Proprietary software or closed sour

Proprietary software or closed source software is computer software licensed under exclusive legal right of the copyright holder with the intent that the licensee is given the right to use the software only under certain conditions, and restricted from other uses, such as modification, sharing, studying, redistribution, or reverse engineering.[1][2] Usually the source code of proprietary software is not made available.

Complementary terms include free software,[2][3] licensed by the owner under more permissive terms, and public domain software, which is not subject to copyright and can be used for any purpose. Proponents of free and open source software use proprietary or non-free to describe software that is not free or open source.[4][5]

A related, but distinct categorization in the software industry is commercial software which refers to software produced for sale, but without meaning it is closed source.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ซอฟต์แวร์ลิขสิทธิ์หรือแหล่งที่มาปิดซอฟต์แวร์โปรแกรมคอมพิวเตอร์ที่ได้รับอนุญาตภายใต้สิทธิตามกฎหมาย แต่เพียงผู้เดียวของเจ้าของลิขสิทธิ์ด้วยความตั้งใจที่ได้รับใบอนุญาตจะได้รับสิทธิการใช้ซอฟต์แวร์ภายใต้เงื่อนไขบางอย่างและถูก จำกัด จากการใช้งานอื่น ๆ เช่นการปรับเปลี่ยนร่วมกันศึกษา , แจกจ่ายหรือวิศวกรรมย้อนกลับ[1] [2] มักจะรหัสที่มาของซอฟต์แวร์ลิขสิทธิ์ไม่ได้ทำมี.

แง่เสริมรวมถึงซอฟต์แวร์ฟรี [2] [3] ได้รับอนุญาตจากเจ้าของอนุญาตภายใต้เงื่อนไขมากขึ้นและซอฟต์แวร์โดเมนสาธารณะซึ่งไม่อยู่ภายใต้ ลิขสิทธิ์และสามารถใช้เพื่อวัตถุประสงค์ใด ผู้เสนอซอฟต์แวร์ฟรีและเปิดแหล่งใช้กรรมสิทธิ์หรือไม่อิสระที่จะอธิบายถึงซอฟต์แวร์ที่ไม่ได้เป็นแหล่งที่มาฟรีหรือเปิด[4] [5]

หมวดหมู่ที่เกี่ยวข้อง แต่แตกต่างกันในอุตสาหกรรมซอฟต์แวร์เป็นซอฟต์แวร์เชิงพาณิชย์ซึ่งหมายถึงซอฟต์แวร์ที่ผลิตเพื่อจำหน่าย แต่ไม่มีความหมายมันเป็นแหล่งที่มาปิด.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ซอฟต์แวร์กรรมสิทธิ์หรือปิดซอฟต์แวร์คือ ซอฟต์แวร์คอมพิวเตอร์ที่ได้รับอนุญาตภายใต้สิทธิทางกฎหมายของผู้ถือลิขสิทธิ์ด้วยเจตนาว่า ที่ผู้รับใบอนุญาตให้ใช้ซอฟต์แวร์ภายใต้เงื่อนไขบางอย่างเท่านั้น และจำกัดการใช้งานอื่น ๆ เช่นแก้ไข อายุ การศึกษา ซอร์ส หรือวิศวกรรมย้อนกลับ[1][2] โดยปกติแล้วรหัสแหล่งที่มาของซอฟต์แวร์กรรมสิทธิ์จะไม่ปรากฏ

เสริมรวมซอฟต์แวร์ฟรี, [2] [3] ได้รับอนุญาต โดยเจ้าของภายใต้เงื่อนไข permissive มากขึ้น และซอฟต์แวร์ โดเมนสาธารณะที่ไม่มีลิขสิทธิ์ และสามารถใช้สำหรับวัตถุประสงค์ใด ๆ Proponents ซอฟต์แวร์ฟรี และเปิดแหล่งใช้ฟทร์แวร์ หรือไม่ฟรีเพื่ออธิบายซอฟต์แวร์ที่ไม่ใช่แหล่งฟรี หรือเปิด[4][5]

เกี่ยวข้อง A แต่ประเภทแตกต่างกันในอุตสาหกรรมซอฟต์แวร์เป็นซอฟต์แวร์เชิงพาณิชย์ซึ่งหมายถึงซอฟต์แวร์ที่ผลิต สำหรับขาย แต่ไม่ มีความหมายที่ถูกปิด มา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ซอฟต์แวร์มีลิขสิทธิ์หรือปิดซอฟต์แวร์โอเพนซอร์สมีคอมพิวเตอร์ซอฟต์แวร์ที่อนุญาตให้ใช้งาน ภายใต้ กฎหมายที่ดีเยี่ยมทางด้านขวาของที่สงวนลิขสิทธิ์พ.ศ.ที่ใส่พร้อมด้วยวัตถุประสงค์ที่ผู้รับใบอนุญาตจะได้รับสิทธิในการใช้ซอฟต์แวร์เท่านั้น ภายใต้ เงื่อนไขและการจำกัดการใช้งานจากอื่นๆใช้เช่นการปรับแต่งการใช้ร่วมกัน,การศึกษา,การเผยแพร่หรือวิศวกรรมย้อนกลับ.[ 1 ],[ 2 ]โดยปกติแล้วซอร์สโค้ดของซอฟต์แวร์เป็นเจ้าของไม่ได้ทำให้เงื่อนไข

อภิ นันทนาการแบบไม่เสียค่าบริการรวมถึงซอฟต์แวร์[ 2 ][ 3 ]ถูกต้องโดยเจ้าของที่ดินตามเงื่อนไขเพิ่มเติม(อำนาจ)อนุญาตและซอฟต์แวร์โดเมนสาธารณะซึ่งไม่ต้องสงวนลิขสิทธิ์พ.ศ.และสามารถใช้เพื่อวัตถุประสงค์ใดๆ ฝ่ายสนับสนุนของซอฟต์แวร์ที่มาแบบไม่เสียค่าบริการและเปิดใช้เป็นกรรมสิทธิ์หรือไม่ - แบบไม่เสียค่าบริการเพื่ออธิบายถึงซอฟท์แวร์ที่ไม่ใช่แหล่งที่มาแบบไม่เสียค่าบริการหรือเปิดให้บริการ[ 4 ]:[ 5 ],

ที่เกี่ยวข้องแต่การจัดหมวดหมู่ชัดเจนของอุตสาหกรรมซอฟต์แวร์ที่มีซอฟท์แวร์ทางการค้าซึ่งหมายถึงการใช้งานซอฟท์แวร์ผลิตเพื่อขายแต่ไม่มีความหมายเป็นแหล่งปิดลงแล้ว.