“Phuket” was the discovery of archa

“Phuket” was the discovery of archaeological evidence at Baan Kamal, Amphur Kathu, and Phuket. The excavated stone tools and stone axes indicate that people living in this region for more than 3,000 years ago. In the B.E. 700 or the 2nd century. From an evidence of the record of Claudius Ptolemy; a sea explorer mentioned that the land called “Tagola Cape” was pushed out to the south at the end of Phang-nga Province .Due to the movement of the large tectonic called “Klong Marui” that stretch out from Surat Thani and Phang-Nga Provinces to the east of Phuket. Later the cape was gradually eroded and cutting off these areas from the mainland into the channel between Phuket and Phang-nga Provinces. It is now called “Pak Phra Strait” (A narrow channel by the deepest depth is 8-9 meters).Besides, “Tagola Cape” the land was called “Jungceylon” as evidence from Map of Europeansailors during B.E. 2054-2397, and then it was called “Jungceylon” that appearing from the records and map of European who came to East Asia during 2054-2397 B.E. In addition, in the year B.E. 1568. Also the land was called “Maneekram” (the city of marbles) by The Tamil. Finally, an appearing in the Government Gazette since the year 2540 B.E., the land has been known until now as Phuket. Therefore, It can be concluded that Name of Phuket has a reputation in the past from the present are Tagola Cape, Maneekram, Jungceylon and finally, it is Phuket . Some said also called Thalang, Silan and Tungka.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"ภูเก็ต" ได้ค้นพบหลักฐานทางโบราณคดี ที่บ้าน Kamal อำเภอกะทู้ ภูเก็ต ขุดพบเครื่องมือหินและแกนหินระบุว่า ประชาชนที่อาศัยอยู่ในภูมิภาคนี้กว่า 3000 ปีที่ผ่านมา ใน 700 พ.ศ.หรือศตวรรษ 2 จากหลักฐานการบันทึกของห้อง Claudius explorer ซีกล่าวว่า แผ่นดินที่เรียกว่า "Tagola เคป" ถูกผลักดันออกโดยทางใต้ที่สุดของจังหวัดพังงา เนื่องจากการเคลื่อนไหวของขนาดใหญ่เคลื่อนที่เรียกว่า "คลองมะรุ่ย" ที่ยืดออกจากสุราษฏร์ธานีและจังหวัดพังงาฝั่งตะวันออกของภูเก็ต หลังแหลมถูกกัดเซาะค่อย ๆ และตัดออกจากแผ่นดินใหญ่เข้าไปในช่องระหว่างภูเก็ตและจังหวัดพังงาพื้นที่เหล่านี้ ตอนนี้จะเรียกว่า "ปากพระช่องแคบ" (ช่องแคบ โดยความลึกที่ลึกที่สุดคือ 8-9 เมตร) "Tagola เคป" แผ่นดินเรียกว่า "จังซีลอน" เป็นหลักฐานจากแผนที่ Europeansailors ระหว่างพ.ศ. 2054-2397 นอกจาก และจากนั้น มันถูกเรียกว่า "จังซีลอน" ที่ปรากฏจากระเบียนและแผนที่ของยุโรปที่มาถึงเอเชียตะวันออกในพ.ศ. 2054-2397 นอกจากนี้ ในปีพ.ศ.สำโรงเหนือ ยัง แผ่นดินเรียกว่า "Maneekram" (เมืองของลูกหิน) โดยทมิฬ สุดท้าย ปรากฏในราชกิจจานุเบกษาตั้งแต่พ.ศ. 2540 ปี ที่ดินที่เป็นที่รู้จักจนตอนนี้ภูเก็ต ดังนั้น จึงสามารถสรุปได้ว่า ชื่อของจังหวัดภูเก็ตมีชื่อเสียงในอดีตจากปัจจุบัน แหลม Tagola, Maneekram จังซีลอน และในที่สุด เป็นภูเก็ต บางคนกล่าวว่า เรียกว่าถลาง Silan และ Tungka

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"ภูเก็ต" เป็นการค้นพบหลักฐานทางโบราณคดีที่บ้าน Kamal อำเภอกะทู้ภูเก็ต เครื่องมือหินขุดและขวานหินแสดงให้เห็นว่าคนที่อาศัยอยู่ในภูมิภาคนี้มานานกว่า 3,000 ปีที่ผ่านมา ใน พ.ศ. 700 หรือศตวรรษที่ 2 จากหลักฐานของการบันทึกของคาร์ดินัลปโตเลมี; สำรวจทะเลบอกว่าดินแดนที่เรียกว่า "Tagola เคป" ถูกผลักออกไปทางทิศใต้ในตอนท้ายของจังหวัดพังงา .Due การเคลื่อนที่ของเปลือกโลกขนาดใหญ่ที่เรียกว่า "คลองมะรุ่ย" ที่ยืดออกจากสุราษฎร์ธานีและพังงา จังหวัดไปทางทิศตะวันออกของจังหวัดภูเก็ต ต่อมาคลุมที่ถูกกัดเซาะและค่อยๆตัดพื้นที่เหล่านี้จากแผ่นดินใหญ่เข้ามาในช่องทางระหว่างจังหวัดภูเก็ตและพังงาจังหวัด ตอนนี้เรียกว่า "ปากพระช่องแคบ" (ช่องทางแคบ ๆ โดยความลึกที่ลึกที่สุดคือ 8-9 เมตร) .Besides "Tagola เคป" ดินแดนที่ถูกเรียกว่า "จังซีลอน" เป็นหลักฐานจากแผนที่ของ Europeansailors ในช่วง พ.ศ. 2054-2397 และ แล้วมันถูกเรียกว่า "จังซีลอน" ที่ปรากฏจากบันทึกและแผนที่ของยุโรปที่เข้ามาในภูมิภาคเอเชียตะวันออกในช่วง 2054-2397 พ.ศ. นอกจากนี้ในปี พ.ศ. 1568. นอกจากนี้ยังมีที่ดินที่ถูกเรียกว่า "มณีคราม" (เมืองหินอ่อน) โดย ทมิฬ สุดท้ายที่ปรากฏในราชกิจจานุเบกษาตั้งแต่ปี พ.ศ. 2540 ที่ดินได้รับทราบจนถึงขณะนี้ภูเก็ต ดังนั้นมันสามารถสรุปได้ว่าชื่อของภูเก็ตมีชื่อเสียงในอดีตจากปัจจุบันมี Tagola เคปมณีครามจังซีลอนและในที่สุดก็คือภูเก็ต บางคนกล่าวว่านอกจากนี้ยังเรียกว่าอำเภอถลาง Silan และ Tungka

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" ภูเก็ต " ได้มีการค้นพบหลักฐานทางโบราณคดีที่บ้านคามาล อ.กะทู้ จ. ภูเก็ต การขุดหินเครื่องมือและหินแกน พบว่า ประชาชนที่อาศัยอยู่ในภูมิภาคนี้กว่า 3 , 000 ปีมาแล้ว ใน พ.ศ. 700 หรือ คริสต์ศตวรรษที่ 2 จากหลักฐานบันทึกของเคลาดิอุส ปโตเลมี ;ทะเลสำรวจกล่าวว่าดินแดนที่เรียกว่า " tagola แหลม " ถูกผลักออกไปทางใต้ที่ส่วนท้ายของจังหวัดพังงา เนื่องจากการเคลื่อนที่ของเปลือกโลกขนาดใหญ่ เรียกว่า " คลองมะรุ่ย " ที่ยืดออกจาก สุราษฎร์ธานี พังงา จังหวัดทางตะวันออกของภูเก็ตต่อมา เคป คือค่อยๆกัดเซาะและตัดพื้นที่เหล่านี้จากแผ่นดินใหญ่เข้าไปในช่องระหว่างภูเก็ตและพังงา จังหวัด จะเรียกว่าตอนนี้ " ช่องแคบปากพระ " ( ช่องที่แคบ โดยความลึกที่ลึกที่สุดคือ 8-9 เมตร ) นอกจากนี้ " tagola แหลม " ดินแดนที่ถูกเรียกว่า " จังซีลอน " หลักฐานจากแผนที่ ระหว่างปี พ.ศ. 2054-2397 europeansailors ,แล้วมันถูกเรียกว่า " จังซีลอน " ที่ปรากฏจากบันทึกและแผนที่ของยุโรปที่มาสู่เอเซียตะวันออกในพ.ศ. 2054-2397 นอกจากนี้ในปีพ.ศ. 1568 . ยังดินแดนที่ถูกเรียกว่า " maneekram " ( เมืองหินอ่อน ) โดยทมิฬ ในที่สุด ก็มีปรากฏในราชกิจจานุเบกษา ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2540 ที่ดินได้รับทราบ จนกระทั่งตอนนี้ที่ภูเก็ต ดังนั้นสรุปได้ว่า ชื่อของภูเก็ต ที่มีชื่อเสียงในอดีต จากปัจจุบันมี tagola แหลม , maneekram จังซีลอน , และสุดท้าย คือ ภูเก็ต บางคนบอกว่าเรียกว่าถลาง , SILAN และ tungka .