All of this activity led the 1990s

All of this activity led the 1990s to be referred to by commentators, such as Charkham (2005). as ‘the decade of corporate governance'. Yet despite this concerted effort on the part of interested parties, from the stock exchanges to the accountancy profession, to improve systems and thus avoid further criticism, corporate scandals continued. The fall of Barings Bank in 1995 had sent further shock waves through the financial world, but it was the collapse of Enron and Worldcom in the USA that, again, led to calls for further attention. The once-dormant proposal of two US legislators became the most far-reach-ing (and hastily passed) piece of governance legislation--the Sarbanes-Oxley Act 2002. It was felt that that the role being played by non-executive directors was not robust enough in terms of ensuring good practice and governance. Additionally, further criticism was levelled at the accountancy profession for what appeared to be a continuing inability to uncover signals of underlying corporate distress or malfeasance. This led to a flurry of activity to try once again, to develop systems of governance that would be sufficient to prevent further scandals.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทั้งหมดของกิจกรรมนี้นำ 1990 จะเรียก โดยนักพากย์ เช่น Charkham (2005) เป็น 'ทศวรรษภิ' ยัง ความพยายามร่วมกันนี้ในส่วนของบุคคลที่สนใจ จากทรัพย์อาชีพยศาสตร์ การปรับปรุงระบบ และหลีกเลี่ยงการวิจารณ์ เรื่องอื้อฉาวทางบริษัทยังคง การล่มสลายของ ธนาคาร Barings ในปี 1995 ได้ส่งต่อคลื่นช็อกโลกการเงิน แต่มันเป็นการล่มสลายของกัน Enron และเรียกเก็บเงินเป็นในสหรัฐอเมริกาที่ อีกครั้ง สำหรับความสนใจเพิ่มเติม ข้อเสนอของสมาชิกสภานิติบัญญัติของสหรัฐอเมริกาสองครั้งเฉย ๆ กลายเป็น ชิ้นส่วนสุดไกล-ไกล-ing (และรีบผ่าน) ของกฎหมายกำกับดูแล - การ 2002 กฎหมาย Sarbanes-อ็อกซ์เลย์ มันเป็นความรู้สึกที่ว่าบทบาทที่ถูกเล่น โดยผู้บริหาร ไม่แข็งแกร่งพอในแง่ของการปฏิบัติที่ดีและธรรมาภิบาล นอกจากนี้ เพิ่มเติมวิจารณ์แก้ไขระดับที่อาชีพยศาสตร์สำหรับสิ่งที่ปรากฏจะ ไม่สามารถต่อเนื่องการค้นพบสัญญาณของความทุกข์ขององค์กรต้นแบบหรือ malfeasance นี้นำไปสู่ความวุ่นวายของกิจกรรมเพื่อลองอีกครั้ง การพัฒนาระบบการกำกับดูแลที่จะเพียงพอเพื่อป้องกันเรื่องอื้อฉาวทาง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กิจกรรมทั้งหมดนี้นำไปสู่​​ปี 1990 จะได้รับการอ้างถึงโดยการแสดงความเห็นเช่น Charkham (2005) เป็น 'ทศวรรษของการกำกับดูแลกิจการที่' แต่แม้จะมีความพยายามร่วมกันนี้ในส่วนของผู้มีส่วนได้เสียจากตลาดหุ้นวิชาชีพบัญชีเพื่อปรับปรุงระบบและหลีกเลี่ยงการวิจารณ์เพิ่มเติมเรื่องอื้อฉาวขององค์กรอย่างต่อเนื่อง การล่มสลายของธนาคาร Barings ในปี 1995 ได้ส่งคลื่นช็อกเพิ่มเติมผ่านโลกการเงิน แต่มันก็ล่มสลายของ Enron Worldcom และในประเทศสหรัฐอเมริกานั้นอีกครั้งนำไปสู่​​การเรียกร้องให้ความสนใจต่อไป ข้อเสนอครั้งหนึ่งที่แฝงอยู่ของทั้งสองสภานิติบัญญัติสหรัฐกลายเป็นชิ้นส่วนใหญ่ไกลเข้าถึงไอเอ็นจี (และผ่านไปอย่างเร่งรีบ) ของการออกกฎหมายการกำกับดูแล - กฎหมาย Sarbanes-Oxley Act 2002 มันเป็นความรู้สึกที่ว่าบทบาทการเล่นโดยกรรมการที่ไม่เป็นผู้บริหารเป็น ไม่แข็งแกร่งพอในแง่ของการสร้างความมั่นใจในการปฏิบัติที่ดีและการกำกับดูแล นอกจากนี้การวิจารณ์การต่อแนววิชาชีพบัญชีสำหรับสิ่งที่ดูเหมือนจะไร้ความสามารถอย่างต่อเนื่องในการค้นพบสัญญาณของความทุกข์ขององค์กรต้นแบบหรือการทุจริต นี้นำไปสู่​​ความวุ่นวายของกิจกรรมที่จะลองอีกครั้งหนึ่งในการพัฒนาระบบการกำกับดูแลที่จะเพียงพอที่จะป้องกันไม่ให้เกิดเรื่องอื้อฉาวอีก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทั้งหมดของกิจกรรมนี้นำยุค 90 ถูกอ้างถึงโดยการแสดงความเห็น เช่น charkham ( 2005 ) เป็น " ทศวรรษแห่งธรรมาภิบาลขององค์กร " แต่แม้จะมีความพยายามร่วมกันนี้ในส่วนของบุคคลที่สนใจจากตลาดหุ้น เพื่อวิชาชีพบัญชี การปรับปรุงระบบและดังนั้นจึงหลีกเลี่ยงการวิจารณ์เพิ่มเติม เรื่องอื้อฉาวขององค์กรอย่างต่อเนื่อง การล่มสลายของ Barings ธนาคารในปี 1995 มีคลื่นกระแทกเพิ่มเติมผ่านทางการเงิน แต่มันคือการล่มสลายของ Enron และ WorldCom ในสหรัฐอเมริกา ที่ อีกครั้ง ทำให้เรียกความสนใจเพิ่มเติม เมื่อข้อเสนอของสมาชิกสภานิติบัญญัติสองเราเฉยๆกลายเป็นที่สุดไกลถึงไอเอ็นจี ( และรีบผ่าน ) ชิ้นของกฎหมายการปกครอง -- ซาร์เบนส์ Oxley Act 2002 มันรู้สึกว่า บทบาทการเล่นโดยกรรมการที่ไม่เป็นผู้บริหารยังไม่แข็งแกร่งพอในแง่ของการสร้างความมั่นใจการปฏิบัติที่ดีและเปิดกว้าง นอกจากนี้ การวิจารณ์ ซึ่งมีการปรับระดับในวิชาชีพบัญชีสำหรับสิ่งที่ดูเหมือนจะยังคงไม่สามารถค้นพบสัญญาณของความทุกข์หรือการทุจริตในองค์กรต้นแบบ . นี้นำไปสู่ความวุ่นวายของกิจกรรมที่จะพยายามอีกครั้ง เพื่อพัฒนาระบบธรรมาภิบาล ที่เพียงพอ เพื่อป้องกันเรื่องอื้อฉาวอีก