Nearly one in three commercial hone

Nearly one in three commercial honeybee colonies in the United States died or disappeared last winter, an unsustainable decline that threatens the nation's food supply.

Multiple factors -- pesticides, fungicides, parasites, viruses and malnutrition -- are believed to cause the losses, which were officially announced today by a consortium of academic researchers, beekeepers and Department of Agriculture scientists.

"We're getting closer and closer to the point where we don't have enough bees in this country to meet pollination demands," said entomologist Dennis vanEngelstorp of the University of Maryland, who led the survey documenting the declines.

Beekeepers lost 31 percent of their colonies in late 2012 and early 2013, roughly double what's considered acceptable attrition through natural causes. The losses are in keeping with rates documented since 2006, when beekeeper concerns prompted the first nationwide survey of honeybee health. Hopes raised by drops in rates of loss to 22 percent in 2011-2012 were wiped out by the new numbers.

The honeybee shortage nearly came to a head in March in California, when there were barely enough bees to pollinate the almond crop.

Had the weather not been ideal, the almonds would have gone unpollinated -- a taste, as it were, of a future in which honeybee problems are not solved.

"If we want to grow fruits and nuts and berries, this is important," said vanEngelstorp. "One in every three bites [of food consumed in the US] is directly or indirectly pollinated by bees."

Scientists have raced to explain the losses, which fall into different categories. Some result from what's called colony collapse disorder, a malady first reported in 2006 in which honeybees abandon their hives and vanish. Colony collapse disorder, or CCD, subsequently became a public shorthand for describing bee calamities.

Most losses reported in the latest survey, however, don't actually fit the CCD profile. And though CCD is largely undocumented in western Europe, honeybee losses there have also been dramatic. In fact, CCD seems to be declining, even as total losses mount. The honeybees are simply dying.

"Even if CCD went away, we'd still have tremendous losses," said entomologist Diana Cox-Foster at Pennsylvania State University. "CCD losses are like the straw that breaks the camel's back. The system has many other issues."

Studying these issues isn't easy. In real-world agricultural settings, it's hard to run the rigorous, every-last-variable-controlled experiments on which definitive conclusions are founded. These experiments can be run in labs and small-scale test fields, but whether those accurately reflect real-world complexity is debated.

Amidst the uncertainties, scientific attention has settled on a group of culprits, the most high-profile of which is a class of pesticides known as neonicotinoids. These were developed in the 1990s, rushed to market with minimal studies of potential harms, and subsequently became the world's most-used pesticides.

In the last several years, it's become evident that neonicotinoids are extremely toxic to honeybees and, even in small, sub-lethal doses, make bees more vulnerable to disease. The European Union recently limited neonicotinoid use, and the US Environmental Protection Agency is reviewing their use.

Pesticide companies have fought the restrictions, arguing that neonicotinoids are unfairly blamed. Most non-industry scientists say the question isn't whether neonicotinoids are a problem, but where they fit into a constellation of problems.

"Different studies indicate that this class of pesticide is rather harmful to the bees," said honeybee pathologist Cédric Alaux of the French National Institute for Agricultural Research, who said the EU's restrictions are sensible. "However, we should not be too naive and think that it will solve the bee problem."

Just as important as neonicotinoids, and perhaps more so, are Varroa destructor mites. First detected in the United States in 1987, the mites weaken bees by sucking their hemolyph, the insect analogue of blood, and also transmit viruses and other parasites. A recent USDA report called Varroa "the single most detrimental pest of honey bees."

The report also noted that neonicotinoid exposure alters immune system function in Varroa-infected bees and makes bees more vulnerable to infection by Nosema ceranae, another parasite implicated in honeybee losses. It's possible that neonicotinoids used on crops don't usually kill bees outright, but weaken them enough for other stresses to become lethal.

Agricultural entomologist Christian Krupke of Purdue University likened the effects to "living in an area with extreme levels of smog, causing your body and immune system to become overtaxed so that a common cold progresses to pneumonia."

Krupke noted that although neonicotinoids are the most common poisonous chemicals in honeybee environments, they're far from the only chemicals. Cox-Foster and vanEngelstorp stressed that point, referencing research that found 121 different pesticides in honeybee hives. On average, each hive contained traces of 6 pesticides, and sometimes several dozen.

Research on pesticide interactions is in its infancy, but combinations may be extremely harmful to bees, amplifying what the chemicals would do alone. "I worry that the neonicotinoid attention is distracting from the other pesticides that have clear effects, and might even have stronger effects. Things like fungicides are completely unregulated for bees," said vanEngelstorp. "I think we need to keep the pesticide investigation broader."

Another, less-appreciated aspect of honeybee life also gained attention in the winter survey and new USDA report: what they eat. Though commercial bees are trucked on pollination circuits around the United States, most beekeepers have home bases in the upper Midwest, an area that's undergone significant changes in recent years.

Rising food prices led farmers to plant crops in fields previously considered marginal or set aside as grasslands. Honeybees forage in those grasslands, and can't get the nutrition they need from flowering crops alone.

Add the record-setting drought of summer 2012, and bees were hard-pressed for nourishment. Malnourishment could in turn make bees more vulnerable to pests and infections, or exacerbate the effects of pesticides.

"The drought, the possible combination of factors that went with it, was clearly a big problem for a lot of beekeepers," vanEngelstorp said. "In some cases, it was a combination of Varroa and these malnourished, pesticide-exposed bees."

Commercial bees pollinate dozens of crops, and though colonies can be replaced, continuing losses could soon render beekeeping economically unviable. Researchers are trying to breed more resilient bees, but the combination of chemicals, nutrition and disease will likely prove insurmountable by genetic improvements alone, said Cox-Foster.

She said native pollinator habitats need to be left intact or re-established; a field that goes unplanted, or a roadside left unmowed, can be thought of as insurance against commercial honeybee loss. vanEngelstorp recommended that, as a rule of thumb, 10 percent of land mass should be managed as pollinator havens.

Pesticides can also be used more carefully. Rather than being applied broadly, across entire fields and locales, they can be precisely targeted to outbreaks. Other unnecessary uses can be averted.

"Many entomologists and pest management professionals have been saying for years that there is no pest management justification for using these insecticides on virtually every crop grown in North America," said Krupke. "Yet, the opposite trend is occurring."

The honeybee catastrophe could also signal problems in other pollinator species, such as bumblebees and butterflies, that are not often studied.

"Thinking of honeybees as our canary in the coal mine, a monitor for environmental conditions, is very appropriate," Cox-Foster said. "With honeybee colonies, you have the ability to open them up and see what's going on. There are many other species needed for pollination, but with most of those, we don't have the ability to see what's happening.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เกือบหนึ่งในสามน้ำผึ้งอิลอกค้าอาณานิคมสหรัฐอเมริกาเสียชีวิต หรือหายหนาวล่าสุด ปฏิเสธการ unsustainable ที่คุกของประเทศอาหารจัดหาหลายปัจจัย -ยาฆ่าแมลง ซึ่งเกิดจากเชื้อ ปรสิต ไวรัส และขาดสารอาหาร - เชื่อว่าทำให้เกิดการสูญเสีย ซึ่งได้ประกาศวันนี้ โดยองค์กรวิจัยศึกษา beekeepers และนักวิทยาศาสตร์ของกรมวิชาการเกษตรอย่างเป็นทาง"เรากำลังเดินทางใกล้และใกล้ชิดกับจุดที่เราไม่มีผึ้งเพียงพอในประเทศนี้เพื่อตอบสนองความต้องการ pollination กล่าวว่า entomologist เดนนิส vanEngelstorp ของมหาวิทยาลัยแมริแลนด์ ผู้นำการสำรวจเอกสารการลดอัตราBeekeepers หายไปร้อยละ 31 ของอาณานิคมของพวกเขาในช่วงปลายปีและต้นปี 2013 ประมาณสองสิ่งได้พิจารณา attrition ยอมรับถึงสาเหตุธรรมชาติ มีการสูญเสียเพื่อราคาพิเศษที่จัดตั้งแต่ 2006 เมื่อความกังวล beekeeper ให้สำรวจทั่วประเทศแรกสุขภาพน้ำผึ้งอิลอก ความหวังขึ้น โดยหยดในอัตราสูญเสียร้อยละ 22 ในปี 2011-2012 ถูกเช็ดออก ด้วยหมายเลขใหม่ขาดแคลนน้ำผึ้งอิลอกเกือบมาถึงหัวในเดือนมีนาคมในแคลิฟอร์เนีย มีแทบไม่พอผึ้งจะผสมเกสรดอกไม้พืชผลอัลมอนด์มีสภาพอากาศที่ไม่เหมาะ อัลมอนด์จะได้ไป unpollinated - รสชาติ มัน were ของในน้ำผึ้งอิลอกที่ปัญหาจะไม่แก้ไขในอนาคต"ถ้าเราต้องการปลูกผลไม้ และถั่ว และครบ นี้เป็นสำคัญ กล่าวว่า vanEngelstorp "หนึ่งในกัดทุกสาม [ของอาหารที่ใช้ในสหรัฐอเมริกา] เป็น สูตร ๆ pollinated โดยผึ้ง"Scientists have raced to explain the losses, which fall into different categories. Some result from what's called colony collapse disorder, a malady first reported in 2006 in which honeybees abandon their hives and vanish. Colony collapse disorder, or CCD, subsequently became a public shorthand for describing bee calamities.Most losses reported in the latest survey, however, don't actually fit the CCD profile. And though CCD is largely undocumented in western Europe, honeybee losses there have also been dramatic. In fact, CCD seems to be declining, even as total losses mount. The honeybees are simply dying."Even if CCD went away, we'd still have tremendous losses," said entomologist Diana Cox-Foster at Pennsylvania State University. "CCD losses are like the straw that breaks the camel's back. The system has many other issues."Studying these issues isn't easy. In real-world agricultural settings, it's hard to run the rigorous, every-last-variable-controlled experiments on which definitive conclusions are founded. These experiments can be run in labs and small-scale test fields, but whether those accurately reflect real-world complexity is debated.Amidst the uncertainties, scientific attention has settled on a group of culprits, the most high-profile of which is a class of pesticides known as neonicotinoids. These were developed in the 1990s, rushed to market with minimal studies of potential harms, and subsequently became the world's most-used pesticides.ในหลายปี จะกลายเป็นชัดว่า neonicotinoids มีพิษมากไป honeybees และ แม้ในปริมาณขนาดเล็ก ยุทธภัณฑ์ย่อย ทำให้ผึ้งมีความเสี่ยงต่อโรค สหภาพยุโรปจำกัดเพิ่งใช้ neonicotinoid และสถาบันคุ้มครองสิ่งแวดล้อมของสหรัฐอเมริกาได้ตรวจสอบการใช้บริษัทแมลงได้สู้จำกัด โต้เถียงว่า neonicotinoids จะ unfairly ตำหนิ นักวิทยาศาสตร์ส่วนใหญ่ไม่ใช่อุตสาหกรรมกล่าวว่า คำถามไม่ได้ว่า neonicotinoids มีปัญหา แต่ที่พวกเขาแบ่งออกเป็นกลุ่มปัญหา"แตกต่างกันการศึกษาบ่งชี้ว่า คลาสของแมลงนี้ค่อนข้างอันตรายต่อผึ้ง กล่าวว่า การบำบัดการน้ำผึ้งอิลอก Cédric Alaux ของ สถาบันแห่งชาติฝรั่งเศสวิจัยเกษตร ผู้กล่าวว่า ข้อจำกัดของ EU จะเหมาะสม "อย่างไรก็ตาม เราไม่ควรจะเกินไปขำน่า และคิดว่า มันจะแก้ปัญหาผึ้ง"เพียงความสำคัญกับ neonicotinoids และอื่น ๆ ที ดังนั้นไร destructor Varroa พบครั้งแรก ในสหรัฐอเมริกาในปีค.ศ. 1987 ไรไทยผึ้ง โดยดูด hemolyph ของพวกเขา อนาล็อกแมลงของเลือด และเป็น พาหะไวรัสและปรสิตอื่น ๆ จากรายงานล่าสุดที่เรียกว่า Varroa "เดียวสุดอนุแมลงผึ้งน้ำผึ้ง"รายงานระบุว่า neonicotinoid แสงเปลี่ยนแปลงฟังก์ชันของระบบภูมิคุ้มกันในผึ้งติด Varroa และทำให้ผึ้งมีความเสี่ยงต่อการติดเชื้อ โดย Nosema ceranae ปรสิตอื่นที่เกี่ยวข้องในการสูญเสียน้ำผึ้งอิลอก มันเป็นไปได้ว่า neonicotinoids ใช้ในพืชมักจะไม่ฆ่าผึ้งทันที แต่ลดลงพวกเขาเพียงพอสำหรับความเครียดอื่น ๆ เป็นยุทธภัณฑ์Agricultural entomologist Christian Krupke of Purdue University likened the effects to "living in an area with extreme levels of smog, causing your body and immune system to become overtaxed so that a common cold progresses to pneumonia."Krupke noted that although neonicotinoids are the most common poisonous chemicals in honeybee environments, they're far from the only chemicals. Cox-Foster and vanEngelstorp stressed that point, referencing research that found 121 different pesticides in honeybee hives. On average, each hive contained traces of 6 pesticides, and sometimes several dozen.Research on pesticide interactions is in its infancy, but combinations may be extremely harmful to bees, amplifying what the chemicals would do alone. "I worry that the neonicotinoid attention is distracting from the other pesticides that have clear effects, and might even have stronger effects. Things like fungicides are completely unregulated for bees," said vanEngelstorp. "I think we need to keep the pesticide investigation broader."Another, less-appreciated aspect of honeybee life also gained attention in the winter survey and new USDA report: what they eat. Though commercial bees are trucked on pollination circuits around the United States, most beekeepers have home bases in the upper Midwest, an area that's undergone significant changes in recent years.Rising food prices led farmers to plant crops in fields previously considered marginal or set aside as grasslands. Honeybees forage in those grasslands, and can't get the nutrition they need from flowering crops alone.Add the record-setting drought of summer 2012, and bees were hard-pressed for nourishment. Malnourishment could in turn make bees more vulnerable to pests and infections, or exacerbate the effects of pesticides."The drought, the possible combination of factors that went with it, was clearly a big problem for a lot of beekeepers," vanEngelstorp said. "In some cases, it was a combination of Varroa and these malnourished, pesticide-exposed bees."Commercial bees pollinate dozens of crops, and though colonies can be replaced, continuing losses could soon render beekeeping economically unviable. Researchers are trying to breed more resilient bees, but the combination of chemicals, nutrition and disease will likely prove insurmountable by genetic improvements alone, said Cox-Foster.She said native pollinator habitats need to be left intact or re-established; a field that goes unplanted, or a roadside left unmowed, can be thought of as insurance against commercial honeybee loss. vanEngelstorp recommended that, as a rule of thumb, 10 percent of land mass should be managed as pollinator havens.Pesticides can also be used more carefully. Rather than being applied broadly, across entire fields and locales, they can be precisely targeted to outbreaks. Other unnecessary uses can be averted."Many entomologists and pest management professionals have been saying for years that there is no pest management justification for using these insecticides on virtually every crop grown in North America," said Krupke. "Yet, the opposite trend is occurring."The honeybee catastrophe could also signal problems in other pollinator species, such as bumblebees and butterflies, that are not often studied."Thinking of honeybees as our canary in the coal mine, a monitor for environmental conditions, is very appropriate," Cox-Foster said. "With honeybee colonies, you have the ability to open them up and see what's going on. There are many other species needed for pollination, but with most of those, we don't have the ability to see what's happening.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เกือบหนึ่งในสามของอาณานิคมผึ้งเชิงพาณิชย์ในประเทศสหรัฐอเมริกาเสียชีวิตหรือหายไปในช่วงฤดูหนาวที่ผ่านมาลดลงที่ไม่ยั่งยืนที่คุกคามแหล่งอาหารของประเทศ. ปัจจัยหลาย - ยาฆ่าแมลงสารฆ่าเชื้อราปรสิตไวรัสและการขาดสารอาหาร - เชื่อว่าจะทำให้เกิดการสูญเสียซึ่ง ได้รับการประกาศอย่างเป็นทางการในวันนี้โดยกลุ่มนักวิชาการนักวิจัยการเลี้ยงผึ้งและกรมของนักวิทยาศาสตร์เกษตร. "เราได้รับใกล้ชิดและใกล้ถึงจุดที่เราไม่ได้มีผึ้งเพียงพอในประเทศนี้ที่จะตอบสนองความต้องการการผสมเกสร" เดนนิสนักกีฏวิทยา vanEngelstorp กล่าวว่า ของมหาวิทยาลัยแมรี่แลนด์ที่นำการสำรวจการจัดเก็บเอกสารลดลง. ผึ้งหายไปร้อยละ 31 ของอาณานิคมของพวกเขาในปลายปี 2012 และต้นปี 2013 ประมาณสองสิ่งที่ถือว่าเป็นที่ยอมรับผ่านการขัดสีด้วยสาเหตุตามธรรมชาติ การสูญเสียที่อยู่ในการรักษาที่มีอัตราการบันทึกไว้ตั้งแต่ปี 2006 เมื่อความกังวลเลี้ยงผึ้งได้รับแจ้งการสำรวจทั่วประเทศครั้งแรกของการมีสุขภาพผึ้ง ความหวังที่เกิดขึ้นโดยการลดลงของอัตราการสูญเสียถึงร้อยละ 22 ใน 2011-2012 ถูกเช็ดออกด้วยตัวเลขใหม่. ขาดแคลนผึ้งเกือบมาถึงหัวมีนาคมในรัฐแคลิฟอร์เนียเมื่อมีผึ้งพอที่แทบจะไม่สามารถผสมเกสรพืชอัลมอนด์. มี สภาพอากาศไม่เหมาะอัลมอนด์จะได้ไป unpollinated. - รสชาติตามที่มันเป็นของอนาคตที่ผึ้งปัญหาไม่ได้แก้ไข"ถ้าเราต้องการที่จะเติบโตผลไม้และถั่วและผลเบอร์รี่นี้เป็นสิ่งที่สำคัญ" vanEngelstorp กล่าวว่า . "หนึ่งในทุกสามกัด [ของอาหารที่บริโภคในสหรัฐอเมริกา] เป็นทางตรงหรือทางอ้อมโดยเรณูผึ้ง." นักวิทยาศาสตร์ได้วิ่งไปอธิบายการสูญเสียซึ่งตกอยู่ในประเภทที่แตกต่างกัน ผลจากสิ่งที่เรียกว่าความผิดปกติของการล่มสลายอาณานิคมเป็นโรครายงานครั้งแรกในปี 2006 ในการที่ผึ้งละทิ้งลมพิษของพวกเขาและหายไป ความผิดปกติของการล่มสลายอาณานิคมหรือ CCD ต่อมากลายเป็นชวเลขสาธารณะสำหรับการอธิบายภัยพิบัติผึ้ง. การสูญเสียส่วนใหญ่รายงานในการสำรวจล่าสุด แต่ไม่จริงพอดีกับรายละเอียดของ CCD และแม้ว่าจะไม่มีเอกสารข้อมูลที่ CCD ส่วนใหญ่อยู่ในยุโรปตะวันตกมีการสูญเสียผึ้งนอกจากนี้ยังมีการแสดงละคร ในความเป็นจริงที่ CCD ดูเหมือนว่าจะลดลงแม้ในขณะที่การสูญเสียรวมติด ผึ้งเป็นเพียงการตาย. "แม้ว่าที่ CCD ไปเราจะยังคงมีการสูญเสียอันยิ่งใหญ่" กล่าวว่านักกีฏวิทยาไดอาน่าค็อกซ์ฟอสเตอร์-ที่มหาวิทยาลัยแห่งรัฐเพนซิลวาเนีย "การสูญเสียข้อมูลที่ CCD เป็นเหมือนฟางที่หยุดพักหลังอูฐ. ระบบมีปัญหาอื่น ๆ อีกมากมาย." การศึกษาปัญหาเหล่านี้ไม่ใช่เรื่องง่าย ในการตั้งค่าการเกษตรโลกแห่งความจริงมันยากที่จะเรียกใช้อย่างเข้มงวดทุกสุดท้ายตัวแปรที่ควบคุมการทดลองซึ่งสรุปผลได้รับการก่อตั้งขึ้น การทดลองนี้สามารถทำงานในห้องปฏิบัติการและสนามทดสอบขนาดเล็ก แต่ไม่ว่าคนเหล่านั้นได้อย่างถูกต้องสะท้อนให้เห็นถึงความซับซ้อนของโลกแห่งความจริงเป็นที่ถกเถียงกัน. ท่ามกลางความไม่แน่นอนให้ความสนใจทางวิทยาศาสตร์ได้ตัดสินในกลุ่มของผู้กระทำผิดมากที่สุดสูงโปรไฟล์ซึ่งเป็นชั้นเรียน สารกำจัดศัตรูพืชที่รู้จักกันเป็น neonicotinoids เหล่านี้ได้รับการพัฒนาในปี 1990 รีบวิ่งไปที่ตลาดที่มีการศึกษาน้อยที่สุดของอันตรายที่อาจเกิดขึ้นและต่อมากลายเป็นโลกของสารกำจัดศัตรูพืชที่ใช้มากที่สุด. ในช่วงหลายปีที่ผ่านมาก็เป็นที่เห็นได้ชัดว่า neonicotinoids มีความเป็นพิษมากที่จะผึ้งและแม้จะอยู่ในขนาดเล็กย่อย ปริมาณ -lethal ให้ผึ้งมีความเสี่ยงต่อการเกิดโรค สหภาพยุโรปเมื่อเร็ว ๆ นี้ จำกัด การใช้ neonicotinoid และหน่วยงานคุ้มครองสิ่งแวดล้อมของสหรัฐคือการทบทวนการใช้งานของพวกเขา. บริษัท สารกำจัดศัตรูพืชได้ต่อสู้ข้อ จำกัด การพิสูจน์ว่ามีการกล่าวหาว่า neonicotinoids ธรรม นักวิทยาศาสตร์ที่ไม่ใช่อุตสาหกรรมส่วนใหญ่บอกว่าคำถามไม่ได้ว่า neonicotinoids มีปัญหา แต่ที่พวกเขาใส่ลงไปในกลุ่มของปัญหาที่เกิดขึ้น. "การศึกษาที่แตกต่างกันแสดงให้เห็นว่าระดับของสารกำจัดศัตรูพืชนี้ค่อนข้างอันตรายต่อผึ้ง" ผึ้งอายุรเวชCédric Alaux กล่าวว่า สถาบันแห่งชาติฝรั่งเศสเกษตรวิจัยที่กล่าวว่าข้อ จำกัด ของสหภาพยุโรปมีความเหมาะสม "แต่เราไม่ควรจะไร้เดียงสาเกินไปและคิดว่ามันจะแก้ปัญหาผึ้ง." เพียงที่สำคัญเป็น neonicotinoids และบางทีอาจจะมากขึ้นเพื่อเป็น varroa ไร destructor พบครั้งแรกในประเทศสหรัฐอเมริกาในปี 1987 ไรลดลงโดยการดูดผึ้ง hemolyph ของพวกเขาแบบอะนาล็อกแมลงเลือดและยังส่งไวรัสและปรสิตอื่น ๆ รายงานของ USDA ที่ผ่านมาเรียกว่า varroa "ศัตรูพืชที่เป็นอันตรายมากที่สุดคนหนึ่งของผึ้ง." นอกจากนี้รายงานยังตั้งข้อสังเกตว่าการเปิดรับ neonicotinoid เปลี่ยนแปลงการทำงานของระบบภูมิคุ้มกันในผึ้ง varroa ที่ติดเชื้อและทำให้ผึ้งความเสี่ยงที่จะติดเชื้อโดย nosema ceranae ปรสิตอื่นที่เกี่ยวข้องในการสูญเสียผึ้ง . เป็นไปได้ว่า neonicotinoids ใช้ในพืชมักจะไม่ฆ่าผึ้งทันที แต่ลดลงพวกเขาพอสำหรับความเครียดอื่น ๆ ที่จะกลายเป็นตาย. เกษตรกีฏวิทยาคริสเตียน Krupke ของมหาวิทยาลัย Purdue เปรียบผลกระทบที่จะ "อาศัยอยู่ในพื้นที่ที่มีระดับความรุนแรงของหมอกควันที่ก่อให้เกิดของคุณ ของร่างกายและระบบภูมิคุ้มกันที่จะกลายเป็นขูดรีดเพื่อให้โรคไข้หวัดโรคปอดบวมดำเนินไป. "Krupke ตั้งข้อสังเกตว่าถึงแม้จะ neonicotinoids เป็นสารเคมีที่เป็นพิษที่พบมากที่สุดในสภาพแวดล้อมที่ผึ้งก็จะห่างไกลจากสารเคมีเท่านั้น ค็อกซ์ฟอสเตอร์และ-vanEngelstorp เน้นจุดที่อ้างอิงงานวิจัยที่พบ 121 สารกำจัดศัตรูพืชที่แตกต่างกันในลมพิษผึ้ง โดยเฉลี่ยแล้วแต่ละกลุ่มที่มีร่องรอยของสารกำจัดศัตรูพืช 6 และบางครั้งหลายโหล. งานวิจัยเกี่ยวกับการมีปฏิสัมพันธ์สารกำจัดศัตรูพืชที่อยู่ในวัยเด็กของตน แต่รวมกันอาจเป็นอันตรายอย่างยิ่งที่จะผึ้งขยายสิ่งที่สารเคมีจะทำคนเดียว "ผมกังวลว่าความสนใจ neonicotinoid รบกวนจากสารกำจัดศัตรูพืชอื่น ๆ ที่มีผลกระทบที่ชัดเจนและยังอาจมีผลกระทบที่แข็งแกร่ง. สิ่งที่ต้องการสารฆ่าเชื้อราเป็นระเบียบอย่างสมบูรณ์สำหรับผึ้ง" vanEngelstorp กล่าวว่า "ผมคิดว่าเราต้องให้การตรวจสอบสารกำจัดศัตรูพืชที่กว้างขึ้น." อีกแง่มุมที่น้อยกว่าการชื่นชมของชีวิตผึ้งยังได้รับความสนใจในการสำรวจในช่วงฤดูหนาวและรายงานของ USDA ใหม่: สิ่งที่พวกเขากิน แม้ว่าผึ้งเชิงพาณิชย์มีรถบรรทุกในวงจรการผสมเกสรทั่วประเทศสหรัฐอเมริกา, ผึ้งส่วนใหญ่มีฐานบ้านในมิดเวสต์บนพื้นที่ที่เกิดการเปลี่ยนแปลงอย่างมีนัยสำคัญในปีที่ผ่าน. เพิ่มขึ้นของราคาอาหารที่นำไปสู่เกษตรกรที่จะปลูกพืชในด้านการพิจารณาก่อนหน้านี้ร่อแร่หรือจัดสรร ทุ่งหญ้า ผึ้งอาหารในทุ่งหญ้าเหล่านั้นและไม่สามารถได้รับสารอาหารที่พวกเขาต้องการจากพืชออกดอกเพียงอย่างเดียว. เพิ่มภัยแล้งบันทึกการตั้งค่าของฤดูร้อนปี 2012 และถูกผึ้งยากสำหรับบำรุง malnourishment สามารถเปิดให้ผึ้งความเสี่ยงที่จะติดเชื้อศัตรูพืชและหรือรุนแรงผลกระทบของสารกำจัดศัตรูพืช. "ภัยแล้ง, การรวมกันเป็นไปได้ของปัจจัยที่ไปกับมันเห็นได้ชัดว่าเป็นปัญหาใหญ่สำหรับจำนวนมากของการเลี้ยงผึ้งที่" vanEngelstorp กล่าวว่า "ในบางกรณีก็คือการรวมกันของ varroa และโรคขาดสารอาหารเหล่านี้ผึ้งสารกำจัดศัตรูพืชสัมผัส." ผึ้งผสมเกสรพาณิชย์หลายสิบของพืชและแม้ว่าอาณานิคมสามารถแทนที่การสูญเสียอย่างต่อเนื่องเร็ว ๆ นี้อาจทำให้การเลี้ยงผึ้งเศรษฐกิจ unviable นักวิจัยกำลังพยายามที่จะก่อให้เกิดความยืดหยุ่นมากขึ้นผึ้ง แต่การรวมกันของสารเคมีโภชนาการและโรคที่มีแนวโน้มที่จะผ่านไม่ได้พิสูจน์โดยการปรับปรุงพันธุกรรมเพียงอย่างเดียวกล่าวว่าค็อกซ์ฟอสเตอร์-. เธอบอกว่าที่อยู่อาศัย pollinator พื้นเมืองต้องถูกทิ้งไว้เหมือนเดิมหรือใหม่ที่จัดตั้งขึ้น; สนามที่จะไปบึงประดิษฐ์หรือริมถนนซ้าย unmowed สามารถจะคิดว่าเป็นประกันการสูญเสียผึ้งเชิงพาณิชย์ vanEngelstorp แนะนำว่าเป็นกฎของหัวแม่มือร้อยละ 10 ของมวลดินควรมีการจัดการเป็นเฮเวนส์ pollinator. สารกำจัดศัตรูพืชนอกจากนี้ยังสามารถนำมาใช้อย่างระมัดระวังมากขึ้น แทนที่จะถูกนำไปใช้ในวงกว้างข้ามทุ่งทั้งหมดและสถานที่ที่พวกเขาสามารถกำหนดเป้าหมายได้อย่างแม่นยำเพื่อการระบาด การใช้งานที่ไม่จำเป็นอื่น ๆ สามารถหันไป. "นักกีฏวิทยาจำนวนมากและผู้เชี่ยวชาญด้านการจัดการศัตรูพืชที่ได้รับการกล่าวว่าปีที่ผ่านมาว่าไม่มีเหตุผลการจัดการศัตรูพืชสำหรับการใช้ยาฆ่าแมลงเหล่านี้บนพืชแทบทุกที่ปลูกในทวีปอเมริกาเหนือ" Krupke กล่าวว่า "แต่แนวโน้มตรงข้ามที่เกิดขึ้น." ภัยพิบัติผึ้งยังสามารถส่งสัญญาณปัญหาในรูปแบบ pollinator อื่น ๆ เช่นผึ้งและผีเสื้อที่ไม่ได้รับการศึกษามักจะ. "ความคิดของผึ้งเป็นนกขมิ้นของเราในเหมืองถ่านหินของจอภาพให้สิ่งแวดล้อม เงื่อนไขมีความเหมาะสมมาก "ค็อกซ์ฟอสเตอร์กล่าวว่า- "ด้วยอาณานิคมผึ้งคุณมีความสามารถที่จะเปิดพวกเขาขึ้นและดูสิ่งที่เกิดขึ้น. มีสายพันธุ์อื่น ๆ อีกมากมายที่จำเป็นสำหรับการผสมเกสร แต่ส่วนใหญ่ของผู้ที่เราไม่ได้มีความสามารถในการมองเห็นสิ่งที่เกิดขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เกือบหนึ่งในสามของโคโลนีผึ้งในเชิงพาณิชย์ในสหรัฐอเมริกา ตาย หรือหายไปเมื่อฤดูหนาวที่แล้ว , และปฏิเสธที่คุกคามแหล่งอาหารของประเทศ

หลายปัจจัย -- ยาฆ่าแมลง fungicides ปรสิตไวรัสและขาดสารอาหาร . . . เชื่อว่าจะทำให้ขาดทุน ซึ่งได้ประกาศอย่างเป็นทางการในวันนี้โดยกลุ่มนักวิจัยวิชาการผู้เลี้ยงผึ้งและกรมวิทยาศาสตร์การเกษตร .

" เราได้รับใกล้ชิดและใกล้ถึงจุดที่เราไม่ต้องผึ้งพอในประเทศนี้ เพื่อตอบสนองความต้องการของการผสมเกสร กล่าวว่า entomologist เดนนิส vanengelstorp ของมหาวิทยาลัยแมรี่แลนด์ , ผู้ที่นำผลการสำรวจเอกสารลดลง

้แพ้ 31 เปอร์เซ็นต์ของอาณานิคมของพวกเขาในปลาย 2012 และก่อนปี 2556ประมาณสองเท่าสิ่งที่ถือว่าการยอมรับผ่านธรรมชาติ สูญเสียในการรักษาด้วยอัตราเอกสารตั้งแต่ปี 2006 เมื่อความกังวลคนเลี้ยงผึ้งแจ้งการสำรวจทั่วประเทศครั้งแรกของสุขภาพผึ้ง หวังเลี้ยงดูโดยลดลงในอัตราของการสูญเสียถึง 22 เปอร์เซ็นต์ ในปี 2011-2012 ถูกกำจัดโดยตัวเลขใหม่

จากการขาดแคลนเกือบมาถึงหัวมีนาคมในแคลิฟอร์เนียเมื่อมีการผสมเกสร ผึ้ง พออัลมอนด์พืช

มีสภาพอากาศไม่เหมาะ อัลมอนด์ จะได้ไป unpollinated -- ลิ้มรสราวกับว่า ของอนาคตที่ผึ้งจะไม่แก้ไขปัญหา

" ถ้าเราต้องการที่จะเติบโตและถั่วและผลเบอร์รี่ผลไม้ นี้เป็นสิ่งสำคัญ " บอกว่า vanengelstorp .หนึ่งในทุกสามกัด [ ของอาหารที่บริโภคในสหรัฐฯ เป็นโดยตรงหรือโดยอ้อมเกสรโดยผึ้ง " นักวิทยาศาสตร์

ต้องวิ่งเพื่ออธิบายการสูญเสียที่ตกอยู่ในประเภทที่แตกต่างกัน ผลบางอย่างจากสิ่งที่เรียกว่าความผิดปกติยุบอาณานิคม โรคแรกที่รายงานในปี 2549 ซึ่งผึ้งทิ้งรังของพวกเขาและหายไป ความผิดปกติของการล่มสลายฝูง หรือ CCD ,ต่อมาเป็นชวเลขสาธารณะเพื่ออธิบายผึ้งภัยพิบัติ

ขาดทุนรายงานมากที่สุดในการสำรวจล่าสุด , อย่างไรก็ตาม , ไม่ได้จริงๆพอดีกับ CCD โปรไฟล์ และแม้ว่า CCD เป็นส่วนใหญ่รับผิดชอบในยุโรปตะวันตกจากความสูญเสียยังมีละคร ในความเป็นจริง , CCD น่าจะลดลง แม้ว่าการขาดทุนทั้งหมด ภูเขา และผึ้งก็จะตาย

" ถ้า CCD ไปเสียเราก็จะขาดทุนมหาศาล กล่าวว่า entomologist ไดอาน่า ค็อกซ์ ฟอสเตอร์ที่มหาวิทยาลัยเพนซิลวาเนีย . ขาดทุน CCD เหมือนฟางที่แบ่งอูฐกลับ ระบบมีปัญหาอื่น ๆอีกมากมาย "

เรียน ปัญหาเหล่านี้ไม่ได้ง่าย ในการตั้งค่าการเกษตรจริง ก็ยากที่จะเรียกใช้อย่างเข้มงวดทุกตัวแปรควบคุมการทดลอง ซึ่งสรุปสุดท้ายที่ก่อตั้งขึ้น