ณ บ้านของเชอรี่
แอนนี่: สวัสดี เชอรี่ อาทิตย์หน้าเธอว่างไหม เราว่าจะชวนเธอไปดูพิธีการแต่งงานของจอน
และนานา ที่จังหวัดเชียงใหม่กัน
เชอรี่: วันที่เท่าไหร่หรอ แล้วทำไมฉันต้องไปดูด้วยล่ะ
แอนนี่: วันอาทิตย์นี้ไง ก็ที่เราต้องไปดูเพราะพิธีการแต่งงาน เป็นพิธีที่สำคัญทางประเพณี
ของไทย ซึ่งยังแสดงให้เห็นว่าเพื่อนเราทั้งสองรักกัน ที่สำคัญเราต้องรักษา
วัฒนธรรมประเพณีไทยการแต่งงานที่ถูกต้องไว้ยาวนานด้วย
เชอรี่นั้น นั้นเธอชวนญาติพี่น้องของเธอมาด้วยล่ะ ไปหลายคนสนุกดี
เชอรี่: ได้สิ! นั้นตกลงเราจะชวนแต่ญาติพี่น้องของเรามา แต่ญาติพี่น้องเราคงไม่ว่างกันแน่
เลย เขาต่างยุ่งกับการทำงานกันมาก แต่เราว่ามีอยู่หนึ่งคนนะ มาลีไง เธอชวนมาลีมา
ด้วยนะ
แอนนี่: ตกลง วันอาทิตย์เจอกันที่งานนะ บาย
เชอรี่: เช่นกัน บาย
ณ งานแต่งงาน
มาลี: สวัสดี ลาน่าและจอน ยินดีด้วยนะกับการแต่งงานในครั้งนี้ของเธอ
นานา: จร้า ขอบใจมากนะมาลีที่มางานแต่งงานของเรา
มาลี: ก็งานแต่งของเพื่อนเราทั้งทีไม่มาได้ยังไง เราหวังว่าเธอทั้งสองคนคงอยู่ด้วยกันและ
รักกันไปนานๆนะ
นานา: แน่นอนสิ! เรากับจอนรักกันและจะอยู่ด้วยกันไปจนแก่เฒ่าเลย ไม่มีวันหย่าร้างกัน
เด็ดขาด เพราะการที่เราเลือกจอนเป็นคู่ชีวิตแล้ว เป็นการตัดสินใจของเราเอง แต่ถ้า
เราต้องอย่าร้างกันจริงๆ ฉันก็คงเสียใจไปตลอดชีวิตเลยล่ะ ใช่มั๊ยจอน
จอน: ใช่สิ! เพราะเราคือคู่สามีภรรยากันแล้ว แล้วก็จดทะเบียนสมรสตามกฎหมายที่ถูกต้อง
ยืนยันการเป็นคู่สามีภรรยาตามกฎหมาย ต่อจากนี้เราก็ต้องเข้าใจกัน ให้อภัยกัน ไม่
นอกใจกัน และที่สำคัญต้องรักกันไปนานๆ
มาลี: ได้ยินเธอสองคนพูดแบบนี้ฉันก็ชื่นใจ ต่อไปถ้าเธอมีลูกก็ต้องมีการเลี้ยงดู อบรมสั่ง
สอนให้กับลูกของเธอแบบนี้นะ เพราะการเลี้ยงดู อบรมสั่งสอนลูกไปในทางที่ดีและ
ถูกต้องก็จะทำให้ลูกของเธอเป็นคนดี และเขาก็จะทำให้เธอและจอนภูมิใจอีกด้วย
งานพิธีใกล้เริ่มแล้วนะ ฉันไม่กวนและ
นานา: ขอบใจมากนะมาลีและเชอรี่ ฉันกับจอนไปเข้าพิธีการแต่งงานก่อนนะ
มาลีและเชอรี่: จร้า แล้วเจอกัน