CLOTHINGThe Maya wear both modern W

CLOTHING
The Maya wear both modern Western-style clothing and traditional garb (although the latter is more commonly worn by women). Men generally wear trousers and sport shirts or guayaberas— dress shirts with decorative tucks worn outside the belt in place of a jacket. Women wear either traditional woven and embroidered clothing, or stylish dresses and skirt-and-blouse outfits. Traditional women's attire includes the huipil (plural: huipiles ), a long, sleeveless tunic; the quechquémitli, a shoulder cape; and the enredo, a wrap-around skirt. Maya garments are commonly decorated with elaborate and colorful embroidery. The designs, which include humans, animals, and plants, often have some religious significance, and every Maya group and village has its own distinctive patterns of decoration. The decorative designs for huipiles are often said to appear to women in their dreams. Men often wear the traditional tunics over store-bought shirts. Fajas are sashes that hold garments in place and also serve as pockets



The Maya generally eat three meals a day: breakfast (el desayuno), lunch (la comida), and supper (la cena). Corn, the most important food of their ancestors, remains the central ingredient in their diet today and is used to make tortillas or tamales. After corn, beans (frijoles) are the most basic staple, served boiled, fried, or refried. Soups—many of them actually thick stews—form a large part of the Mayan diet. One of the most popular is lime soup (sopa de lima), made from chicken, limes, and a variety of spices.

Poultry forms the basis of many meals—either turkey, which is native to the region, or chicken, which was introduced by the Spanish. Plentiful seafood caught on the coasts of the Caribbean and Gulf of Mexico is also an important part of the diet. The Yucatán is known for its ceviche, a cold dish made with fish prepared with an acidic marinade (usually lime juice), served with onions, chiles, and cilantro. Popular desserts include flan (a custard introduced by the Spanish) and Torta del Cielo (Heavenly Cake), a cake made with rum, almonds, and ten eggs that is served at weddings and other special occasions.

One of the best-known foods of the Maya is Cochinita Pibil , a pork dish that dates back to pre-Columbian times, when it was made from wild boar cooked in a coal-filled pit. Domesticated pigs, introduced by the Spanish, have replaced the boar, but the dish is prepared with the same seasonings as it was in the past. A recipe for Cochinita Pibil is included in this entry.

EDUCATION
The Maya are educated at either public or Catholic schools. In Guatemala, a half-dozen Catholic-run boarding schools are the main source of education for those wishing to progress beyond the basic education available in the villages. Maya concerned with preserving their traditions believe that the formal education available to them has caused them to lose touch with their own culture. The Guatemalan Academy of Maya Languages ( Academia de Lenguas Mayas ) leads a movement to preserve the languages of the Guatemalan Maya.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เสื้อผ้ามายาทั้งสองสวมใส่เสื้อผ้าสไตล์ตะวันตกที่ทันสมัยและเครื่องแต่งกายแบบดั้งเดิม (แม้ว่าหลังสวมใส่มากขึ้นโดยทั่วไปผู้หญิง)
ผู้ชายทั่วไปสวมใส่กางเกงขายาวและเสื้อกีฬาหรือเสื้อชุด guayaberas- กับ tucks ตกแต่งเข็มขัดสวมใส่ออกไปข้างนอกในสถานที่ของแจ็คเก็ต ผู้หญิงที่สวมใส่ได้ทั้งแบบดั้งเดิมทอและเสื้อผ้าปักหรือชุดที่มีสไตล์และชุดกระโปรงและเสื้อ เครื่องแต่งกายแบบดั้งเดิมของผู้หญิงรวมถึง huipil นี้ (พหูพจน์: huipiles) ความยาวเสื้อแขนกุด; quechquémitli, เสื้อคลุมไหล่; และ enredo ที่กระโปรงรอบ เสื้อผ้ามายาได้รับการตกแต่งทั่วไปที่มีการตกแต่งอย่างประณีตและมีสีสัน การออกแบบซึ่งรวมถึงมนุษย์สัตว์และพืชมักจะมีบางอย่างที่สำคัญทางศาสนาและทุกกลุ่มมายาและหมู่บ้านมีรูปแบบที่โดดเด่นของตัวเองของตกแต่ง การออกแบบตกแต่งสำหรับ huipiles จะกล่าวมักจะปรากฏให้กับผู้หญิงในฝันของพวกเขา ผู้ชายมักจะสวมใส่เสื้อแบบดั้งเดิมมากกว่าเก็บซื้อเสื้อ Fajas มีผ้าคาดเอวที่ถือเสื้อผ้าในสถานที่และยังทำหน้าที่เป็นกระเป๋ามายาโดยทั่วไปกินสามมื้อต่อวันอาหารเช้า(เอ desayuno), อาหารกลางวัน (ลา Comida) และอาหารมื้อเย็น (ลา cena) ข้าวโพดเป็นอาหารที่สำคัญที่สุดของบรรพบุรุษของพวกเขายังคงเป็นส่วนประกอบสำคัญในอาหารของพวกเขาในวันนี้และจะใช้เพื่อให้ tortillas หรือทะมาลี หลังจากข้าวโพดถั่ว (Frijoles) เป็นหลักพื้นฐานที่สุดเสิร์ฟต้มทอดหรือ refried ซุปหลายของพวกเขาจริงหนาต้ม-รูปแบบส่วนใหญ่ของอาหารของชาวมายัน หนึ่งในความนิยมมากที่สุดคือน้ำซุปมะนาว (โสภาเดอลิมา) ที่ทำจากไก่มะนาวและความหลากหลายของเครื่องเทศ. สัตว์ปีกรูปแบบพื้นฐานของหลาย ๆ มื้ออาหารทั้งไก่งวงซึ่งมีถิ่นกำเนิดในภูมิภาคหรือไก่ซึ่งเป็นที่รู้จัก โดยชาวสเปน อาหารทะเลที่อุดมสมบูรณ์ติดบนชายฝั่งของทะเลแคริบเบียนและอ่าวเม็กซิโกยังเป็นส่วนหนึ่งที่สำคัญของอาหาร ยูคาทานเป็นที่รู้จักสำหรับ Ceviche ของจานเย็นที่ทำด้วยปลาที่เตรียมไว้กับดองที่เป็นกรด (น้ำมักมะนาว) เสิร์ฟพร้อมกับหัวหอม, Chiles และผักชี ขนมหวานที่นิยม ได้แก่ ประหม่า (คัสตาร์แนะนำโดยสเปน) และ Torta เด Cielo (สวรรค์เค้ก) เค้กที่ทำด้วยเหล้ารัมอัลมอนด์และสิบไข่ที่เสิร์ฟในงานแต่งงานและโอกาสพิเศษอื่น ๆ . หนึ่งในอาหารที่ดีที่สุดที่รู้จักของ มายาเป็น Cochinita Pibil จานหมูที่วันที่กลับไปครั้งก่อนหอมเมื่อมันถูกสร้างขึ้นมาจากหมูป่าปรุงสุกในบ่อถ่านหินที่เต็มไปด้วย หมูบ้านนำโดยสเปนได้เปลี่ยนหมูป่า แต่จานที่เตรียมไว้ปรุงรสด้วยเช่นเดียวกับที่มันเป็นในอดีตที่ผ่านมา สูตรสำหรับ Cochinita Pibil จะรวมอยู่ในรายการนี้. ศึกษามายาที่มีการศึกษาทั้งโรงเรียนของรัฐหรือคาทอลิก ในกัวเตมาลาครึ่งโหลคาทอลิกวิ่งโรงเรียนประจำเป็นแหล่งที่มาหลักของการศึกษาสำหรับผู้ที่ต้องการความก้าวหน้าเกินกว่าการศึกษาขั้นพื้นฐานที่มีอยู่ในหมู่บ้าน มายาที่เกี่ยวข้องกับการรักษาประเพณีของพวกเขาเชื่อว่าการศึกษาอย่างเป็นทางการมีให้พวกเขาได้ทำให้พวกเขาสูญเสียการติดต่อกับวัฒนธรรมของตัวเอง สถาบันการศึกษาของกัวเตมาลาภาษามายา (Academia เด Lenguas ชาวมายัน) นำไปสู่การเคลื่อนไหวเพื่อรักษาภาษาของกัวเตมาลามายา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เสื้อผ้า
มายาใส่ทั้งเสื้อผ้าและเครื่องแต่งตัวทันสมัยสไตล์ตะวันตกแบบดั้งเดิม ( แม้ว่าหลังจะมากกว่าปกติสวมใส่โดยผู้หญิง ) ผู้ชายมักจะสวมกางเกงและเสื้อกีฬาหรือ guayaberas - ชุดเสื้อตกแต่งอาหารใส่นอกเข็มขัดในสถานที่ของแจ็คเก็ต ผู้หญิงสวมใส่ผ้าทอ และลายปักทั้งแบบดั้งเดิมหรือทันสมัย , ชุดและกระโปรงและเสื้อชุดผู้หญิงแต่งกายแบบดั้งเดิมรวมถึง huipil ( พหูพจน์ : huipiles ) , ยาว , เสื้อเสื้อชั้นนอก ; quechqu é mitli , ไหล่แหลม และ enredo , ห่อรอบกระโปรง เสื้อผ้ามายามักตกแต่งด้วยสีสันที่บรรจงเย็บปักถักร้อย การออกแบบ ได้แก่ มนุษย์ สัตว์ และพืช มักจะมีบางศาสนาความสำคัญและทุกกลุ่มและหมู่บ้านมายามีรูปแบบของตัวเองที่โดดเด่นของการตกแต่ง การออกแบบตกแต่งสำหรับ huipiles มักจะกล่าวว่า ปรากฏผู้หญิงในความฝันของพวกเขา ผู้ชายมักจะสวมเสื้อแบบดั้งเดิมกว่าเก็บซื้อเสื้อ fajas เป็น sashes ที่ถือเสื้อผ้าในสถานที่และยังเป็นกระเป๋า



มายาทั่วไปกินวันละ 3 มื้อ อาหารเช้า ( El desayuno ) , อาหารกลางวัน ( La Comida )อาหาร ( La Cena ) ข้าวโพด , อาหารที่สำคัญที่สุดของบรรพบุรุษของพวกเขา ยังคงส่วนผสมกลางในอาหารของพวกเขาในวันนี้และใช้ทำ tortillas หรือทามา . หลังจากข้าวโพด , ถั่ว ( Frijoles ) เป็นหลัก , พื้นฐานที่สุดเสิร์ฟต้ม ผัด หรือ refried . หลายของพวกเขาจริงหนา stews ซุปแบบฟอร์มส่วนใหญ่ของอาหารพวกมายัน หนึ่งในความนิยมมากที่สุดคือ ซุปมะนาว ( โสภา de Lima )ทำจากไก่ , มะนาว , และความหลากหลายของเครื่องเทศ

สัตว์ปีกรูปแบบพื้นฐานของหลายมื้อ ทั้งตุรกี ซึ่งเป็นคนพื้นเมืองของภูมิภาค หรือไก่ ซึ่งนำโดยสเปน อาหารทะเลอุดมสมบูรณ์ติดชายฝั่งของอ่าวเม็กซิโกและทะเลแคริบเบียนเป็นส่วนสำคัญของอาหาร โดยรัฐยูกาตังเป็นที่รู้จักสำหรับ Ceviche ,เย็นกับข้าวกับปลาที่เตรียมไว้กับซอสเปรี้ยว ( ปกติน้ำมะนาว ) เสิร์ฟพร้อมหัวหอม , ชิลี , และผักชี ขนมหวานยอดนิยมรวมถึงฟราน ( คัสตาร์ดนำโดยสเปน ) และ ทอร์ del Cielo ( สวรรค์เค้ก ) เค้กกับเหล้ารัมอัลมอนด์ และสิบไข่ที่เสิร์ฟในงานแต่งงานและโอกาสพิเศษอื่น ๆ .

หนึ่งของอาหารที่เป็นที่รู้จักกันดีของมายาเป็น pibil cochinita ,หมูจานที่วันที่กลับไปก่อน Columbian ครั้ง เมื่อมันถูกสร้างขึ้นจากหมูป่าต้มในถ่านหินเต็มหลุม โดดเด่นหมู แนะนำ โดย สเปน มีการเปลี่ยน หมูป่า แต่จานปรุงด้วยเครื่องปรุงเหมือนในอดีต สูตรสำหรับ cochinita pibil รวมอยู่ในรายการนี้

-
มายามีการศึกษาที่ประชาชนหรือคาทอลิกโรงเรียน ในกัวเตมาลาครึ่งโหลคาทอลิกใช้โรงเรียนเป็นแหล่งหลักของการศึกษาสำหรับผู้ที่ต้องการความก้าวหน้า นอกเหนือจากการศึกษาขั้นพื้นฐาน ที่มีอยู่ในหมู่บ้าน มายา ที่เกี่ยวข้องกับการรักษาประเพณีของพวกเขาเชื่อว่าการศึกษาของพวกเขาได้ทำให้พวกเขาสูญเสียการติดต่อกับวัฒนธรรมของตนเองที่กัวเตมาลาโรงเรียนภาษามายา ( Academia de lenguas มายา ) นำการเคลื่อนไหวเพื่อรักษาภาษาของ




กัวเตมาลามายา