Lower costs and higher efficiency a

Lower costs and higher efficiency at low metal concentrations make biotechnological processes very attractive in comparison with physico-chemical methods for heavy metal removal (Gadd and White, 1993). Biosorption using biomass derived from fresh water algae, marine seaweeds and fungi has recently attracted growing interest of researchers. Many potential binding sites occur in algal cell walls and alginate matrices (Saitoh et al., 2001; Tam et al.,
1998). Algal cell surface has several kinds of functional groups with varying affinity for an ionic species. Low and high affinity functional groups are involved in sorption of metal ions at high and low concentrations of metal ions, respectively (Mehta and Gaur, 2001). Cell wall of green algae contains heteropolysaccharides, which offer carboxyl and sulfate groups for sequestration of heavy metal ions. The test alga was found to record high uptake values for Hg, Pb and Cd. Algal cells have revealed considerable potential in removal of heavy metal from aqueous solutions in previous studies. Alpana et al. (2007) observed 97% removal of Pb2+ by Pithophora odeogonia and 89% removal by Spirogyra neglecta in 30 min from a solution containing 5 mg l-1 initial concentration of Pb2+ by a biomass concentration of 1 g l-1. Rezaee et al. (2006) achieved 90% adsorption of Hg by Spirogyra species within 15 min and equilibrium reached at 30 min. Mendoza-Cozatl et al. (2006) recorded efficient Cd2+ removal by Euglena gracilis (80%) however, it was found to be less efficient for Pb with less than 15% removal. In the present study also similar findings were observed. S. hyalina recorded
89% removal of Hg and 83% removal for Pb. Further, higher removal of 133.3 mg Cu (II) g-1 of dry weight of biomass of Spirogyra species was observed in 120 min contact period with an algal dose of 20 g l-1 by Gupta et al. (2006). The results of the study indicated that the metal uptake was concentration-independent phenomena for Cd, Hg and As whereas for Pb and Co an increase in initial metal concentration resulted in higher metal uptake. Similar results were obtained by Ahuja et al. (1999) where, increase in cobalt concentration resulted in the increased uptake of Co2+. Thus, the result is typical for biosorption of metals involving no energy- mediated reactions, where metal removed from the solution is due to purely physico/chemical interactions between the biomass and metal in solution.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ต้นทุนต่ำและประสิทธิภาพสูงที่ความเข้มข้นโลหะต่ำได้กระบวน biotechnological น่าสนใจมากเมื่อเปรียบเทียบกับดิออร์วิธีการกำจัดโลหะหนัก (Gadd และขาว 1993) Biosorption ที่ใช้ชีวมวลที่มาจากสาหร่ายน้ำจืด สาหร่ายทะเลที่สัตว์น้ำและเชื้อรามีเพิ่งดึงดูดสนใจเจริญเติบโตของนักวิจัย รวมไซต์เป็นจำนวนมากเกิดขึ้นในผนังเซลล์ algal และเมทริกซ์แอลจิเนต (Saitoh และ al., 2001 ทัม et al.,ปี 1998) . algal เซลล์ผิวมีหลายชนิดของ functional กลุ่มมีความสัมพันธ์ที่แตกต่างกันสำหรับชนิดการ ionic ความสัมพันธ์ต่ำ และสูง functional กลุ่มเกี่ยวข้องในการดูดของประจุโลหะที่ความเข้มข้นสูง และต่ำของประจุโลหะ ตามลำดับ (Mehta และ Gaur, 2001) ผนังเซลล์ของสาหร่ายสีเขียวประกอบด้วย heteropolysaccharides ซึ่งมี carboxyl และซัลเฟตกลุ่มสำหรับ sequestration ประจุของโลหะหนัก Alga ทดสอบพบการดูดซับสูงบันทึกค่าสำหรับ Hg, Pb และเซลล์ Cd. Algal ได้เปิดเผยศักยภาพมากในการกำจัดโลหะหนักจากอควีโซลูชั่นในการศึกษาก่อนหน้านี้ ทาง et al. (2007) สังเกตเอา 97% ของ Pb2 + โดย Pithophora odeogonia และ 89% กำจัด โดย Spirogyra neglecta ในนาที 30 จากโซลูชันที่ประกอบด้วย 5 มิลลิกรัม l-1 เริ่มต้นความเข้มข้นของ Pb2 + โดยเข้มข้นชีวมวลของ 1 g l-1 Rezaee et al. (2006) ได้ 90% ดูดซับของ Hg โดย Spirogyra พันธุ์ภายใน 15 นาทีและสมดุลถึงใน 30 นาทีมีประสิทธิภาพเมนโดซา Cozatl et al. (2006) บันทึก Cd2 + เอา โดยจระเข้ยูกลีนา (80%) อย่างไรก็ตาม มันถูกค้นพบจะมีประสิทธิภาพน้อยสำหรับ Pb ต่ำกว่า 15% เอาไว้ ในการศึกษาปัจจุบัน ยังพบคล้ายถูกดำเนินการ Hyalina S. บันทึกเอา 89% ลบ Hg และ 83% ใน Pb เอาไป สูง 133.3 มิลลิกรัม g-1 Cu (II) ของน้ำหนักแห้งของมวลชีวภาพของพันธุ์ Spirogyra ถูกสังเกตใน 120 นาทีติดต่อระยะด้วยการยา algal l-1 20 กรัมโดยกุปตา et al. (2006) ผลการศึกษาระบุว่า ดูดซับโลหะไม่ขึ้นกับความเข้มข้นปรากฏการณ์ สำหรับ Cd, Hg และเป็นในขณะที่สำหรับ Pb และ บริษัท การเพิ่มความเข้มข้นโลหะเริ่มต้นส่งผลให้การดูดซับโลหะสูง ผลคล้ายได้รับโดย Ahuja et al. (1999) โคบอลต์ที่ เพิ่มความเข้มข้นที่ผลในการดูดซับเพิ่มของ Co2 + ดังนั้น ผลเป็นเรื่องปกติสำหรับ biosorption ของโลหะที่เกี่ยวข้องกับพลังงาน-mediated ปฏิกิริยา ไม่โลหะที่เอาออกจากโซลูชันเนื่องจากโต้ตอบเพียงอย่างเดียวและฟิสิกส์/เคมีระหว่างโลหะในโซลูชันและชีวมวล

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ลดค่าใช้จ่ายและมีประสิทธิภาพที่สูงขึ้นที่ระดับความเข้มข้นต่ำโลหะทำให้กระบวนการทางเทคโนโลยีชีวภาพที่น่าสนใจมากในการเปรียบเทียบกับวิธีการทางกายภาพและทางเคมีในการกำจัดโลหะหนัก (Gadd และสีขาว, 1993) การดูดซับการใช้ชีวมวลที่ได้จากสาหร่ายน้ำจืดสาหร่ายทะเลและเชื้อราได้ดึงดูดความสนใจเพิ่มมากขึ้นเมื่อเร็ว ๆ นี้นักวิจัย เว็บไซต์ที่มีผลผูกพันที่มีศักยภาพจำนวนมากเกิดขึ้นในผนังเซลล์สาหร่ายและเมทริกซ์อัลจิเนต (Saitoh et al, 2001;.. ตำ, et al,
1998) สาหร่ายเซลล์ผิวมีหลายชนิดของการทำงานเป็นกลุ่มที่แตกต่างกันความใกล้ชิดกับสายพันธุ์ไอออนิก ความสัมพันธ์ต่ำและสูงการทำงานเป็นกลุ่มมีส่วนร่วมในการดูดซับของโลหะไอออนที่ความเข้มข้นสูงและต่ำของโลหะไอออนตามลำดับ (เมธาและกระทิง, 2001) ผนังเซลล์ของสาหร่ายสีเขียวมี heteropolysaccharides ซึ่งมีกลุ่ม carboxyl และซัลเฟตสำหรับการอายัดของไอออนโลหะหนัก สาหร่ายทดสอบพบว่าบันทึกค่าการดูดซึมสูงสำหรับปรอทตะกั่วและแคดเมียม เซลล์สาหร่ายได้เผยให้เห็นศักยภาพมากในการกำจัดโลหะหนักจากสารละลายในการศึกษาก่อนหน้านี้ Alpana et al, (2007) ตั้งข้อสังเกตการกำจัด 97% ของ Pb2 + โดย odeogonia Pithophora และการกำจัด 89% โดย Spirogyra neglecta ใน 30 นาทีจากวิธีการแก้ปัญหาที่มี 5 มิลลิกรัม l-1 ความเข้มข้นเริ่มต้นของ Pb2 + โดยความเข้มข้นของชีวมวล 1 กรัม l-1 Rezaee et al, (2006) ประสบความสำเร็จในการดูดซับ 90% ของปรอทชนิด Spirogyra ภายใน 15 นาทีและสมดุลถึงวันที่ 30 นาที เมนโดซา-Cozatl et al, (2006) บันทึกการกำจัดที่มีประสิทธิภาพ Cd2 + โดยยูกลีนา gracilis (80%) แต่ก็พบว่าจะมีประสิทธิภาพน้อยลงสำหรับการ Pb กับการกำจัดน้อยกว่า 15% ในการศึกษาครั้งนี้ยังค้นพบที่คล้ายกันถูกตั้งข้อสังเกต เอส hyalina
บันทึกการกำจัด89% ของปรอทและการกำจัด 83% สำหรับ Pb นอกจากนี้การกำจัดที่สูงขึ้นของ 133.3 มิลลิกรัม Cu (II) 1 กรัมของน้ำหนักแห้งของชีวมวลของสายพันธุ์ Spirogyra พบว่าใน 120 นาทีระยะเวลาที่สัมผัสกับปริมาณของสาหร่าย 20 กรัม l-1 โดย Gupta et al, (2006) ผลการศึกษาชี้ให้เห็นว่าการดูดซึมโลหะเป็นปรากฏการณ์ที่ความเข้มข้นที่เป็นอิสระสำหรับแคดเมียมปรอทและในฐานะที่เป็นในขณะที่สำหรับ Pb และผู้ร่วมการเพิ่มขึ้นของความเข้มข้นของโลหะเริ่มต้นส่งผลให้การดูดซึมโลหะที่สูงขึ้น ผลที่คล้ายกันที่ได้รับจาก Ahuja et al, (1999) ที่เพิ่มขึ้นในความเข้มข้นของโคบอลต์ผลในการดูดซึมที่เพิ่มขึ้นของ Co2 + ดังนั้นผลที่ตามมาเป็นเรื่องปกติสำหรับดูดซับโลหะที่เกี่ยวข้องกับพลังงานปฏิกิริยาไกล่เกลี่ยไม่มีโลหะที่ถอดออกจากการแก้ปัญหาที่เกิดจากการได้อย่างหมดจดทางกายภาพ / เคมีปฏิสัมพันธ์ระหว่างชีวมวลและโลหะในการแก้ปัญหา