This paper has focused on understan

This paper has focused on understanding the livelihood changes
that men and women have made in the last 10 years, exploring the
drivers of those changes, including water access and management,
and identifying key water related challenges going forward. We
find a trend toward diversification of livelihood activities, with a
focus, where possible, on both shrimp and crops. Our findings
highlight the role that water management and infrastructure,
including the ability to control flooding and waterlogging, have
played in encouraging those shifts.
Several important conclusions emerge in our study. First,
increased infrastructure and watermanagement are clearly linked
to the growing importance of agriculture and aquaculture in
livelihood strategies. However, as much as groundwater has
enabled irrigation, especially in Satkhira, waterlogging, drainage,
and the control of salinity remain unaddressed. Respondents are
more concerned about future waterlogging and flooding than
expanding irrigation. The expansion of irrigation may increase
rice production in Satkhira, but from the FGD discussions, it is
unlikely that water would be widely accessible. In Bagerhat,
where there is potential to store surface water, irrigation faces a
variety of constraints, including limited access to LLPs, the need to
re-excavate canals to holdmore water, and proper release of water
from the sluice gates. In Satkhira, where there is fresh groundwater
available, tubewell expansionwould require investments by
farmers and may only benefit those able to pay to access
groundwater (Crow and Sultana, 2002). FGD participants also
specifically feared that if water shortages increase, smaller
farmers would be first excluded. Thus, if new, large investments
will be made into canal systems, then aspects of equity would
require particular emphasis.
Second, governance issues and conflicts over existing irrigation
water and related infrastructure must be addressed in order
for the infrastructure investment to deliver appropriate returns.
The concept of Water Management Committees is not (yet)
working as intended. Issues of water timing and release, which
now often depend on local elites (and may require payments)
reduce the amount of water available locally in the dry season
and likely contribute to lower crop and fish outcomes especially
if water is unavailable at more critical times. Moreover, FGDs
pointed to power dynamics in controlling access not only to
water but also to land resources. Water extraction in many of the
water stressed areas becomes a zero-sum game; those with access
to pumps and newer technologies are able to extract more
water at critical periods, while others lose out. Management is
particularly crucial as progressive salinization and progressive
waterlogging of scarce agricultural areas is very costly or sometimes
impossible to reserve. Rather than embarking on large
additional investments for providing surface water at this time, it
would be important to establish more equitable management
structures for the existing systems and then link those to future
investments.
While shrimp farming may offer higher profits, FGDs seem to
suggest a reticence to rely solely on shrimp farming. Respondents
in Kachita FGD noted “Although embankments and sluices were
constructed, breaching and seepage are common and then led to
total loss of income. People here are more cautious about
investing in monoculture; rather we prefer polyculture of fish.”
These sentiments were expressed in several of the FGDs in both
Bagerhat and Satkhira, with most respondents suggesting that
they preferred being able to cultivate crops, as opposed to relying
solely on shrimp, and to also stock a mixture of shrimp and fish.
In addition, FGD participants in Satkhira expressed serious concerns
about future agricultural cropping in their areas. However,
especially for the more saline systems, these two activities (food
crops and shrimp farming) seem to be incompatible in the same
polders, as it is difficult to prevent saline water from entering in
freshwater fields, and it is difficult to reclaim fields once they
have become saline. Conflicts can arise over issues of inflow of
brackish water, the deliberate destruction of bunds, or the
drainage problems resulting from the unplanned construction of
ghers (Ito, 2002).
Additional investment in surface canal systems are still needed
for coastal Bangladesh but only once the other constraints to productive
crop production are addressed, most of which relate to
governance issues. Ensuring greater access to irrigation (either
surface or groundwater) may enable the expansion of agricultural
and freshwater aquaculture activities; however, there seems to be a
clear need for understanding how to use thiswater more efficiently.
This study highlights that priorities for investment in the Master
Plan for Agricultural Development in the Southern Region of
Bangladesh and the Bangladesh Climate Change Strategy and Action
Plan should includ

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เอกสารนี้ได้เน้นความเข้าใจการเปลี่ยนแปลงการดำรงชีวิตว่า ชายและหญิงได้ใน 10 ปีที่ผ่านมา การสำรวจการควบคุมเปลี่ยนแปลงนั้น รวมทั้งน้ำเข้าและการจัดการระบุน้ำสำคัญสัมพันธ์กับความท้าทายต่อไปข้างหน้า เราพบแนวโน้มไปสู่ความหลากหลายของกิจกรรมการดำรงชีวิต การโฟกัส ได้ กุ้งและพืช ผลการวิจัยของเราเน้นบทบาทที่น้ำการจัดการและโครงสร้างพื้นฐานรวมทั้งความสามารถในการควบคุมน้ำท่วม และ waterlogging มีเล่นในใจกะเหล่านั้นผลสรุปที่สำคัญหลายที่ออกมาในการศึกษาของเรา ครั้งแรกเพิ่มโครงสร้างพื้นฐานและ watermanagement มีการเชื่อมโยงอย่างชัดเจนให้ความสำคัญต่อการเติบโตของการเกษตรและเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำในกลยุทธ์การดำรงชีวิต อย่างไรก็ตาม เท่าที่มีน้ำบาดาลเปิดใช้งานชลประทาน โดยเฉพาะอย่างยิ่งใน Satkhira, waterlogging ระบายน้ำและการควบคุมความเค็มยังคง unaddressed ผู้ตอบมีเพิ่มเติมความกังวลเกี่ยวกับอนาคต waterlogging และน้ำท่วมกว่าขยายการชลประทาน อาจเพิ่มขยายการชลประทานข้าวผลิต ใน Satkhira แต่ จากการอภิปราย FGD มันเป็นไม่น่าว่า น้ำจะเข้าถึงได้อย่างกว้างขวาง ใน Bagerhatมีศักยภาพในการเก็บน้ำผิว ชลประทานหันหน้าเครื่องความหลากหลายของข้อจำกัด LLPs ต้องเข้ารวมทั้งการขุดคลองน้ำ holdmore และปล่อยน้ำที่เหมาะสมจากประตูบานเลื่อน ใน Satkhira มีน้ำบาดาลจืดtubewell expansionwould พร้อมใช้งาน ต้องมีเงินลงทุนโดยเกษตรกร และอาจเพียงเป็นประโยชน์ต่อผู้ได้เข้าถึงน้ำบาดาล (อีกาและซูล 2002) FGD ร่วมยังโดยเฉพาะกลัวว่าถ้าน้ำขาดแคลนเพิ่มขึ้น ขนาดเล็กเกษตรกรจะถูกแยกออกก่อน ดังนั้น ถ้า ใหม่ ลงทุนขนาดใหญ่จะทำเป็นระบบคลอง แล้วจะด้านหุ้นต้องเน้นเฉพาะสอง การบริหาร และความขัดแย้งผ่านชลประทานที่มีอยู่น้ำและโครงสร้างพื้นฐานที่เกี่ยวข้องต้องได้รับในใบสั่งสำหรับการลงทุนโครงสร้างพื้นฐานให้ เหมาะสมกลับแนวคิดของคณะกรรมการบริหารจัดการน้ำ (ยังไม่)ทำงานตามที่ตั้งใจไว้ ปัญหาของน้ำเวลาปล่อย ซึ่งตอนนี้มักจะขึ้นอยู่กับถิ่นที่ร่ำรวย (และอาจต้องมีการชำระเงิน)ลดปริมาณของน้ำเฉพาะในฤดูแล้งและมีแนวโน้มนำไปสู่การเพาะปลูกต่ำกว่า และปลาผลโดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าน้ำไม่สำคัญเวลา นอกจากนี้ FGDsชี้เพื่ออำนาจในการควบคุมการเข้าไม่ถึงน้ำแต่ยังที่ดินทรัพยากร น้ำสกัดในหลายน้ำเน้นพื้นที่กลาย เป็นเล่น ผู้ที่ มีการเข้าถึงการปั๊ม และใหม่กว่าเทคโนโลยีจะแยกเพิ่มเติมน้ำในช่วงเวลาสำคัญ ในขณะที่คนอื่นเสียออก การจัดการเป็นสำคัญโดยเฉพาะอย่างยิ่งเป็น salinization ก้าวหน้าและก้าวหน้าwaterlogging ของพื้นที่ทางการเกษตรที่ขาดแคลนเป็นค่าใช้จ่ายมาก หรือบางครั้งไม่สามารถจองห้องพัก แทนที่จะเริ่มดำเนินการในขนาดใหญ่เงินลงทุนเพิ่มเติมสำหรับการให้น้ำผิวตอนนี้ มันจะเป็นสิ่งสำคัญในการสร้างการจัดการที่เป็นธรรมมากขึ้นโครงสร้างสำหรับระบบที่มีอยู่แล้ว เชื่อมโยงไปในอนาคตเงินลงทุนขณะที่เลี้ยงกุ้งอาจให้ผลกำไรที่สูง FGDs ที่ดูเหมือนจะแนะนำ reticence ให้อาศัยเลี้ยงกุ้ง ผู้ตอบใน Kachita FGD ตั้งข้อสังเกต "แม้ว่าทำนบและ sluicesสร้าง ละเมิดและไหลซึมอยู่ทั่วไป และจากนั้น นำไปสู่การสูญเสียรายได้ทั้งหมด คนที่นี่มีความระมัดระวังมากขึ้นเกี่ยวกับลงทุนในการปลูกพืชเชิงเดี่ยว แต่ เราชอบแนวของปลา"ความรู้สึกเหล่านี้ถูกแสดงใน FGDs ทั้งหลายBagerhat และ Satkhira มีผู้ตอบส่วนใหญ่ที่บอกว่าพวกเขาต้องการจะเพาะปลูกพืช ตรงข้ามกับอาศัยแต่เพียงผู้เดียว ในกุ้ง และสต็อกยัง มีส่วนผสมของกุ้งและปลานอกจากนี้ ร่วม FGD ใน Satkhira แสดงความกังวลอย่างจริงจังเกี่ยวกับอนาคตเกษตรการปลูกพืชในพื้นที่ของพวกเขา อย่างไรก็ตามโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับระบบเติมน้ำเกลือ กิจกรรมเหล่านี้สอง (อาหารพืชและการเลี้ยงกุ้ง) ดูเหมือนจะเข้ากันไม่ได้ในที่เดียวกันเข้า มันเป็นยากที่จะป้องกันไม่ให้น้ำเกลือเข้าเขตน้ำจืด และมันเป็นเรื่องยากที่จะเพิ่มเขตข้อมูลเมื่อพวกเขาได้กลายเป็นน้ำเกลือ ความขัดแย้งสามารถเกิดขึ้นผ่านปัญหาของการไหลเข้าของน้ำกร่อย ทำนบ ทำลายเจตนาหรือปัญหาการระบายน้ำที่เกิดจากการก่อสร้างไม่ได้วางแผนghers (อิโตะ 2002)การลงทุนเพิ่มในระบบคลองพื้นผิวสำหรับชายฝั่งบังกลาเทศแต่เพียงครั้งเดียวอื่น ๆ ข้อจำกัดการผลิตระบุการผลิตพืช ซึ่งส่วนใหญ่เกี่ยวข้องกับการบริหารการ สร้างโอกาสเข้าถึงชลประทาน(พื้นผิวหรือน้ำบาดาล) อาจช่วยให้การขยายตัวของเกษตรและ กิจกรรมเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำจืด อย่างไรก็ตาม ดูเหมือนจะเป็นล้างต้องทำความเข้าใจวิธีการใช้ thiswater ได้อย่างมีประสิทธิภาพการศึกษานี้ไฮไลท์ที่สำคัญสำหรับการลงทุนในหลักแผนพัฒนาการเกษตรในเขตภาคใต้ของบังคลาเทศ และประเทศบังกลาเทศภูมิอากาศเปลี่ยนแปลง และการดำเนินการควรมีแผน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทความนี้ได้มุ่งเน้นในการทำความเข้าใจการเปลี่ยนแปลงการทำมาหากิน
ว่าผู้ชายและผู้หญิงได้ทำในช่วง 10 ปีที่ผ่านมาการสำรวจ
ไดรเวอร์ของการเปลี่ยนแปลงเหล่านั้นรวมถึงการเข้าถึงน้ำและการบริหารจัดการ
และระบุน้ำที่สำคัญความท้าทายที่เกี่ยวข้องกับการก้าวไปข้างหน้า เรา
พบว่าแนวโน้มความหลากหลายของกิจกรรมที่ทำมาหากินด้วย
การมุ่งเน้นที่เป็นไปได้ทั้งกุ้งและพืช ค้นพบของเรา
เน้นบทบาทการบริหารจัดการน้ำและโครงสร้างพื้นฐานที่
รวมทั้งความสามารถในการควบคุมน้ำท่วมและน้ำขังได้
เล่นในการส่งเสริมให้การเปลี่ยนแปลงเหล่านั้น
ข้อสรุปที่สำคัญหลายอย่างเกิดขึ้นในการศึกษาของเรา แรก
โครงสร้างพื้นฐานที่เพิ่มขึ้นและ watermanagement มีการเชื่อมโยงอย่างชัดเจน
เพื่อการเจริญเติบโตของการเกษตรและการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำใน
กลยุทธ์การทำมาหากิน อย่างไรก็ตามเท่าที่น้ำใต้ดินได้
เปิดใช้งานการชลประทานโดยเฉพาะอย่างยิ่งใน Satkhira, น้ำขัง, การระบายน้ำ
และการควบคุมของความเค็มยังคง unaddressed ผู้ตอบแบบสอบถามมี
ความกังวลมากขึ้นเกี่ยวกับน้ำขังและน้ำท่วมในอนาคตมากกว่า
การขยายตัวของการชลประทาน การขยายตัวของการให้น้ำอาจเพิ่ม
การผลิตข้าวใน Satkhira แต่จากการอภิปราย FGD นั้นมันเป็นสิ่ง
ที่ไม่น่าว่าน้ำจะสามารถเข้าถึงได้อย่างกว้างขวาง ใน Bagerhat,
ที่มีศักยภาพในการจัดเก็บน้ำผิวดินชลประทานใบหน้า
หลากหลายของข้อ จำกัด รวมทั้งการ จำกัด การเข้าถึง LLPs จำเป็นที่จะต้อง
re-ขุดคลองเพื่อ holdmore น้ำและการปล่อยที่เหมาะสมของน้ำ
จากประตูประตูน้ำ ใน Satkhira ที่มีน้ำใต้ดินสด
ใช้ได้ tubewell expansionwould จำเป็นต้องมีการลงทุนโดย
เกษตรกรและอาจจะเป็นเพียงเป็นประโยชน์ต่อผู้สามารถที่จะจ่ายในการเข้าถึง
น้ำบาดาล (อีกาและชายา, 2002) ผู้เข้าร่วม FGD ยัง
โดยเฉพาะกลัวว่าถ้าขาดแคลนน้ำเพิ่มขึ้นมีขนาดเล็ก
เกษตรกรจะได้รับการยกเว้นแรก ดังนั้นหากใหม่การลงทุนขนาดใหญ่
ที่จะทำในระบบคลองแล้วแง่มุมของผู้ถือหุ้นจะ
ต้องมีการเน้นเฉพาะ
ประการที่สองปัญหาการกำกับดูแลและความขัดแย้งที่มีอยู่กว่าชลประทาน
น้ำและโครงสร้างพื้นฐานที่เกี่ยวข้องจะต้องได้รับการแก้ไขในการสั่งซื้อ
สำหรับการลงทุนโครงสร้างพื้นฐานในการส่งมอบผลตอบแทนที่เหมาะสม
แนวคิดของคณะกรรมการบริหารจัดการน้ำไม่ได้ (ยัง)
ทำงานตามที่ตั้งใจไว้ ประเด็นของการกำหนดเวลาและปล่อยน้ำซึ่ง
ขณะนี้มักจะขึ้นอยู่กับชนชั้นสูงในท้องถิ่น (และอาจจำเป็นต้องมีการชำระเงิน)
ลดปริมาณน้ำที่มีอยู่ในประเทศในฤดูแล้ง
และมีแนวโน้มนำไปสู่การลดผลพืชและปลาโดยเฉพาะอย่างยิ่ง
ถ้าน้ำไม่พร้อมใช้งานในช่วงเวลาที่สำคัญมากขึ้น นอกจากนี้ FGDs
ชี้ไปที่การเปลี่ยนแปลงอำนาจในการควบคุมการเข้าถึงไม่เพียง แต่จะ
น้ำ แต่ยังรวมถึงทรัพยากรที่ดิน สกัดน้ำในหลาย
พื้นที่น้ำเครียดกลายเป็นเกมศูนย์รวม; ผู้ที่มีการเข้าถึง
การปั๊มและเทคโนโลยีใหม่สามารถที่จะดึงมากขึ้น
น้ำในช่วงเวลาที่สำคัญขณะที่คนอื่นเสียออก การบริหารจัดการเป็น
สำคัญโดยเฉพาะอย่างยิ่งความเค็มความก้าวหน้าและความก้าวหน้า
ขังพื้นที่การเกษตรที่ขาดแคลนเป็นค่าใช้จ่ายมากหรือบางครั้ง
ไม่สามารถที่จะสำรอง แทนที่จะเริ่มดำเนินการในขนาดใหญ่
ลงทุนเพิ่มเติมสำหรับการให้น้ำผิวดินในเวลานี้มัน
จะเป็นสิ่งสำคัญที่จะสร้างความเท่าเทียมกันมากขึ้นการจัดการ
โครงสร้างระบบที่มีอยู่แล้วเชื่อมโยงเหล่านั้นไปในอนาคต
การลงทุน
ในขณะที่การเลี้ยงกุ้งอาจมีผลกำไรที่สูงขึ้น FGDs ดูเหมือนจะ
ชี้ให้เห็นความเงียบที่จะพึ่งพา แต่เพียงผู้เดียวในการเลี้ยงกุ้ง ผู้ตอบแบบสอบถาม
ใน Kachita FGD ตั้งข้อสังเกต "แม้ว่าเขื่อนและประตูน้ำถูก
สร้างละเมิดและการรั่วซึมอยู่ร่วมกันแล้วนำไปสู่การ
สูญเสียรวมของรายได้ ผู้คนที่นี่มีความระมัดระวังมากขึ้นเกี่ยวกับ
การลงทุนในเชิงเดี่ยว; ค่อนข้างเราชอบแบบผสมผสานของปลา. "
ความรู้สึกเหล่านี้ได้รับการแสดงในหลาย FGDs ทั้งใน
Bagerhat และ Satkhira กับผู้ตอบแบบสอบถามส่วนใหญ่บอกว่า
พวกเขาต้องการความสามารถในการปลูกพืชเมื่อเทียบกับการอาศัย
เพียงลำพังบนกุ้งและยังตุนส่วนผสม กุ้งและปลา
นอกจากนี้ผู้เข้าร่วม FGD ใน Satkhira แสดงความกังวลอย่างจริงจัง
เกี่ยวกับการปลูกพืชการเกษตรอนาคตในพื้นที่ของพวกเขา แต่
โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับระบบน้ำเกลือมากขึ้นทั้งสองกิจกรรม (อาหาร
พืชและการเลี้ยงกุ้ง) ดูเหมือนจะเข้ากันไม่ได้ในที่เดียวกัน
ลุ่มมันเป็นเรื่องยากที่จะป้องกันไม่ให้น้ำน้ำเกลือจากการป้อนใน
เขตน้ำจืดและมันก็เป็นเรื่องยากที่จะเรียกคืนทุ่งครั้งเดียว พวกเขา
ได้กลายเป็นน้ำเกลือ ความขัดแย้งจะเกิดขึ้นมากกว่าปัญหาของการไหลเข้าของ
น้ำกร่อย, การทำลายโดยเจตนาของทำนบหรือ
ปัญหาการระบายน้ำที่เกิดจากการก่อสร้างที่ไม่ได้วางแผนของ
ghers (อิโตะ, 2002)
ลงทุนเพิ่มในระบบคลองพื้นผิวยังคงมีความจำเป็น
สำหรับชายฝั่งบังกลาเทศ แต่เพียงครั้งเดียวข้อ จำกัด อื่น ๆ ที่จะมีประสิทธิภาพ
การผลิตพืชได้รับการแก้ไขซึ่งส่วนใหญ่เกี่ยวข้องกับ
ปัญหาการกำกับดูแล การสร้างความมั่นใจเข้าถึงมากขึ้นเพื่อการชลประทาน (ทั้ง
บนดินหรือใต้ดิน) อาจช่วยให้การขยายตัวของการเกษตร
กิจกรรมและการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำจืด; แต่มีน่าจะเป็นความ
ต้องการที่ชัดเจนสำหรับการทำความเข้าใจวิธีการใช้ thiswater มีประสิทธิภาพมากขึ้น
การศึกษาครั้งนี้ไฮไลท์ที่จัดลำดับความสำคัญสำหรับการลงทุนในโท
แผนพัฒนาการเกษตรในภาคใต้ของ
บังคลาเทศและกลยุทธ์และการดำเนินการเปลี่ยนแปลงภูมิอากาศบังคลาเทศ
แผนควร includ