เป็นเรื่องราวตอนอายุ 16 ปี
วันนั้นพ่อแม่และฉันไปโรงพยาบาลเพราะพ่อเราปวดหลังระหว่างที่พ่อรอรับยาเราก็อยากเข้าห้องนํ้า ฉันไปเข้าห้องน้ำกับแม่ ห้องน้ำมีสองห้อง ห้องนึงเป็นชักโครกแบบนั่ง อีกห้องนึงเป็นแบบนั่งยองๆ ฉันก็เข้าห้องชักโครกแบบนั่งแต่ฉันดันพบกระดาษทิชชู่ของใครไม่รู้ ฉันเลยออกมาแล้วบอกแม่ว่าสลับห้องกัน แม่กับฉันก็สลับห้องกัน ฉันก็เข้าห้องแบบนั่งยองๆ ซึ่งมันต้องนั่งยองๆหันหลังให้ประตู ฉันก็ล๊อกประตูเรียบร้อย เข้าห้องนํ้าเสร็จแล้วกำลังจะลุกขึ้นใส่กางเกง มีใครที่ไหนไม่รู้เปิดประตูมาพอดี ฉันก็หันไปมอง หล่อนพูดว่า ขอโทษค่ะไม่รู้ว่ามีคนเข้าอยู่ แต่ระหว่างที่หล่อนพูดแทนที่จะปิดประตูก่อนขอโทษ หล่อนดันขอโทษเสร็จก่อนแล้วค่อยปิดประตูไป คือหล่อนยืนมองฉันอยู่ เราก็อึ้ง ประตูก็ล๊อกแล้วแต่มันเสีย ล๊อกแล้วก็จริงแต่เปิดได้ จำได้ว่าร้องไห้ด้วย แล้วก็อายด้วย กลับมาเล่าให้พี่สาวฟังทั้งน้ำตา พีสาวหัวเราะ