Photocatalytic disinfection of gram

Photocatalytic disinfection of gram-negative (G
) Pseudomonas fluorescens and gram-positive (Gþ)
Macrococcus caseolyticus spoilage bacteria by nano-TiO2 under different experimental conditions and its
disinfection mechanism were investigated. The disinfection mechanism was determined by the release of
cellular Kþ, lipid oxidation, and the TEM morphological images. Photocatalytic treatments showed the
similar effects on both G
and Gþ bacteria regardless of experimental conditions and disinfection
mechanism. The lower the initial bacterial population was, the shorter the time that was required to
eliminate the bacteria. Increased TiO2 contents and light intensity resulted in increased bacterial killing.
Both Kþ leakage and lipid oxidation increased significantly after the TiO2 treatment. Electronic images
illustrate that bacterial cells started showing damages in cell walls and membranes after 30 min treatment,
cytoplasm leakage after 90 min treatment, and lysis after 150 min treatment. The greater reduction
population of M. caseolyticus was observed than that of P. fluorescens. These results demonstrate that
effectiveness of nano-TiO2 depends on the initial bacterial population, TiO2 content, and UVA light intensity.
TiO2 treatments results in increased lipid peroxidation and damaged cell membrane integrity
before cell death. Gþ M. caseolyticus is more susceptible to photocatalytic disinfection by nano-TiO2
under light than G
P. fluorescens regardless of experimental conditions.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การฆ่าเชื้อโรคด้วยแสงของแกรมลบ (G?) Pseudomonas fluorescens และแกรมบวก (GTH)
Macrococcus caseolyticus แบคทีเรียเน่าเสียโดยนาโน TiO2 ภายใต้เงื่อนไขที่แตกต่างกันและการทดลองของ
กลไกการฆ่าเชื้อโรคที่ได้รับการตรวจสอบ กลไกการฆ่าเชื้อโรคถูกกำหนดโดยการเปิดตัวของ
KTH เซลล์ออกซิเดชันของไขมันและภาพก้าน TEM การรักษาด้วยแสงแสดงให้เห็น
ผลกระทบที่คล้ายกันทั้ง G? และแบคทีเรีย GTH โดยไม่คำนึงถึงเงื่อนไขการทดลองและฆ่าเชื้อ
กลไก ต่ำกว่าประชากรแบคทีเรียเริ่มต้นเป็นเวลาสั้นที่จะต้อง
กำจัดเชื้อแบคทีเรีย เพิ่มเนื้อหา TiO2 และความเข้มของแสงส่งผลในการฆ่าเชื้อแบคทีเรียที่เพิ่มขึ้น.
ทั้งการรั่วไหลของ KTH และออกซิเดชันของไขมันเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญหลังจากการรักษา TiO2 ภาพอิเล็กทรอนิกส์
แสดงให้เห็นว่าเซลล์แบคทีเรียเริ่มแสดงความเสียหายในผนังเซลล์และเยื่อหลังการรักษา 30 นาที,
การรั่วไหลของพลาสซึมหลังจาก 90 นาทีการรักษาและสลายหลังจาก 150 นาทีการรักษา ลดลงมากขึ้น
ประชากร M. caseolyticus เป็นข้อสังเกตกว่า P. fluorescens ผลการศึกษานี้แสดงให้เห็นว่า
ประสิทธิภาพของนาโน TiO2 ขึ้นอยู่กับจำนวนประชากรของแบคทีเรียเริ่มต้นเนื้อหา TiO2 และความเข้มของแสงรังสี UVA.
TiO2 ผลการรักษาในการเกิด lipid peroxidation ที่เพิ่มขึ้นและความสมบูรณ์ของเซลล์เมมเบรนได้รับความเสียหาย
ก่อนการตายของเซลล์ GTH M. caseolyticus เป็นอ่อนแอมากขึ้นเพื่อฆ่าเชื้อโรคออกไซด์โดยนาโน TiO2
ภายใต้แสงกว่า G? P. fluorescens โดยไม่คำนึงถึงเงื่อนไขการทดลอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฆ่าเชื้อแบคทีเรียแกรมลบ ( G
รีของ Pseudomonas fluorescens แบคทีเรียแกรมบวก ( กรัม ) และþ )
macrococcus caseolyticus เชื้อแบคทีเรียที่ทำให้เกิดการเน่าเสีย โดย nano-tio2 ภายใต้สภาวะการทดลองที่แตกต่างกันและ
ฆ่าเชื้อโรคกลไก คือ ถูกกำหนดโดยกลไกการปล่อย
มือถือ k þการออกซิเดชันของไขมัน , และแบบของภาพทรีทรีแสดงผลทั้งใน

คล้าย G และ G þแบคทีเรียโดยไม่คำนึงถึงเงื่อนไขการทดลองและกลไกการ

ราคาเริ่มต้น ประชากรแบคทีเรียคือ สั้นกว่าเวลาที่ใช้
ขจัดแบคทีเรีย เพิ่มเนื้อหา ) และความเข้มแสงมีผลในการฆ่าแบคทีเรียเพิ่มขึ้น
ทั้ง K þการรั่วไหลและการออกซิเดชันของไขมันเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญหลังการรักษา ) . ภาพอิเล็กทรอนิกส์
แสดงให้เห็นว่าเซลล์แบคทีเรียเริ่มแสดงความเสียหายในผนังเซลล์และ membranes หลังจาก 30 นาทีการรักษา
ไซโตปลาสซึมรั่วหลังจาก 90 นาที การรักษา และคุณภาพหลัง 150 นาที การรักษา ยิ่งลด
ประชากรม. caseolyticus พบว่า P . fluorescens .ผลลัพธ์เหล่านี้แสดงให้เห็นว่า
ประสิทธิผลของ nano-tio2 ขึ้นอยู่กับประชากรของแบคทีเรียเริ่มต้น ) เนื้อหา และความเข้มแสง UVA .
) ผลลัพธ์ในการรักษาที่เพิ่มขึ้นและความเสียหายเยื่อหุ้มเซลล์ lipid peroxidation
ก่อนที่เซลล์ตายได้ กรัมþม. caseolyticus เป็นอ่อนแอมากขึ้นเพื่อการฆ่าเชื้อโรคโดยรี nano-tio2
ภายใต้แสงกว่ากรัม
Pี่ไม่ว่าเงื่อนไขการทดลอง