Echinococcus granulosus worm excret

Echinococcus granulosus worm excretory/secretory antigens (WES) were used in ELISA for diagnosis of E. granulosus infection in dogs and compared with protoscolex somatic antigens (PSM). Sera from 224 dogs were tested. There was no correlation between ELISA absorbance values and E. granulosus worm burdens using either antigen. There was a significant linear relationship between absorbance values of sera tested in the ELISA using WES (W-ELISA) and the ELISA using PSM (P-ELISA). However, there was a small but significant difference between the absorbance values of the sera tested against the two antigens. Western blot analysis of WES using sera from E. granulosus-infected and uninfected dogs revealed antigenic components of relative molecular mass (Mr) larger than 94 000, Mr 94 000–68 000 and Mr 43 000–39 000 in worms, and these werespecific for E. granulosus and not identified in PSM; these antigenic differences may be responsible for differences in reactivity in ELISA. The sensitivities of W-ELISA and P-ELISA were 80.8% and 75.6, respectively. The specificities of W-ELISA and P-ELISA were 93.7% and 97.9%, respectively. The reduced specificity in W-ELISA was mainly attributable to increased background reactivity of sera from Taenia hydatigena-infected dogs. Despite the reduction in specificity, both ELISAs are valuable epidemiological tools to determine the prevalence of antibody to E. granulosus in dog populations and to monitor the success of hydatid control campaigns.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Echinococcus granulosus หนอนขับ ถ่าย/secretory antigens (เวส) ถูกใช้ใน ELISA สำหรับตรวจวินิจฉัย E. granulosus การติดเชื้อในสุนัข และเปรียบเทียบกับ protoscolex somatic antigens (PSM) จาก 224 สุนัขจะถูกทดสอบ มีไม่มีความสัมพันธ์ระหว่างค่า absorbance ELISA และ E. granulosus หนอนภาระที่ใช้ตรวจหาอย่างใดอย่างหนึ่ง ยังมีความสัมพันธ์เชิงเส้นอย่างมีนัยสำคัญระหว่างค่า absorbance จะทดสอบ ELISA ที่ใช้เวส (W-ELISA) และ ELISA ที่ใช้ PSM (P-ELISA) อย่างไรก็ตาม มีขนาดเล็ก แต่สำคัญความแตกต่างระหว่างค่า absorbance จะทดสอบกับ antigens สอง วิเคราะห์คืนในตาตะวันตกใช้นโยบายจากสุนัข granulosus ติดเชื้อ และเชื้อ E. เวสเปิดเผยส่วนประกอบ antigenic ของญาติมวลโมเลกุล (Mr) มากกว่า 94 000 นาย 94 000 000 – 68 และนาย 43 000 000 – 39 เวิร์ม และเหล่า werespecific ตะวันออก granulosus และไม่ระบุใน PSM ความแตกต่างเหล่านี้ antigenic อาจชอบความแตกต่างในการเกิดปฏิกิริยาใน ELISA รัฐของ W ELISA และ P-ELISA 80.8% และ 75.6 ตามลำดับ Specificities W ELISA และ P ELISA ได้ 93.7% และ 97.9% ตามลำดับ Specificity ลดใน W ELISA ส่วนใหญ่รวมถึงเกิดปฏิกิริยาการเพิ่มพื้นหลังของนโยบายจาก Taenia hydatigena ติดเชื้อสุนัขได้ แม้ มีการลดใน specificity, ELISAs ทั้งเป็นเครื่องมือความมีคุณค่า เพื่อกำหนดความชุกของแอนติบอดีเพื่อ E. granulosus ในประชากรสุนัข และ การตรวจสอบความสำเร็จของแคมเปญ hydatid ควบคุม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Echinococcus granulosus หนอนขับถ่าย / แอนติเจน (WES) ถูกนำมาใช้ในวิธี ELISA สำหรับการวินิจฉัยของอี granulosus การติดเชื้อในสุนัขและเมื่อเทียบกับแอนติเจนร่างกาย protoscolex (PSM) ซีรั่มจาก 224 สุนัขได้รับการทดสอบ ไม่มีความสัมพันธ์ระหว่างค่าการดูดกลืนแสงวิธี ELISA และภาระอี granulosus หนอนโดยใช้แอนติเจน มีความสัมพันธ์เชิงเส้นอย่างมีนัยสำคัญระหว่างค่าการดูดกลืนแสงของซีรั่มทดสอบในวิธี ELISA โดยใช้ WES (W-ELISA) และวิธี ELISA โดยใช้ PSM เป็น (P-ELISA) แต่มีความแตกต่างเล็ก ๆ แต่สำคัญระหว่างค่าการดูดกลืนแสงของซีรั่มการทดสอบกับทั้งสองแอนติเจน การวิเคราะห์ดวงตะวันของ WES ใช้ซีรั่มจากอี granulosus สุนัขที่ติดเชื้อและไม่ติดเชื้อเปิดเผยส่วนประกอบแอนติเจนของมวลโมเลกุลญาติ (นาย) มีขนาดใหญ่กว่า 94 000 นาย 94 000-68 000 นายและ 43 000-39 000 เวิร์มและ werespecific เหล่านี้ สำหรับ granulosus อีและไม่ได้ระบุไว้ใน PSM; ความแตกต่างของแอนติเจนเหล่านี้อาจต้องรับผิดชอบในความแตกต่างในการเกิดปฏิกิริยาในวิธี ELISA ความเปราะบางของ W-ELISA และ P-ELISA มี 80.8% และ 75.6 ตามลำดับ ไม่เฉพาะเจาะจงของ W-ELISA และ P-ELISA มี 93.7% และ 97.9% ตามลำดับ ความจำเพาะลดลงใน W-ELISA ส่วนใหญ่เนื่องมาจากการเกิดปฏิกิริยาพื้นหลังที่เพิ่มขึ้นของซีรั่มจากพยาธิตัวตืด hydatigena สุนัขที่ติดเชื้อ แม้จะมีการลดลงของความจำเพาะที่ ELISAs ทั้งเป็นเครื่องมือที่มีคุณค่าทางระบาดวิทยาเพื่อตรวจสอบความชุกของแอนติบอดีอี granulosus ในประชากรสุนัขและการตรวจสอบความสำเร็จของแคมเปญการควบคุม hydatid

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผู้เกี่ยวข้อง granulosus หนอนขับถ่าย / secretory แอนติเจน ( เวส ) สถิติที่ใช้ในการวินิจฉัยการติดเชื้อ E . granulosus วิธี ELISA ในสุนัขและเมื่อเทียบกับ protoscolex โซมาติกแอนติเจน ( PSM ) ( พวกหมาได้ถูกทดสอบ ไม่พบความสัมพันธ์ระหว่างค่าการดูดกลืนแสง ( E . granulosus หนอนและภาระการใช้แอนติเจนการเชิงเส้นความสัมพันธ์ระหว่างค่าการดูดกลืนแสงของเซราทดสอบในวิธี ELISA ใช้เวส ( w-elisa ) และวิธี ELISA ใช้ PSM ( p-elisa ) อย่างไรก็ตาม มีขนาดเล็ก แต่ความแตกต่างระหว่างค่าการดูดกลืนแสงของ 2 ( ทดสอบกับแอนติเจน การวิเคราะห์ Western blot ของเวสใช้ ( เช่นสุนัขติดเชื้อมาก่อนและ granulosus เปิดเผยส่วนประกอบของแอนติเจนของมวลโมเลกุลสัมพัทธ์ ( MR ) ขนาดใหญ่กว่า 94 , 000 นาย 94 , 000 – 68 , 000 นาย 43 000 – 39 000 หนอนและเหล่านี้ werespecific สำหรับ E granulosus และระบุใน PSM ความแตกต่างของแอนติเจนเหล่านี้อาจจะรับผิดชอบในการความแตกต่างในวิธีอีไลซ่า และมีความไวของ w-elisa p-elisa 80.8 % และ 34.45 ,ตามลำดับ - และที่ w-elisa p-elisa ร้อยละ 93.7 ร้อยละ 97.9 % ตามลำดับ ลดความจำเพาะใน w-elisa ส่วนใหญ่เนื่องมาจากการเพิ่มขึ้นของพื้นหลัง ( เหลิง hydatigena ติดเชื้อสุนัข แม้จะมีการลดลงในเลือด ทั้ง elisas เป็นเครื่องมือที่มีคุณค่าทางระบาดวิทยาเพื่อศึกษาความชุกของแอนติบอดีต่ออีgranulosus ในประชากรสุนัขและติดตามความสำเร็จของแคมเปญที่ควบคุม hydatid .