเบลีย์ถูกกระทบ เขามีบนเสื้อกีฬาสีเหลืองกับนกแก้วสีฟ้าสดใสที่ออกแบบมาในนั้นและใบหน้าของเขาเป็นสีเหลืองเป็นเสื้อลิตร ยายตัดสินใจว่าเธอจะไม่พูดถึงว่าบ้านที่อยู่ในรัฐเทนเนสซี.
ถนนเป็นประมาณสิบฟุตเหนือและพวกเขาจะได้เห็นเพียงยอดของต้นไม้ในด้านอื่น ๆ ของมัน เบื้องหลังคูที่พวกเขากำลังนั่งอยู่ในป่ามีมากขึ้นสูงและความมืดและลึก ในไม่กี่นาทีพวกเขาเห็นรถห่างออกไปที่ด้านบนของเนินเขามาอย่างช้า ๆ ราวกับว่าผู้โดยสารกำลังเฝ้าดูพวกเขา ยายลุกขึ้นยืนและโบกแขนทั้งสองข้างอย่างมากเพื่อดึงดูดความสนใจของพวกเขา รถยังคงมาช้าหายไปรอบโค้งและปรากฏอีกครั้งแม้จะย้ายช้าลงบนยอดเขาที่พวกเขาได้หายไปมากกว่า มันเป็นความทารุณขนาดใหญ่สีดำรถยนต์รถบรรทุกศพเหมือน มีชายสามคนในนั้นเป็น.
มันมาหยุดเพียงกว่าพวกเขาและนาทีบางคนขับมองลงไปด้วยสายตาอารมณ์ที่มั่นคงเพื่อที่พวกเขากำลังนั่งอยู่และไม่ได้พูด จากนั้นเขาก็หันหัวของเขาและพึมพำอะไรบางอย่างที่อีกสองคนและพวกเขาได้ออก หนึ่งเป็นเด็กไขมันในกางเกงขายาวสีดำและเสื้อเหงื่อสีแดงที่มีม้าสีเงินนูนบนด้านหน้าของมัน เขาย้ายไปรอบ ๆ บนด้านขวาของพวกเขาและยืนจ้องมองปากของเขาส่วนหนึ่งที่เปิดอยู่ในชนิดของรอยยิ้มหลวม อื่น ๆ ที่มีในกางเกงสีกากีและเสื้อลายสีฟ้าและหมวกสีเทาดึงลงต่ำมากหลบซ่อนตัวอยู่มากที่สุดของใบหน้าของเขา เขามาช้าไปรอบ ๆ บนด้านซ้าย ไม่พูด.
คนขับรถได้ออกจากรถและยืนอยู่ด้านข้างของมันมองลงมาที่พวกเขา เขาเป็นคนที่มีอายุมากกว่าอีกสองคน ผมของเขาได้รับเพียงการเริ่มต้นเป็นสีเทาและแว่นตาเขาสวมเสื้อคลุม silver- ที่ทำให้เขาดูเป็นวิชาการ เขามีใบหน้ารอยพับยาวและไม่ได้มีบนเสื้อหรือเสื้อกล้าม เขามีในกางเกงยีนส์สีน้ำเงินที่มีความแน่นเกินไปสำหรับเขาและถือหมวกสีดำและปืน เด็กชายทั้งสองยังมีปืน.
"เราได้มีอุบัติเหตุ!" เด็กกรีดร้อง.
ยายมีความรู้สึกแปลก ๆ ว่าผู้ชายคนนั้นเป็นคนที่สวมแว่นเธอรู้ว่า ใบหน้าของเขาก็เป็นที่คุ้นเคยกับเธอราวกับว่าเธอได้รู้จักเขา au ชีวิตของเธอ แต่เธอจำไม่ได้ว่าเขาเป็นใคร เขาย้ายออกไปจากรถและเริ่มที่จะลงมาเขื่อนวางเท้าของเขาอย่างระมัดระวังเพื่อที่เขาจะไม่ลื่น เขามีในสีน้ำตาลและรองเท้าสีขาวและถุงเท้าไม่และข้อเท้าของเขาเป็นสีแดงและบาง "ช่วงบ่ายดี" เขากล่าว "ผมเห็นคุณทุกคนมีการรั่วไหลของคุณเล็ก ๆ น้อย ๆ ."
"เราหันไปสองครั้ง!" กล่าวว่าคุณยาย.
"เมื่อ", "เขาแก้ไข." เราเห็นมันเกิดขึ้น ลองรถของพวกเขาและดูว่ามันจะทำงานไฮแรม "เขากล่าวอย่างเงียบ ๆ
เพื่อให้เด็กที่มีหมวกสีเทา." สิ่งที่คุณมีปืนที่ "จอห์นเวสลีย์ถาม." แกจะทำอะไรกับปืนที่?
"" ผู้หญิง "ที่มี ชายคนหนึ่งกล่าวว่าแม่ของเด็ก ๆ "คุณจะคิดเรียกพวกเขาเด็กที่จะนั่งลงคุณ?

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เบลีย์เอาแมวจากคอของเขาด้วยมือทั้งสองข้าง และเหวี่ยงมันออกไปนอกหน้าต่างกับด้านข้างของต้นสน จากนั้น เขาได้ออกจากรถและเริ่มตามหาแม่ของเด็ก เธอนั่งอยู่กับด้านข้างของสีแดงไส้ทะลักคลองถือกรีดร้องที่รัก แต่เธอมีการตัดลงบนใบหน้าของเธอ และไหล่หัก " เราประสบอุบัติเหตุ !" เด็ก ๆร้องในความบ้าของความสุข .
" แต่ไม่มีใครฆ่า " จูนพูดกับดาวผิดหวังเป็นยาย limped ออกจากรถ หมวกของเธอยังติดอยู่ที่หัวแต่เสียหน้ายืนที่ขอบมุมที่ร่าเริงและสีม่วงสเปรย์แขวนไว้ด้านข้าง พวกเขาทั้งหมดจึงนั่งลงในคูน้ำ นอกจากเด็กจะหายจากการตกใจ พวกเขาทั้งหมดถูกสั่น
" บางที รถ จะ มา พร้อม กล่าวว่า เด็กๆ แม่แคว .
" ฉันเชื่อว่าฉันมีบาดเจ็บ อวัยวะ กล่าวว่า คุณยาย กดข้าง แต่ไม่มีใครตอบ ชั้นนอกของฟัน . . เขาใส่เสื้อกีฬาสีเหลืองกับสีฟ้าสดใสแก้วออกแบบและใบหน้าของเขาเป็นสีเหลือง เป็น L เสื้อยายตัดสินใจว่าเธอจะไม่ได้พูดถึงว่า บ้านในรัฐเทนเนสซี
ถนน ประมาณสิบฟุต และพวกเขาได้เห็นเพียงยอดของต้นไม้อีกฝั่ง หลังทิ้งพวกเขานั่งอยู่ในป่ามีมากขึ้นสูงและมืดและลึก ในไม่กี่นาที เขาก็เห็นรถห่างออกไปบนเนินเขา มาอย่างช้าๆ ราวกับว่าผู้ที่มาดูพวกเขาอยู่คุณยายยืนขึ้นและโบกมือทั้งสองข้างอย่างรวดเร็วดึงดูดความสนใจของพวกเขา รถยังคงมาค่อยๆหายไปรอบโค้งและปรากฏตัวอีกครั้ง ไปถึงช้า บนเนินเขา พวกเขาได้ไปผ่าน มันเป็นรถบรรทุกใหญ่สีดำซึ้งเหมือนรถยนต์ มีชายสามคนมัน .
มันมาหยุดอยู่ที่พวกเขาและสำหรับนาทีคนขับรถมองด้วยสายตานิ่งๆไร้อารมณ์ที่พวกเขานั่งอยู่ และไม่ได้พูด then he turned เหมือนเกม muttered เกี่ยวกับ two ( มากๆๆๆ . หนึ่งคือบอยไขมันในกางเกงสีดำและเสื้อเหงื่อสีแดงกับม้าสีเงินนูนบนหน้ามัน เค้าย้ายไปที่ด้านขวาของพวกเขา และยืนจ้องอยู่ปากของเขาบางส่วนเปิดเป็นชนิดของหลุดยิ้ม อื่น ๆในกางเกงสีกากีและเสื้อลายทางสีฟ้าและหมวกสีเทาดึงลงต่ำ ซ่อนมากที่สุดของใบหน้าของเขา เขามาอย่างช้าๆบนด้านซ้าย ไม่มีใครพูด
คนขับลงจากรถและยืนข้างๆ มันมองไปที่พวกเขา he was an older man than มากๆ two .ผมก็เพิ่งจะเริ่มเป็นสีเทาและสีเงิน - ขอบแว่นตาที่เขาสวมให้เขาดูวิชาการ . เขามีใบหน้ายาว และไม่ได้มีรอยพับบนเสื้อ หรือเสื้อกล้าม . เขามีสีฟ้ากางเกงยีนส์ที่คับเกินไปสำหรับเขา และเขาถือหมวกสีดำและปืน เด็กชายสองคน ยังมีปืน .
" เราประสบอุบัติเหตุ !
เด็กร้องคุณยายมีเฉพาะความรู้สึกที่ผู้ชายแว่นเป็นคนที่เธอรู้จัก ใบหน้าของเขาคุ้นเคยกับเธอราวกับว่าเธอเคยรู้จักเขาหรือชีวิตของเธอ แต่เธอไม่อาจจำได้ ว่าเขาเป็นใคร เขาออกจากรถและเริ่มที่จะลงมาถมวางเท้าของเขาอย่างระมัดระวัง เพื่อที่ว่าเขาจะได้ไม่ลื่น เขามีสีน้ำตาลและสีขาวรองเท้าและถุงเท้า และข้อเท้าของเขาแดงและบาง" สวัสดีครับ " เขากล่าว ผมเห็นคุณมีคุณหกน้อย "
" เราหันไปสองครั้ง ! บอกว่าคุณยาย
" เมื่อ " , " เขาแก้ไขได้ " เราเห็นมันเกิดขึ้น ลองรถของพวกเขาและเห็นมันวิ่ง ฮีรา " เขาพูดอย่างเงียบๆ กับเด็กผู้ชายที่ใส่หมวกสีเทา .
" สิ่งที่คุณได้ปืนนั้น ? " จอห์นเวสลีย์ถาม " ปรือ gonna do with เจอ ? "
" ผู้หญิง " ชายคนนั้นพูดกับแม่ของเด็กคุณจะเรียกมันว่าเด็กนั่ง โดยคุณ