Farmer Giles of Ham" (in the vulgar

Farmer Giles of Ham" (in the vulgar tongue) is an entertaining little tale, maybe the first real comic fantasy novel (actually, more like novella). It's certainly not on par with his tales of hobbits and elves, but it's still cute, funny and very well-written.
Aegidius de Hammo (or in the "vulgar tongue," as Tolkien archly tells us, Farmer Giles of Ham) is a pleasant, not-too-bright farmer (a bit like Barliman Butterbur) who leads a fairly happy life. Until the day his excitable dog Garm warns him that a giant (deaf and very near-sighted) is stomping through and causing mayhem. Giles takes out his blunderbuss and takes a shot at the giant, and inadverantly drive him off.
Naturally, Giles is hailed as a hero. Even the King is impressed, and sends him the sword Caudimordax (vulgar name: Tailbiter), which belonged to a dragonslaying hero. By chance, the not-so-fierce dragon Chrysophylax Dives has started pillaging, destroying and attacking the nearby areas. Can a not-so-heroic farmer drive off a not-so-frightening dragon?
It's a fast, fun little adventure story with blundering giants, greedy dragons and unlikely heroes (the last one is what Tolkien always does best). It's not epic and it's not deep, but it is entertaining, especially for people who enjoy comic fantasies. You'll like this if you enjoyed the cuter moments of "The Hobbit" and stories like "Roverandum."
Tolkien's writing always seems to be winking at the reader. There are a lot of in-jokes for people who know Latin (the "vulgar tongue" comments) and a lot of cute moments, like the young dragons exclaiming that they always knew "knights were mythical!" And the illustrations resemble old tapestries and paintings, but they usually have a funny sort of twist to them.
"Farmer Giles" is not the deepest or most riveting of Tolkien's works, but it's a straightforward, cute little adventure that kids, adults, fans and non-fans of Tolkien will enjoy.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พระราชาชาวนา "(ในภาษาหยาบคาย) เป็นเรื่องสนุกสนานเล็ก ๆ น้อย ๆ อาจจะเป็นนวนิยายแฟนตาซีการ์ตูนครั้งแรกจริง (ที่จริงมากขึ้นเช่นโนเวลลา). มันไม่แน่นอนเสมอกับนิทานของเขาฮอบบิทและเอลฟ์ แต่ก็ยังคงน่ารัก ตลกและดีมากเขียน.
Aegidius เด Hammo (หรือใน "ลิ้นหยาบคาย" ขณะที่โทลคีนอย่างมีมารยาบอกเราว่าพระราชาชาวนา) เป็นที่น่าพอใจของเกษตรกรที่ไม่ไกลเกินไปสว่าง (บิตเช่น Barliman Butterbur) ที่นำไปสู่ ชีวิตมีความสุขเป็นธรรม. จนกระทั่งวันที่สุนัขของเขาหัวใจเต้นผิดจังหวะ Garm เตือนเขาว่ายักษ์ (หูหนวกและเป็นมากใกล้เคียงกับสายตา) จะย่ำผ่านและก่อให้เกิดการทำร้ายร่างกาย. ไจลส์จะออกปากแตรและใช้เวลาของเขายิงที่ยักษ์และ inadverantly ขับเขาออก
. ธรรมชาติ, ไจล์สถูกยกย่องว่าเป็นวีรบุรุษแม้แต่พระมหากษัตริย์เป็นที่ประทับใจและส่งเขาดาบ Caudimordax (ชื่อหยาบคาย: Tailbiter). ซึ่งเป็นพระเอก dragonslaying โดยโอกาสที่ไม่ให้รุนแรงมังกร Chrysophylax ดำน้ำได้เริ่มต้นการปล้นสะดม ทำลายและโจมตีพื้นที่ใกล้เคียง. เกษตรกรไม่ให้กล้าหาญสามารถขับรถออกไป? มังกรที่ไม่ให้น่ากลัว
มันรวดเร็วสนุกเรื่องราวการผจญภัยเล็ก ๆ น้อย ๆ กับยักษ์ใหญ่ผิดพลาด, มังกรโลภและวีรบุรุษน่า (คนสุดท้ายคือสิ่งที่โทลคีน เสมอไม่ดีที่สุด) มันไม่ได้เป็นมหากาพย์และมันก็ไม่ลึก แต่มันก็เป็นความบันเทิงโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับคนที่สนุกกับการจินตนาการการ์ตูน คุณจะชอบแบบนี้ถ้าคุณมีความสุขกับช่วงเวลาที่น่ารักของ "ฮอบบิท" และเรื่องราวเช่น "Roverandum."
การเขียนของโทลคีเสมอดูเหมือนว่าจะมีการกระพริบที่ผู้อ่าน มีจำนวนมากในเรื่องตลกสำหรับคนที่รู้ภาษาละติน ("ลิ้นหยาบคาย" ความเห็น) และจำนวนมากในช่วงเวลาที่น่ารักเหมือนมังกรหนุ่มอุทานว่าพวกเขามักจะรู้ว่า "อัศวินเป็นตำนาน!" และภาพประกอบคล้ายพรมเก่าและภาพวาด แต่พวกเขามักจะมีการจัดเรียงตลกของบิดให้กับพวกเขา.
"ชาวนาไจลส์" ไม่ได้ลึกที่สุดหรือโลดโผนที่สุดของงานของโทลคีน แต่ก็ตรงไปตรงมา, การผจญภัยเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่น่ารักที่เด็ก, ผู้ใหญ่, แฟน และไม่แฟน ๆ ของโทลคีนจะเพลิดเพลินไปกับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อันนา ฮาซาเร " ( ในภาษาหยาบคาย ) เป็นเรื่องเล็ก ๆน้อย ๆสนุกสนาน บางทีครั้งแรกจริงการ์ตูนแฟนตาซีนวนิยาย ( ที่จริงเหมือนอดีต ) มันแน่นอนไม่เสมอกับนิทานฮอบบิทและเอลฟ์ แต่ก็ยังน่ารัก ตลก และเขียนได้ดีมาก . . .
aegidius เดอแฮมโม่ ( หรือใน " หยาบคายลิ้น " โทลคีน archly บอกเราพระราชาชาวนา ) เป็นที่รื่นรมย์ไม่สว่างเกินไปชาวนา ( เหมือน barliman Butterbur ) ที่ทำให้ชีวิตมีความสุขพอควร จนกว่าจะถึงวันที่กามตื่นเต้น สุนัขของเขาเตือนเขาว่ายักษ์ ( หูหนวกและอยู่ใกล้สายตา ) ถ้าผ่าน และก่อให้เกิดความโกลาหล . ไจลส์เอาปากแตรของเขาและจะยิงที่ยักษ์ และ inadverantly ไล่เขาออก .
ธรรมชาติ ไจลส์ ถูกยกย่องว่าเป็นฮีโร่ แม้แต่กษัตริย์ก็ประทับใจและส่งเขาดาบ caudimordax ( ชื่อหยาบคาย : tailbiter ) ซึ่งเป็นของ dragonslaying ฮีโร่ โดยโอกาส ไม่ดุร้าย มังกรคริโซฟิแล็กซ์ดำน้ำเริ่มมีการปล้นสะดม ทำลาย และโจมตีในพื้นที่ใกล้เคียง จะไม่เด็ด ชาวนาขับรถออกจากมังกรแล้วน่ากลัวไม่ใช่เหรอ ?
มันอย่างรวดเร็ว สนุกน้อยผจญภัยเรื่องราวกับบลันเดอริงยักษ์มังกรตะกละ และไม่น่าจะวีรบุรุษ ( สุดท้ายคือสิ่งที่โทลคีนเสมอจะดีที่สุด ) มันไม่ได้ยิ่งใหญ่และไม่ได้ลึก แต่มันก็สนุก โดยเฉพาะสำหรับคนที่ชอบการ์ตูน จินตนาการ . คุณจะชอบมันถ้าคุณชอบน่ารักช่วงเวลาของ " ฮอบบิท " และ เรื่อง " roverandum "
โทลคีนเขียนเสมอดูเหมือนว่าจะขยิบตาให้ผู้อ่านมีมากในเกมส์สำหรับคนที่รู้ภาษาลาติน ( " หยาบคายลิ้น " ความคิดเห็น ) และมากของเวลาที่น่ารัก เหมือนมังกรหนุ่มอุทานว่า พวกเขารู้เสมอว่า " อัศวินในตำนาน ! และภาพประกอบที่คล้ายกับพรมเก่าและภาพวาด แต่พวกเขามักจะมีการจัดเรียงของตลกบิดพวกเขา .
" ชาวไร่ไจลส์ " ไม่ใช่ให้ลึกที่สุด หรือมากที่สุดโลดโผนของโทลคีนเป็นใช้ได้แต่มันเป็นตรงไปตรงมาน่ารักน้อยผจญภัยเด็ก , ผู้ใหญ่ , แฟนและไม่ใช่แฟนของโทลคีนจะเพลิดเพลินไปกับ