2) Their spicules have a triaxonic

2) Their spicules have a triaxonic and cubic symmetry, i.e. they are composed of three axes that are arranged at right angles to each other. The basic spicule form is the hexactin, which has all six rays (two per axis) fully developed – hence the taxonomic name, Hexactinellida. By reduction, branching, and ornamentation of rays, glass sponges produce a staggering array of different spicule types that can be aesthetically highly appealing and form the basis to distinguish species and higher taxa. Spicules are categorized into two basic groups: megascleres, which provide structural support and are often visible with the naked eye, and the much smaller microscleres, the function of which – other than to please taxonomists – is largely unknown. Glass sponge skeletons have recently attracted the attention of materials scientists because they possess a number of interesting properties, including very good light-transmitting capabilities (if the living sponges actually use their spicules to transmit light is questionable, though).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

2) spicules ความมี triaxonic และสมมาตรลูกบาศก์ เช่นจะประกอบไปด้วย 3 แกนที่จัดเรียงทำมุมขวากัน แบบฟอร์มพื้นฐาน spicule เป็น hexactin ซึ่งมีทั้งหมด 6 รังสี (สองต่อแกน) ทั้งหมด ได้รับการพัฒนา – ดังนั้นชื่ออนุกรมวิธาน Hexactinellida ลด สาขา และโอบของรังสี ฟองน้ำแก้วผลิตเรย์ส่าย spicule ที่แตกต่างกันชนิดที่สามารถจะน่าสนใจอย่างมาก และเป็นพื้นฐานเพื่อแยกชนิดและ taxa สูง Spicules จะแบ่งเป็น 2 กลุ่มพื้นฐาน: megascleres ซึ่งให้การสนับสนุนโครงสร้าง และมักมองเห็นได้ ด้วยตาเปล่า และ microscleres มีขนาดเล็กมาก ฟังก์ชันที่ – อื่น ๆ กว่าจะกรุณา taxonomists – เป็นส่วนใหญ่ไม่รู้จัก โครงกระดูกฟองน้ำแก้วมีล่าสุดดึงดูดความสนใจของนักวิทยาศาสตร์วัสดุเนื่องจากพวกเขามีจำนวนของคุณสมบัติที่น่าสนใจ รวมถึงความสามารถในการส่งผ่านแสงดี (ฟองน้ำนั่งเล่นใช้ spicules ของจริงส่งแสงว่าอาจ แม้ว่า) .

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

2 ) สปิคูลของสมมาตร triaxonic และลูกบาศก์ เช่นพวกเขาจะประกอบด้วยแกนสามที่จัดมุมขวาที่จะแต่ละอื่น ๆ แบบฟอร์มซีรอคโคพื้นฐานเป็น hexactin ซึ่งมีทั้งหมดหกรังสี ( สองต่อแกน ) พัฒนาเต็มที่–ดังนั้นทางชื่อ hexactinellida . โดยการลด , กิ่ง และการประดับของรังสีบ. ผลิตอาร์เรย์ส่ายของประเภทซีรอคโคที่แตกต่างกันสามารถ aesthetically น่าสนใจขอ และเป็นพื้นฐานที่จะแยกแยะชนิดและความสูงที่สูงขึ้น . สปิคูล แบ่งออกเป็นสองกลุ่มพื้นฐาน : megascleres ซึ่งให้การสนับสนุนโครงสร้างและมักจะมองเห็นได้ด้วยตาเปล่า และ microscleres ขนาดเล็กมาก ,ฟังก์ชัน ซึ่งนอกจากจะช่วย taxonomists ––เป็นส่วนใหญ่ที่ไม่รู้จัก โครงกระดูกฟองน้ำแก้วเพิ่งได้ดึงดูดความสนใจของนักวิทยาศาสตร์วัสดุเพราะพวกเขามีจำนวนของคุณสมบัติที่น่าสนใจรวมทั้งดีมาก แสงส่ง ( ถ้าอยู่ในฟองน้ำที่ใช้จริงของพวกเขาในการส่งแสงสปิคุลง
แม้ว่า )